ILPP2/443-1056/10-4/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 października 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1056/10-4/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2010 r. (data wpływu 27 lipca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania premii pieniężnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na mocy porozumień handlowych z odbiorcami zobowiązuje się wypłacać kupującym u niego odbiorcom wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej w wysokości zależnej od zrealizowanego obrotu w danym okresie rozliczeniowym (bonus uzależniony od wielkości zakupów).

W zamian za wypłatę premii pieniężnych (bonusów) podmioty uprawnione do ich otrzymania eksponować będą produkty dystrybuowane przez podatnika, na swoich wystawkach, a także zobowiązane będą nabywać określone produkty wyłącznie u Zainteresowanego.

Obowiązek świadczenia tych usług wynikać będzie bądź z zawartych umów, bądź też z ustaleń czynionych drogą mailową pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami, którym bonusy będą wypłacane.

Premie przyznawane będą za okresy miesięczne. Uzyskanie prawa do premii pieniężnej nie będzie uzależnione od uzyskania określonego poziomu obrotów z podatnikiem (nie będzie się nabywać prawa do premii dopiero po przekroczeniu określonego progu obrotów). Prawo do premii przysługiwać będzie niezależnie od wielkości obrotów, a jedynie jej wysokość będzie wskazana jako określony procent obrotów, zawsze ten sam, niezależnie od wysokości obrotów.

Wypłata premii uzależniona będzie od zrealizowania obrotów z Zainteresowanym (jednak niezależnie od ich wielkości) oraz od zachowania warunku niezaopatrywania się w produkty oferowane przez niego u innych dostawców, chyba że dany asortyment nie jest chwilowo dostępny u podatnika oraz od eksponowania produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie należne kupującemu od sprzedającego (Wnioskodawcy) jest wynagrodzeniem za usługę i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach ogólnych, czy też nie podlega przepisom ustawy o VAT i powinno być dokumentowane notą księgową.

Zdaniem Wnioskodawcy, udzielenie premii pieniężnej kontrahentowi, który zrealizował odpowiedni poziom zakupów jest usługą intensyfikacji sprzedaży, wobec czego podlega opodatkowaniu podatkiem VAT i powinno być udokumentowane fakturą VAT, a nie notą księgową.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 powołanej ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Według art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119 (art. 8 ust. 3 ustawy).

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych. Oznacza to, że w definicji tej mieszczą się również określone zachowania, które nie zostały sklasyfikowane w PKWiU, o której mowa w art. 8 ust. 3 ustawy.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Artykuł 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

W celu intensyfikacji sprzedaży towarów, podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie, których wypłacane są tzw. premie pieniężne (bonusy).

Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione będą od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

W sytuacji, gdy wypłacona premia pieniężna jest związana z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli jest to premia wypłacona po dokonaniu zapłaty, powinna być traktowana jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.).

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca na mocy porozumień handlowych z odbiorcami zobowiązuje się wypłacać kupującym u niego odbiorcom wynagrodzenie w postaci premii pieniężnej w wysokości zależnej od zrealizowanego obrotu w danym okresie rozliczeniowym (bonus uzależniony od wielkości zakupów).

W zamian za wypłatę premii pieniężnych (bonusów) podmioty uprawnione do ich otrzymania eksponować będą produkty dystrybuowane przez podatnika, na swoich wystawkach, a także zobowiązane będą nabywać określone produkty wyłącznie u Zainteresowanego.

Obowiązek świadczenia tych usług wynikać będzie bądź z zawartych umów, bądź też z ustaleń czynionych drogą mailową pomiędzy Wnioskodawcą, a podmiotami, którym bonusy będą wypłacane.

Premie przyznawane będą za okresy miesięczne. Uzyskanie prawa do premii pieniężnej nie będzie uzależnione od uzyskania określonego poziomu obrotów z podatnikiem (nie będzie się nabywać prawa do premii dopiero po przekroczeniu określonego progu obrotów). Prawo do premii przysługiwać będzie niezależnie od wielkości obrotów, a jedynie jej wysokość będzie wskazana jako określony procent obrotów, zawsze ten sam, niezależnie od wysokości obrotów.

Wypłata premii uzależniona będzie od zrealizowania obrotów z Zainteresowanym (jednak niezależnie od ich wielkości) oraz od zachowania warunku niezaopatrywania się w produkty oferowane przez niego u innych dostawców, chyba że dany asortyment nie jest chwilowo dostępny u podatnika oraz od eksponowania produktów oferowanych przez Wnioskodawcę.

Jak zatem wynika z opisu sprawy zawartego we wniosku, w tym przypadku wynagrodzenia w postaci premii zależą nie tylko od wielkości uzyskanego obrotu, ale również od spełnienia innych warunków (wykonania czynności bądź określonego zachowania kontrahentów) w danym okresie. Wykonywane czynności mają charakter promocyjny, marketingowy czy reklamowy (eksponowanie towarów Wnioskodawcy na wystawkach) lub polegają na innym określonym w umowie zachowaniu kontrahentów (zobowiązanie do nabywania określonych produktów wyłącznie u Wnioskodawcy). Kontrahenci będą motywowani przez Zainteresowanego wynagrodzeniem, za które świadczyć będą ww. usługi. Nie można bowiem inaczej nazwać tych czynności, jeśli każda z nich będzie miała wpływ na wysokość wynagrodzenia, a więc będzie ściśle związana z odpłatnością.

A zatem, zobowiązanie kontrahentów wynikające z zawieranych umów (bądź ustaleń czynionych drogą mailową) do świadczenia ww. usług powoduje, że zachowania kontrahentów spełniać będą przesłanki do uznania ich za świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a wypłacone przez Wnioskodawcę wynagrodzenia (określane jako procent od obrotu) stanowić będą wypłatę wynagrodzenia za świadczenie tych usług. Usługobiorcą tych usług będzie Wnioskodawca, który poprzez motywowanie kontrahentów do określonych działań realizować będzie swój interes ekonomiczny (zwiększenie swoich obrotów).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że otrzymywanie gratyfikacji pieniężnej przez kontrahentów będzie ściśle związane z uzyskaniem przez Wnioskodawcę świadczenia wzajemnego, gdyż za takie świadczenie należy uznać ww. czynności.

Na podstawie art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Reasumując, przyznawane kupującemu wynagrodzenie będzie wynagrodzeniem za świadczone przez niego na rzecz Zainteresowanego usługi, które winny być udokumentowane fakturą VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl