ILPP2/443-1113/10-2/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia wniosku (data wpływu 19 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części pawilonu będącej przedmiotem najmu,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części pawilonu wykorzystywanej przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej.

W dniu 19 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 1 marca 2004 r. Wnioskodawczyni nabyła od osoby fizycznej, bez prawa do odliczenia podatku VAT, udział w nieruchomości wraz z rozpoczętą budową pawilonu usługowego-fundamenty. Zainteresowana ww. nieruchomość nabyła w celu wybudowania pawilonu pod działalność usługową, tj. usługi fryzjerskie. Wspomniana działalność gospodarcza była już przez Zainteresowaną w tym czasie prowadzona w wynajmowanym lokalu. Po zakupie przystąpiła do budowy pawilonu. Faktury na budowę były księgowane jako inwestycyjne i Wnioskodawczyni odliczała od nich podatek VAT, gdyż w tym czasie była cały czas czynnym podatnikiem podatku VAT. Po zakończeniu inwestycji lokal został wyceniony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Oddanie do użytkowania nastąpiło w lutym 2005 r. Od razu też w lokalu została podjęta działalność gospodarcza w zakresie usług fryzjerskich oraz najmu części lokalu około 30% na działalność kosmetyczek. Obecnie Zainteresowana zamierza sprzedać ww. nieruchomość. W między czasie obiekt nie był ulepszany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy od sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawczyni musi naliczyć podatek VAT, czy też sprzedaż ta będzie zwolniona.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przy sprzedaży nie nalicza się podatku VAT, jeśli minęło co najmniej dwa lata od pierwszego zasiedlenia obiektu. Tak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jeśli nie minęło lub nie było jeszcze pierwszego zasiedlenia, sprzedaż jest opodatkowana. Chyba, że nie było prawa do odliczenia VAT przy zakupie/budowie, a obiekt nie był ulepszany bądź ulepszenia były niewielkie (mniejsze niż 30% wartości początkowej) albo VAT od tych ulepszeń nie podlegał odliczeniu. Wówczas sprzedaż jest objęta drugim zwolnieniem (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT). Różnica między tymi dwoma zwolnieniami jest taka, że z pierwszego - przy spełnieniu ustawowych warunków - można zrezygnować i wybrać opodatkowanie sprzedaży. Drugie jest obligatoryjne z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, który zawiera ustawową definicję "pierwszego zasiedlenia" wynika, że należy przez to rozumieć:

* oddanie do użytkowania,

* w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,

* pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Zdaniem Zainteresowanej, w jej przypadku może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż od pierwszego zasiedlenia (najem) minęło dwa lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części pawilonu będącej przedmiotem najmu,

* nieprawidłowe - w zakresie opodatkowania sprzedaży części pawilonu wykorzystywanej przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności opodatkowanej, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało natomiast miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, leasing. Zarówno sprzedaż, jak i najem, dzierżawa, leasing są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Zgodnie z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 1 marca 2004 r. nabyła od osoby fizycznej bez prawa do odliczenia podatku VAT udział w nieruchomości wraz z rozpoczętą budową pawilonu usługowego-fundamenty. Ww. nieruchomość nabyła w celu wybudowania pawilonu pod działalność usługową, tj. usługi fryzjerskie. Po zakupie przystąpiła do budowy pawilonu. Faktury na budowę były księgowane jako inwestycyjne i Wnioskodawczyni odliczała od nich podatek VAT, gdyż w tym czasie była cały czas czynnym podatnikiem podatku VAT. Po zakończeniu inwestycji lokal został wyceniony i wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Oddanie do użytkowania nastąpiło w lutym 2005 r. Od razu też w lokalu została podjęta działalność gospodarcza w zakresie usług fryzjerskich oraz najmu części lokalu około 30% na działalność kosmetyczek. Obecnie Zainteresowana zamierza sprzedać ww. nieruchomość. W między czasie obiekt nie był ulepszany.

Ponieważ część pawilonu była przedmiotem najmu, tj. była oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi i od tego momentu minęło ponad 2 lata, zatem jej sprzedaż, będzie korzystała ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast sprzedaż części pawilonu wykorzystywanej przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie usług fryzjerskich, nie spełnia definicji pierwszego zasiedlenia. Nie został bowiem spełniony warunek oddania tych budowli do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich wybudowaniu lub ulepszeniu. Zatem nie może ona skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Ponadto, w odniesieniu do tej części pawilonu, Zainteresowana nie może również skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż przysługiwało jej z tytułu jego budowy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała częściowo ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, tj. w części dotyczącej pawilonu będącego przedmiotem najmu, a w pozostałej części tego pawilonu wykorzystywanej przez Wnioskodawczynię w prowadzonej działalności gospodarczej będzie podlegała opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno. Leszno.