ILPP2/443-111/14-3/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 27 stycznia 2014 r. (data wpływu 5 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę zadania powierzonego przez Gminę - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 lutego 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę zadania powierzonego przez Gminę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest Spółką Akcyjną wchodzącą w skład Grupy Kapitałowej "H" S.A. - holdingu skupiającego spółki miejskie świadczące usługi o charakterze komunalnym. Jedynym właścicielem "H" S.A. jest Gmina Miasto. Spółka powstała w 1998 r. z przekształcenia "A" Sp. z o.o. w "B" S.A. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym i posiada numer NIP.

Gmina Miasto (zwaną też dalej Gminą lub Miastem) w lipcu 2013 r. nadała Spółce status podmiotu wewnętrznego (zgodnie z wyrokiem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-107/98 z 18 listopada 1999 r. w sprawie Teckal Srl przeciwko Comune di Viano i Azienda Gas-Acqua Consorziale (AGAC) di Reggio Emilia), nad którym Gmina Miasto sprawuje kontrolę jak nad własnym wydziałem/departamentem/urzędu i powierzyła Spółce zadanie zagospodarowania odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców Gminy Miasta oraz prowadzenie punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych (tzw. PSZOK), stanowiących realizowanie zadań użyteczności publicznej, w szczególności zadań własnych gminy dotyczących utrzymania czystości i porządku w gminie.

Za wykonywanie powierzonych zadań Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia (w szczególności nie określano w akcie powierzenia jego wysokości), natomiast Spółka finansuje ich wykonywanie za pomocą rekompensaty wypłacanej przez Gminę Miasto na rzecz Spółki. Wysokość rekompensaty nie jest określana na podstawie posiadanego przez Spółkę cennika. W umowie nie określono także wysokości rekompensaty. Natomiast Gmina, w akcie powierzenia Spółce zadań do wykonywania, zobowiązała się do wypłaty takiej rekompensaty, która będzie pokrywać koszty wykonywania powierzonych zadań, jednak wyłącznie w części niepokrytej dochodami uzyskiwanymi przez Spółkę z innych działalności.

Otrzymywana rekompensata jest ewidencjonowana przez Spółkę, w świetle regulacji obowiązującej od 1 stycznia 2014 r. jako podstawa opodatkowania (do końca 2013 r. jako obrót) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Spółka wystawia faktury, oblicza podatek należny).

Oprócz wykonywania powierzonych przez Gminę Miasto zadań, Spółka świadczy na rzecz innych podmiotów "komercyjnie" usługi:

* odbioru odpadów lub zagospodarowania odpadów na rzecz innych gmin, w których została wyłoniona jako wykonawca usługi w drodze przetargu - w tym zakresie Spółka otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z cennikiem lub/i umową (stawka za 1 tonę odpadu określonego typu),

* zbiórki selektywnie zgromadzonych odpadów opakowaniowych,

* odbioru odpadów medycznych i weterynaryjnych,

* odbioru zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

* odbioru odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne,

* odbioru odpadów budowlanych,

* sprzedaży i skupu surowców wtórnych,

* przyjmowania odpadów na składowisko.

W wypadku wskazanych usług (innych niż powierzone zadania), otrzymywane środki stanowią uzgodnione z zamawiającym wynagrodzenie, które spełnia kryteria podstawy opodatkowania w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, a przez to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Zakładając, że wypłacane Spółce środki finansowe na pokrycie kosztów wykonywania powierzonego zadania nie stanowią podstawy opodatkowania i nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - czy Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego w szczególności sumę kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez Spółkę z tytułu nabycia towarów i usług związanych z wykonywaniem zadania powierzonego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Podstawowe zasady odliczania podatku zostały uregulowane w art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, o ile nie wystąpią wskazane w ustawie przesłanki negatywne:

* podatnikowi,

* w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT są (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT) osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Dokonując subsumpcji stanu faktycznego do normy prawnej z art. 86 ustawy o VAT, należy uwzględnić, że w ustawie o podatku od towarów i usług konstrukcja podatnika jest oderwana od pojęcia obowiązku podatkowego. Podatnik w podatku od towarów i usług może, lecz nie musi, podlegać obowiązkowi podatkowemu, i nie jest to warunkiem koniecznym dla uznania jego statusu. W wielu przypadkach podatnikiem będzie podmiot, który w ogóle nie będzie obciążany obowiązkiem podatkowym (np. podmiot, który świadczy wyłącznie usługi z miejscem świadczenia za granicą). Zastosowana w ustawie konstrukcja podatnika wynika z tego, że w prawie wspólnotowym status ten oznacza przede wszystkim źródło uprawnień. Podatnik to przede wszystkim podmiot mający prawo do odliczenia podatku, zaś w dalszej kolejności - podmiot ewentualnie obowiązany do zapłaty podatku. Pogląd ten jest utrwalony w doktrynie (m.in. A. Bartosiewicz, Komentarz do ustawy o VAT 2012, Lex) oraz orzecznictwie ETS (a obecnie TSUE).

Należy też uwzględnić, że sformułowanie "wykonywanie czynności opodatkowanych" użyte w treści przepisu art. 86 nie jest tożsame z uzyskiwaniem zapłaty będącej podstawą opodatkowania w wyniku wykonywania czynności opodatkowanych. Taka wykładnia stanowiłaby znaczące zawężenie kręgu podmiotów uprawnionych do odliczania podatku naliczonego. Potwierdzeniem tego stanowiska, jest m.in. dotychczasowe i obecne regulacje umożliwiające zwrot podatku naliczonego za okresy, w których podatnik nie uzyskiwał obrotów (obecnie nie identyfikował zapłaty będącej podstawą opodatkowania) z działalności opodatkowanej i nie wykazywał podatku należnego. Wykładnia ta jest mocno ugruntowana w orzecznictwie europejskim oraz doktrynie. Potwierdzenie tego stanowiska można znaleźć m.in. w orzeczeniu 268/83 z dnia 14 lutego 1985 r., D.A. Rompelman and E.A. Rompeiman-Van Deelen v. Minister vn Financiën, w którym sąd stwierdził, że nieprzyznanie prawa (do odliczenia) podatnikom, a co więcej - nawet odłożenie jego realizacji w czasie, aż do momentu rozpoczęcia uzyskiwania obrotów z działalności opodatkowanej, byłoby sprzeczne z zasadą neutralności podatku.

W analizowanym stanie faktycznym, w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, Spółka jest osobą wykonującą działalność gospodarczą i zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Spółka wykonuje usługi związane z odbiorem i zagospodarowaniem odpadów - a więc co do zasady dokonuje czynności, które są opodatkowane.

Za świadczenie niektórych usług, w tym m.in. usług odbioru odpadów, odbioru ponadnormatywnej ilości odpadów (gruzu) w punktach selektywnej zbiórki odpadów, Spółka otrzymuje i będzie otrzymywać wynagrodzenie, które stanowi podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Spółka wykonuje również czynności polegające na świadczeniu na rzecz Gminy usług w zakresie utrzymania porządku i czystości stanowiącego realizowanie zadań użyteczności publicznej, w szczególności zadań własnych gminy. Czynności te co do zasady stanowią działalność opodatkowaną, w szczególności nie są zawarte w katalogu czynności zwolnionych z opodatkowania. Jedynie metoda ich finansowania nie spełnia definicji podstawy opodatkowania.

Fakt finansowania przez Gminę działalności polegającej na świadczeniu na jej rzecz usług powierzonych w formie dotacji, która przy spełnieniu określonych przesłanek jest wyłączona z opodatkowania, nie wpływa na zmianę statusu podatkowego samych czynności - w dalszym ciągu co do zasady stanowią one działalność objętą opodatkowaniem podatkiem VAT. Ponadto Spółka prowadząc działalność w pozostałym zakresie (odbiór odpadów, zagospodarowanie odpadów realizowane na rzecz innych gmin), otrzymuje zapłatę będącą podstawą opodatkowania i wykazuje podatek należny.

Przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. A zatem dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie tych wydatków.

W związku z powyższym, Wnioskodawcy powinno przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego w szczególności sumę kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez Spółkę z tytułu nabycia towarów i usług związanych z wykonywaniem powierzonych zadań.

Wyrażone przez Wnioskodawcę stanowisko znajduje potwierdzenie w wykładni przepisów prawa podatkowego dokonywanej przez Ministra Finansów w wydawanych interpretacjach indywidualnych, m.in. w interpretacji indywidulanej wydanej przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 21 października 2011 r. sygnatura ITPP1/443 -1031/11/DM, w której organ stwierdził, że: "(...) przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy zakupy towarów i usług służących wykonywaniu usług (...), związane są wyłącznie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawcy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego",

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 22 grudnia 2009 r. sygnatura IBPP4/443 -1506/09/EJ, w której organ stwierdził, że: "Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych <...>. Z powyższego jednoznacznie wynika, że przepisy ustawy o VAT nie wiążą prawa do odliczenia podatku ze źródłem pochodzenia środków finansowych przeznaczonych na zakup towarów i usług, przy nabyciu których podatek został naliczony. A zatem dla ustalenia prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego bez znaczenia pozostaje źródło pochodzenia środków finansowych na pokrycie ww. wydatków".

