ILPP2/443-1113/08-2/ISN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 lutego 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1113/08-2/ISN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 5 grudnia 2008 r., data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 9 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 grudnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług świadczonych na rzecz posła Parlamentu Europejskiego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni świadczy usługi w zakresie biura tłumaczeń dla posła Parlamentu Europejskiego. Przedmiotem umowy jest świadczenie usług poprzez osobę oddaną do dyspozycji posła. Zgodnie z § 7c ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), ww. przepis stosuje się pod warunkiem, że podmioty o których mowa w ust. 1 dla nabywanych towarów lub usług przekażą, przed dokonaniem dostawy - wypełniony odpowiednio dokument, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z dnia 11 stycznia 1996 r., Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297) potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo. Zamówienie dotyczące towarów i usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się dokument określony w pkt 1.

Zainteresowana świadcząc usługi na rzecz posła Parlamentu Europejskiego wypełnia warunki § 7c ust. 1 cyt. rozporządzenia, do skorzystania z obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Problemem jest wywiązanie się z dostarczenia do urzędu skarbowego świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dyrektywa 92/12/EWG - art. 23 ust. 1). Parlament nie wydaje takiego dokumentu, gdyż nie widzi takiej konieczności, a poza tym nie używa pieczęci wymaganej na druku. Z braku wypełnienia warunku posiadania załącznika wynikającego z § 7c ust. 2, Zainteresowana stosuje stawkę podstawową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wypełnieniem § 7c ust. 2 rozporządzenia może być wspomniany dokument podpisany przez posła Parlamentu Europejskiego z adnotacją, że nie dotyczy towarów (akcyzy), lecz usług popartych "umową o świadczenie usług".

Zdaniem Wnioskodawczyni, najważniejsze jest stwierdzenie, iż świadcząc usługi na rzecz posła Parlamentu Europejskiego, wypełnia warunek § 7c ust. 1 rozporządzenia. Dokumentem stwierdzającym ten fakt jest umowa zawarta z posłem Parlamentu Europejskiego oraz wystawienie faktury za świadczone usługi. Dokument, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z dnia 11 stycznia 1996 r. Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297), potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium, którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo, jest dodatkowym bezzasadnym załącznikiem nie dostosowanym do świadczonych usług i w opinii Zainteresowanej nie powinien być uwarunkowaniem do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 16 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 3% lub 7% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek, uwzględniając:

1.

specyfikę obrotu niektórymi towarami i świadczenia niektórych usług;

2.

przebieg realizacji budżetu państwa;

3.

przepisy Wspólnoty Europejskiej.

W wykonaniu delegacji ustawowej Minister Finansów w rozdziale 6 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), określił towary i usługi, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 0%, oraz warunki stosowania obniżonej stawki.

Stosownie do postanowień § 11 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich, do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4), zwanych dalej "instytucjami Wspólnot", posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju - do celów służbowych tych instytucji.

Zatem z obniżonej stawki podatku może skorzystać osoba świadcząca usługi na rzecz instytucji Wspólnot Europejskich:

* do których ma zastosowanie Protokół w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich,

* posiadających siedzibę lub przedstawicielstwo na terytorium innego państwa członkowskiego niż terytorium kraju,

* do celów służbowych tych instytucji.

Na podstawie § 11 ust. 2 cyt. rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podmioty, o których mowa w ust. 1, dla nabywanych towarów lub usług przekażą przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi dokonującemu dostawy towarów lub usługodawcy:

1.

wypełniony odpowiednio dla potrzeb podatku dokument, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z 11 stycznia 1996 r., Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297), potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo;

2.

zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się dokument określony w pkt 1.

Wskazać tutaj należy, że system instytucjonalny Wspólnot Europejskich, opiera się na pięciu głównych instytucjach: Radzie Europejskiej, Parlamencie Europejskim, Radzie Unii Europejskiej, Komisji Europejskiej, Trybunale Sprawiedliwości oraz organach pomocniczych.

Powołany wyżej § 11 ust. 1 pkt 1 warunkuje uznanie nabywców towarów lub usług za instytucje Wspólnot Europejskich od wyszczególnienia ich w Protokole w sprawie przywilejów i immunitetów Wspólnot Europejskich (Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/4). Zakres podmiotowy Protokołu obejmuje m.in.: Przedstawicieli Państw Członkowskich biorących udział w pracach Instytucji Wspólnot Europejskich, urzędników i innych pracowników Wspólnot Europejskich, Europejski Bank Centralny. Protokół reguluje również kwestię przywilejów i immunitetów członków Parlamentu Europejskiego.

Z uwagi na fakt, iż Parlament Europejski to nic innego jak zgromadzenie przedstawicieli narodów państw należących do Wspólnoty, a immunitety z istoty swojej przysługują osobom fizycznym, należy uznać, iż Protokół odnosząc się do członków Parlamentu Europejskiego, tym samym odnosi się do niego samego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni na podstawie zawartej umowy, świadczy usługi w zakresie biura tłumaczeń dla posła Parlamentu Europejskiego. Zainteresowana uważa, że wypełnia warunki niezbędne do skorzystania z obniżonej 0% stawki podatku od towarów i usług. Jednak problemem dla Zainteresowanej jest wywiązanie się z dostarczenia do urzędu skarbowego świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego. Parlament nie wydaje takiego dokumentu, gdyż nie widzi takiej konieczności, a poza tym nie używa pieczęci wymaganej na druku. Z braku wypełnienia warunku posiadania ww. załącznika, Wnioskodawczyni stosuje stawkę podstawową.

W opinii Zainteresowanej, dokument, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego (Dz. Urz. WE L 8 z dnia 11 stycznia 1996 r., Dz. Urz. WE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 9, t. 1, str. 297), potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium, którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo, jest dodatkowym bezzasadnym załącznikiem nie dostosowanym do świadczonych usług i nie powinien być uwarunkowaniem do zastosowania obniżonej stawki podatku od towarów i usług.

Z analizy powołanych przepisów prawa podatkowego wynika, iż warunkiem skorzystania z możliwości obniżenia kwoty podatku jest to, że podatnik przed dokonaniem dostawy towarów lub wykonaniem usługi otrzymał od uprawnionego podmiotu wypełniony odpowiednio dla potrzeb podatku dokument, o którym mowa w cyt. rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie zwolnienia z podatku akcyzowego (...), potwierdzony przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium którego podmiot ten posiada siedzibę lub przedstawicielstwo oraz zamówienie dotyczące towarów lub usług (wraz z ich specyfikacją), do których odnosi się ten dokument.

Zatem dopiero spełnienie powyższych warunków pozwala podatnikowi podatku od towarów i usług w Polsce, na zastosowanie preferencyjnej stawki podatku w odniesieniu do dostaw towarów, czy świadczenia usług na rzecz organizacji międzynarodowych uznanych przez państwo ich siedziby.

Przenosząc przedstawiony stan prawny do stanu faktycznego niniejszej sprawy w sposób jednoznaczny stwierdzić należy, iż aby Zainteresowana mogła zastosować preferencyjną 0% stawkę podatku od towarów i usług, zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, musi być w posiadaniu dokumentów wymienionych w ust. 2 tego przepisu. Podkreślenia wymaga fakt, iż przepis ten nie określa żadnego wyjątku.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni nie ma prawa do zastosowania 0% stawki podatku VAT, bowiem nie posiada dokumentu, o którym mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 31/96 z dnia 10 stycznia 1996 r. w sprawie świadectwa zwolnienia z podatku akcyzowego, potwierdzonego przez właściwe władze państwa członkowskiego, na terytorium którego podmioty te posiadają siedzibę lub przedstawicielstwo.

Przedmiotowy wniosek wpłynął do tut. Biura w dniu 9 grudnia 2008 r., w związku z tym, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. nie obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), Organ podatkowy zastosował w niniejszej sprawie przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), obowiązującego od dnia 1 grudnia 2008 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl