ILPP2/443-1093/13-2/AKr

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1093/13-2/AKr

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z 12 listopada 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania nazw towarów i świadczonych usług na paragonach fiskalnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości stosowania nazw towarów i świadczonych usług na paragonach fiskalnych

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą pod nazwą "A" (dalej: "A", Wnioskodawca) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Podmiot opodatkowany jest na zasadach ogólnych.

Przeważającym rodzajem działalności jest sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Wykonywana działalność gospodarcza to również sprzedaż hurtowa i detaliczna używanych samochodów osobowych i furgonetek; sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli; konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych; sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych.

Sprzedaż jest prowadzona zarówno dla osób prawnych jak i osób fizycznych. Przychody ze sprzedaży dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowane są przy pomocy kasy fiskalnej.

Zgodnie z obecnymi regulacjami paragon fiskalny drukowany przez kasę fiskalną musi zawierać nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy, pozwalający na jednoznaczną ich identyfikację.

Dostosowując się do obecnych regulacji i uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów oraz rodzaj świadczonych usług, Wnioskodawca zaprogramował na swojej kasie fiskalnej 179 pozycji.

Sprzedawane towary oraz części: samochód "a", samochód "b", samochód "c", samochód "d", samochód "e", silnik, głowica, wał korbowy, tłok korbowód, zawór, blok pompa olejowa, koło dwumasowe, wałek rozrządu, turbosprężarka, pompa paliwa, pompa wtryskowa, wtryskiwacz, przewód paliwowy, listwa, skrzynia biegów, sprzęgło, półoś, most tylny, wał napędowy, kolumna kierownicza, drążek kierowniczy, pompa wspomagania, klocki hamulcowe, tarcza hamulcowa, pompa hamulcowa, zacisk bęben, sterownik ABS, pompa ABS, czujnik pompa podciśnieniowa, korektor siły hamowania, serwo, vacum, resor, amortyzator przedni, amortyzator tylny, wahacz, sworznia wahacza, piasta, zwrotnica, stabilizator, belka pod silnik, łożysko koła, reflektor, kierunkowskaz, lampa tylna, lampa przednia maska, błotnik drzwi tylne, drzwi przednie, drzwi boczne, pas przedni, próg, zderzak, atrapa, lusterko, osłona, klamka, zamek listwa ozdobną szyba przednia, szyba boczna, rozrusznik, alternator, akumulator, świeca żarowa, przełącznik włącznik, przerywacz, przekaźnik, czujnik, instalacja elektryczna, sterownik deska rozdzielcza, fotel, kanapa, tapicerka, kierownica, wykładzina, słupek, tłumik, rura wydechowa, katalizator, filtr cząstek stałych, czujnik spalin, filtr powietrza, obudowa filtra paliwa, felga, opona, kołpak, koło, stacyjka, silnik wycieraczek, silnik nagrzewnicy, nagrzewnica, zbiornik paliwa, poduszka silnika, sanie dolne, mechanizm wycieraczek, sprężyna amortyzatora, wał korbowy, obudowa filtra powietrza, oś tylna, chłodnica wody, chłodnica powietrza intercoolera, pompa wysokiego ciśnienia, miska olejowa, hak holowniczy, pompa wody, pedał sprzęgła, tarcza sprzęgłowa, docisk sprzęgłowy, licznik pedał gazu, wentylator nagrzewnicy, wentylator chłodnicy, wąż intercooler, nadkole.

Nazewnictwo świadczonych usług: regulowanie zaworów, ustawianie geometrii kół, wymiana akumulatora, wymiana alternatora, wymiana amortyzatora, wymiana bębnów hamulcowych, wymiana filtra kabinowego, wymiana filtra paliwa, wymiana filtra powietrza, wymiana klocków hamulcowych przód, wymiana klocków hamulcowych tył, wymiana końcówki drążka kierowniczego, wymiana łożyska koła, wymiana oleju w skrzyni biegów, wymiana płynu hamulcowego (z płynem), wymiana płynu w chłodnicy, wymiana przewodów zapłonowych, wymiana rozrusznika, naprawa rozrusznika z demontażem, wymiana rozrządu, wymiana sprzęgła, wymiana szczęk hamulcowych, wymiana szczęk hamulcowych, wymiana świec zapłonowych, wymiana świec żarowych, wymiana tarcz hamulcowych, wymiana tłumika, wymiana uszczelki pod głowicą, wymiana paska klinowego, wymiana zużytego oleju silnikowego wraz z filtrem, wymiana żarówki, wymiana katalizatora, wymiana sworznia, wymiana tulejek, wymiana wahacza, wymiana resorów, wymiana płynu chłodniczego, naprawa półośki, wymiana oleju i filtrów, wymiana silnika, wymiana przegubu, wymiana uszczelki pod miską olejową, wymiana uszczelki pod deklem zaworowym, wymiana termostatu, wymiana paska alternatora, naprawa układu zawieszenia, wymiana drążka kierowniczego, naprawa belki tylnej, regulacja zapłonu, wymiana pompy wody, wymiana pompy paliwa, wymiana linki sprzęgła, wymiana mostu napędowego.

