ILPP2/443-1043/12-5/MN

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 8 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2/443-1043/12-5/MN

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2012 r. (data wpływu 11 października 2012 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur VAT. Wniosek uzupełniono pismem sygnowanym datą 8 grudnia 2017 r. (data wpływu 20 grudnia 2012 r.) o potwierdzenie uiszczenia w dniu 17 grudnia 2012 r. należnej brakującej opłaty oraz własne stanowisko w sprawie.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność statutową w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych rodzin, których nie stać na budowę lub kupno własnego mieszkania, poprzez budowę mieszkań o umiarkowanych czynszach. Działalność Spółki jest reglamentowana ustawą o niektórych formach popierania budownictwa mieszkalnego (Dz. U. z 1995 r. Nr 133, poz. 654 z późn. zm.). Głównym przedmiotem działalności Spółki, zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności, są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych - PKD 41.20.Z. Spółka wynajmuje i zarządza nieruchomościami własnymi - PKWiU 70.20.11, jak również zarządza nieruchomościami obcymi na zlecenie - PKWiU 70.32.11.

W ramach działalności najmu i zarządzania nieruchomościami własnymi Spółka zawiera z najemcami lokali mieszkalnych i użytkowych indywidualną umowę najmu, która obok czynszu regulowanego przewiduje dodatkowe opłaty z tytułu dostawy ciepła, wody oraz odbioru ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych zwanych powszechnie opłatami z tytułu mediów. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 5 i art. 9 ust. 6 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2001 r. Nr 71, poz. 733 z późn. zm.), w stosunkach najmu oprócz czynszu wynajmujący może pobierać jedynie opłaty niezależne od właściciela lokalu i to wyłącznie wówczas, gdy najemca nie ma umowy bezpośrednio zawartej z dostawcą mediów. Opłaty z tytułu dostarczania mediów, o których mowa powyżej rozliczane są na podstawie wskazań liczników i rozliczane po dokonaniu odczytów urządzeń pomiarowych. Spółka z tytułu czynszu oraz opłat za "media" wystawia cyklicznie jedną fakturę VAT w jednym terminie z zastosowaniem cen jednostkowych i stawek podatku właściwych dla poszczególnych usług, tj. czynsz według obowiązującej stawki VAT - z tytułu lokali mieszkalnych "zw", natomiast z tytułu lokali użytkowych 23% oraz media po cenie nabycia i ze stawką VAT wynikającą z faktur VAT wystawionych przez dostawcę mediów. Jednocześnie należy podkreślić, iż stawki czynszu za 1 m2 powierzchni lokalu mieszkalnego w zasobach mieszkaniowych towarzystwa budownictwa społecznego, zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o niektórych formach popierania budownictwa mieszkaniowego (Dz. U. z 1995 r. Nr 133, poz. 654 z późn. zm.), są ustalane przez zgromadzenie wspólników, natomiast ceny jednostkowe usług z tytułu dostarczania mediów ustalane są przez dostawców bezpośrednich tych usług. Czynsz z tytułu wynajmu lokali użytkowych ustalany jest w drodze umownej pomiędzy wynajmującym a najemcą.

Jeżeli opłaty dodatkowe winny być włączone do podstawy opodatkowania i/lub jeżeli stawki VAT z tytułu ww. opłat powinny być właściwe dla usługi najmu, Spółka zobowiązana będzie do sporządzenia korekt faktur VAT wystawionych na rzecz najemców.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli opłaty dodatkowe winny być włączone do podstawy opodatkowania i/lub jeżeli stawki VAT z tytułu ww. opłat powinny być właściwe dla usługi najmu, czy korekty faktur VAT wystawionych na rzecz najemców winny być wystawione od dnia nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie art. 8 ust. 2a.

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli opłaty dodatkowe winny być włączone do podstawy opodatkowania i/lub jeżeli stawki VAT z tytułu ww. opłat powinny być właściwe dla usługi najmu, Spółka zobowiązana będzie do sporządzenia korekt faktur VAT wystawionych na rzecz najemców od dnia nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie art. 8 ust. 2a.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary, według art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W świetle art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Stosownie do art. 43 ust. 20 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, tj. "usług związanych z zakwaterowaniem" - symbol PKWiU 55.

W wydanej w dniu 8 stycznia 2013 r. interpretacji indywidualnej Nr ILPP2/443-1043/12-4/MN, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania najmu lokali mieszkalnych i użytkowych, wskazano, że jeżeli umowy na dostawę mediów (tekst jedn.: dostawę ciepła, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych) nie są zawierane bezpośrednio przez najemcę z dostawcą, wówczas kwoty należne z tytułu tych świadczeń pozostają w bezpośrednim związku z przedmiotem umowy najmu, stanowiąc część świadczonej usługi zasadniczej. Ww. świadczenie nie stanowi odrębnej usługi, ale jest elementem pewnej całości, stanowiącej jedno świadczenie - usługę najmu. W związku z tym, że świadczenie usługi najmu wraz ze świadczeniami dodatkowymi stanowi jedną usługę, do podstawy opodatkowania należy doliczyć również te świadczenia oraz zastosować jednolitą stawkę podatku, właściwą dla usługi zasadniczej (tekst jedn.: usługi najmu).

W powołanej interpretacji podkreślono, iż w przypadku najmu lokali mieszkalnych oraz najmu lokali użytkowych, opłaty z tytułu mediów (tekst jedn.: dostawy ciepła, wody oraz odbioru ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych) powinny być włączone do podstawy opodatkowania z tytułu najmu i opodatkowane stawką podstawową podatku w wysokości 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy dla lokali użytkowych oraz w przypadku lokali wynajmowanych na cele mieszkalne - zwolnione od podatku zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy.

Z treści zadanego pytania wynika, iż wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą okresu, za jaki należy dokonać korekt w związku z błędnie wystawianymi fakturami VAT.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ustawy, Minister Finansów wydał obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r. rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Zgodnie z § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., fakturę wystawia zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W myśl § 13 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą tę fakturę.

Stosownie do § 14 ust. 1 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., fakturę korygującą wystawia się również, gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Faktura korygująca wystawiana w przypadku podwyższenia ceny - na mocy § 14 ust. 2 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. - powinna zawierać:

1.

numer kolejny oraz datę jej wystawienia;

2.

dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:

a.

określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6,

b.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych podwyżką ceny;

3.

kwotę podwyższenia podatku należnego.

Według § 14 ust. 3 rozporządzenia, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., faktura korygująca wystawiana w przypadku stwierdzenia pomyłek, o których mowa w ust. 1, powinna zawierać dane określone w ust. 2 pkt 1 i dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1-6, zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca, a także:

1.

prawidłową treść korygowanych pozycji, w tym kwoty w wysokości prawidłowej, lub

2.

różnicę między odpowiednimi kwotami wskazanymi pierwotnie w wysokości omyłkowej i w wysokości prawidłowej.

Zgodnie z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej, skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty.

Według art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Wobec tego, Wnioskodawca zobowiązany będzie do dokonania korekt faktur za cały okres, w którym dokumentował pobierane opłaty za tzw. media (tekst jedn.: dostawę ciepła, wody oraz odbiór ścieków, odpadów i nieczystości ciekłych) w sposób inny niż wskazano w interpretacji indywidualnej z dnia 8 stycznia 2013 r. Nr ILPP2/443-1043/12-4/MN, z uwzględnieniem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Ponadto tut. Organ podkreśla, iż zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Wobec powyższego, interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i tylko do nich się zawężają. Nie stanowią natomiast powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie z dnia 8 stycznia 2013 r. Nr ILPP2/443-1043/12-4/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl