ILPP2/443-1052/13-4/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 lutego 2014 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1052/13-4/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 24 października 2013 r. (data wpływu 30 października 2013 r.) uzupełnionym pismem z 3 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zbycia udziałów Spółki B, które zostały nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności zbycia udziałów Spółki B, które zostały nabyte w wyniku transakcji wymiany udziałów. Wniosek uzupełniono pismem z 3 lutego 2014 r. (data wpływu 6 lutego 2014 r.) o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej polegającej na błędnym podaniu nazw spółek w opisie sprawy oraz własnym stanowisku w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną, w której udziały posiadają krajowe osoby fizyczne (Spółka A). Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie wydać udziały w swoim kapitale zakładowym dotychczasowym wspólnikom w zamian za aport udziałów innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka B). Wspólnicy Wnioskodawcy otrzymają udziały w kapitale Wnioskodawcy o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej przekazywanych udziałów. Wnioskodawca w wyniku objęcia udziałów w Spółce B uzyska bezwzględną większość praw głosu w tej Spółce B (100%) w następującej kolejności: najpierw pakiet uprzywilejowany, dający bezwzględną większość głosów w Spółce B (99,9%), a następnie pakiet nieuprzywilejowany dający 0,1% praw głosu. Na dzień dokonania transakcji wymiany udziałów wszystkie podmioty biorące w niej udział podlegać będą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Wnioskodawca planuje w przyszłości zbyć 100% udziałów Spółki B nabytych w drodze aportu (poprzez wymianę udziałów) na rzecz podmiotu trzeciego. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółką, której udziały nabędzie w drodze wymiany udziałów (w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, np. poprzez wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym, finansowym, handlowym lub technicznym). Planowana sprzedaż udziałów Spółki B przez Wnioskodawcę nie będzie przeprowadzona w ramach działalności maklerskiej lub brokerskiej (Wnioskodawca nie prowadzi takiej działalności i nie będzie jej prowadził w przyszłości - również na moment planowanej transakcji sprzedaży udziałów). Przyszłe posiadanie udziałów Spółki B nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy - również na moment planowanej transakcji sprzedaży udziałów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie udziałów Spółki B przez Wnioskodawcę, które zostały przez niego nabyte w wyniku opisanej transakcji wymiany udziałów, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie przez niego udziałów Spółki B nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady - transakcja polegająca na zbyciu udziałów w spółce z o.o. jest traktowana jako czynność nieobjęta zakresem ustawy o VAT. Udział w spółce nie jest bowiem towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, jak również nie stanowi odpłatnego świadczenia usługi, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Sprzedaż udziałów jest czynnością polegającą na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji, a czerpanie korzyści z posiadanego prawa własności nie może samo w sobie być traktowane jako działalność gospodarcza. Jeżeli samo posiadanie takich udziałów nie stanowi działalności gospodarczej, to także ich sprzedaż nie będzie działalnością gospodarczą. Zatem tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki należy uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług (vide: interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 26 lipca 2010 r., nr IPPP1-443-409/10-6/AS). W przypadku zbycia udziałów w spółce z o.o. dochodzi jedynie do dyspozycji składnikiem majątkowym, a czynność taka, będąca wykonaniem uprawnień przysługujących właścicielowi nie stanowi działalności usługowej podatnika - udziałowca.

Posiadanie udziałów i obrót nimi może być uznane za działalność gospodarczą na gruncie ustawy o VAT, ale tylko w szczególnych przypadkach. Nie każde bowiem uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalność gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych (vide: wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10, orzeczenie prawomocne). Zbycie udziałów należy połączyć z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, w sytuacji gdy:

* właściciel udziałów jednocześnie uczestniczy w zarządzaniu spółką, której udziały posiada (w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, np. poprzez wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym, finansowym, handlowym lub technicznym);

* sprzedaż udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej lub brokerskiej;

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej

(vide: interpretacje indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 października 2012 r., nr ILPP2/443-645/12-4/SJ).

W tej sytuacji sprzedaż udziałów jest objęta zakresem stosowania przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak trzeba pamiętać o zwolnieniu tego typu czynności z opodatkowania VAT. Stosownie bowiem do art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy - zwalnia się od podatku usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 z późn. zm.), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie. Natomiast zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia w sprawie VAT, zwalnia się od podatku usługi, w tym także usługi pośrednictwa, których przedmiotem są udziały w: spółkach, innych niż spółki podmiotach, jeżeli mają one osobowość prawną z wyłączaniem usług przechowywania tych udziałów i zarządzania nimi.

Dodatkowo należy zauważyć, że organy podatkowe - w ślad za orzecznictwem Trybunatu Sprawiedliwości Unii Europejskiej - dopuszczają możliwość uznania, że zbycie 100% udziałów w spółce z o.o. można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny - Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) tej spółki (vide: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej z 17 maja 2012 r. nr IPPP2/443-191/12-2/IZ). Tym samym, taka czynność podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Warto zauważyć, że przytoczone powyżej interpretacje podatkowe i orzeczenia sądów uwzględniają stanowisko zajmowane w tym zakresie przez Trybunał Sprawiedliwości UE. Tytułem przykładu można wskazać na wyrok Trybunału z 29 października 2009 r. w sprawie C-29/08. W wyroku tym stwierdzono, że zbycie przez spółkę dominującą całości akcji spółki zależnej, w której posiada 100% udziałów oraz udziału pozostałego w spółce powiązanej, w której wcześniej posiadała 100% udziałów, a na rzecz których świadczyła usługi podlegające opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej, stanowi działalność gospodarczą objętą zakresem stosowania dyrektywy w sprawie VAT. Jednakże w zakresie, w jakim zbycie akcji/udziałów można zrównać z przekazaniem całości lub części przedsiębiorstwa oraz pod warunkiem, że zainteresowane państwo członkowskie skorzystało z możliwości przewidzianej w przepisach, transakcja ta nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej. Zbycie akcji/udziałów, takie jak będące przedmiotem postępowania, powinno być zwolnione z podatku od wartości dodanej na mocy art. 135 ust. 1 lit. f dyrektywy w sprawie VAT (jako transakcje, których przedmiotem są akcje, udziały w spółkach lub związkach, obligacje i inne papiery wartościowe).

Reasumując, kwalifikacja na gruncie przepisów ustawy o VAT czynności sprzedaży udziałów w spółce z o.o. jest uzależniona od opisanych wyżej okoliczności. Taka transakcja bowiem może być wyłączona z zakresu opodatkowania VAT albo zwolniona od podatku na podstawie zacytowanych przepisów prawnych.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym planowana transakcja sprzedaży udziałów Spółki B będzie wyłączona z zakresu opodatkowania VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

A więc, w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi to czynność samej sprzedaży udziałów bądź akcji nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym, nie podlega opodatkowaniu.

Kwestia czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika. Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a zatem podmiot dokonujący tych czynności nie ma statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem. Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania i zbywania papierów wartościowych (akcji, udziałów) wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, w określonych okolicznościach, a mianowicie gdy:

* posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;

* sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;

* posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Udział w spółce posiadającej osobowość prawną jest prawem majątkowym, które może być przedmiotem transakcji (prawo zbywalne), nie mieści się jednak ani w definicji towarów, ani usługi w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy zatem zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

Zatem co do zasady, udziały nie stanowią towaru, a ich przekazanie - świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą prawną, w której udziały posiadają krajowe osoby fizyczne (Spółka A). Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie wydać udziały w swoim kapitale zakładowym dotychczasowym wspólnikom w zamian za aport udziałów innej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (Spółka B). Wspólnicy Wnioskodawcy otrzymają udziały w kapitale Wnioskodawcy o wartości nominalnej odpowiadającej wartości rynkowej przekazywanych udziałów. Wnioskodawca w wyniku objęcia udziałów w Spółce B uzyska bezwzględną większość praw głosu w tej Spółce B (100%) w następującej kolejności: najpierw pakiet uprzywilejowany, dający bezwzględną większość głosów w Spółce B (99,9%), a następnie pakiet nieuprzywilejowany dający 0,1% praw głosu. Na dzień dokonania transakcji wymiany udziałów wszystkie podmioty biorące w niej udział podlegać będą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia. Wnioskodawca planuje w przyszłości zbyć 100% udziałów Spółki B nabytych w drodze aportu (poprzez wymianę udziałów) na rzecz podmiotu trzeciego. Jednocześnie Wnioskodawca nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółką, której udziały nabędzie w drodze wymiany udziałów (w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, np. poprzez wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym, finansowym, handlowym lub technicznym). Planowana sprzedaż udziałów Spółki B przez Wnioskodawcę nie będzie przeprowadzona w ramach działalności maklerskiej lub brokerskiej (Wnioskodawca nie prowadzi takiej działalności i nie będzie jej prowadził w przyszłości - również na moment planowanej transakcji sprzedaży udziałów). Przyszłe posiadanie udziałów Spółki B nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy - również na moment planowanej transakcji sprzedaży udziałów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia udziałów, które zostały przez niego nabyte w wyniku opisanej transakcji wymiany udziałów - w sytuacji, gdy Zainteresowany nie będzie uczestniczył w zarządzaniu spółką, której udziały nabędzie (w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, np. poprzez wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym, finansowym, handlowym lub technicznym), jak również nie będzie prowadził działalności maklerskiej i brokerskiej, a posiadanie udziałów nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko państwu belgijskiemu stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 (2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

W orzeczeniu TSUE z 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Trybunał podtrzymał w nim stanowisko, że udział spółki holdingowej w zarządzaniu spółkami, których udziały nabyła, stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, ale tylko w przypadku, gdy pociąga to za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 ust. 1 tej Dyrektywy, takich jak świadczenie przez spółkę holdingową na rzecz spółek zależnych usług administracyjnych, finansowych, handlowych lub technicznych. W związku z powyższym, zdaniem TSUE, samo nabycie i posiadanie akcji spółki nie powinno być traktowane jako działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 ust. 2 VI Dyrektywy, nadająca ich posiadaczowi status podatnika.

Trybunał powtórzył tu wyrażone wcześniej w orzeczeniu z 20 czerwca 1996 r. C-155/94 stanowisko, że jeżeli objęcie akcji nie stanowi działalności gospodarczej, to również nie ma takiego charakteru ich zbycie (zob. także orzeczenie TSUE z dnia 26 czerwca 2003 r. w sprawie C-442/01).

Interpretując wskazany w tym orzecznictwie wyjątek od powyższej zasady sprowadzający się do możliwości uznania za działalność gospodarczą posiadania (zbywania) udziałów, jeżeli towarzyszyłoby temu uczestnictwo w zarządzaniu spółką - WSA w Opolu w wyroku z 25 czerwca 2010 r., sygn. akt I SA/Op 176/10 stwierdził, że taka możliwość ograniczona jest do sytuacji szczególnych, w których udział w zarządzaniu pociąga za sobą przeprowadzenie transakcji podlegających opodatkowaniu, takich jak świadczenie usług na rzecz spółki.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalności gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

W przedmiotowej sprawie - jak wynika z treści wniosku - sytuacja taka nie ma miejsca, bowiem jak wskazał Wnioskodawca - nie będzie on uczestniczył w zarządzaniu spółką, której udziały nabędzie (w zakresie wykraczającym poza zwykłe prawa i obowiązki udziałowca, np. poprzez wykonywanie czynności o charakterze administracyjnym, finansowym, handlowym lub technicznym).

Z kolei, w myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu "przedsiębiorstwo". Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1.

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2.

własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3.

prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4.

wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5.

koncesje, licencje i zezwolenia;

6.

patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7.

majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8.

tajemnice przedsiębiorstwa;

9.

księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 k.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zaznacza się, że ustawodawca w art. 6 pkt 1 ustawy skorzystał z możliwości wyłączenia z opodatkowania podatkiem VAT transakcji dotyczących zbywania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Zbycie zatem przez Wnioskodawcę 100% posiadanych udziałów w Spółce B można zrównać z przekazaniem całości przedsiębiorstwa tej spółki.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynność zbycia udziałów Spółki B przez Wnioskodawcę, które zostały przez niego nabyte w wyniku opisanej we wniosku transakcji wymiany udziałów - nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl