ILPP2/443-1069/12-5/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 października 2012 r. (data doręczenia 18 października 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) oraz pismem z dnia 18 grudnia 2012 r. (data doręczenia 21 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania czynności sprzedaży posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych odbywającej się za gotówkę oraz poprzez wpłatę na konto bankowe - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie udokumentowania czynności sprzedaży posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych odbywającej się za gotówkę oraz poprzez wpłatę na konto bankowe. Wniosek uzupełniono w dniu 22 października 2012 r. o dowód wniesienia opłaty za wydanie interpretacji oraz w dniu 21 grudnia 2012 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej pod wnioskiem do występowania w imieniu Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Stołówki Gminne są gminną jednostką budżetową powołaną Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 stycznia 2011 r. w sprawie utworzenia gminnej jednostki organizacyjnej - Stołówki Gminne i nadania jej statutu. Jednostka została zarejestrowana jako "płatnik" podatku VAT. Statutowym zadaniem Stołówek Gminnych jest:

Swoje zadania jednostka budżetowa realizuje przygotowując posiłki na terenie Gminy w kuchniach zlokalizowanych w 3 szkołach podstawowych, w 1 gimnazjum oraz w kuchniach 4 przedszkoli. Odbiorcami gotowych posiłków są w kuchniach przedszkolnych:

Odbiorcami gotowych posiłków są w kuchniach szkolnych:

Sprzedaż posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych odbywa się na dwa sposoby: gotówką przy rejestracji kasami fiskalnymi oraz internetowo poprzez wpłatę na konto bankowe Stołówek Gminnych. Należny podatek VAT w wysokości 8% naliczany jest i odprowadzany w oparciu o dane z kas fiskalnych oraz w oparciu o wpływy na konto z tytułu zakupu posiłków poprzez fakturę wewnętrzną VAT.

Sprzedaż posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek przedszkolnych odbywa się w jeden sposób. W oparciu o podpisane z rodzicami dzieci roczne umowy, rodzice dokonują do 15 dnia każdego miesiąca wpłat na konto Stołówek Gminnych opłatę za żywienie dzieci z góry za dany miesiąc. Podstawą do ustalenia kwoty za żywienie i dokonanie przelewu przez rodzica jest iloczyn dziennej stawki budżetowej i liczbę dni planowanego żywienia w miesiącu. Należny podatek VAT w wysokości 8% naliczany jest i odprowadzany w oparciu o wpływy na konto z tytułu zakupu posiłków poprzez fakturę wewnętrzną VAT.

W uzupełnieniu wskazano, że zapłata za usługę nie następuje w całości za pośrednictwem banku, gdyż:

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła.

Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowanie usług opisanych we wniosku przed dniem 1 stycznia 2011 r. Pierwsza sprzedaż rozpoczęła się we wrześniu 2011 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnik prawidłowo dokumentuje ewidencję obrotów i kwot należnego podatku VAT stosując faktury wewnętrzne VAT, rozliczając sprzedaż posiłków osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i nie żądającym wystawienia faktur VAT, za które wpływają wpłaty na konto bankowe Stołówek Gminnych:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Dokumentowanie, poprzez wystawianie faktury wewnętrznej VAT, ewidencji obrotów i kwot należnego podatku VAT przy sprzedaży posiłków osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i nie żądających wystawienia faktur VAT, dokonywanych w oparciu o wpływ na konto należności z tytułu zakupu posiłków przez internet jest prawidłowe i wynika z zapisu art. 106 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Dokumentowanie, poprzez wystawianie faktury wewnętrznej VAT, ewidencji obrotów i kwot należnego podatku VAT przy sprzedaży posiłków osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i nie żądających wystawienia faktur VAT, dokonywanych w oparciu o wpływ na konto należności z tytułu zawartych umów z rodzicami jest prawidłowe i wynika z zapisu art. 106 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Obowiązek stosowania kasy rejestrującej w celu ewidencjonowania sprzedaży towarów lub usług wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy. W ust. 1 powołanego artykułu postanowiono, iż podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Należy ponadto zauważyć, iż osoby, o których mowa w przepisie art. 111 ust. 1 ustawy, są ostatecznymi konsumentami, u których nie występuje podatek należny i nie dokonują odliczeń. Wobec tego, że wymienieni nabywcy nie są zainteresowani w wykazywaniu podatku naliczonego, w praktyce mogłoby dojść do nieprawidłowości w ewidencjonowaniu kwot należnych z tytułu sprzedaży towarów i świadczenia usług na ich rzecz. Zatem celem wprowadzenia kas fiskalnych była przede wszystkim potrzeba zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej umożliwia również realizację prawa konsumenta w zakresie otrzymania dokumentu (paragonu) zawierającego podstawowe dane o zawartej transakcji, w tym strukturze ceny.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazać w tym miejscu należy, iż kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Jak wskazano wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych przez pewne grupy podatników podstaw opodatkowania. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej). W tym przypadku, przy braku innych form dokumentowania transakcji (utrwalania tego, że miały one miejsce), istniałoby realne niebezpieczeństwo zaniżania obrotów (podstawy opodatkowania). Ewentualne wykrycie tego faktu byłoby znacznie utrudnione w przypadku, gdyby sprzedaż bezfakturowa nie została udokumentowana w żaden inny sposób. Obowiązek ewidencjonowania sprzedaży w kasie rejestrującej ma dyscyplinować podatników i przeciwdziałać przypadkom zaniżana obrotów.

