ILPP2/443-1086/12-4/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Szkoły Podstawowej, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2012 r. (data wpływu 25 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 3 stycznia 2013 r. (data wpływu 7 stycznia 2013 r.). o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 25 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT. Wniosek uzupełniono w dniu 7 stycznia 2013 r. o dowód wniesienia opłaty za wydanie interpretacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum (PKD 2007-8531A), dwie Szkoły Podstawowe (8520Z), Przedszkole Publiczne (PKD 2007-8510Z) oraz Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Przedszkola (ZEASiP) (PKD 2007-8560Z), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych. Wypełniając obowiązek dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej szkoła podstawowa będzie kupowała obiady od innej jednostki budżetowej (ZEASiP) należącej do tej samej gminy. Zakup odbywać się będzie na podstawie zawartej umowy i noty obciążeniowej bez podatku VAT. Następnie szkoła ta będzie sprzedawać obiady swoim uczniom, za które zapłacą rodzice i zakłady pracy tych rodziców. Szkoła będzie również sprzedawać obiady swoim pracownikom: nauczycielom, administracji i obsługi. Cena sprzedawanego posiłku będzie taka sama jak cena za którą szkoła kupiła obiad. Nie będzie doliczana marża, a tym samym szkoła nie uzyska z tego tytułu żadnych zysków. ZEASiP policzy cenę obiadu dla ucznia tylko za "wkład do kotła", natomiast dla pracowników szkoły cena będzie podwyższona, o koszty prowadzenia kuchni bez naliczania marży zysku. Obiady w szkole podstawowej, w której mieścić się będzie kuchnia, wydawane będą przez pracownika kuchni ZEASiP, szkoła podstawowa nie zatrudnia pracowników obsługi.

Organizacją dożywiania zajmie się ZEASiP, ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół (art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.). Ponadto, organizacja dożywiania przez ZEASiP pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki, o których mowa w preambule i art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty. Organizacja dożywiania przy ZEASiP nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy szkoła podstawowa sprzedając obiady swoim uczniom i pracownikom pedagogicznym i niepedagogicznym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 67a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) umożliwia szkołom otwarcie stołówek szkolnych przy czym nie nakazuje gotowania obiadów we własnych kuchniach, a tym samym zezwala na kupowanie obiadów z zewnątrz i sprzedawanie ich uczniom.

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 13 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), Szkoła Podstawowa kupując obiady od innej jednostki budżetowej, kupuje je bez podatku VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia szkoły od podatku VAT w zakresie usług opieki nad dziećmi i młodzieżą, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną ponieważ są to czynności wynikające z zapisów ustawy o systemie oświaty. Dlatego odsprzedaż obiadów dla uczniów będzie zwolniona z VAT.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 26 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia od podatku VAT sprzedaż posiłków dla pracowników (nauczycieli) usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą.

Artykuł 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia podmiotowo od podatku VAT przedsiębiorstwa, które w roku poprzednim nie osiągnęły przychodu 150.000 zł. Szkoła takiego dochodu nie osiąga dlatego też sprzedaż obiadów dla pracowników obsługi i administracji będzie korzystać ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że w gminie funkcjonują w formie jednostek budżetowych: Gimnazjum, dwie Szkoły Podstawowe, Przedszkole Publiczne oraz Zespół Ekonomiczno-Administracyjny Szkół i Przedszkola (ZEASiP), któremu na podstawie statutu gmina powierzyła zadania związane z obsługą placówek oświatowych. Wypełniając obowiązek dożywiania dzieci i młodzieży szkolnej szkoła podstawowa będzie kupowała obiady od innej jednostki budżetowej (ZEASiP) należącej do tej samej gminy. Zakup odbywać się będzie na podstawie zawartej umowy i noty obciążeniowej bez podatku VAT. Następnie szkoła ta będzie sprzedawać obiady swoim uczniom, za które zapłacą rodzice i zakłady pracy tych rodziców. Szkoła będzie również sprzedawać obiady swoim pracownikom: nauczycielom, administracji i obsługi. Cena sprzedawanego posiłku będzie taka sama jak cena za którą szkoła kupiła obiad. Nie będzie doliczana marża, a tym samym szkoła nie uzyska z tego tytułu żadnych zysków. ZEASiP policzy cenę obiadu dla ucznia tylko za "wkład do kotła", natomiast dla pracowników szkoły cena będzie podwyższona, o koszty prowadzenia kuchni bez naliczania marży zysku. Obiady w szkole podstawowej, w której mieścić się będzie kuchnia, wydawane będą przez pracownika kuchni ZEASiP, szkoła podstawowa nie zatrudnia pracowników obsługi. Organizacją dożywiania zajmie się ZEASiP ponieważ by wypełnić obowiązek oszczędnego i gospodarnego wydawania środków publicznych, gmina postanowiła otworzyć jedną kuchnię, zamiast kilku przy każdej ze szkół. Ponadto, organizacja dożywiania przez ZEASiP pozwoli obliczyć jednakową cenę "za wsad do kotła" dla wszystkich dzieci i udostępnić uczniom posiłki w jednakowej cenie w całej gminie. Tym samym pozwoli wypełnić obowiązek równego traktowania dzieci i młodzieży szkolnej, oraz zapewnieniu im odpowiedniego wychowania i opieki. Organizacja dożywiania przy ZEASiP nie jest działalnością nastawioną na zysk, jej zadaniem jest wypełnienie obowiązku zawartego w ustawie o systemie oświaty. Stołówka ta ma charakter wyłącznie socjalno-bytowy i nie będzie świadczyła usług gastronomicznych. Cena za obiad dla uczniów ma być zgodna z ceną "wsadu do kotła", a cena dla pracowników będzie wyższa o inne koszty utrzymania kuchni, ale bez naliczania marży zysku.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż przy obliczaniu limitu wartości sprzedaży obligującej do bycia podatnikiem podatku od towarów i usług nie uwzględnia się obrotu osiągniętego z tytułu wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Podkreślić także należy, iż zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do postanowień art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

Powyższy przepis odsyła bezpośrednio do przepisów ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 z późn. zm. - dalej ustawa o pomocy społecznej) oraz przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm. - dalej ustawa o systemie oświaty).

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Stosownie do postanowień ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje przedszkola, w tym z oddziałami integracyjnymi, przedszkola specjalne oraz inne formy wychowania przedszkolnego (art. 2 pkt 1 ustawy o systemie oświaty) oraz szkoły (art. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty).

Zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy o systemie oświaty, ilekroć w ustawie jest mowa bez bliższego określenia o szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole.

Jednocześnie art. 43 ust. 17 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392, z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Z treści § 13 ust. 9 rozporządzenia wynika, iż zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Należy również wskazać, iż jak wynika z § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia. W poz. 7 tego załącznika wskazano na usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Stosownie do art. 2 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, system oświaty obejmuje szkoły.

Na podstawie art. 67a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do art. 67a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie funkcje socjalno-bytowe, polegające na zapewnieniu żywienia uczniom szkoły. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki powinny być kalkulowane na poziomie zapewniającym wyłącznie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, a ściślej tzw. wsadu do kotła. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Uwzględniając powyższe, możliwość prowadzenia i korzystania ze stołówki szkolnej przez uczniów szkoły jest przykładem realizacji przez jednostki objęte systemem oświaty zadań, do jakich zostały powołane, w szczególności zadań wychowawczych i opiekuńczych. Świadczenie opieki polegać może niewątpliwie na zapewnieniu wyżywienia i dożywiania dzieciom i młodzieży, korzystającym z prawa do kształcenia i wychowania w ramach systemu oświaty, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla prawidłowego kształcenia i wychowania w jednostkach organizacyjnych systemu oświaty.

Tym samym, funkcjonowanie stołówek szkolnych zapewnia prawidłową realizację zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówki szkolne na rzecz dzieci i młodzieży, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego, usługi stołówki szkolnej, polegające na wydawaniu posiłków uczniom szkoły (niestanowiące usług gastronomicznych jako takich świadczonych w celach zarobkowych) mieszczą się w ramach usług opieki nad dziećmi i młodzieżą, wykonywanej w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę obiadów w stołówce szkolnej uczniom szkoły będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę szkolną dla pracowników pedagogicznych szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te będą podlegać zwolnieniu od podatku do towarów i usług, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

Natomiast usługi stołówkowe świadczone przez stołówkę szkolną na rzecz pracowników niepedagogicznych szkoły nie są usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Wobec powyższego, usługi te nie będą korzystały ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku VAT 8% - pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56.

Wobec powyższego, sprzedaż przez Wnioskodawcę obiadów w stołówce szkolnej na rzecz:

* uczniów szkoły podstawowej - będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług,

* pracowników pedagogicznych szkoły - będzie korzystała ze zwolnieniu od podatku do towarów i usług, stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.,

* pracowników niepedagogicznych szkoły - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki podatku VAT 8% - pod warunkiem zakwalifikowania przedmiotowych usług jako związanych z wyżywieniem do grupowania PKWiU 56.

Reasumując, przy sprzedaży obiadów w stołówce szkolnej na rzecz uczniów szkoły podstawowej oraz pracowników pedagogicznych szkoły Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego od podatku od towarów i usług. Natomiast w związku z tym, iż w poprzednim roku podatkowym Wnioskodawca nie osiągnął obrotu 150.000 zł, dlatego też w przypadku sprzedaży obiadów w stołówce szkolnej na rzecz pracowników niepedagogicznych szkoły będzie on mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje ponadto, że interpretacja dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla wykonywanych czynności. W pozostałym zakresie wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.