ILPP2/443-1069/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o.o. Sp.k., przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2008 r. (data wpływu 24 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur - jest prawidłowe.

W dniu 24 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wystawiania faktur.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka nabywa towary od dostawców, które następnie są sprzedawane w sklepach w ramach prowadzonej działalności. Dokonuje ona sprzedaży towarów na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i osób (podmiotów) prowadzących działalność gospodarczą. Sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas fiskalnych, a nabywca towaru otrzymuje paragon fiskalny, który stanowi dowód dokonania zakupu. Zdarza się, że niektórzy klienci po jakimś czasie żądają wystawienia faktur VAT (dalej: faktur) do przedstawionych przez nich paragonów fiskalnych. W związku z tym, iż występują sytuacje, w których zgłoszenie żądania wystawienia faktury do otrzymanego paragonu następuje po upływie 7 dni od dnia dokonania sprzedaży przez Spółkę, pojawia się kwestia zasadności wystawiania faktur w takich sytuacjach.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W jakim terminie kupujący powinien zgłosić żądanie wystawienia faktury do otrzymanego paragonu fiskalnego, aby Spółka była zobowiązana do jej wystawienia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zasady wystawiania faktur oraz rachunków są regulowane przez przepisy:

* ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT),

* rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku, niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej: rozporządzenie o VAT),

* ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: Ordynacja podatkowa).

Przepisy ustawy o VAT i rozporządzenia o VAT, jako przepisy szczególne, zobowiązują do wystawienia faktury stwierdzającej dokonanie sprzedaży (art. 106 ust. 1 ustawy o VAT), nie później niż 7 dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (§ 13 ust. 1 rozporządzenia VAT). W przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy o VAT, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego (§ 15 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Spółka wskazała, iż przepisy dotyczące podatku VAT odpowiadają ogólnej zasadzie wyrażonej w Ordynacji podatkowej, zgodnie z którą podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży (art. 87 § 1). W przypadku, gdy od podatnika zażądano wystawienia rachunku przed wydaniem towaru, to podatnik wystawia rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wydania towaru (art. 87 § 3). Przepisy Ordynacji podatkowej wskazują jednocześnie, że jeżeli żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub po wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania (art. 87 § 3), a ponadto podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 87 § 4).

Brzmienie powyższych przepisów oznacza, zdaniem Spółki, iż 7-dniowy termin na wystawienie faktury, liczony od dnia wydania towaru/wykonania usługi, związany jest ściśle z zasadami ustalenia momentu powstania obowiązku podatkowego w VAT u sprzedawcy. W przypadku jednak dokonania sprzedaży udokumentowanej paragonem fiskalnym, obowiązek podatkowy w VAT powstaje w dniu zarejestrowania sprzedaży na kasie rejestrującej, a podatek należny jest rozliczany na podstawie ewidencji raportów fiskalnych. Wystawienie faktury do paragonu dokumentującego sprzedaż (bez względu na to kiedy ono nastąpi) nie spowoduje u sprzedającego powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (pozostanie bez wpływu na jego rozliczenia podatkowe).

Podsumowując, zdaniem Spółki, wystawienie faktury VAT na żądanie nabywcy, na podstawie paragonu potwierdzającego dokonanie sprzedaży, możliwe jest w każdym czasie do upływu 3 miesięcy od daty sprzedaży. Dopiero po upływie tego terminu sprzedawca ma prawo odmówić wystawienia faktury. Powyższe stanowisko reprezentowane jest także w szeregu interpretacji wydanych przez organy podatkowe, m.in.: Urząd Skarbowy Wrocław-Fabryczna (PP443/1/75/97/05 z dnia 15 czerwca 2005 r.), Urząd Skarbowy w Tarnobrzegu (US05/443 -1/07 z dnia 30 marca 2007 r.), Drugi Urząd Skarbowy w Radomiu (1425/021/443/110/05/IW z dnia 11 stycznia 2006 r.), zgodnie z którymi sprzedawca ma obowiązek wystawić fakturę VAT w terminie 3 miesięcy od daty sprzedaży, jeżeli kupujący przedstawi dowód pozwalający zidentyfikować dokonaną transakcję.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Zgodnie z § 3 cyt. artykułu, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Jednakże, jak wskazuje § 4 ww. przepisu, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Artykuł 106 ust. 1 ustawy wskazuje, iż podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wyjątek od ww. zasady obowiązku wystawiania faktur przez podatnika, wynika z art. 106 ust. 4 ustawy. Wskazuje on, iż podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

W myśl art. 111 ust. 1 ustawy, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka dokonuje sprzedaży towarów m.in. na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Sprzedaż jest ewidencjonowana przy zastosowaniu kas fiskalnych, a nabywca towaru otrzymuje paragon fiskalny, który stanowi dowód dokonania zakupu. Zdarza się, że niektórzy klienci po pewnym czasie żądają wystawienia faktur VAT do przedstawionych przez nich paragonów fiskalnych. Zgłoszenie żądania wystawienia faktury do otrzymanego paragonu, następuje po upływie 7 dni, od dnia dokonania sprzedaży przez Spółkę.

W świetle ww. przepisów należy stwierdzić, iż wystawienie faktury VAT na żądanie nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, na podstawie przedstawionego paragonu potwierdzającego dokonanie sprzedaży jest możliwe w każdym czasie, a Spółka ma prawo odmówić wystawienia tego dokumentu, dopiero po upływie trzech miesięcy (art. 87 § 4 ustawy Ordynacji podatkowej).

W związku z powyższym, wystawienie faktury po upływie trzymiesięcznego terminu jest prawem, a nie obowiązkiem Zainteresowanego.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż ma on prawo odmówić wystawienia faktury osobie fizycznej niebędącej podatnikiem VAT, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone po upływie trzech miesięcy od daty sprzedaży, należy uznać za prawidłowe.

Należy zwrócić uwagę, iż od dnia 1 grudnia 2008 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.