Należy zatem uznać, iż celem wprowadzenia obowiązku ewidencjowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących było zobowiązanie podatników do ewidencjonowania tej sprzedaży, która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Tym samym uzasadnione jest przyjęcie, iż wprowadzając zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ustawodawca zwolnieniem objął te czynności, które są już w jakiś sposób udokumentowane, a więc istnieje możliwość ustalenia podstawy opodatkowania.

Z opisu sprawy wynika, że Stołówki Gminne są gminną jednostką budżetową powołaną Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 stycznia 2011 r. w sprawie utworzenia gminnej jednostki organizacyjnej - Stołówki Gminne i nadania jej statutu. Jednostka została zarejestrowana jako "płatnik" podatku VAT. Statutowym zadaniem Stołówek Gminnych jest: produkcja i sprzedaż posiłków dla młodzieży szkolnej i przedszkolnej, nauczycieli i innych osób; produkcja i sprzedaż dla dzieci i młodzieży wytypowanej przez Ośrodek Pomocy Społecznej; opieka nad młodzieżą - zachowanie się w Stołówkach, kultura spożywania posiłków, umiejętność posługiwania się sztućcami, bezpieczeństwo w czasie przebywania na terenie Stołówek. Swoje zadania jednostka budżetowa realizuje przygotowując posiłki na terenie Gminy w kuchniach zlokalizowanych w 3 szkołach podstawowych, w gimnazjum oraz w kuchniach 4 przedszkoli. Odbiorcami gotowych posiłków są w kuchniach przedszkolnych: dzieci, pracownicy, inne osoby. Odbiorcami gotowych posiłków są w kuchniach szkolnych: dzieci, pracownicy, inne osoby, Ośrodek Pomocy Społecznej dla swoich podopiecznych, inne instytucje budżetowe Gminy, pozostałe firmy, spółki itp. Sprzedaż posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych odbywa się na dwa sposoby: gotówką przy rejestracji kasami fiskalnymi oraz internetowo poprzez wpłatę na konto bankowe Stołówek Gminnych. Należny podatek VAT w wysokości 8% naliczany jest i odprowadzany w oparciu o dane z kas fiskalnych oraz oparciu o wpływy na konto z tytułu zakupu posiłków poprzez fakturę wewnętrzną VAT. Sprzedaż posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek przedszkolnych odbywa się w jeden sposób, tj. w oparciu o podpisane z rodzicami dzieci roczne umowy, rodzice dokonują do 15 dnia każdego miesiąca wpłat na konto Stołówek Gminnych opłatę za żywienie dzieci z góry za dany miesiąc. Podstawą do ustalenia kwoty za żywienie i dokonanie przelewu przez rodzica jest iloczyn dziennej stawki budżetowej i liczbę dni planowanego żywienia w miesiącu. Należny podatek VAT w wysokości 8% naliczany jest i odprowadzany w oparciu o wpływy na konto z tytułu zakupu posiłków poprzez fakturę wewnętrzną VAT.

Zapłata za usługę nie następuje w całości za pośrednictwem banku, gdyż:

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowanie usług opisanych we wniosku przed dniem 1 stycznia 2011 r. Pierwsza sprzedaż rozpoczęła się we wrześniu 2011 r.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących w obecnym stanie prawnym, tj. od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. Nr 138, poz. 930), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności - zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe) oraz ze względu na wysokość obrotu - do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe).

