ILPP2/443-1075/11-2/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 14 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Bank, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz swoich klientów (dalej: "Klienci") szereg usług finansowych, oferuje m.in. produkty kredytowe (kredyty, karty kredytowe) oraz depozytowe (lokaty). Bank koncentruje swoją działalność na obszarze detalicznym, posiadając jednak w swojej ofercie również usługi skierowane do przedsiębiorców. Bank obecnie nie ma w swojej ofercie usługi prowadzenia rachunków bankowych nie związanych z innymi produktami Banku. Co do zasady prowadzone przez Bank rachunki bankowe są bowiem związane z przyjmowanymi lokatami, depozytami.

Jednak Bank planuje w najbliższej przyszłości świadczyć usługę bankową w postaci prowadzenia bieżącego rachunku bankowego. Wstępnie planowane jest prowadzenie jednego bądź kilku rachunków dla jednego przedsiębiorcy. Bank nie wyklucza, iż rozszerzy ofertę swoich produktów o prowadzenie samodzielnego, bieżącego rachunku bankowego w szczególności dla osób fizycznych, jak również dla przedsiębiorców. W ramach usługi finansowej polegającej na prowadzeniu bieżącego rachunku bankowego, Bank w szczególności:

* zobowiązuje się do otwarcia i prowadzenia rachunku bankowego,

* zapewni przechowywanie środków pieniężnych,

* zapewni przeprowadzenie na zlecenie posiadacza rachunku rozliczeń pieniężnych,

* będzie oferował w szczególności usługę alertów o opóźnionych płatnościach,

* zapewni możliwość złożenia np. w rejestrowanej rozmowie telefonicznej oświadczenia woli dotyczącego zawarcia umowy lokaty terminowej,

* udostępni posiadaczowi interfejs bankowości elektronicznej umożliwiający sporządzanie zleceń rozliczeń pieniężnych oraz weryfikację stanu środków pieniężnych na rachunku bankowym.

W zamian za usługę prowadzenia rachunku bankowego, Bank pobierał będzie od przedsiębiorcy wynagrodzenie - m.in. opłatę za prowadzenie rachunku, opłaty za dokonanie przelewu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, zgodnie z którym usługa finansowa polegająca na prowadzeniu rachunku bankowego, obejmująca w szczególności wymienione w opisie zdarzenia przyszłego czynności, jest zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa finansowa prowadzenia rachunku bankowego stanowi usługę prowadzenia rachunków pieniężnych, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT zwolnioną z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 niniejszej ustawy.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż podstawowa stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca jednak wskazał towary oraz usługi opodatkowane preferencyjnymi stawkami VAT, jak również przewidział zwolnienie z opodatkowania VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT, z opodatkowania VAT zwolnione zostały usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Bank podkreśla, iż prowadzi działalność bankową, którą to planuje rozszerzyć o prowadzenie rachunków bankowych (na chwilę obecną dla jednego przedsiębiorcy). Zgodnie z planowaną ofertą, prowadzenie rachunku bankowego obejmie przede wszystkim otwarcie rachunku bankowego, przechowywanie środków pieniężnych oraz przeprowadzanie na zlecenie posiadacza rachunku rozliczeń pieniężnych, ale również w szczególności udostępnianie aplikacji systemowych w celu dokonywania zleceń z wykorzystaniem narzędzi internetowych oraz weryfikację przez posiadacza rachunku stanu środków z wykorzystaniem bankowości elektronicznej.

Czynności jakie wykonywać będzie Bank pokrywają się zatem w pełni z wymaganiami jakie wobec umowy rachunku bankowego przewidziane zostały w art. 725 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W związku z powyższym, w opinii Banku, planowana usługa prowadzenia rachunku bankowego bez wątpienia stanowi usługę w zakresie prowadzenia rachunków pieniężnych wskazaną w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT, korzystającą ze zwolnienia z opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług - na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stawka podatku - na mocy art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy, należy interpretować ściśle, zważywszy, że zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika.

Sprecyzowanie przepisów regulujących zwolnienie od podatku od towarów i usług dla usług finansowych ma na celu zapewnienie jednolitego stosowania tego zwolnienia w odniesieniu do rynku wspólnotowego, jak również zapewnienie spójności przepisów dotyczących podatku od towarów i usług z przepisami krajowymi regulującymi funkcjonowanie rynku finansowego.

W myśl art. 135 ust. 1 lit. d) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Przytoczone przepisy Dyrektywy dotyczą tylko ściśle wymienionych rodzajów czynności, których charakter pozwala na zakwalifikowanie ich do kategorii usług związanych z obrotem bankowym i finansami. W związku z tym należy uznać, że wszelkie inne czynności niewymienione w tym przepisie, nawet jeśli mają charakter czynności bankowych, bądź finansowych lub zakres ich jest zbliżony do tego typu usług, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie tego przepisu. Powyższe zwolnienia obejmują w praktyce większość typowych transakcji dokonywanych na rynkach finansowych, a w szczególności usługi świadczone przez banki, biura maklerskie, fundusze inwestycyjne i powiernicze itp.

Z opisu sprawy wynika, iż Bank planuje w najbliższej przyszłości świadczyć usługę bankową w postaci prowadzenia bieżącego rachunku bankowego. Wstępnie planowane jest prowadzenie jednego bądź kilku rachunków dla jednego przedsiębiorcy. Bank nie wyklucza, iż rozszerzy ofertę swoich produktów o prowadzenie samodzielnego, bieżącego rachunku bankowego w szczególności dla osób fizycznych, jak również dla przedsiębiorców. W ramach usługi finansowej polegającej na prowadzeniu bieżącego rachunku bankowego, Bank w szczególności:

* zobowiązuje się do otwarcia i prowadzenia rachunku bankowego,

* zapewni przechowywanie środków pieniężnych,

* zapewni przeprowadzenie na zlecenie posiadacza rachunku rozliczeń pieniężnych,

* będzie oferował w szczególności usługę alertów o opóźnionych płatnościach,

* zapewni możliwość złożenia np. w rejestrowanej rozmowie telefonicznej oświadczenia woli dotyczącego zawarcia umowy lokaty terminowej,

* udostępni posiadaczowi interfejs bankowości elektronicznej umożliwiający sporządzanie zleceń rozliczeń pieniężnych oraz weryfikację stanu środków pieniężnych na rachunku bankowym.

W zamian za usługę prowadzenia rachunku bankowego, Bank pobierał będzie od przedsiębiorcy wynagrodzenie - m.in. opłatę za prowadzenie rachunku, opłaty za dokonanie przelewu.

Biorąc pod uwagę wskazane regulacje oraz opis sprawy stwierdzić należy, że świadczona przez Bank usługa finansowa polegająca na prowadzeniu rachunku bankowego, obejmująca wymienione w opisie zdarzenia przyszłego czynności, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.