Wymienione powyżej opisy odpowiadają opisom stosowanym w cenniku prezentowanym klientom.

Wnioskodawca używa nazw towarów i usług stosownie do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy towaru i usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby użyta nazwa była zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą. A ponadto by powiązanie tu nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru lub usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przedstawione opisy sprzedawanych towarów oraz wykonywanych usług są wystarczające dla spełnienia warunków wynikających z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących wprowadzonych w życie 1 października 2013 r.

2. Czy jednak opisy powinny być bardziej szczegółowe np. w przypadku samochodów powinien być podawany rok produkcji, kolor itp....

3. Czy w przypadku innych części powinien być podawany nr identyfikacyjny itp....

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiony opis jest zgodny z prawem i spełnia wymogi § 8 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia. Wg Zainteresowanego zamysłem Ministra Finansów było wykazywanie towarów wg kategorii, rodzaju, a nie ich szczegółowego opisu.

Nazewnictwo pozycji zaprogramowanych na kasie Wnioskodawcy pozwala jednoznacznie zidentyfikować zakupiony towar lub świadczoną usługę i nie wymaga uszczegółowienia.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze słownikiem języka polskiego (wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Przy czym nazwa towaru i usługi winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru i usługi, zatem podatnik zobowiązany jest do takiego określenia nazw towarów i usług na paragonie fiskalnym, aby nazwa określała prawidłową identyfikację sprzedawanych towarów lub usług.

Paragon fiskalny spełnia określone funkcje (kontrolną, ochronną, informacyjną - co jest szczególnie istotne z punktu widzenia nabywcy będącego konsumentem), których realizacja jest możliwa jedynie wtedy, gdy zawiera on wprowadzone w sposób prawidłowy dane wymienione w § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, że podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do art. 111 ust. 1a ustawy obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. - do obrotu wykazywanego w ewidencji, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku należnego.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

Zgodnie z art. 111 ust. 3a pkt 2 i pkt 9 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać niezwłocznie zgłoszenia właściwemu podmiotowi prowadzącemu serwis kas rejestrujących każdej nieprawidłowości w pracy kasy oraz prowadzić i przechowywać dokumentację o przebiegu eksploatacji kasy rejestrującej, z uwzględnieniem przepisów wydanych na podstawie ust. 7a i ust. 9 pkt 1.

W myśl art. 111 ust. 7a pkt 1 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia sposób prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, w tym o zastosowaniu specjalnym dla specyficznego rodzaju działalności, oraz warunki używania kas przez podatników, uwzględniając potrzebę właściwego ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących przez podatników, o których mowa w ust. 1, oraz potrzebę przeciwdziałania nieewidencjonowaniu obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas przez tych podatników, jak również zapewnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2013 r. obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz. U. z 2013 r. poz. 363), zwanego dalej rozporządzeniem w sprawie kas rejestrujących.

Stosownie do § 2 pkt 12 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Jak wynika z § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, paragon fiskalny zawiera co najmniej:

1.

imię i nazwisko lub nazwę podatnika, adres punktu sprzedaży, a dla sprzedaży prowadzonej w miejscach niestałych - adres siedziby lub miejsca zamieszkania podatnika;

2.

numer identyfikacji podatkowej podatnika (NIP);

3.

numer kolejny wydruku;

4.

datę oraz godzinę i minutę sprzedaży;

5.

oznaczenie "PARAGON FISKALNY";

6.

nazwę towaru lub usługi pozwalającą na jednoznaczną ich identyfikację;

7.

cenę jednostkową towaru lub usługi;

8.

ilość i wartość sumaryczną sprzedaży danego towaru lub usługi z oznaczeniem literowym przypisanej stawki podatku;

9.

wartość rabatów lub narzutów, o ile występują;

10.

wartość sprzedaży brutto i kwoty podatku według poszczególnych stawek podatku po uwzględnieniu rabatów lub narzutów;

11.

wartość sprzedaży zwolnionej od podatku;

12.