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. również podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40.000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6, który stanowi, że zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł, z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy.

Na mocy § 3 ust. 7 rozporządzenia, zwalnia się również z obowiązku ewidencjonowania do dnia przekroczenia w 2011 r. lub 2012 r. kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy - podatników rozpoczynających sprzedaż w danym roku podatkowym.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem podmiotowym, tj. dotyczącym podmiotu.

W myśl § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012 r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym, tj. dotyczącym niektórych czynności wykonywanych przez podatnika.

I tak w części II załącznika do rozporządzenia w poz. 37 wskazano, że czynnością zwolnioną z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług, za które zapłata w całości następuje za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), pod warunkiem, że z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcję jednoznacznie wynika, jakiej transakcji zapłata dotyczyła 2) - przy czym: ²⁾ Nie dotyczy podatników, którzy rozpoczęli ewidencjonowanie tych usług (sprzedaży towarów) przed dniem 1 stycznia 2011 r.

Aby zatem podatnik miał prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 w powiązaniu z poz. 37 załącznika, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki: - zapłata za świadczoną usługę w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, - z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła, - podatnik nie rozpoczął ewidencjonowania tych usług za pomocą kasy rejestrującej przed dniem 1 stycznia 2010 r.

Niewystąpienie któregokolwiek z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z treści wniosku wynika, że zapłata za usługę nie następuje w całości za pośrednictwem banku, gdyż:

Z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła. Wnioskodawca nie rozpoczął ewidencjonowanie usług opisanych we wniosku przed dniem 1 stycznia 2011 r. Pierwsza sprzedaż rozpoczęła się we wrześniu 2011 r.

Prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia, przysługuje w sytuacji, gdy zapłata za świadczone usługi w całości następuje za pośrednictwem poczty lub banku na rachunek bankowy podatnika, bez względu na rodzaj wykonywanej usługi. Wyrażenie "w całości" odnosi się do poszczególnych usług świadczonych przez podatnika. Taka konstrukcja przepisu powoduje, że zwolnieniu nie podlega usługa, za którą zapłacono częściowo gotówką, a częściowo za pośrednictwem banku lub poczty. Warunkiem zwolnienia jest bowiem to, aby konkretna usługa została w całości zapłacona za pośrednictwem banku lub poczty oraz by było możliwe zidentyfikowanie transakcji, której zapłata dotyczy.

Wobec powyższego należy uznać, iż w przypadku sprzedaży posiłków dla konsumentów korzystających z żywienia w przedszkolach, gdy zapłata odbywa się za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Stołówek Gminnych oraz w przypadku sprzedaży posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych, którzy zakupują te posiłki przez internet i wpłacają należność na wskazane rachunki bankowe Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła Wnioskodawca ma prawo do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zauważyć należy, iż prawo do korzystania ze zwolnienia na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 ww. załącznika do rozporządzenia jest uzależnione od formy zapłaty. Zatem w sytuacji, gdy zapłata za sprzedaż posiłków dokonywana będzie gotówką w kasie, tj. w przypadku zapłaty za sprzedaż posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych dla płacących gotówką w kasie jednostki, Stołówki Gminne mają obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej tej sprzedaży, gdyż nie zostaną spełnione warunki wynikające z § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 r.

Jak już wskazano obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika z cytowanego wyżej art. 111 ust. 1 ustawy. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, iż obowiązek ten ciąży na podatnikach dokonujących sprzedaży na rzecz dwóch rodzajów podmiotów, mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Należy podkreślić, iż obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów oraz nie została objęta zwolnieniem z obowiązku ewidencjonowania.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokumentuje ewidencję obrotów i kwot należnego podatku VAT stosując faktury wewnętrzne VAT, rozliczając sprzedaż posiłków osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i nie żądających wystawienia faktur VAT, za które wpływają wpłaty na konto bankowe Stołówek Gminnych: od rodziców uczniów szkół dokonujących przelewów kwot wygenerowanych przez system w trakcie zakupu posiłków przez internet oraz od rodziców dzieci korzystających z żywienia w przedszkolach dokonujących przelewów kwot wynikających z zawartych umów ze Stołówkami Gminnymi.

Zasady dokumentowania sprzedaży reguluje art. 106 ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.).

