ILPP2/443-1132/12-4/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 listopada 2012 r. (data wpływu 12 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 stycznia 2013 r. (data wpływu 31 stycznia 2013 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Dnia 11 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy, sygn. akt XXX, ogłosił upadłość dłużnika - Wnioskodawcy, z możliwością zawarcia układu z wierzycielami i jednocześnie zatwierdził układ przyjęty przez wierzycieli na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli w dniu 4 czerwca 2012 r. o następującej treści:

Zgodnie z ww. postanowieniem Sądu z dnia 12 września 2012 r. i z uzasadnieniem do postanowienia, Sąd stwierdził, że postanowienie z dnia 11 czerwca 2012 r. o zatwierdzeniu układu uprawomocniło się dnia 26 czerwca 2012 r. Wnioskodawca do wszystkich wierzycieli wysyłał od dnia 12 września 2012 r. informacje wraz z ksero prawomocnego postanowienia Sądu o zatwierdzeniu układu. W piśmie informował, że zgodnie z art. 290 Prawa Upadłościowego i Naprawczego, układ wiąże wszystkich wierzycieli, tych którzy głosowali za układem i przeciw.

Dnia 22 września 2012 r. Zainteresowany otrzymał zawiadomienie od firmy XXX (dalej: Wierzyciel), o zamiarze skorygowania podatku VAT do faktur wystawionych w miesiącu lutym 2012 r. Wnioskodawca dnia 24 września zapłacił ww. pierwszą ratę z układu i jednocześnie zawiadomił dnia 24 września 2012 r. ww., że postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu jest już prawomocne, została ustalona lista wierzytelności, która nie podlega już zmianie. Jednocześnie, dnia 9 października 2012 r. zawiadomiono Urząd Skarbowy, że Zainteresowany nie koryguje podatku VAT, z uwagi na to, że nie jest w zwłoce w regulowaniu zobowiązań Wierzyciela.

Dnia 23 października 2012 r. otrzymano od Wierzyciela dwa pisma, jedno o rozpoczęciu korekty podatku należnego, drugie o zamiarze skorygowania podatku VAT od faktur wystawionych w miesiącu marcu 2012, jeżeli w ciągu 14 dni od dnia otrzymania przez Wnioskodawcę zawiadomienia nie ureguluje zaległych zobowiązań.

Wnioskodawca dnia 29 października 2012 r. odpisał ww., że: "na liście wierzytelności umieszcza się tylko sumę wierzytelności i wymienianie numerów faktur i kwot faktur w wezwaniu do zapłaty niezgodne jest z art. 245 Prawa Upadłościowego i Naprawczego. Układ jest umową, którą strony - upadły i wierzyciel - przez wzajemne ustępstwo uchylają spór między sobą i niepewność co do swoich roszczeń, aby zapewnić sobie ich realizację w każdym stadium postępowania upadłościowego - tak w komentarzu do art. 297, Stanisław Gurgul, Prawo Upadłościowe i Naprawcze. Układ jest wiążący dla Państwa bo jest umową, układ zwolnił z długu część Waszej wierzytelności w zakresie odsetek i 40% należności głównych. Układ rozłożył Waszą niższą wierzytelność na raty, stąd Wasze wszelkie roszczenia nie są jeszcze wymagalne - w związku z tym wzywanie nas do zapłaty należności i to wyższych jak wynika z zatwierdzonego układu jest bezpodstawne, gdyż zgodnie z art. 290 Prawa Upadłościowego i Naprawczego układ wiąże wszystkich wierzycieli, których wierzytelności według ustawy objęte są układem, choćby nie zostały umieszczone na liście. W związku z charakterem prawnym układu, którego celem jest restrukturyzacja zobowiązań upadłego, związanie wierzyciela układem polega na tym, że jego zobowiązanie wobec upadłego zostaje zrestrukturyzowane zgodnie z treścią układu. Tak Stanisław Gurgul w Komentarzu do art. 290 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze, LEX z 2010 r. Ponadto, w przypadku, gdy układ przewiduje zmniejszenie wierzytelności, wierzyciele nie mogą skutecznie dochodzić od upadłego sum, o które ich należności zmniejszono, nie mogą także tych sum czynić przedmiotem potrącenia. Tak Stanisław Gurgul w Komentarzu do art. 290 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze. Ponadto, wyrok z dnia 21 października 1998 r. (CKN 12/98) Sądu Najwyższego wyjaśnił, że «jeżeli wierzyciel po ukończeniu postępowania upadłościowego na skutek zawarcia układu, dochodzi od dłużnika wierzytelności wynikających sprzed ogłoszenia upadłości sąd powinien zbadać, czy zdarzenie to uzasadnia dochodzoną wierzytelność, a jeżeli tak, jaką treść nadał jej układ». W związku z powyższym, zgodnie z układem (inaczej umowa), Spółdzielnia nie jest w zwłoce w regulowaniu Waszych niższych należności i Wasza informacja o zamiarze skorygowania podatku VAT i zamiarze o rozpoczęciu korekty podatku należnego nie jest przyjęta przez Spółdzielnię. Jeżeli nasze stanowisko jest dla Was nie do przyjęcia, to nie pozbawiamy Was prawa do wytoczenia powództwa co do istoty jak i wysokości roszczenia i czy Wasza wierzytelność jest objęta postępowaniem i skutkami układu, czy też nie".

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, iż Wierzyciel w zawiadomieniu o zamiarze skorygowania podatku VAT (pismo z dnia 22 września 2012 r.) podaje:

* fakturę VAT nr (...) z dnia 15 lutego 2012 r., kwota brutto: 12.450,00 PLN, termin płatności: 7 marca 2012 r.,

* fakturę VAT nr (...) z dnia 29 lutego 2012 r., kwota brutto: 14.093,68 PLN, termin płatności: 21 marca 2012 r.,

* fakturę VAT nr (...) z dnia 29 lutego 2012 r., kwota brutto: 140,55 PLN, termin płatności: 21 marca 2012 r.

Drugie pismo Zainteresowany otrzymał dnia 23 października 2012 r., również informujące o zamiarze skorygowania podatku VAT i sprzedający wskazuje:

* fakturę nr (...) z dnia 16 marca 2012 r., kwota brutto: 12.056,91 PLN, termin płatności: 6 kwietnia 2012 r.,

* fakturę nr (...) z dnia 31 marca 2012 r., kwota brutto: 123,48 PLN, termin płatności: 21 kwietnia 2012 r.,

* fakturę nr (...) z dnia 31 marca 2012 r., kwota brutto: 322,62 PLN, termin płatności: 21 kwietnia 2012 r.,

* fakturę nr (...) z dnia 31 marca 2012 r., kwota brutto: 13.569,42 PLN, termin płatności: 21 kwietnia 2012 r.

Wnioskodawca uważa, że stan prawny wierzytelności nie wynika z nieściągalnych faktur, które wymienia Wierzyciel, a z listy wierzytelności i sumy, w jakiej wierzytelność podlega uznaniu, zatwierdzonej prawomocnym postanowieniem sądu o zatwierdzeniu układu. Na dzień dzisiejszy Zainteresowany nie posiada niezapłaconych płatności wobec ww. Wierzyciela, których termin płatności upłynął.

Wierzytelności do dnia 4 czerwca 2012 r. nie zostały zbyte ani zapłacone. Dnia 4 czerwca 2012 r. na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli została zawarta umowa, nastąpiło zawarcie układu z wierzycielami, w wyniku czego powstał nowy stosunek cywilnoprawny, a w znaczeniu prawa podatkowego wierzytelności zostały zbyte. Przestały istnieć płatności z tytułu nieściągalnych faktur, a powstały wierzytelności z tytułu układu, zredukowane o 40%. Wnioskodawca po uprawomocnieniu się układu, tj. od dnia 26 czerwca 2012 r. zaczął swoim majątkiem odpowiadać tylko do wysokości długu po redukcji.

W momencie dostawy towarów Wnioskodawca będący przedmiotem omawianych wierzytelności był zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

Na dzień korekty podatku należnego, jakiej dokonał wierzyciel, błędnie z tytułu nieściągalnych faktur, gdyż w wyniku umowy układu nieściągalność faktur przestała istnieć, powstało inne zobowiązanie, wierzyciel i dłużnik byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Przedmiotowe wierzytelności zostały przez Wierzyciela wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, a dłużnik - Wnioskodawca odliczył podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe, że nie jest on zobligowany do korekty podatku VAT naliczonego, wykazanego przez Wierzyciela w zawiadomieniach o zamiarze skorygowania podatku VAT.

Zawiadomienie bowiem jest wystawione niezgodnie ze stanem faktycznym i nie są to wierzytelności nieściągalne zgodnie z art. 89a ust. 1a u.p.t.u., gdyż zgodnie z umową - tj. zawartym dnia 4 czerwca 2012 r. układem przed sądem z wierzycielami, wierzytelność nie wynika z faktur nieściągalnych wystawionych przez ww. Wierzyciela, a z nowego stosunku cywilnoprawnego jakim jest lista wierzytelności i suma w jakiej wierzytelność podlega uznaniu, którymi stronami jest Wierzyciel i Wnioskodawca i pomiędzy tymi podmiotami powstało nowe zobowiązanie, zgodne z prawomocnym postanowieniem Sądu o zatwierdzeniu układu. Ponadto, wierzytelność jest niższa o 40% i na dzień dzisiejszy płatności są terminowe i nie zachodzi okoliczność, aby nie były zapłacone w ciągu 180 dni od upływu terminu płatności określonej w umowie (układ jest umową), o czym mówi art. 89a ust. 1a u.p.t.u.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeden z wierzycieli dochodzi od Wnioskodawcy wierzytelności powstałych przed upadłością i chce skorzystać z potrącenia wierzytelności o tzw. VAT na złe długi. Wierzyciel swoją wierzytelność potwierdził przed Sądem na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli w dniu 4 czerwca 2012 r. Nie składał żadnego oświadczenia, że chce skorzystać z potrącenia, co jest wymogiem aby tych potrąceń dokonać, zgodnie z art. 89 pkt 3 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze. W tej sytuacji na liście wierzytelności nie ma w osobnej rubryce wzmianki, że Wierzycielowi przysługuje prawo potrącenia, o czym mówi art. 245 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze.

Ponadto, orzeczenia w postępowaniu upadłościowym zapadają w formie postanowień, zgodnie z art. 218 ustawy - Prawo Upadłościowe i Naprawcze. Natomiast zgodnie z art. 365 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks Postępowania Cywilnego, "orzeczenia prawomocne wiążą nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby".

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest takie, że układ i treść układu wiążą wszystkich wierzycieli i przesyłanie wezwań do zapłaty przez jakiegokolwiek wierzyciela nie ma mocy prawnej co do wierzytelności powstałych przed upadłością Zainteresowanego - gdyż do tych wierzytelności termin płatności i kwoty płatności wynikają z prawomocnego postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu. Wnioskodawca w tej sytuacji nie jest zobligowany do korygowania podatku VAT, zgodnie z art. 89a ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności uregulowana została przez ustawodawcę w Dziale IX Rozdziale 1a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Tut. Organ wskazuje, iż w sprawie będącej przedmiotem wniosku, ze względu na wskazany przedmiot wniosku - zaistniały stan faktyczny, niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o stan prawny obowiązujący w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, tj. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Podkreślenia wymaga fakt, iż ustawodawca w dwóch różnych punktach art. 89a ust. 2 ustawy określa wymóg co do statusu stron transakcji. Art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż dłużnik w chwili dokonywania transakcji musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast pkt 3 wskazuje, iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jak i dłużnik powinni być czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. W pkt 3 nie znajduje się już powtórzenie warunku zawartego w pkt 1 odnośnie postępowania likwidacyjnego czy upadłościowego. Literalne brzmienie przepisu pozwala zatem na wyprowadzenie wniosku, iż postawienie dłużnika w stan upadłości czy likwidacji już po dokonaniu dostawy nie stoi na przeszkodzie w skorzystaniu z ulgi na złe długi.

Z opisu sprawy wynika, iż dnia 11 czerwca 2012 r. Sąd Rejonowy, sygn. akt XXX, ogłosił upadłość dłużnika - Wnioskodawcy, z możliwością zawarcia układu z wierzycielami i jednocześnie zatwierdził układ przyjęty przez wierzycieli na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli w dniu 4 czerwca 2012 r. o następującej treści: (a) zobowiązania upadłego podlegają redukcji o 40%, (b) wierzytelności drobne, tj. poniżej 1000 zł, nie podlegają redukcji i płatne są jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty, tj. z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu, (c) wierzytelności z tytułu odsetek ustawowych ulegają umorzeniu (upadły zostaje w tym zakresie zwolniony z długu), (d) spłata zredukowanych zobowiązań określonych w pkt 2a) nastąpi w 12 (dwunastu) kwartalnych ratach płatnych z końcem każdego kwartału, przy czym pierwsza rata będzie płatna z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu. Zgodnie z ww. postanowieniem Sądu z dnia 12 września 2012 r. i z uzasadnieniem do postanowienia, Sąd stwierdził, że postanowienie z dnia 11 czerwca 2012 r. o zatwierdzeniu układu uprawomocniło się dnia 26 czerwca 2012 r. Wnioskodawca do wszystkich wierzycieli wysyłał od dnia 12 września 2012 r. informacje wraz z ksero prawomocnego postanowienia Sądu o zatwierdzeniu układu. W piśmie informował, że zgodnie z art. 290 Prawa Upadłościowego i Naprawczego, układ wiąże wszystkich wierzycieli, tych którzy głosowali za układem i przeciw. Dnia 22 września 2012 r. Zainteresowany otrzymał zawiadomienie od Wierzyciela, o zamiarze skorygowania podatku VAT do faktur wystawionych w miesiącu lutym 2012 r. Wnioskodawca dnia 24 września zapłacił ww. pierwszą ratę z układu i jednocześnie zawiadomił dnia 24 września 2012 r. ww., że postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia układu jest już prawomocne, została ustalona lista wierzytelności, która nie podlega już zmianie. Jednocześnie, dnia 9 października 2012 r. zawiadomiono Urząd Skarbowy, że Zainteresowany nie koryguje podatku VAT, z uwagi na to, że nie jest w zwłoce w regulowaniu zobowiązań Wierzyciela. Dnia 23 października 2012 r. otrzymano od Wierzyciela dwa pisma, jedno o rozpoczęciu korekty podatku należnego, drugie o zamiarze skorygowania podatku VAT od faktur wystawionych w miesiącu marcu 2012, jeżeli w ciągu 14 dni od dnia otrzymania przez Wnioskodawcę zawiadomienia nie ureguluje zaległych zobowiązań. Zainteresowany wskazał, iż Wierzyciel w zawiadomieniu o zamiarze skorygowania podatku VAT (pismo z dnia 22 września 2012 r.) podaje trzy faktury VAT z terminami płatności od dnia 7 marca 2012 r. do dnia 21 marca 2012 r. Drugie pismo Zainteresowany otrzymał dnia 23 października 2012 r., również informujące o zamiarze skorygowania podatku VAT i sprzedający wskazuje cztery faktury z terminami płatności od dnia 6 kwietnia 2012 r. do dnia 21 kwietnia 2012 r. Wierzytelności do dnia 4 czerwca 2012 r. nie zostały zbyte ani zapłacone. Dnia 4 czerwca 2012 r. na wstępnym zgromadzeniu wierzycieli została zawarta umowa, nastąpiło zawarcie układu z wierzycielami, w wyniku czego powstał nowy stosunek cywilnoprawny, a w znaczeniu prawa podatkowego wierzytelności zostały zbyte. Przestały istnieć płatności z tytułu nieściągalnych faktur, a powstały wierzytelności z tytułu układu, zredukowane o 40%. Wnioskodawca po uprawomocnieniu się układu, tj. od dnia 26 czerwca 2012 r. zaczął swoim majątkiem odpowiadać tylko do wysokości długu po redukcji. W momencie dostawy towarów Wnioskodawca będący przedmiotem omawianych wierzytelności był zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług, niebędący w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji. Na dzień korekty podatku należnego, jakiej dokonał wierzyciel, wierzyciel i dłużnik byli zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Przedmiotowe wierzytelności zostały przez Wierzyciela wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny, a dłużnik - Wnioskodawca odliczył podatek naliczony.

