ILPP2/443-1073/08/10-S/EWW - Brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 27 stycznia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1073/08/10-S/EWW Brak opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1033/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 września 2010 r. sygn. akt I FSK 238/10 - stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje nieodpłatnych przekazań należącego do niego towaru, przy nabyciu którego przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Gadżety, upominki, prezenty, traktowane jako przedmioty niewielkiej wartości typu: długopisy, smycze, zapalniczki, czapeczki, maskotki, kalendarze, plecaki, koszulki, polary, kurtki, kombinezony malarskie, balony, breloki, parasolki, pióra, torby, kamizelki, scyzoryki, kubki, odtwarzacze mp3, pendrivy, podkładki pod mysz, etui, wyroby cukiernicze z logo itp., przekazywane są klientom Spółki, dystrybutorom jej towarów, pracownikom z działu sprzedaży i marketingu oraz dziennikarzom. Wszystkie wydawane gadżety posiadają logo marki lub Spółki. Ich celem jest jej reklama. Przedmioty te rozdawane są podczas m.in.: szkoleń, targów, konferencji, prezentacji dla klientów, pokazów, imprez organizowanych lokalnie z klientami, urodzin marki, otwarć nowych punktów handlowych itp.

Reklamowy charakter tego typu przekazań został potwierdzony w wydanej Zainteresowanemu interpretacji indywidualnej - interpretacja z dnia 19 sierpnia 2008 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, znak: ILPB3/423-301/08-7/KS.

Spółka organizuje także dla swoich klientów i dystrybutorów programy lojalnościowe. W ramach tych programów, których celem jest maksymalizacja sprzedaży, a tym samym zwiększenie jej obrotów, uzyskanie odpowiedniego pułapu obrotów (dokonanie określonej ilości zakupu produktów Spółki), daje prawo do otrzymania różnego rodzaju nagród.

Nieodpłatne przekazania towarów mają miejsce także przy okazji organizacji konkursów, których celem jest także zachęcenie do nabywania produktów Spółki, zwiększenie ilości sprzedaży oraz reklama. Produkty Wnioskodawcy wydawane są również jako nagrody w konkursach, np. internetowych.

Zainteresowany dokonuje także nieodpłatnych przekazań towarów stanowiących nagrody w loteriach organizowanych w oparciu o zezwolenie MF, adresowanych do nabywców jego towarów. Nagrody znacznej wartości (samochód, sprzęt audio-video), mają na celu zachęcenie do nabywania produktów Spółki. Możliwość wygrania atrakcyjnej nagrody w zamian za zakup nawet niewielkiej ilości produktów, ma zachęcić do nabywania tychże towarów oraz spowodować zwiększenie liczby zamówień, a przez to zwiększenie obrotów Spółki. Działania te (głównie reklamy, konkursów i loterii) mają na celu jednocześnie reklamę Wnioskodawcy i jego towarów.

Spółka przekazuje także nieodpłatnie wzorniki produktów na materiałach innych niż papier. Wzorniki te są wykonane z różnych materiałów: desek, płyt laminowanych, rzemyków, płyt kartonowo-gipsowych. Przekazywane są jako materiały reklamowe do centrów dekoracyjnych, hurtowni oraz sklepów współpracujących ze Spółką. Celem jest prezentacja jej produktów i umożliwienie sprzedawcom zaprezentowania samych produktów oraz umożliwienie klientom podjęcia decyzji zakupowych.

Towary (głównie farby) wydawane są także nieodpłatnie dziennikarzom pism branżowych do publikowanych artykułów i zdjęć w czasopiśmie, w celu poinformowania klientów o danym produkcie, a tym samym zachęcenia do jego nabycia.

W niektórych sytuacjach (głównie konkursy, loterie i programy lojalnościowe), przekazywane są także nagrody w formie usług. Przykładowo taką usługą, która jest wyświadczana na rzecz danego klienta lub kontrahenta jest wycieczka (usługa turystyczna), stanowiąca nagrodę w ramach danej akcji promocyjnej czy marketingowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieodpłatne przekazanie towarów mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem (a zwłaszcza z opodatkowaną sprzedażą, czy mające na celu reklamę i promocję Spółki), nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatne świadczenie usług i odpłatna dostawa towarów. Ustawodawca wprowadza także zasady, zgodnie z którymi niektóre nieodpłatne czynności są na gruncie ustawy VAT traktowane tak samo jak odpłatne, w związku z czym podlegają opodatkowaniu.

Do czynności takich należą te, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Tym samym, aby przekazanie było opodatkowane podatkiem VAT spełnione muszą być łącznie następujące warunki:

* brak związku między celem nieodpłatnego przekazania a prowadzonym przedsiębiorstwem,

* prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów lub usług związanych z nieodpłatnym przekazaniem, czy nieodpłatną usługą.

W analizowanej sytuacji spełniony został tylko jeden z warunków - prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego w momencie nabycia towaru lub usługi.

Spółka nie powinna zatem dokonywać opodatkowania przekazanych towarów z uwagi na fakt, iż towary te zostały przekazane na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem.

