ILPP2/443-1098/10-2/SJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 lipca 2010 r. (data wpływu 16 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania rekompensaty - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania rekompensaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca (dalej Spółka), posiada kontrahentów będących rolnikami ryczałtowymi (dalej Producenci). Producenci dostarczają na rzecz Spółki towary i usługi, za które następnie ona przekazuje im należności. Spółka zawiera porozumienia z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą (dalej Podmioty). Podmioty w ramach prowadzonej przez siebie działalności, dokonują sprzedaży swoich towarów na rzecz Producentów. Porozumienia zawierane pomiędzy Spółką a Podmiotami dotyczą potrącania przez Spółkę z należności przekazywanych na rzecz Producentów, ustalonych kwot należnych Podmiotom z tytułu sprzedaży na rzecz Producentów. Następnie Spółka dokonuje przelewu potrąconych kwot na rzecz Podmiotów. Ponieważ porozumienie dotyczy rolników ryczałtowych, Spółka traci możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od kwot przekazywanych na rachunek inny niż rachunek rolnika ryczałtowego - w tym przypadku na rachunki Podmiotów. Dlatego w porozumieniu zawarta jest klauzula, która mówi o tym, że Spółce, w momencie realizacji cesji, przysługuje obciążenie Podmiotu kwotą 6% wartości dokonanej płatności na rzecz Podmiotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na wartość nieodliczonego VAT naliczonego zwracanego przez Podmioty Spółka powinna wystawiać faktury doliczając 22% VAT, czy też może wystawić notę obciążeniową.

Zdaniem Wnioskodawcy, Podmioty mogą być obciążane kwotą nieodliczonego VAT-u naliczonego w formie noty obciążeniowej bez dodatkowego doliczania podatku VAT. Według Spółki, porozumienia zawarte z Podmiotami nie mają charakteru umów, z których wynikają świadczenia usług na rzecz podmiotów, za które Spółce przysługiwałoby wynagrodzenie. Kwota obciążenia nie jest kwotą wynagrodzenia ale kwotą rekompensaty za stratę będącą konsekwencją porozumienia. Sama strata ponoszona przez Spółkę, a pokrywana przez Podmioty nie jest zależna od samej istoty potrącenia, ale ze stanowiska podatkowego strony trzeciej - Producenta. Gdyby Producent nie był rolnikiem ryczałtowym, Spółka nie poniosłaby strat z tytułu dokonywanych potrąceń i porozumienia miałyby charakter zwykłych porozumień o potrącaniu wzajemnych wierzytelności, które przecież nie mają charakteru świadczenia usług, są nieodpłatne i nie podlegają ustawie o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119-8 ust. 3 ustawy.

Również art. 24 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L . 347 z późn. zm.) wskazuje, że "świadczenie usług" oznacza każdą transakcję, która nie stanowi dostawy towarów.

Uwzględniając powołane wyżej przepisy art. 5 i art. 8 ustawy, wskazać należy, iż każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Aby uznać daną czynność (dostawę towarów lub też świadczenie usług) za odpłatne świadczenie podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W art. 15 ust. 1 ustawy postanowiono, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosowanie do treści art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wstawienia faktury.

Z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany posiada kontrahentów, którzy są rolnikami ryczałtowymi i dostarczają na rzecz Spółki towary oraz usługi za które otrzymują od niej należności. Ponadto, Wnioskodawca zawiera porozumienia z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, które dokonują sprzedaży swoich towarów na rzecz rolników ryczałtowych. Porozumienia te dotyczą potrącania przez Spółkę z należności przekazywanych na rzecz rolników ustalonych kwot należnych tym podmiotom z tytułu sprzedaży na rzecz rolników. Zainteresowany dokonuje przelewu potrąconych kwot na rzecz tych podmiotów. Z uwagi na fakt, iż przedmiotowe porozumienie dotyczy rolników ryczałtowych, Wnioskodawca traci możliwość odliczenia podatku VAT naliczonego od kwot przekazywanych na rachunek inny niż rachunek rolnika ryczałtowego - dlatego w porozumieniu zawarta jest klauzula, iż Spółce, w momencie realizacji cesji, przysługuje obciążenie Podmiotu kwotą 6% wartości dokonanej płatności na rzecz Podmiotu. Zdaniem Spółki, kwota obciążenia jest kwotą rekompensaty za stratę będącą konsekwencją porozumienia.

Jak wskazał Wnioskodawca, w zawartym porozumieniu jest ujęta klauzula, która mówi o tym, że "Spółce w momencie realizacji cesji, przysługuje obciążenie Podmiotu kwotą 6% wartości dokonanej płatności na rzecz Podmiotu".

Jak wynika z powyższego, w tym przypadku wynagrodzenie wypłacane Wnioskodawcy jest gratyfikacją za świadczoną usługę "uwolnienia" Podmiotu (cedenta) od ciężaru egzekwowania własnych wierzytelności za sprzedane towary na rzecz rolników ryczałtowych od tych ostatnich. Wobec powyższego należy stwierdzić, że otrzymywane przez Spółkę wynagrodzenie jest ściśle związane z uzyskaniem przez nią świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie należy uznać ww. czynności.

A zatem, w tym konkretnym przypadku otrzymujący wynagrodzenie (Zainteresowany) świadczy na rzecz Podmiotu usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - podlegające opodatkowaniu.

Wobec powyższego, umowa porozumienia zawarta przez Spółkę z Podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą, a dotycząca potrącania przez Wnioskodawcę z należności przekazywanych na rzecz rolników ustalonych kwot należnych tym podmiotom z tytułu sprzedaży przez nich towarów na rzecz rolników, wypełnia znamiona określone w art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy i stanowi świadczenie usług w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle powyższych przepisów, w przedmiotowej sprawie wynagrodzenie otrzymane przez Zainteresowanego, winno być dokumentowane fakturami VAT.

Biorąc powyższe poda uwagę stwierdzić należy, iż na wartość nieodliczanego podatku VAT zwracanego następnie przez Podmioty, Spółka winna zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy wystawić fakturę VAT, w której zawarty będzie podatek od towarów i usług w wysokości 22% w myśl przepisu art. 41 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Zainteresowanego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.