ILPP2/443-1031/10-6/ISN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2010 r. (data wpływu 5 lipca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 5 lipca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie importu usług. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 września 2010 r. (data wpływu 13 września 2010 r.) o modyfikację pytania, stanowisko własne do tego pytania oraz o przyporządkowanie zadanych pytań odpowiednio do stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca podpisał umowę z podmiotem z Wielkiej Brytanii na sortowanie nasienia buhajów, gdyż w Polsce żadna firma nie wykonuje takiej usługi. Na podstawie umowy, Zainteresowany w miesiącu kwietniu przetransportował za granicę buhaje, które są jego własnością i których nasienie będzie sortowane. Anglicy zapewniają opiekę nad zwierzętami. Sortowane nasienie będzie przez Spółkę oferowane do sprzedaży. Za usługę sortowania nasienia, Wnioskodawca będzie uiszczał opłatę na podstawie otrzymanej faktury. Czas trwania umowy zależy od zainteresowania polskiego rynku produktem - nasieniem sortowanym.

Jeżeli po zakończeniu współpracy (umowy) wartość zwierząt będzie niższa niż koszty transportu do Polski i kwarantanny, zgodnie z umową buhaje zostaną sprzedane na rynku angielskim prawdopodobnie na rzeź (może również nastąpić padnięcie buhaja w trakcie trwania umowy lub choroba wykluczy go z możliwości produkcji nasienia). W przeciwnym przypadku buhaje wrócą do Spółki. Przez okres realizacji umowy buhaje pozostają jej własnością znajdującą się w posiadaniu innego podmiotu.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż dla celów VAT nastąpi w momencie ewentualnej sprzedaży buhajów po zakończeniu umowy i do tego zdarzenia nie mogą mieć zastosowania przepisy art. 20 ust. 1 ustawy, gdyż dostawa towarów nie wystąpi. Przez okres realizacji umowy buhaje stanowią własność Spółki znajdującą się w posiadaniu innego podmiotu. Sprzedaż buhajów będzie wewnątrzwspólnotową dostawą towaru w momencie ich sprzedaży, np. na rzeź mimo, że buhaje zostały przetransportowane i aktualnie odbywa się sortowanie nasienia na terenie Wielkiej Brytanii. Zainteresowany uważa, że dla celów VAT, fakt transportu buhajów za granicę i z powrotem nie będzie miał wpływu na rozliczenie z tytułu VAT na terenie kraju, gdyż dostawa towarów nie wystąpi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zawarł z podmiotem brytyjskim umowę na usługi sortowania nasienia buhajów. W celu jej zrealizowania, przetransportował zwierzęta za granicę. Czas trwania umowy zależeć będzie od zainteresowania polskiego rynku produktem oferowanym przez Spółkę. W sytuacji, jeżeli po zakończeniu współpracy (umowy) wartość zwierząt będzie niższa niż koszty transportu do Polski i kwarantanny, zgodnie z umową buhaje zostaną sprzedane na rynku angielskim, prawdopodobnie na rzeź (może również nastąpić padnięcie buhaja w trakcie trwania umowy lub choroba wykluczy go z możliwości produkcji nasienia). W przeciwnym przypadku buhaje wrócą do Zainteresowanego. Przez okres realizacji umowy buhaje pozostają własnością Spółki, znajdującą się w posiadaniu innego podmiotu.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy sytuacji, gdy buhaje wyjadą do Anglii celem realizacji umowy i po jej zakończeniu powrócą do kraju.

Dla rozstrzygnięcia powyższego wątpliwości należy zastanowić się, czy w przedmiotowej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z wewnątrzwspólnotową dostawą towarów.

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 13 ust. 3 ustawy, za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Natomiast art. 13 ust. 4 ustawy wskazuje, że przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy:

Z powołanego powyżej przepisu wynika, iż m.in. sytuacji przemieszczenia przez podatnika towarów, na których mają zostać wykonane usługi na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, na rzecz tego podatnika, pod warunkiem że towary po wykonaniu tych usług zostaną z powrotem przemieszczone na terytorium kraju, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Reasumując, w przypadku kiedy buhaje wyjadą do Anglii celem zrealizowania umowy, polegającej na świadczeniu na nich usług sortowania nasienia, zdarzenie to nie będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, zgodnie z art. 13 ust. 4 pkt 6 ustawy. W związku z powyższym, w przypadku kiedy buhaje po zakończeniu umowy powrócą do kraju, zdarzenie to nie będzie miało wpływu na rozliczenie podatku VAT.

Zatem stanowisko Zainteresowanego, zgodnie z którym fakt transportu buhajów za granicę i z powrotem nie będzie miał wpływu na rozliczenie z tytułu VAT, uznać należy za prawidłowe.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że jeżeli po zakończeniu współpracy (umowy) wartość zwierząt będzie niższa niż koszty transportu do Polski i kwarantanny, zgodnie z umową buhaje zostaną sprzedane na rynku angielskim prawdopodobnie na rzeź.

Dla rozstrzygnięcia sytuacji sprzedaży buhajów na terytorium Anglii, należy zwrócić uwagę na przepis art. 13 ust. 5 ustawy, zgodnie z którym, w przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Mając na uwadze opis sprawy oraz stan prawny, stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy zwierzęta zostaną sprzedane na terytorium Anglii, dojdzie w przedmiotowej sprawie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, bowiem ustaną okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 4 ustawy.

W wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów obowiązek podatkowy powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 20a i 20b - art. 20 ust. 1 ustawy.

Z kolei w świetle regulacji art. 20 ust. 4 ustawy, w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 5, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą ustania okoliczności, o których mowa w art. 13 ust. 4.

Biorąc pod uwagę brzmienie powołanych przepisów stwierdzić należy, iż z tytułu sprzedaży buhajów na terytorium Anglii obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z powołanym art. 20 ust. 4 ustawy.

Zatem stanowisko Spółki, zgodnie z którym sprzedaż buhajów będzie wewnątrzwspólnotową dostawą towaru w momencie ich sprzedaży, uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie dostawy towarów. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie importu usług została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 1 października 2010 r. znak ILPP2/443-1031/10-5/ISN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.