ILPP2/443-1032/09-7/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 10 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), pismem z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

* prawidłowa - w zakresie wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która w studium kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest ujęta pod zabudowę,

* nieprawidłowa - w zakresie wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która w studium kierunków zagospodarowania przestrzennego jest ujęta pod zabudowę.

W dniu 10 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która zgodnie ze studium kierunków zagospodarowania przestrzennego nie została ujęta pod zabudowę i w części została ujęta pod zabudowę. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu 23 września 2009 r.), pismem z dnia 8 października 2009 r. (data wpływu 15 października 2009 r.) oraz pismem z dnia 30 października 2009 r. (data wpływu 2 listopada 2009 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Jest właścicielem albo użytkownikiem wieczystym szeregu nieruchomości, zarówno niezabudowanych nieruchomości gruntowych, jak i nieruchomości gruntowych z posadowionymi na nich budynkami i budowlami (dalej: Nieruchomości). Przedmiotowe Nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w Spółce. Nieruchomości te są lub były w przeszłości używane przez nią na potrzeby jej działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa wniesienie Nieruchomości aportem do spółki komandytowej. Przedmiot wkładu niepieniężnego nie będzie stanowił zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przedmiotem wkładu niepieniężnego może być prawo własności albo prawo wieczystego użytkowania:

* niezabudowanych nieruchomości gruntowych przeznaczonych pod zabudowę (tj. objętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania),

* niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieprzeznaczonych pod zabudowę (tj. nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania),

* zabudowanych nieruchomości gruntowych (tj. z posadowionymi na nich budynkami i budowlami).

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT).

Przy nabyciu części nieruchomości, będących przedmiotem wkładu niepieniężnego, Wnioskodawca odliczył w całości naliczony podatek VAT (w zakresie w jakim ich nabycie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT).

Przedmiot wkładu może obejmować również nieruchomości kwalifikujące się do zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT (tj. budynki, budowle lub ich części, dla których pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata) oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, czyli budynki i budowle, w stosunku do których Spółce nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również budynki i budowle, na ulepszenie których poniosła ona wydatki, w stosunku do których Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W uzupełnieniu z dnia 8 października 2009 r. Zainteresowany wyjaśnił, iż w przypadku niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania, przedmiotem wkładu niepieniężnego do spółki osobowej będą zarówno nieruchomości, w stosunku do których zostało sporządzone studium kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, jak i nieruchomości, w stosunku do których ww. studium nie zostało sporządzone. Nieruchomości w stosunku do których studium zostało sporządzone zostały ujęte w nim jako:

* ponadlokalne i lokalne korytarze ekologiczne - systemy dolinne wyłączone z intensywnego użytkowania gospodarczego i zabudowy;

* tereny nasadzeń drzew, krzewów, zieleni łęgowej i łąkowej i tereny zalesień;

* obszary usługowe oświaty, kultury, sportu i zdrowia z towarzyszącą zielenią;

* torowisko kolei wąskotorowej.

Natomiast w uzupełnieniu z dnia 30 października 2009 r. Spółka wyjaśniła, iż niezabudowane nieruchomości gruntowe nieprzeznaczone pod zabudowę, opisane w stanie faktycznym wniosku, znajdują się na obszarach, dla których uchwalono: miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, wydano decyzję o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Stan faktyczny złożonego wniosku nie obejmuje takich nieruchomości wskazanego rodzaju, dla obszaru których nie uchwalono ani miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego ani nie wydano decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania ani studium kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym wniesienie do spółki komandytowej niezabudowanych gruntów nieprzeznaczonych pod zabudowę lub praw wieczystego użytkowania takich gruntów będzie zwolnione z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, aport do spółki komandytowej niezabudowanych gruntów nieprzeznaczonych pod zabudowę lub praw wieczystego użytkowania takich gruntów będzie stanowił odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ale zwolnioną z opodatkowania tym podatkiem, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

W ocenie Spółki, z przepisów zarówno ustawy o podatku VAT, jak i ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wynika, że w przypadku wniesienia przez Spółkę aportem do spółki komandytowej niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieprzeznaczonych pod zabudowę (tj. nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania), powyższa czynność będzie zwolniona z opodatkowania VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT - niezależnie od faktu, czy przedmiotem aportu będzie prawo własności czy też prawo wieczystego użytkowania tego rodzaju gruntów.

Wnioskodawca uważa, iż o charakterze danego gruntu powinien co do zasady rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. Natomiast w przypadku braku aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, zdaniem Spółki, dla rozstrzygnięcia kwestii o przeznaczeniu danego terenu niezbędne jest jednoznaczne ustalenie, czy dany grunt został objęty zgodą na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne (przy uchwalaniu planu miejscowego, który utracił moc zobowiązującą na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów o gospodarce przestrzennej). Należy wskazać ponadto, że przy ustalaniu przeznaczenia danego terenu nie są rozstrzygające ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, które to studium nie stanowi aktu prawa miejscowego. Powyższe stanowisko zostało potwierdzone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w orzeczeniu z dnia 27 maja 2009 r. (sygn. I SA/Sz 89/09).

W związku z powyższym, w przypadku wniesienia przez Spółkę aportem do spółki komandytowej niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieprzeznaczonych pod zabudowę (a zatem nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania), czynność taka będzie zwolniona z opodatkowania VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

W ocenie Spółki, powyższe zwolnienie będzie dotyczyć również aportu prawa wieczystego użytkowania niezabudowanego gruntu nieprzeznaczonego pod zabudowę. Stanowisko takie zajął m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 czerwca 2009 r., sygn. IPPP2/443-354/09-6/k.k.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za

* prawidłowe - w zakresie wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która w studium kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest ujęta pod zabudowę oraz za

* nieprawidłowe - w zakresie wniesienia aportem niezabudowanej nieruchomości gruntowej, która w studium kierunków zagospodarowania przestrzennego jest ujęta pod zabudowę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Jak już wskazano w interpretacji nr ILPP2/443-1032/09-5/AK z dnia 3 listopada 2009 r. czynność wniesienia wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę do spółki komandytowej w postaci Nieruchomości stanowić będzie odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0% oraz zwolnienie od podatku.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

We wniosku Zainteresowany wskazał, iż jest właścicielem albo użytkownikiem wieczystym szeregu nieruchomości, zarówno niezabudowanych nieruchomości gruntowych, jak i nieruchomości gruntowych z posadowionymi na nich budynkami i budowlami. Przedmiotowe nieruchomości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych w Spółce. W chwili obecnej Wnioskodawca rozważa wniesienie nieruchomości tj. niezabudowanych nieruchomości gruntowych nieprzeznaczonych pod zabudowę (tj. nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania) aportem do spółki komandytowej.

O tym, czy dostawa przedmiotowych nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu, czy też będzie korzystała ze zwolnienia decydować będzie przeznaczenie ww. działek.

Zatem, aby stwierdzić czy dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu stawką podstawową czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, konieczne jest ustalenie czy dana nieruchomość jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie.

Jak już zauważono wyżej, zwolnieniu podlegają jedynie tereny niezabudowane nie będące terenami budowlanymi oraz nieprzeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, iż ustawodawca w ustawie o podatku VAT nie wskazał na postawie jakich kryteriów powinno się daną nieruchomość gruntową uznać jako przeznaczoną pod zabudowę czy też nie. W związku z tym, ustawodawca dopuszcza w tej materii możliwość korzystania z wszelkich aktów prawnych czy też aktów administracyjnych regulujących te kwestie.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o planowaniu - kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

W związku z powyższym, podmiotem właściwym do określenia przeznaczenia danego gruntu, jako budowlanego lub też nie, jest gmina. Zatem źródłem wywodzenia, czy dana nieruchomość gruntowa jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie, są wszelkie akty prawne lub administracyjne wydane przez właściwą jednostkę samorządową.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Natomiast art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu stanowi, iż w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Z wniosku wynika, że dla przedmiotowej nieruchomości nie został wydany żaden z ww. aktów.

W tej sytuacji należy odwołać się do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. W myśl art. 9 ust. 1 powołanej ustawy o planowaniu, w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, zwanego dalej "studium".

Wójt, burmistrz albo prezydent miasta sporządza studium zawierające część tekstową i graficzną, uwzględniając zasady określone w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, ustalenia strategii rozwoju i planu zagospodarowania przestrzennego województwa oraz strategii rozwoju gminy, o ile gmina dysponuje takim opracowaniem (art. 9 ust. 2 ustawy o planowaniu). Studium sporządza się dla obszaru w granicach administracyjnych gminy (art. 9 ust. 3 ustawy o planowaniu). Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4 ustawy o planowaniu).

Stosownie do art. 20 ust. 1 ustawy o planowaniu, plan miejscowy uchwala rada gminy, po stwierdzeniu jego zgodności z ustaleniami studium, rozstrzygając jednocześnie o sposobie rozpatrzenia uwag do projektu planu oraz sposobie realizacji, zapisanych w planie, inwestycji z zakresu infrastruktury technicznej, które należą do zadań własnych gminy, oraz zasadach ich finansowania, zgodnie z przepisami o finansach publicznych. Część tekstowa planu stanowi treść uchwały, część graficzna oraz wymagane rozstrzygnięcia stanowią załączniki do uchwały.

Z powyższych unormowań wynika, iż studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy jako plan-program, winno być wyrazem perspektywicznej polityki przestrzennej, odnoszącym się do całego obszaru gminy. Można by uznać studium za swego rodzaju aksjologiczną podstawę wszelkich działań podejmowanych na terenie gminy w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego.

Według cytowanego art. 9 ust. 1 ustawy o planowaniu, z treści studium powinny wynikać lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego. Skonkretyzowane działania w zakresie zmiany przeznaczenia terenu, położonego na obszarze gminy, przewidziane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz w decyzjach o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, powinny być formułowane i realizowane zgodnie z tymi zasadami.

Z treści studium, jego charakteru i funkcji, a zwłaszcza z całokształtu unormowań ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym należy wnosić, iż jest ono aktem obligatoryjnym.

Przepisy zawarte w art. 9 odnoszą się do charakteru studium gminnego. Wynika z nich, iż jest ono zbiorem dyrektyw określających przyszłe zamierzenia w zakresie ładu przestrzennego na terenie całej gminy. Odmiennie więc od miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego teren, jaki ma być objęty postanowieniami studium, jest jednoznacznie określony i zawsze powinien obejmować cały obszar gminy. Nie wyklucza to możliwości podejmowania uchwał w sprawie zmiany gminnego studium w zakresie ściśle określonego fragmentu obszaru gminy, przy czym zmiany studium dotyczące pewnych fragmentów gminy powinny współgrać z pozostającymi w mocy ustaleniami.

Urządzenia prawne planowania i zagospodarowania przestrzennego przewidziane w powołanej ustawie o planowaniu, składają się na swego rodzaju system. Stąd też naturalną koleją rzeczy studium jako akt o wyższym stopniu ogólności od pozostałych urządzeń planistycznych wykorzystywanych na szczeblu gminnym (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu) wyznacza przedmiotowe granice, w jakich ma następować wiążące, zarówno władzę, jak i obywateli, ustalenie przeznaczenia poszczególnych terenów oraz sposobów zagospodarowania i zabudowy.

Zatem, studium określa przeznaczenie danej nieruchomości jako przeznaczonej pod zabudowę czy też nie, a ponadto ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Powyższa analiza przepisów wskazuje, iż o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego ani decyzja o warunkach zabudowy, jak ma to miejsce w przypadku przedstawionym przez Wnioskodawcę, należy posłużyć się inną istniejąca na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ww. ustawy o planowaniu przestrzennym.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla określenia przeznaczenia danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz w sytuacji, gdy nie wydano decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, decydujące znaczenie ma przeznaczenie terenu określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza wnieść aportem do spółki osobowej niezabudowane nieruchomości gruntowe nieobjęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego/decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania. Przedmiotem wkładu niepieniężnego będą nieruchomości, w stosunku do których zostało sporządzone studium kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Nieruchomości zostały ujęte w nim jako:

* ponadlokalne i lokalne korytarze ekologiczne - systemy dolinne wyłączone z intensywnego użytkowania gospodarczego i zabudowy;

* tereny nasadzeń drzew, krzewów, zieleni łęgowej i łąkowej i tereny zalesień;

* obszary usługowe oświaty, kultury, sportu i zdrowia z towarzyszącą zielenią;

* torowisko kolei wąskotorowej.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy stwierdza się, iż transakcja wniesienia aportem przez Wnioskodawcę niezabudowanych nieruchomości nieprzeznaczonych pod zabudowę nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania, dla których zostało sporządzone studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oznaczonych jako ponadlokalne i lokalne korytarze ekologiczne - systemy dolinne wyłączone z intensywnego użytkowania gospodarczego i zabudowy oraz jako tereny nasadzeń drzew, krzewów, zieleni łęgowej i łąkowej i tereny zalesień, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Natomiast aport niezabudowanych nieruchomości nieprzeznaczonych pod zabudowę nieobjętych miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania, dla których zostało sporządzone studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, oznaczonych jako obszary usługowe oświaty, kultury, sportu i zdrowia z towarzyszącą zielenią oraz jako torowisko kolei wąskotorowej nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT. Tym samym, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22% - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W zakresie pozostałych zdarzeń przyszłych dotyczących opodatkowania aportu oraz jego udokumentowanie, opodatkowania aportu niezabudowanych gruntów przeznaczonych pod zabudowę oraz opodatkowania aportu gruntów lub prawa wieczystego użytkowania wraz z posadowionymi na nich budynkami i budowlami wydano w dniu 3 listopada 2009 r. odrębne interpretacje o numerach XX.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.