Podobnie rzecz ma się w odniesieniu do nieodpłatnie świadczonych usług. Zgodnie z treścią art. 8 ust. 2 ustawy VAT, "Nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nie są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotą podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług".

Z powyższego uregulowania wynika zasada, zgodnie z którą nieodpłatne świadczenie usług nie będzie opodatkowane (podobnie jak nieodpłatna dostawa towarów) jedynie w sytuacji, gdy podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a świadczona usługa ma związek z prowadzonym przedsiębiorstwem. W analizowanej sytuacji, związek między nieodpłatnymi przekazaniami towarów i nieodpłatnie świadczonymi usługami jest wyraźny i nie powinien budzić żadnych wątpliwości.

W wielu wypadkach Spółka jest organizatorem programów lojalnościowych, loterii, konkursów. Celem każdego z nich jest przede wszystkim reklama produktów i zwiększenie ich sprzedaży. Jednak ważna jest także budowa marki Spółki i jej pozycji na rynku.

Nieodpłatne przekazanie na rzecz np. handlowca, czy sklepu prowadzącego sprzedaż towarów Wnioskodawcy lub pracownika takiego sklepu, w zamian za dokonanie określonej sprzedaży, stanowi nagrodę oraz motywuje do prowadzenia jej w sposób bardziej efektywny. Podobnie przekazanie nieodpłatne np. wzorników do sklepu, czy hurtowni z artykułami Spółki, ma na celu możliwość zaprezentowania tych produktów klientom i przekonanie ich do zakupu.

Także nieodpłatne przekazanie gadżetów i upominków dla klientów lub potencjalnych klientów podczas prezentacji wyrobów, pokazów wymalowań, imprez okolicznościowych np.: związanych z otwarciem nowych punktów sprzedaży, imprez organizowanych lokalnie z klientami, a także konferencji, szkoleń i targów, ma na celu zachęcenie do nabywania produktów Spółki, zwiększenie ilości sprzedaży oraz jej reklamę.

Zainteresowany w cenie towarów uwzględnia koszt nabycia nagród. Tym samym czynność ta nie powinna być dwukrotnie opodatkowana, gdyż przekazania nagród stanowią element dystrybucji towarów.

Podobny stan faktyczny był przedmiotem orzeczenia WSA w Warszawie, gdzie w wyroku z dnia 30 stycznia 2006 r., sygn. III SA/Wa 2897/2005 Sąd zajął stanowisko, iż tego typu nieodpłatne przekazania nie powinny być opodatkowywane podatkiem od towarów i usług.

W wypadkach, gdy przekazany sprzęt zawiera logo firmy nieodpłatne przekazanie ma charakter reklamowy (tzw. branding). Reklama sprzedawanych przez Spółkę produktów, ma na celu poinformowanie potencjalnych klientów o towarze, zwiększenie ich zainteresowania oferowanymi przez nią produktami, a w konsekwencji ma przyczynić się do zwiększenia sprzedaży.

Tym samym, związek tychże przekazań z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem jest wyraźny i nie budzi żadnych wątpliwości.

Związek ten powoduje, iż nie dochodzi do spełnienia wszystkich warunków opodatkowania nieodpłatnej dostawy, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy VAT.

Stanowisko to potwierdzają następujące wyroki:

* WSA w Warszawie III SA/Wa 599/07, z dnia 18 października 2007 r. - "Z treści art. 7 ust. 2 ustawy z 2004 r. o podatku od towarów i usług wynika, że dostawą towarów są także niektóre nieodpłatne przekazania towarów. Ustawodawca za takie uznał te, które są dokonywane przez podatnika na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem. To ostatnie zastrzeżenie, umiejscowione we wstępnej części art. 7 ust. 2 powołanej ustawy, odnosi się również do wyliczonych przykładowo czynności, wśród których znalazło się także przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a to oznacza, że cel przekazana towarów jest niezbędnym elementem dopełniającym zakres znaczeniowy tych czynności",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 984/07, z dnia 17 sierpnia 2008 r. - "Nieodpłatne przekazywanie towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie stanowi sprzedaży w rozumieniu VATU, a co za tym idzie nie musi być ewidencjonowane za pomocą kas rejestrujących. Dotyczy to w szczególności nagród wydawanych w ramach programu lojalnościowego. (...) Jeżeli podatnik przekazuje nieodpłatnie towary należące do jego przedsiębiorstwa na cele związane z promocją i reklamą, a czynność ta jest bezpośrednio związana z jego działalnością gospodarczą, wówczas przekazanie to nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1255/07, z dnia 5 października 2007 r. - "Nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z promocją działalności podatnika nie jest sprzedażą w rozumieniu przepisów VATU",

* WSA w Warszawie, sygn. III SA/Wa 1268/07, z dnia 20 listopada 2007 r. - "W konsekwencji stwierdzić trzeba, iż przepisy art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2005 r., nie dają podstaw do przyjęcia (odmiennie niż było to przed tą datą), że w warunkach określonych w tych przepisach za odpłatną dostawę towarów należy uznawać także przekazanie towarów bez wynagrodzenia na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przedmiot opodatkowania, zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, musi wynikać z przepisów ustawowych, a skoro dany stan z przepisów tych nie wynika, to należy uznać go za pozostający poza zakresem opodatkowania. (...) Jeżeli podatnik w celu promocji i reklamy swojej działalności przekazuje nieodpłatnie towary swoim klientom, to takie przekazanie ma związek z prowadzonym przezeń przedsiębiorstwem. A zatem, nieodpłatne wydanie nagród klientom firmy w ramach programu lojalnościowego nie podlega VAT. (...) Brzmienie literalne art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy VAT od 1 czerwca 2005 r. nie daje żadnych możliwości wywiedzenia z niego, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem podlega opodatkowaniu VAT, jako zrównane z odpłatną dostawą towarów. Czynienie zatem w tym wypadku wykładni pro wspólnotowej, dostosowującej w tym zakresie polskie unormowanie z uregulowaniem pomieszczonym w art. 5 (6) VI Dyrektywy - prowadziłoby do niedopuszczalnej wykładni contra legem (...)".

Stanowisko identyczne jak w powyższych wyrokach zawarto także w wyrokach: WSA w Warszawie z dnia 20 sierpnia 2008 r. (III SA/Wa 539/08), WSA w Szczecinie z dnia 29 maja 2008 r. (l SA/Sz 52/08) oraz WSA we Wrocławiu z dnia 20 maja 2008 r. (l SA/Wr 126/08). Zdaniem Zainteresowanego, najistotniejszym jest wyrok NSA z dnia 13 maja 2008 r. (I FSK 600/07). W wyroku tym NSA orzekł, że w stanie prawnym po dniu 31 maja 2005 r. przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele z nim związane nie stanowi dostawy towarów. Przekazanie kontrahentom bez wynagrodzenia nagród rzeczowych jest przekazaniem towarów należących do przedsiębiorstwa na cel związany z jego działalnością. Zatem, zdaniem Zainteresowanego, nagrody dla kontrahentów nie są dostawą towarów, a więc nie są też opodatkowane VAT.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 9 lutego 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-1073/08-2/EWW, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy dotyczące nieodpłatnego przekazania towarów za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Zainteresowanego stan faktyczny oraz przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w ww. interpretacji stwierdzono, iż opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Jeśli zatem towary przekazywane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę spełniają warunki, aby uznać je za prezenty o małej wartości lub próbki, obowiązek naliczenia podatku należnego nie powstanie, w pozostałych przypadkach ma on obowiązek opodatkować dokonane nieodpłatne przekazanie towarów.

Pismem z dnia 16 lutego 2009 r. Spółka z o.o., wezwała Organ podatkowy, do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 9 lutego 2009 r. nr ILPP2/443-1073/08-2/EWW.

W odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 25 marca 2009 r. nr ILPP2/443/W-27/09-2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Spółka z o.o. wniosła w dniu 27 kwietnia 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu sprawy, wydał wyrok w dniu 24 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1033/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

W dniu 7 grudnia 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 17 września 2010 r., sygn. akt I FSK 238/10 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 24 września 2009 r. sygn. akt I SA/Wr 1033/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez dostawę towarów rozumie się również - zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy - przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Jednocześnie z treści art. 7 ust. 3 ustawy wynika, iż nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Artykuł 7 ust. 4 ustawy definiuje prezenty o małej wartości, przez które rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób,

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli wartość rynkowa przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega zatem przekazanie klientom towarów, których wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Nie jest również opodatkowane przekazanie prezentów, których wartość w roku podatkowym nie przekracza 100 zł, jednak pod warunkiem prowadzenia dodatkowej ewidencji osób obdarowanych. Jeżeli wartość przekazanego towaru przekracza 100 zł, podatnik ma obowiązek opodatkować wartość nieodpłatnego świadczenia.

W myśl art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca na rzecz m.in.: swoich klientów, dystrybutorów programów lojalnościowych, potencjalnych klientów, dokonuje nieodpłatnego przekazania gadżetów, upominków, przedmiotów niewielkiej wartości np.: długopisów, smyczy, zapalniczek, czapeczek itp., posiadających logo marki lub Spółki. Nieodpłatne przekazania mają miejsce również przy okazji konkursów, których celem jest zachęcenie do nabywania produktów Zainteresowanego oraz loterii adresowanych do nabywców jego towarów. Przy nabyciu ww. towarów Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Należy zatem uznać, że przekazanie przez Spółkę bez wynagrodzenia ww. towarów należących do jej przedsiębiorstwa na cele związane z tym przedsiębiorstwem, w świetle art. 7 ust. 2 i 3 ustawy, nie stanowi dostawy towarów, nawet jeżeli przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Mając na uwadze treść przytoczonych przepisów oraz przedstawiony stan sprawy stwierdzić należy, że nieodpłatne przekazanie towarów będących przedmiotem wniosku mające związek z prowadzonym przedsiębiorstwem nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności nagród przekazywanych w formie wycieczek.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego. Kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji z dnia 27 stycznia 2011 r. nr ILPP2/443-1073/08/10-S1/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl