ILPP2/443-1016/08-2/EN - Powstanie obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania usług budowlano-montażowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej, przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2008 r. (data wpływu 5 listopada 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania usług budowlano-montażowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 listopada 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania usług budowlano-montażowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wykonywania usług budowlano-montażowych. Zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty nie później niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Wykonanie usługi, potwierdzone protokołem odbioru, nastąpi 1 stycznia 2009 r. W przypadku braku zapłaty za usługę, obowiązek podatkowy z tytułu VAT powstanie 31 stycznia 2009 r. tj.: w sobotę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku powstania obowiązku w podatku VAT w sobotę 31 stycznia 2009 r., obowiązek ten zostanie przesunięty na dzień 2 lutego 2009 r. (tj. na poniedziałek), zgodnie z przepisem art. 12 § 5 Ordynacji podatkowej.

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie wystąpi w miesiącu lutym 2009 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowa zasada dotycząca powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług została sformułowana w art. 19 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, zgodnie z którym obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Od powyższej ogólnej zasady ustawodawca określił w sposób odmienny, szczególny moment powstania obowiązku podatkowego między innymi dla usług budowlanych i budowlano-montażowych.

W myśl art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych i budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług. Przepis ten stosuje się również do usług przyjmowanych częściowo, których odbiór jest dokonywany na podstawie protokołów zdawczo-odbiorczych - art. 19 ust. 14 ustawy.

Oznacza to, że z tytułu wykonania usług budowlano-montażowych dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę w terminie 30. dni od dnia jej wykonania.

Poza terminem zapłaty niezwykle istotne jest także zidentyfikowanie momentu, w którym usługi te zostały wykonane (lub można je uznać za wykonane).

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia momentu wykonania przedmiotowych usług, jak również nie precyzuje w żaden sposób jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. W przypadku usług budowlanych lub budowlano -montażowych określenie "wykonanie usługi" powszechnie rozumie się jako odbiór techniczny robót, potwierdzony stosownym protokołem, czyli dzień wykonania tych usług, to dzień dokonania odbioru potwierdzony podpisaniem protokołu zdawczo-odbiorczego.

Ponadto, ustawodawca określił również kiedy należy wystawić fakturę przy robotach budowlano-montażowych. Zgodnie z § 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. Nr 212, poz. 1337) w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11, ust. 16a oraz ust. 16b ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. Jednakże stosownie do § 11 ust. 2 faktury, o których mowa w ust. 1, nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem obowiązku podatkowego.

Z powyższych regulacji wynika, iż ostateczny termin wystawienia faktury z tytułu wykonania usług budowlanych i budowlano-montażowych, to data powstania obowiązku podatkowego, czyli 30. dzień od dnia wykonania usługi, a jeśli płatności dokonano wcześniej, wówczas będzie to dzień dokonania zapłaty.

Mocą art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Artykuł 103 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 33 i 33b.

Z przedłożonego wniosku wynika, iż wykonanie przez Zainteresowanego usługi budowlano-montażowej, potwierdzone protokołem odbioru, nastąpiło 1 stycznia 2009 r. Tym samym obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania przedmiotowej usługi, (w przypadku braku zapłaty za nią) powstanie 31 stycznia 2009 r., tj.: w sobotę.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) ustawa normuje:

W świetle art. 2 § 1 przepisy powyższej ustawy stosuje się do:

Stosownie do art. 4 ww. ustawy, obowiązkiem podatkowym jest wynikająca z ustaw podatkowych nieskonkretyzowana powinność przymusowego świadczenia pieniężnego w związku z zaistnieniem zdarzenia określonego w tych ustawach.

Podkreślić jednak należy, iż dla podatnika istotnym jest kiedy jego obowiązek podatkowy przekształci się w zobowiązanie podatkowe, czyli w zobowiązanie podatnika do zapłacenia na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu albo gminy podatku w wysokości, w terminie oraz w miejscu określonych w przepisach prawa podatkowego (art. 5 ww. ustawy).

Kwestia ta jest istotna wówczas, gdy w rozliczeniu danego podatku obowiązuje zasada jego samoobliczenia, czyli prawidłowego zadeklarowania podatku - zarówno pod względem wyliczenia jego wysokości, jak również terminowości.

Na kwestię terminowego zadeklarowania podatku wpływa prawidłowe ustalenie momentu powstania obowiązku podatkowego, czyli określenie kiedy dana transakcja powoduje skutek w postaci obowiązku wyliczenia oraz zapłacenia od niej należnego podatku. Ustalenie tego momentu pozwala podatnikowi na przypisanie podatku od danej transakcji do właściwego okresu rozliczeniowego i jego terminowe zadeklarowanie, a w konsekwencji prawidłowe rozliczenie z wierzycielem podatkowym.

W sytuacji, gdy na podatniku ciąży obowiązek samoobliczenia podatku (jak to ma miejsce w podatku od towarów i usług), a więc gdy zobowiązanie podatkowe powstaje z chwilą zaistnienia zdarzenia, z którym ustawa podatkowa wiąże powstanie tego zobowiązania, terminem płatności podatku jest ostatni dzień, w którym wpłata podatku powinna nastąpić.

Natomiast art. 12 § 5 powołanej wyżej ustawy stanowi, że jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, za ostatni dzień terminu uważa się następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Zatem ww. przepis dotyczy terminów czynności materialnoprawnych podatnika, które związane są z podjęciem czynności w szeroko pojętym postępowaniu podatkowym związanym z techniką samoobliczania podatkowego, która nakłada na podatnika obowiązek obliczenia obciążających go podatków i wpłacenia ich organowi podatkowemu w wyznaczonym ustawowo terminie materialnoprawnym.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów stwierdzić należy, że w sytuacji gdy ostatni dzień terminu na złożenie deklaracji VAT-7 (zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług) będzie wypadał w sobotę lub dzień wolny od pracy, to termin zostanie zachowany, jeżeli podatnik złoży lub wyśle deklarację do urzędu skarbowego i dokona wpłaty podatku należnego, następnego dnia po dniach wolnych od pracy.

W świetle powyższego, stwierdzić należy, iż obowiązek podatkowy w przedmiotowej sprawie powstanie - w sytuacji niedokonania zapłaty przez kontrahenta za wykonaną na jego rzecz przez Wnioskodawcę usługę budowlano-montażową - najpóźniej 30. dnia od dnia jej wykonania (tj. od dnia dokonania odbioru technicznego robót), czyli 31 stycznia 2009 r. (jak wskazano we wniosku). Tym samym, przepis art. 12 § 5 ustawy - Ordynacja podatkowa nie będzie miał wpływu na moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu wykonania usługi budowlanej przez Wnioskodawcę.

Zainteresowany powinien wystawić fakturę za wykonane przez niego usługi, zgodnie z § 11 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, najpóźniej 30. dnia od dnia wykonania usługi, jeżeli nie nastąpi zapłata, tj. 31 stycznia 2009 r., a zatem podatek należny z faktury podlega zaewidencjonowaniu w rejestrze sprzedaży w styczniu i powinien być ujęty w rozliczeniu (deklaracji VAT-7) za ten miesiąc - zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy - do 25 lutego 2009 r. (tj. płatność ww. zobowiązania podatkowego upłynie 25 lutego 2009 r.).

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż do dnia 30 listopada 2008 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.