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Zasadą jest zatem dokumentowanie sprzedaży wystawianiem faktur VAT. W przypadku natomiast gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają.

Przepisy ustawy o podatku VAT oraz przepisy aktów wykonawczych do tej ustawy nakazują z kolei podatnikom dokonującym sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolnikom ryczałtowym prowadzić ewidencję tej sprzedaży za pomocą kas rejestrujących.

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż (§ 7 ust. 3 ww. rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r.).

W myśl § 2 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie kryteriów i warunków technicznych, którym muszą odpowiadać kasy rejestrujące oraz warunków ich stosowania (Dz. U. Nr 212, poz. 1338 z późn. zm.), przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany dla nabywcy przez kasę w momencie sprzedaży dokument fiskalny z dokonanej sprzedaży.

Według § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2, są obowiązani spełniać następujące warunki przy prowadzeniu ewidencji przy zastosowaniu kas: dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

Wyżej powołany przepis art. 111 ust. 3a pkt 1 wprowadzony został do ustawy o podatku od towarów i usług za pomocą przepisu art. 1 pkt 25 lit. a ustawy z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Zgodnie z art. 11 pkt 1 tej ustawy, ustawa wchodzi w życie z dniem 1 kwietnia 2011 r., z wyjątkiem art. 1 pkt 25, art. 2 i 9, które wchodzą w życie z dniem 1 września 2011 r.

Według art. 9 ust. 7 ww. ustawy, dotychczasowe przepisy wykonawcze, wydane na podstawie art. 111 ust. 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 7a i 9 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy, wskazać należy, że ustawodawca jednoznacznie określił obowiązki w zakresie dokumentowania sprzedaży dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, tj. za pomocą paragonów fiskalnych (jeżeli na podatniku ciąży obowiązek prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej) lub faktur VAT wystawianych na żądanie nabywcy. Zatem w sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej w kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy "podpiąć" oryginał paragonu fiskalnego. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

Zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Mając na uwadze treść art. 106 ust. 7 ustawy wskazać należy, że w przepisie tym wymieniono czynności dla których zasadne jest dokumentowanie ich fakturą wewnętrzną. Zatem z uwagi na fakt, iż opisana we wniosku czynność, tj. sprzedaż posiłków na rzecz osób fizycznych, dla której Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej, nie została objęta tym zakresem, Zainteresowany nie jest zobligowany do wystawienia faktur wewnętrznych.

Wobec powyższego, w przypadku, gdy powstanie obowiązek ewidencjonowania sprzedaży posiłków na rzecz osób fizycznych za pomocą kas rejestrujących, Wnioskodawca powinien ewidencjonować tą sprzedaż za pośrednictwem kasy oraz dokumentując ją paragonem, a w przypadku żądania tych osób wystawiając faktury VAT. Natomiast w przypadku sprzedaży posiłków na rzecz osób fizycznych, dla której Wnioskodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kasy rejestrującej (sprzedaż dla konsumentów korzystających z żywienia w przedszkolach oraz sprzedaży posiłków dla konsumentów korzystających ze stołówek szkolnych, którzy zakupują te posiłki przez Internet, gdy zapłata odbywa się za pośrednictwem banku na rachunek bankowy Wnioskodawcy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących transakcje jednoznacznie wynika jakiej konkretnie transakcji zapłata dotyczyła), udokumentowanie tej czynności może nastąpić poprzez wykorzystanie posiadanej dokumentacji dotyczącej danej transakcji, tj. np. potwierdzenia przelewu bankowego wraz z dokumentacją na podstawie, której możliwe jest zidentyfikowanie osób, które dokonały zapłaty.

Reasumując, Wnioskodawca rozliczając sprzedaż posiłków osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej i nie żądającym wystawienia faktur VAT, za którą wpływają wpłaty na jego konto bankowe postępuje nieprawidłowo dokumentując te czynności fakturami wewnętrznymi, bowiem dla czynności tych nie jest wymagane wystawienie faktur wewnętrznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż do dnia 1 stycznia 2013 r. kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 2012 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2012 r. poz. 1382).

Ponadto należy wskazać, że brzmienie powołanego art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 stycznia 2013 r. uległo zmianie, a także powołany § 7 ust. 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), otrzymał nowe brzmienie § 1 pkt 2 (nowy § 7 ust. 1) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr z 2012 r., poz. 1428).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.