łączną kwotę podatku;

13.

łączną kwotę sprzedaży brutto;

14.

oznaczenie waluty, w której rejestrowana jest sprzedaż, przynajmniej przy łącznej kwocie sprzedaży brutto;

15.

kolejny numer paragonu fiskalnego;

16.

numer kasy i oznaczenie kasjera - przy więcej niż jednym stanowisku kasowym;

17.

numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) - na żądanie nabywcy;

18.

logo fiskalne i numer unikatowy kasy.

Paragon fiskalny musi być czytelny i umożliwiać nabywcy sprawdzenie prawidłowości dokonanej transakcji. Paragon fiskalny może zawierać w miejscu określonym dla nazwy, o której mowa w ust. 1 pkt 6, również opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy (§ 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).

Zatem z przytoczonych przepisów wynika, jakie wymagania musi spełniać paragon fiskalny. Jednym z nich jest wymóg zawarcia na wydruku nazwy towaru lub usługi. Sprzedawca zobowiązany jest więc do wskazania nazwy towaru lub usługi tak, aby możliwe było przyporządkowanie temu towarowi lub usłudze odpowiedniej stawki podatku VAT.

Wprawdzie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia "nazwa towaru/usługi" oraz nie określają źródła stosowania tych nazw, jednakże przez nazwę towaru lub usługi należy rozumieć, zgodnie ze "Słownikiem Języka Polskiego" (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005) nazwę jednostkową, tj. nazwę mającą tylko jeden desygnat.

Nazwa towaru lub usługi ma spełniać cele, dla jakich podatnik został zobowiązany do ewidencjonowania obrotu. Sprzedawca jest zobowiązany na paragonie opisać każdy towar (usługę), podać jego nazwę, ale też, nie może być to nazwa bardzo ogólna. Umieszczona na paragonie fiskalnym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, a nie określoną grupę asortymentową sprzedawanego towaru, tak aby do każdego towaru możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatkowej i aby użyta nazwa była, co do istoty, zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem, a ponadto by powiązanie tej nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru.

Jak wskazano powyżej, sposób przyporządkowania stawki podatku do nazw towarów i usług określa sam sprzedawca uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów i usług. Przy czym nazwa towaru winna oznaczać nazwę jednostkową sprzedawanego towaru, zatem Spółka zobowiązana jest do szczegółowego określenia nazw towarów na paragonie fiskalnym w celu ich prawidłowej identyfikacji.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Podmiot opodatkowany jest na zasadach ogólnych. Przeważającym rodzajem działalności jest sprzedaż detaliczna części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli. Wykonywana działalność gospodarcza to również sprzedaż hurtowa i detaliczna używanych samochodów osobowych i furgonetek; sprzedaż hurtowa i detaliczna pozostałych pojazdów samochodowych, z wyłączeniem motocykli; konserwacja i naprawa pojazdów samochodowych; sprzedaż hurtowa części i akcesoriów do pojazdów samochodowych. Sprzedaż jest prowadzona zarówno dla osób prawnych jak i osób fizycznych. Przychody ze sprzedaży dla osób fizycznych nie prowadzących działalności gospodarczej ewidencjonowane są przy pomocy kasy fiskalnej. Zgodnie z obecnymi regulacjami paragon fiskalny drukowany przez kasę fiskalną musi zawierać nazwę towaru lub usługi i ewentualnie opis towaru lub usługi stanowiący rozwinięcie tej nazwy, pozwalający na jednoznaczną ich identyfikację. Dostosowując się do obecnych regulacji i uwzględniając asortyment sprzedawanych towarów oraz rodzaj świadczonych usług, Wnioskodawca zaprogramował na swojej kasie fiskalnej 179 pozycji.

Sprzedawane towary oraz części: samochód "a", samochód "b", samochód "c", samochód "d", samochód "e", silnik, głowica, wał korbowy, tłok korbowód, zawór, blok pompa olejowa, koło dwumasowe, wałek rozrządu, turbosprężarka, pompa paliwa, pompa wtryskowa, wtryskiwacz, przewód paliwowy, listwa, skrzynia biegów, sprzęgło, półoś, most tylny, wał napędowy, kolumna kierownicza, drążek kierowniczy, pompa wspomagania, klocki hamulcowe, tarcza hamulcowa, pompa hamulcowa, zacisk bęben, sterownik ABS, pompa ABS, czujnik pompa podciśnieniowa, korektor siły hamowania, serwo, vacum, resor, amortyzator przedni, amortyzator tylny, wahacz, sworznia wahacza, piasta, zwrotnica, stabilizator, belka pod silnik, łożysko koła, reflektor, kierunkowskaz, lampa tylna, lampa przednia maska, błotnik drzwi tylne, drzwi przednie, drzwi boczne, pas przedni, próg, zderzak, atrapa, lusterko, osłona, klamka, zamek listwa ozdobną szyba przednia, szyba boczna, rozrusznik, alternator, akumulator, świeca żarowa, przełącznik włącznik, przerywacz, przekaźnik, czujnik, instalacja elektryczna, sterownik deska rozdzielcza, fotel, kanapa, tapicerka, kierownica, wykładzina, słupek, tłumik, rura wydechowa, katalizator, filtr cząstek stałych, czujnik spalin, filtr powietrza, obudowa filtra paliwa, felga, opona, kołpak, koło, stacyjka, silnik wycieraczek, silnik nagrzewnicy, nagrzewnica, zbiornik paliwa, poduszka silnika, sanie dolne, mechanizm wycieraczek, sprężyna amortyzatora, wał korbowy, obudowa filtra powietrza, oś tylna, chłodnica wody, chłodnica powietrza intercoolera, pompa wysokiego ciśnienia, miska olejowa, hak holowniczy, pompa wody, pedał sprzęgła, tarcza sprzęgłowa, docisk sprzęgłowy, licznik pedał gazu, wentylator nagrzewnicy, wentylator chłodnicy, wąż intercooler, nadkole.

Nazewnictwo świadczonych usług: regulowanie zaworów, ustawianie geometrii kół, wymiana akumulatora, wymiana alternatora, wymiana amortyzatora, wymiana bębnów hamulcowych, wymiana filtra kabinowego, wymiana filtra paliwa, wymiana filtra powietrza, wymiana klocków hamulcowych przód, wymiana klocków hamulcowych tył, wymiana końcówki drążka kierowniczego, wymiana łożyska koła, wymiana oleju w skrzyni biegów, wymiana płynu hamulcowego (z płynem), wymiana płynu w chłodnicy, wymiana przewodów zapłonowych, wymiana rozrusznika, naprawa rozrusznika z demontażem, wymiana rozrządu, wymiana sprzęgła, wymiana szczęk hamulcowych, wymiana szczęk hamulcowych, wymiana świec zapłonowych, wymiana świec żarowych, wymiana tarcz hamulcowych, wymiana tłumika, wymiana uszczelki pod głowicą, wymiana paska klinowego, wymiana zużytego oleju silnikowego wraz z filtrem, wymiana żarówki, wymiana katalizatora, wymiana sworznia, wymiana tulejek, wymiana wahacza, wymiana resorów, wymiana płynu chłodniczego, naprawa półośki, wymiana oleju i filtrów, wymiana silnika, wymiana przegubu, wymiana uszczelki pod miską olejową, wymiana uszczelki pod deklem zaworowym, wymiana termostatu, wymiana paska alternatora, naprawa układu zawieszenia, wymiana drążka kierowniczego, naprawa belki tylnej, regulacja zapłonu, wymiana pompy wody, wymiana pompy paliwa, wymiana linki sprzęgła, wymiana mostu napędowego.

Wymienione powyżej opisy odpowiadają opisom stosowanym w cenniku prezentowanym klientom. Wnioskodawca używa nazw towarów i usług stosownie do oferowanego asortymentu tak, aby do użytej nazwy towaru i usługi możliwe było przyporządkowanie odpowiedniej stawki podatku i aby użyta nazwa była zgodna z będącym przedmiotem obrotu towarem i usługą. Ponadto by powiązanie tu nazwy z ceną pozwoliło na indywidualne określenie sprzedanego towaru lub usługi.

Z powołanego wcześniej art. 111 ust. 3a pkt 2 ustawy wynika, że to sprzedawca obowiązany jest dołożyć wszelkich starań aby nazwa towaru lub usługi na paragonie była tak skonstruowana, aby można było na jej podstawie dokładnie określić indywidualnie zakupiony towar lub usługę oraz aby umożliwiała ich właściwe przyporządkowanie do stawki podatku. Oznacza to, że podatnik powinien wystawiać paragony zawierające nazwy towarów na tyle szczegółowe, żeby z jednej strony pozwalały one organowi podatkowemu na weryfikacje prawidłowego rozliczenia podatku, a z drugiej strony zapewniły konsumentowi możliwość kontroli dokonywanych zakupów. Podatnik powinien zadbać o takie zaprogramowanie kasy rejestrującej, aby konsument otrzymywał paragony z konkretnymi nazwami jednostkowymi towarów lub usług, pozwalającymi na ich jednoznaczną identyfikację.

Jak wskazano wyżej, sposób "jednoznacznego" identyfikowania towarów i usług jest ściśle związany z asortymentem towarów i usług, jakie podatnik oferuje. Wnioskodawca dokonujący sprzedaży towarów pod nazwami, np.: silnik, głowica, wał korbowy, tłok korbowód, regulowanie zaworów, ustawianie geometrii kół, wymiana akumulatora, może zaprogramować na kasie stosując powyższe nazwy oferowanych tego typu towarów, jeżeli będą one podlegały opodatkowaniu tą samą stawką podatku VAT, wówczas taka nazwa tej kategorii towarów będzie dawała możliwość identyfikacji towaru. Jeżeli jednak w danej kategorii występuje zróżnicowanie stawek podatku VAT, to stosowanie ogólnej nazwy, np.: silnik, głowica, wał korbowy, tłok korbowód, regulowanie zaworów, ustawianie geometrii kół, wymiana akumulatora, nie wypełni przesłanki jednoznacznej identyfikacji towaru lub usługi. Stosowanie jednej nazwy jest dozwolone również wtedy, gdy towary lub usługi są oferowane po różnych cenach, z zastrzeżeniem przypadku, gdy podatnik ma w swojej ofercie towary objęte różnymi stawkami podatku VAT.

Podkreślić w tym miejscu należy, że opisane wyżej zasady dotyczące stosowania nazewnictwa spełniającego wymóg jednoznacznego identyfikowania towarów i usług, nie wykluczają stosowania przez podatników nazewnictwa zapewniającego bardziej szczegółowe rozróżnienie towarów. Stosowanie jednak na tyle rozbudowanego nazewnictwa ma dla podatników - zważywszy na treści § 8 ust. 2 zdanie 2 w związku z ust. 1 pkt 6 - charakter fakultatywny.

Końcowo wskazać należy na przepis § 37 rozporządzenia z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących, zgodnie z którym, do dnia 30 września 2013 r. podatnicy mogą prowadzić ewidencję oraz zapewnić spełnienie warunków używania kas zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy obowiązującymi na dzień 31 marca 2013 r.

Rozporządzenie to jedynie wskazuje, że z upływem 30 września 2013 r. podatnicy będą zobowiązani w pełni realizować przewidziany w przepisie wymóg wskazywania nazwy, która pozwoli na jednoznaczną identyfikację towaru lub usługi. Nie oznacza to jednak, że obecnie akceptowane było prowadzenie ewidencji i stosowanie nazewnictwa bazującego, np. na grupach towarowych w sposób niepozwalający na jednoznaczną identyfikację sprzedawanych towarów lub świadczonych usług.

Wskazać należy, że paragon fiskalny spełnia określone funkcje (kontrolną, ochronną, informacyjną - co jest szczególne istotne z punktu widzenia nabywcy będącego konsumentem), których realizacja jest możliwa jedynie wówczas, gdy zawiera on wprowadzone w sposób prawidłowy dane wymienione w § 8 ust. 1 i 2 rozporządzenia.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że stosowany przez Wnioskodawcę sposób określania towarów i usług na paragonie jest zgodny z § 8 ust. 1 pkt 6 i ust. 2 zdanie 1 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. W konsekwencji Wnioskodawca nie musi stosować bardziej szczegółowych nazw sprzedawanych towarów i świadczonych usług (w przypadku samochodów nie ma obowiązku podawania roku produkcji, koloru itp., a w przypadku części nr identyfikacyjnego itp.).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl