ILPP2/443-1109/12-4/EN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu "ulgi za złe długi" - jest prawidłowe.

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu "ulgi za złe długi". Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 19 kwietnia 2012 r. do dnia 4 maja 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez Spółkę D towaru. Transakcje te dokumentowano fakturami VAT. Dłużnik nie uregulował należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny. Nadto na podstawie wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), opublikowanego w BODACC dnia 17 lipca 2012 r., dłużnika objęto postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. U. UE L z dnia 30 czerwca 2000 r.) - dalej też "Rozporządzenie".

Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel, zarówno na dzień dokonania dostawy, jak i obecnie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Ponadto pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że w związku z art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. wyjaśniamy, iż w chwili obecnej zarówno wierzyciel jak i dłużnik są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Potwierdzenie tego faktu stanowią wydruki z systemu VIES będące poświadczeniem rejestracji do VAT-u w Unii Europejskiej. Należy przypuszczać, że również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarówno wierzyciel jak i dłużnik w dalszym ciągu zarejestrowani będą jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wraz z deklaracją podatkową zawierającą korektę podatku należnego z tytułu dostawy towarów, przedstawi organowi podatkowemu aktualne wydruki poświadczające status podatników.

W związku z art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. wyjaśniamy, iż dłużnik na mocy wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), objęty został postępowaniem Redressement judiciarie. Objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r. Należy przypuszczać, iż na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, dłużnik nadal będzie objęty tym postępowaniem.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, popartej uzupełniającym badaniem statusu dłużnika, postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT. W załączniku A do rozporządzenia 1346/2000 wyszczególniono postępowania upadłościowe występujące w poszczególnych państwach, które mogą być uznane za upadłościowe, w rozumieniu tego rozporządzenia. We Francji właśnie są to: sauvegarde, redressement judiciaire, liquidation judiciaire, w Polsce natomiast: postępowanie układowe, postępowanie upadłościowe, postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację oraz postępowanie z możliwością zawarcia układu. Procedur występujących w obu państwach nie można jednak uznać za tożsame, co wynika chociażby z prostego tłumaczenia ich nazw. Procedurę "sauvegarde" można przetłumaczyć jako postępowanie ochronne, "redressement judiciaire" jako postępowanie naprawcze, a "liquidation judiciaire" jako postępowanie likwidacyjne. Tak więc francuskie procedury nie mają w prawie polskim stosownego odpowiednika, w związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, wszczęcie wobec dłużnika Redressement judiciaire, które jest postępowaniem naprawczym, stanowi dodatkowy argument, iż nie ma żadnej przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, znajdującym również poparcie w uzasadnieniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r., I FSK 1865/2009, LEX POLONICA: 2472813, Rozporządzenie Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego, zawiera normy kolizyjne dotyczące międzynarodowych postępowań upadłościowych oraz wprowadza zasadę automatycznego uznawania zagranicznych orzeczeń i uniwersalności przy jednoczesnym rozgraniczeniu krajowych porządków prawnych. Definicja postępowania upadłościowego przedstawiona w tym Rozporządzeniu oraz wykaz postępowań upadłościowych wymienionych w załączniku A do tego Rozporządzenia zostały przyjęte wyłącznie dla jego celów. Świadczy o tym treść preambuły do Rozporządzenia, w której Rada Unii Europejskiej wymienia powody, dla których uznała za konieczne jego przyjęcie: m.in. prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, uniknięcie sytuacji, w których strony byłyby skłonne do przenoszenia majątku lub postępowania sądowego z jednego Państwa Członkowskiego do innego w celu uzyskania korzystniejszej sytuacji prawnej, ułatwienie stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w poszczególnych krajach poprzez zamieszczenie m.in. szczególnych regulacji dotyczących prawa właściwego dla praw i stosunków prawnych o szczególnym znaczeniu oraz dopuszczenie wszczęcia równolegle z postępowaniem głównym wtórnych postępowań upadłościowych, a także zasady, które mają ułatwić osiągnięcie wskazanych celów. Również z treści art. 2 Rozporządzenia Rady (WE), wynika że definicje w nim podane zamieszczone zostały dla celów tego rozporządzenia. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt a) dla celów niniejszego rozporządzenia: "postępowania upadłościowe" oznaczają postępowania zbiorowe określone w art. 1 ust. 1. Wykaz tych postępowań znajduje się w załączniku A.

Nadto Spółka poinformowała, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. - licząc 150 dni od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego na fakturze (zestawienie faktur wystawionych na rzecz dłużnika - przedstawiono w załączeniu, na których określono terminy płatności: od dnia 18 czerwca 2012 r. do dnia 26 czerwca 2012 r.). W konsekwencji, w oparciu o treść art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce należy przyjąć, iż w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r.

Ww. odpowiedzi zdaniem Wnioskodawcy na pytania ad. la) i ad. lb) traktować należy jedynie uzupełniająco, albowiem zmienione przepisy prawa nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r., aktualne pozostaje w całości stanowisko Wnioskodawcy objęte wnioskiem o interpretację indywidualną (uzupełnione pismem z dnia 18 stycznia 2013 r.), iż jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie, Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe przede wszystkim z uwagi na fakt, iż w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, czy możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000, natomiast nie był na dzień dokonania dostawy towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie Redressement judiciaire określone w art. 2a Rozporządzenia może być tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, objęcie dłużnika niniejszym postępowaniem już po dokonaniu dostawy towaru lub świadczeniu usługi nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Ustawa o VAT w dwóch różnych punktach art. 89a ust. 2 określa wymóg odnoszący się do statusu stron transakcji. Art. 89a ust. 2 pkt 1 stanowi, iż dłużnik w chwili dokonywania transakcji - dostawy towaru - musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast w pkt 3 - iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jaki dłużnik powinni być czynnymi podatnikami VAT.

Zatem okoliczność, iż dostawy towaru miały miejsce w okresie od kwietnia 2012 r. do maja 2012 r., a dnia 3 lipca 2012 r. objęto dłużnika wskazanym powyżej postępowaniem, nie pozbawiło Wnioskodawcy prawa do skorzystania z korekty podatku należnego z tytułu świadczenia dostawy towarów w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, przewidzianych przepisem art. 89a ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, będzie miał on prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego dotyczącego przedmiotowych wierzytelności dotyczących okresu od kwietnia do maja 2012 r. na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem jednak jednoczesnego spełnienia wszystkich warunków wynikających z art. 89a ust. 1a i ust. 2 do 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 19 kwietnia 2012 r. do dnia 4 maja 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez dłużnika towaru. Transakcje te udokumentowano fakturami VAT. Dłużnik nie uregulował należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny. Nadto na podstawie wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), opublikowanego w BODACC dnia 17 lipca 2012 r., dłużnika objęto postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. U. UE L z dnia 30 czerwca 2000 r.). Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel, zarówno na dzień dokonania dostawy, jak i obecnie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Co istotne Zainteresowany wskazał, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. - licząc 150 dni od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego na fakturze (zestawienie faktur wystawionych na rzecz dłużnika - przedstawiono w załączeniu, na których określono terminy płatności: od 18 czerwca 2012 r. do 26 czerwca 2012 r.). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o treść art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce należy przyjąć, iż w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wyjaśnił, iż objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Artykuł 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

W art. 89a ust. 5 ustawy wskazano, iż podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

W myśl art. 89 ust. 6 ustawy, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. było możliwe, o ile Wnioskodawca spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy. Podkreślenia wymaga fakt, że warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy, natomiast w chwili dokonania korekty dłużnik oraz wierzyciel muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3.

Od dnia 1 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), która art. 11 pkt 8 i 9 wprowadziła zmiany w brzmieniu art. 89a i 89b ustawy o podatku VAT.

Z art. 23 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dokonał dostawy towarów na rzecz dłużnika, który nie uregulował należności w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT jako obrót opodatkowany i podatek należny, wierzytelności te nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel i dłużnik są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r. Z opisu sprawy wynika ponadto, że wierzytelności, jakie przysługują Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. (na fakturach określono terminy płatności: od 18 czerwca 2012 r. do 26 czerwca 2012 r.), co oznacza, że termin 150 dni od dnia upływu terminu płatności przypadł na okres przed końcem 2012 r. W związku z tym do wierzytelności Zainteresowanego stosuje się przepisy w brzmieniu przed 1 stycznia 2013 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w sytuacji, gdy w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, czy możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) Nr 1346/2000, natomiast nie był na dzień dokonania dostawy towarów.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że wierzytelności, jakie przysługują Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ust. 1, 1a i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zatem w odniesieniu do wierzytelności uprawdopodobnionych do dnia 31 grudnia 2012 r. z uwagi na fakt, że dłużnik na dzień dostawy towarów nie był w trakcie postępowania upadłościowego, jedynie w późniejszym okresie (po dostawie towarów) został objęty postępowaniem "Redressement judiciarie", jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie i zostaną dopełnione pozostałe warunki zawarte w art. 89a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.) Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 ustawy - Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.