Na podatniku (wierzycielu) dokonującym korekty podatku należnego w ramach ulgi na złe długi ciążą liczne obowiązki związane z dokonaniem korekt. Zostały one określone w art. 89a ust. 3-6 ustawy.

Stosownie do art. 89a ust. 3 ustawy, korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

Według art. 89a ust. 4 ustawy, w przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części.

Podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego (art. 89a ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 89a ust. 6 ustawy, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6, i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia.

Na mocy art. 89b ust. 2 ustawy, w przypadku częściowego uregulowania należności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 1, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności.

W przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części (art. 89b ust. 4 ustawy).

Z cyt. wyżej przepisów wynika, iż pierwszym etapem skorzystania z ulgi na złe długi przez podatnika - sprzedawcę jest zawiadomienie podatnika - dłużnika o odpisaniu wierzytelności jako nieściągalnej, wraz z ewentualnym poinformowaniem o zamiarze skorzystania z ulgi na złe długi. Doręczenie tego zawiadomienia dłużnikowi powoduje rozpoczęcie 14-dniowego okresu oczekiwania. Jest to czas dla podatnika - dłużnika na ewentualne uregulowania należności, o odpisaniu której w wierzytelności nieściągalnej zawiadomił podatnik - sprzedawca.

W przypadku otrzymania zawiadomienia, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 6 ustawy i nieuregulowania należności w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego zawiadomienia, podatnik (dłużnik) jest obowiązany do odpowiedniego pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu lub w przypadku jego braku, do odpowiedniego powiększenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia. Natomiast, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, podatnik ma prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność uregulowano, o kwotę podatku, o której mowa w ust. 1. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

Zauważyć też należy, że to, iż podmiot, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, zostaje postawiony w stan upadłości, nie powoduje, że traci on automatycznie status czynnego podatnika podatku VAT, o ile wykonywane są przez ten podmiot lub na jego rachunek (np. przez syndyka) czynności podlegające zakresowi podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że okoliczność, iż została ogłoszona upadłość Wnioskodawcy z możliwością zawarcia układu, nie zwalnia go z obowiązku określonego przepisem art. 89b ust. 1 ustawy.

Przy czym nie bez znaczenia dla oceny sprawy jest to, że przepisy Prawa upadłościowego i naprawczego nie ograniczają zdolności prawnej i zdolności do czynności prawnych podmiotu znajdującego się w upadłości likwidacyjnej. Z art. 185 ust. 2 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 1112) wynika bowiem, że ogłoszenie upadłości nie ma wpływu na zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych upadłego. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, przejawia się to zachowaniem statusu czynnego podatnika VAT.

Jednocześnie należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług w sposób szczególny i kompleksowy reguluje zagadnienia związane z prawami i obowiązkami dotyczącymi tzw. ulgi za złe długi, w tym wyczerpująco kształtuje obowiązki podatkowe dłużników. Skoro zatem wątpliwości dotyczą kwestii związanych z obowiązkiem dokonania korekty, to podstawowym źródłem normatywnym w sprawie powinna być ustawa podatkowa. Regulacje aktów prawnych normujących inne obszary porządku prawnego mogą pełnić rolę pomocniczą w interpretowaniu norm prawa podatkowego, jednakże w żaden sposób nie mogą norm tych zastępować, wykluczać czy powodować ich interpretację w sposób sprzeczny z zasadami prawa podatkowego.

Obowiązki podatkowe, które ustawodawca nakłada na podatników poprzez odpowiednie regulacje ustaw podatkowych nie mogą być modyfikowane inaczej, jak tylko w drodze zmian ustawy przeprowadzonych w procesie legislacyjnym. Dlatego też z przepisów ustaw pozostających poza systemem prawa podatkowego, m.in. Prawa upadłościowego i naprawczego, nie można wywodzić źródła istnienia bądź nieistnienia obowiązków lub praw w rozliczeniach podatkowych.

Zainteresowany wskazuje, że z wierzycielami zawarty został układ o następującej treści: (a) zobowiązania upadłego podlegają redukcji o 40%, (b) wierzytelności drobne, tj. poniżej 1000 zł, nie podlegają redukcji i płatne są jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty, tj. z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu, (c) wierzytelności z tytułu odsetek ustawowych ulegają umorzeniu (upadły zostaje w tym zakresie zwolniony z długu), (d) spłata zredukowanych zobowiązań określonych w pkt 2a) nastąpi w 12 (dwunastu) kwartalnych ratach płatnych z końcem każdego kwartału, przy czym pierwsza rata będzie płatna z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu.

W wyniku zawarcia przedmiotowego układu, modyfikacji ulegnie stosunek prawny łączący Wierzyciela z dłużnikiem - Wnioskodawcą. Modyfikacja wskazanego stosunku umownego polegać będzie na tym, że zgodnie z postanowieniami układu kwota części wierzytelności przysługującej Wierzycielowi względem dłużnika ulegnie redukcji poprzez umorzenie jej o 40% pierwotnej wysokości.

W takiej sytuacji, umorzenie części wierzytelności w oparciu o zawarty układ będzie jedynie zrzeczeniem się części należności przysługującej wierzycielowi z tytułu dostawy towarów i usług na rzecz dłużnika (Zainteresowanego). Sytuacja taka nie będzie stanowić także podstawy do dokonania korekty obrotu, zgodnie z art. 29 ust. 4-4c ustawy, ponieważ nie dojdzie w tej sytuacji do zmniejszenia wartości dostarczanych towarów czy świadczonych usług (zmniejszenia ceny). W konsekwencji, nie można stwierdzić, że przedmiotowe należności zostaną uregulowane w części.

W związku z tym, użyte w przepisie art. 89b ust. 4 ustawy pojęcie uregulowanie należności po dokonaniu korekty nie obejmuje redukcji części należności w ramach zawartego układu pomiędzy Wierzycielem a Wnioskodawcą.

W przedmiotowej sprawie, w odniesieniu do Wierzyciela, któremu przysługują wierzytelności spełniające kryteria wskazane w przepisach art. 89a ustawy przewidziane zostały propozycje układowe polegające m.in. na spłacie wierzytelności drobnych, tj. poniżej 1000 zł, które nie podlegają redukcji i płatne są jednorazowo w terminie płatności pierwszej raty, tj. z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu oraz spłacie zredukowanych zobowiązań w 12 (dwunastu) kwartalnych ratach płatnych z końcem każdego kwartału, przy czym pierwsza rata będzie płatna z upływem 3 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia sądu o zatwierdzeniu układu.

Tym samym, uregulowanie części należności poprzez spłatę wierzytelności drobnych oraz zredukowanych zobowiązań oznacza, iż należności te zostaną uregulowane - częściowo (zredukowane zobowiązania) bądź w całości (wierzytelności drobne) tylko, że ich płatności zostaną rozłożone w czasie.

Odnosząc przytoczone powyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż podatnik znajdujący się w upadłości układowej, który otrzymał doręczone mu przez swojego Wierzyciela zawiadomienie o zamiarze skorygowania podatku należnego, zobowiązany jest do pomniejszenia podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur, poprzez korektę deklaracji za okres, w którym dokonał odliczenia, o którym mowa w przepisie art. 89b ust. 1 ustawy.

Natomiast, w przypadku uregulowania należności po dokonaniu korekty, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy, Wnioskodawca będzie miał prawo do zwiększenia kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym należność ureguluje, o kwotę podatku, o której mowa w art. 89b ust. 1 ustawy (dla wierzytelności drobnych uregulowanych w całości), a w przypadku częściowego uregulowania należności (dla wierzytelności zredukowanych) podatek naliczony może zostać zwiększony w odniesieniu do tej części.

W kwestii skutków prawnych jakie wywołuje interpretacja indywidualna wydana dla Wnioskodawcy stwierdzić należy, że z zapisów ww. art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej wynika, iż pisemna interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy stosowania przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług przez dłużnika - Wnioskodawcę. W związku z tym zaznacza się, iż wydana interpretacja indywidualna nie wywiera skutku prawnego w tym zakresie dla Wierzyciela.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że od dnia 1 stycznia 2013 r., na mocy ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), zmianie uległy przepisy art. 89a i art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług, regulujące możliwość rozliczenia podatku należnego w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.