ILPP2/443-1147/14-4/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z 15 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z 9 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 15 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono 12 stycznia 2015 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 27 marca 2014 r. Zainteresowana nabyła tytułem darowizny nieruchomość od swojego męża. W odniesieniu do tej nieruchomości w dniu 10 sierpnia 2012 r. Burmistrz wydał decyzję, z której wynika, że teren na którym położona jest opisana działka nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z treścią niniejszej decyzji, nieruchomość ta przeznaczona jest pod budowę wolnostojącego jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni sprzedała wskazaną wyżej nieruchomość. Dla obszaru na którego terenie znajduje się wskazana nieruchomość nie jest planowane w najbliższym czasie ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

W odpowiedzi na wezwanie Zainteresowana wskazała, co następuje:

1. Posiada status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Nieruchomość będąca przedmiotem wniosku od momentu umowy darowizny nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej.

3. Przedmiotowa nieruchomość nie była i nie jest udostępniana innym osobom, Wnioskodawczyni nie czerpie z niej żadnych korzyści.

4. Zainteresowana wcześniej nie dokonywała sprzedaży gruntów.

5. Wnioskodawczyni nie ponosiła żadnych nakładów w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży, nie zamieszczała żadnych ogłoszeń, ani nie prowadziła żadnych działań marketingowych.

6. Zainteresowana nie dokonała podziału przedmiotowego gruntu na działki przeznaczone do sprzedaży.

7. Podział gruntu został dokonany przez Darczyńcę.

8. Na chwilę obecną sytuacja finansowa Zainteresowanej nie wskazuje na konieczność sprzedaży nieruchomości.

9. Wnioskodawczyni nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

10. Z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki na zabudowę wystąpił Darczyńca - Zainteresowaną wraz z mężem łączy umowa majątkowa małżeńska.

11. Dokonana darowizna nieruchomości związana jest i wynika przede wszystkim z łączącą Wnioskodawczynię oraz jej męża umową rozdzielności majątkowej. Darowizna ta miała na celu zabezpieczenie interesów Zainteresowanej oraz dwójki wspólnych małoletnich dzieci małżeństwa. Zbycie nieruchomości związane było z koniecznością pozyskania znacznych środków finansowych celem pomocy rodzinie Zainteresowanej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy transakcja sprzedaży nieruchomości przez podatnika nie będącego czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w takiej sytuacji podlega opodatkowaniu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja taka nie powinna podlegać opodatkowaniu, z uwagi na fakt, że Zainteresowana nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT, a ponadto sprzedażą nieruchomości nie zajmuje się zawodowo i nie stanowi to jej głównego źródła dochodu. Nie zamierza ona wykorzystywać sprzedaży nieruchomości do uzyskiwania w ten sposób stałych dochodów, nie podejmuje ona również żadnych przedsięwzięć świadczących o zorganizowanym charakterze tej sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 9 ust. 1 i ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. Nr 347, str. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą - "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel, czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Opodatkowaniu VAT podlega - na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy - odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z 29 października 2007 r. sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie konieczne stało się zatem ustalenie, czy w świetle przedstawionych informacji Zainteresowana w celu dokonania sprzedaży działki podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkować będzie koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący "działalność gospodarczą" w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jej majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy - jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym".

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, posiada natomiast status rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług, nie prowadzi pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży i wynajmu nieruchomości. W dniu 27 marca 2014 r. Zainteresowana nabyła tytułem darowizny nieruchomość od swojego męża. W odniesieniu do tej nieruchomości w dniu 10 sierpnia 2012 r. Burmistrz S. wydał decyzję, z której wynika, że teren na którym położona jest opisana działka nie posiada planu zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z treścią tej decyzji, nieruchomość ta przeznaczona jest pod budowę wolnostojącego jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Wnioskodawczyni sprzedała wskazaną wyżej nieruchomość. Dla obszaru na którego terenie znajduje się wskazana nieruchomość nie jest planowane w najbliższym czasie ustalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Ponadto, jak wyjaśniła Zainteresowana, nieruchomość będąca przedmiotem wniosku od momentu umowy darowizny nie była wykorzystywana do działalności gospodarczej, w tym działalności rolniczej, nie była i nie jest udostępniana innym osobom, Wnioskodawczyni nie czerpie z niej żadnych korzyści. Zainteresowana wcześniej nie dokonywała sprzedaży gruntów, nie ponosiła żadnych nakładów w celu przygotowania nieruchomości do sprzedaży, nie zamieszczała żadnych ogłoszeń, ani nie prowadziła żadnych działań marketingowych, nie dokonała także podziału przedmiotowego gruntu na działki przeznaczone do sprzedaży bowiem podział gruntu został dokonany przez Darczyńcę. Z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki na zabudowę wystąpił Darczyńca - Zainteresowaną wraz z mężem łączy umowa majątkowa małżeńska. Dokonana darowizna nieruchomości związana jest i wynika przede wszystkim z łączącą Wnioskodawczynię oraz jej męża umową rozdzielności majątkowej. Darowizna ta miała na celu zabezpieczenie interesów Zainteresowanej oraz dwójki wspólnych małoletnich dzieci małżeństwa. Zbycie nieruchomości związane było z koniecznością pozyskania znacznych środków finansowych celem pomocy rodzinie Zainteresowanej. Na chwilę obecną sytuacja finansowa Zainteresowanej nie wskazuje na konieczność sprzedaży nieruchomości.

Przy tak postawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii, czy sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Zainteresowana podejmowała działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że z zawartego we wniosku opisu sprawy nie wynika jakiekolwiek aktywne działanie Wnioskodawczyni, tj. wystąpienie o wytyczenie dróg wewnętrznych, podział nieruchomości, uzbrojenie gruntów w przyłącza do sieci wodociągowej, energetycznej lub gazowej, ogrodzenie itd., które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowana nie podejmowała również żadnych działań marketingowych w związku ze sprzedażą przedmiotowej działki i nie zamieszczała ogłoszeń w celu sprzedaży tej działki. Ponadto działka, o której mowa we wniosku, nie była wykorzystywana przez Zainteresowaną w działalności gospodarczej oraz nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, co mogłoby wskazywać na ekonomiczne wykorzystanie gruntu. Podziału gruntu dokonał mąż Wnioskodawczyni (Darczyńca), wystąpił on również z wnioskiem o wydanie decyzji o warunki zabudowy.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że pomimo, iż grunt, spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, to z okoliczności sprawy nie wynika, aby Zainteresowana dokonując sprzedaży przedmiotowej działki, podejmowała działania zbliżone do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz jako zwykły zarząd majątkiem prywatnym.

Zatem, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży nieruchomości, o której mowa we wniosku, korzysta z prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie stanowi wykonywania działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego przymiotu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży ww. działki, a dostawę tej nieruchomości - cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Dodatkowo należy podkreślić, że Wnioskodawczyni przedmiotowy grunt otrzymała w drodze darowizny. Wobec tego Zainteresowaną, w związku ze zbyciem ww. gruntu, nie można w odniesieniu do tej transakcji uznać za profesjonalnego handlowca.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości otrzymanej w darowiźnie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż Zainteresowana w związku z dostawą przedmiotowej działki korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu faktycznego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.