Podobne stanowisko wyrażono również w interpretacji indywidualnej z 16 kwietnia 2010 r. sygn. IPPP2-443-35/10-6/JB, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie.

Oczywiście interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach, jednakże spójność wykładni przepisów dokonywana przez organy podatkowe wydające te interpretacje dodatkowo wzmacnia przedstawione stanowisko.

Wykładnia wyrażona w interpretacjach podatkowych jest również zbieżna z poglądami w piśmiennictwie, m.in. przez K. Rusteckiego w: Skutki podatkowe dotacji, subwencji i innych dopłat w VAT, CH Beck 2011, portal http://wwwekspertbeck.p1, gdzie autor wyraził stanowisko, że możliwe jest odliczenie VAT od zakupów sfinansowanych dotacją, jeżeli będą one służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych VAT, ponieważ przepisy nie przewidują wyłączenia możliwości odliczenia ze względu na źródło finansowania zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka wykonując zadania powierzone, będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie określonym w pytaniu.

Natomiast nie będzie miała tego prawa w odniesieniu natomiast do wydatków związanych z ewentualną działalnością zwolnioną. W wypadku prowadzenia działalności nie objętej opodatkowaniem zastosowanie znajdzie uchwała NSA z 24 października 2011 r. o sygnaturze I FPS 9/10, w której Sąd orzekł, że w świetle przepisów art. 86 ust. 1 oraz art. 90 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie mogą wpłynąć na zakres prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu art. 90 ust. 3 powołanej wyżej ustawy. W konsekwencji, Sąd uznał, że w przypadku podatku naliczonego wynikającego z wydatków związanych tylko z czynnościami opodatkowanymi oraz z czynnościami niepodlegającymi podatkowi (których nie da się jednoznacznie przypisać do jednej z tych kategorii czynności), podatnik nie stosuje odliczenia częściowego wedle proporcji określonej na podstawie art. 90 ust. 3 u.p.t.u., lecz odliczenie pełne. Wartość czynności niepodlegających w ogóle opodatkowaniu nie wchodzi bowiem do sumy wartości obrotów ustalanych dla potrzeb liczenia proporcji sprzedaży. W przypadku gdy podatnik wykonuje wyłącznie czynności opodatkowane oraz czynności niepodlegające podatkowi, nie ma obowiązku stosowania odliczenia częściowego (gdyby ewentualnie chciał ustalać proporcję sprzedaży dla celów odliczenia, to wyniesie ona 100%). Brak jest bowiem - przy braku w ustawie jednoznacznej regulacji tegoż zagadnienia - podstaw do pozbawiania podatnika w ogóle możliwości odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych jednocześnie z czynnościami opodatkowanymi i nieopodatkowanymi, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT, poprzez bezpodstawne obciążenie podatnika podatkiem naliczonym wynikającym z tego rodzaju wydatków.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy (w brzmieniu od 1 stycznia 2014 r.) - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z kolei, na mocy art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W szczególności, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem. Gmina Miasto w lipcu 2013 r. nadała Spółce status podmiotu wewnętrznego (zgodnie z wyrokiem ETS w sprawie C-107/98), nad którym Gmina Miasto sprawuje kontrolę jak nad własnym wydziałem/departamentem/urzędu i powierzyła Spółce zadanie zagospodarowania odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców Gminy oraz prowadzenie punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych, stanowiących realizowanie zadań użyteczności publicznej, w szczególności zadań własnych gminy dotyczących utrzymania czystości i porządku w gminie. Za wykonywanie powierzonych zadań Spółka nie otrzymuje wynagrodzenia (w szczególności nie określano w akcie powierzenia jego wysokości), natomiast Spółka finansuje ich wykonywanie za pomocą rekompensaty wypłacanej przez Gminę na rzecz Spółki. Wysokość rekompensaty nie jest określana na podstawie posiadanego przez Zainteresowanego cennika. W umowie nie określono także wysokości rekompensaty. Natomiast Gmina, w akcie powierzenia Spółce zadań do wykonywania, zobowiązała się do wypłaty takiej rekompensaty, która będzie pokrywać koszty wykonywania powierzonych zadań, jednak wyłącznie w części niepokrytej dochodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę z innych działalności. Otrzymywana rekompensata jest ewidencjonowana przez Spółkę, w świetle regulacji obowiązującej od 1 stycznia 2014 r. jako podstawa opodatkowania (do końca 2013 r. jako obrót) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Spółka wystawia faktury, oblicza podatek należny). Ponadto, oprócz wykonywania powierzonych przez Gminę zadań, Wnioskodawca świadczy na rzecz innych podmiotów "komercyjnie" usługi:

* odbioru odpadów lub zagospodarowania odpadów na rzecz innych gmin, w których została wyłoniona jako wykonawca usługi w drodze przetargu - w tym zakresie Spółka otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z cennikiem lub/i umową (stawka za 1 tonę odpadu określonego typu),

* zbiórki selektywnie zgromadzonych odpadów opakowaniowych,

* odbioru odpadów medycznych i weterynaryjnych,

* odbioru zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego,

* odbioru odpadów niebezpiecznych i innych niż niebezpieczne,

* odbioru odpadów budowlanych,

* sprzedaży i skupu surowców wtórnych,

* przyjmowania odpadów na składowisko.

W wypadku wskazanych usług (innych niż powierzone zadania), otrzymywane środki stanowią uzgodnione z zamawiającym wynagrodzenie, które spełnia kryteria podstawy opodatkowania w art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług, a przez to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym Spółka ma wątpliwości, czy przysługuje jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego stanowiącego w szczególności sumę kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez Wnioskodawcę z tytułu nabycia towarów i usług związanych z wykonywaniem zadania powierzonego.

Wskazać należy, że w interpretacji indywidualnej z 14 kwietnia 2014 r. znak ILPP2/443 -111/14-2/SJ stwierdzono, że: "realizowane przez Zainteresowanego czynności w zakresie zagospodarowania odpadów komunalnych wytwarzanych przez mieszkańców oraz prowadzenia punktu selektywnej zbiórki odpadów komunalnych noszą znamiona odpłatnego świadczenia usług, podlegającego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca co prawda wykonuje czynności związane z realizacją zadania własnego gminy na podstawie powierzenia, ale wykonuje te czynności jako odrębny podmiot posiadający status podatnika VAT na rzecz Gminy, za które to usługi otrzymuje wynagrodzenie, które zostało przez strony umowy nazwane rekompensatą. A zatem, pomiędzy płatnością, którą otrzymuje Wnioskodawca w postaci rekompensaty od Gminy, a świadczeniem na rzecz Gminy, zachodzi związek bezpośredni, bowiem płatność następuje w zamian za to świadczenie. Z uwagi na powyższe rekompensata, którą otrzymuje Wnioskodawca stanowi obrót w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT, a tym samym podlega opodatkowaniu jako czynność wymieniona w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy".

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy - dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy - w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7% (zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku wynosi 8%) - wymienione zostały następujące usługi:

* poz. 143 - PKWiU 38.11.1 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nadających się do recyklingu,

* poz. 144 - PKWiU 38.11.2 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu,

* poz. 145 - PKWiU 38.11.6 - Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne,

* poz. 146 - PKWiU 38.12.1 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów niebezpiecznych,

* poz. 147 - PKWiU 38.12.30.0 - Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów niebezpiecznych nadających się do recyklingu,

* poz. 148 - PKWiU 38.21.10.0 - Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia,

* poz. 149 - PKWiU 38.21.2 - Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne,

* poz. 150 - PKWiU 38.22.19.0 - Usługi związane z przetwarzaniem pozostałych odpadów niebezpiecznych,

* poz. 151 - ex PKWiU 38.22.2 - Usługi związane z unieszkodliwianiem odpadów promieniotwórczych i pozostałych odpadów niebezpiecznych, z wyłączeniem usług zagospodarowania odpadów promieniotwórczych (ponownego przetwarzania paliw i odpadów) (PKWiU ex 38.22.21.0).

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż wykonywane przez Spółkę na rzecz Gminy czynności w zakresie odbioru odpadów lub zagospodarowania odpadów podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w całym zakresie (i są opodatkowane), to Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z wykonywaniem usług w zakresie odbioru i zagospodarowania odpadów.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe ze względu na inną argumentację, z której wynika, że Zainteresowany wywiódł prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych oraz otrzymaniem rekompensaty (tekst jedn.: czynnością niepodlegającą opodatkowaniu).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.