ILPP2-2/4512-1-63/16-1/EW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 29 sierpnia 2016 r.) uzupełnione pismem z dnia 4 października 2016 r. (data wpływu 6 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania oraz wykazania w deklaracji VAT środków pieniężnych z tytułu dostawy produktów należących do sprzedawcy - jest prawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania oraz wykazania w deklaracji VAT środków pieniężnych z tytułu dostawy produktów należących do sprzedawcy. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 października 2016 r. o adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. z siedzibą w Polsce (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług kurierskich, przewozu towarów na zlecenie. Głównym odbiorcą usług świadczonych przez Spółkę są restauracje, bary, pizzerie (dalej łącznie: "Lokal Gastronomiczny"). Lokal Gastronomiczny sprzedaje swoje dania, produkty gastronomiczne na rzecz swoich odbiorców (dalej: Odbiorca). Po dokonaniu transakcji sprzedaży Lokal Gastronomiczny zleca Spółce wykonanie usługi dowozu sprzedanego dania, produktu gastronomicznego do wskazanego miejsca odbioru tego towaru przez Odbiorcę. Spółka dowozi towar do miejsca odbioru i przekazuje do Odbiorcy. Odbiorca w zależności od przyjętej w umowie sprzedaży zawartej z Lokalem Gastronomicznym formy zapłaty za nabyte dania, produkty gastronomiczne przekazuje kurierowi działającemu w imieniu Spółki po wydaniu przez kuriera dania, produktu gastronomicznego środki pieniężne należne Lokalowi Gastronomicznemu z tytułu sprzedaży. W przypadku wyboru opcji zapłaty w formie bezgotówkowej kurier przyjmuje zapłatę należną Lokalowi Gastronomicznemu z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych przy wykorzystaniu karty płatniczej Odbiorcy oraz terminalu płatniczego należącego do Spółki. Z uwagi na fakt, iż terminale płatnicze należą do Spółki kwota zapłacona przez Odbiorcę z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych wpływa na rachunek bankowy Spółki.

Z tytułu wykonania usługi kurierskiej Spółka otrzymuje wynagrodzenia od Lokalu Gastronomicznego. W związku z przyjmowaniem środków pieniężnych od Odbiorców należnych Lokalowi Gastronomicznemu i późniejszemu ich przekazywaniu tym Lokalom, Spółka pobiera od Lokali dodatkowe wynagrodzenie za świadczone usługi.

Spółka przekazuje Lokalom Gastronomicznym otrzymaną od Odbiorców gotówkę oraz przyjęte na swój rachunek środki pieniężne należne z tytułu sprzedaży Lokalom Gastronomicznym w okresach rozliczeniowych przyjętych w stosownej umowie zawartej z danym Lokalem. Przekazanie należnych Lokalom środków pieniężnych (stanowiących własność tych Lokali) jest dokonywane po potrąceniu z tych kwot wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu wykonanych na rzecz danego Lokalu usług. Spółka poza dokonaniem wyżej wskazanego potrącenia nie może w żaden sposób dysponować środkami otrzymanymi od Odbiorcy. Spółka uprawiona jest jedynie do przekazania tych środków do ich właściciela, czyli właściwego Lokalu Gastronomicznego.

Zamówienie dań, produktów gastronomicznych może zostać dokonane przez Odbiorcę bezpośrednio od Lokalu Gastronomicznego, który to Lokal następnie zamawia od Spółki usługę dowozu i odbioru należnego wynagrodzenia za sprzedane temu Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne. Zamówienie dań może zostać dokonane również za pośrednictwem aplikacji internetowej udostępnionej przez Spółkę. W przypadku skorzystania z aplikacji internetowej Odbiorca dokonuje zakupu wybranych przez niego dań, produktów gastronomicznych od Lokalu Gastronomicznego. Wraz z dokonaniem wyżej wskazanego zakupu Spółka automatycznie otrzymuje od tego Lokalu Gastronomicznego zamówienie wykonania usług dowozu oraz odebrania płatności należnej za sprzedane na rzecz Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne.

Spółka nie odpowiada za jakość dostarczonych dań, produktów gastronomicznych. Wszelkie reklamacje dotyczące dań, produktów gastronomicznych rozpatrywane i realizowane są przez Lokal Gastronomiczny, który sprzedał dane danie, produkt gastronomiczny. Ponadto Spółka nie ma jakiegokolwiek wpływu na rodzaj dań, produktów gastronomicznych wybranych i nabytych przez Odbiorcę. Podobnie Spółka nie ma jakiegokolwiek wpływu na ceny sprzedaży dań, produktów gastronomicznych oferowanych przez Lokale Gastronomiczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w okolicznościach przedstawionych w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego wartość środków pieniężnych w postaci gotówki lub w postaci bezgotówkowej otrzymanych przez Spółkę od Odbiorcy stanowiąca należność z tytułu sprzedaży przez Lokal Gastronomiczny dań, produktów gastronomicznych na rzecz tego Odbiorcy stanowi dla Spółki wartość czynności opodatkowanych w rozumieniu przepisów ustawy VAT?

2. Czy wartość tych środków pieniężnych Spółka powinna wykazać w swojej deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług jako wartość dostawy towarów lub świadczenia usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Wnioskodawcy

Zdaniem Wnioskodawcy wartość środków pieniężnych w formie gotówkowej otrzymanych od Odbiorcy lub przekazanych przez tego Odbiorcę na rachunek bankowy Spółki stanowiących zapłatę należnego wynagrodzenia Lokalowi Gastronomicznemu za sprzedane na rzecz tego Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne nie stanowi dla Spółki wartości czynności opodatkowanych w rozumieniu przepisów ustawy VAT. Wartości tych środków pieniężnych Spółka nie powinna wykazywać w swojej deklaracji podatkowej dla podatku od towarów i usług jako wartość dostawy towarów lub świadczenia usług.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy

a. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

Jednocześnie w świetle art. 7 ust. 1 ustawy VAT przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Z kolei w świetle art. 8 ust. 1 ustawy VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Mając na uwadze wyżej przywołane przepisy należy zatem wskazać, iż czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie jest czynność otrzymania przez podatnika środków pieniężnych. Dopiero wykonanie usługi lub dostarczenie towaru warunkuje wystąpienie czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W analizowanej sytuacji zgodnie z treścią opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego Spółka nie otrzymuje od Odbiorcy środków pieniężnych należnych z tytułu wykonanych na ich rzecz usług lub dostarczonych tym osobom towarów. Spółka nie świadczy na rzecz tych osób usług ani też nie przenosi na rzecz tych osób prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Podmiotem, który wykonuje na rzecz Odbiorcy usługę gastronomiczną lub cateringową bądź przenosi na rzecz tych osób prawo do rozporządzania daniami, produktami gastronomicznymi jak właściciel jest Lokal Gastronomiczny. Przedmiotem świadczenia ze strony Spółki w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest wykonanie usług na rzecz Lokalu Gastronomicznego polegającej na wykonaniu przewozu towarów oraz odebraniu środków pieniężnych należnych temu Lokalowi Gastronomicznemu. W szczególności należy zatem zauważyć, iż skoro Spółka wykonuje jedynie usługę transportową to nie przysługuje jej prawo do rozporządzenia przewożonymi towarami jak właściciel. Skoro zatem Spółce nie przysługuje prawo do rozporządzenia daniami, produktami gastronomicznymi jak właściciel to tym bardziej Spółka nie może przenieść takiego prawa na inne osoby. W konsekwencji jako, że samo przekazanie środków pieniężnych nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, i jednocześnie otrzymanie środków pieniężnych od Odbiorcy przez Spółkę nie wiąże się z wykonaniem na rzecz tej osoby przez Spółkę usługi, jak również nie wiąże się z dokonaniem na rzecz tej osoby dostawy towarów przez Spółkę, to zdaniem Spółki wartość tych środków pieniężnych nie stanowi dla Spółki wartości czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak zostało to wskazanie powyżej otrzymanie środków pieniężnych nie stanowi dla Spółki czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji wartość otrzymanych od Odbiorcy środków pieniężnych nie powinna być wykazywana w składanej przez ta Spółkę deklaracji dla podatku od towarów i usług. Jedyną czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług po stronie Spółki w sytuacji przedstawionej w opisie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest wykonanie na rzecz Lokalu Gastronomicznego przez Spółkę usługi kurierskiej oraz pobrania środków pieniężnych należnych temu Lokalowi Gastronomicznemu od Odbiorcy. Stąd w ocenie Spółki w swojej deklaracji dla potrzeb podatku od towarów i usług powinna jedynie wykazać wartość tych usług.

W świetle art. 29a ust. 1 ustawy VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Środki otrzymane od Odbiorcy nie stanowią zapłaty za żadną usługę lub dostawę towarów dokonaną przez Spółkę na rzecz Odbiorcy. W konsekwencji, w rozpatrywanym przypadku wartości otrzymanych przez Spółkę środków pieniężnych od Odbiorcy nie można rozważać w kontekście ustalania wartości podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Z treści powołanego przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Towarami - art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zarówno dostawa towarów, jak i świadczenie usług mieszczą się w definicji sprzedaży, określonej w art. 2 pkt 22 ustawy, według której sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższych przepisach przyjęto generalną zasadę, zgodnie z którą usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie, powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji jest uznawane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania usługi. Wynagrodzenie musi być należne za jej wykonanie.

Należy też zwrócić uwagę na wyrok z dnia 3 marca 1994 r. C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, że czynność: "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 99 ust. 1 ustawy - podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

W art. 99 ust. 3 ustawy wskazano, że podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności.

Stosownie do art. 103 ust. 1 ustawy - podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

W myśl art. 103 ust. 2 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 99 ust. 2 i 3, są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 2a-2g, 3 i 4 oraz art. 33.

Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku (art. 99 ust. 14 ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług kurierskich, przewozu towarów na zlecenie. Głównym odbiorcą usług świadczonych przez Spółkę jest Lokal Gastronomiczny, który sprzedaje swoje dania, produkty gastronomiczne na rzecz swoich Odbiorców. Po dokonaniu transakcji sprzedaży Lokal Gastronomiczny zleca Spółce wykonanie usługi dowozu sprzedanego dania, produktu gastronomicznego do wskazanego miejsca odbioru tego towaru przez Odbiorcę. Spółka dowozi towar do miejsca odbioru i przekazuje do Odbiorcy. Odbiorca w zależności od przyjętej w umowie sprzedaży zawartej z Lokalem Gastronomicznym formy zapłaty za nabyte dania, produkty gastronomiczne przekazuje kurierowi działającemu w imieniu Spółki po wydaniu przez kuriera dania, produktu gastronomicznego środki pieniężne należne Lokalowi Gastronomicznemu z tytułu sprzedaży. W przypadku wyboru opcji zapłaty w formie bezgotówkowej kurier przyjmuje zapłatę należną Lokalowi Gastronomicznemu z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych przy wykorzystaniu karty płatniczej Odbiorcy oraz terminalu płatniczego należącego do Spółki. Z uwagi na fakt, iż terminale płatnicze należą do Spółki kwota zapłacona przez Odbiorcę z tytułu sprzedaży dań, produktów gastronomicznych wpływa na rachunek bankowy Spółki.

Z tytułu wykonania usługi kurierskiej Spółka otrzymuje wynagrodzenia od Lokalu Gastronomicznego. W związku z przyjmowaniem środków pieniężnych od Odbiorców należnych Lokalowi Gastronomicznemu i późniejszemu ich przekazywaniu tym Lokalom Spółka pobiera od Lokali dodatkowe wynagrodzenie za świadczone usługi.

Spółka przekazuje Lokalom Gastronomicznym otrzymaną od Odbiorców gotówkę oraz przyjęte na swój rachunek środki pieniężne należne z tytułu sprzedaży Lokalom Gastronomicznym w okresach rozliczeniowych przyjętych w stosownej umowie zawartej z danym Lokalem. Przekazanie należnych Lokalom środków pieniężnych (stanowiących własność tych Lokali) jest dokonywane po potrąceniu z tych kwot wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu wykonanych na rzecz danego Lokalu usług. Spółka poza dokonaniem wyżej wskazanego potrącenia nie może w żaden sposób dysponować środkami otrzymanymi od Odbiorcy. Spółka uprawiona jest jedynie do przekazania tych środków do ich właściciela czyli właściwego Lokalu Gastronomicznego.

Zamówienie dań, produktów gastronomicznych może zostać dokonane przez Odbiorcę bezpośrednio od Lokalu Gastronomicznego, który to Lokal następnie zamawia od Spółki usługę dowozu i odbioru należnego wynagrodzenia za sprzedane temu Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne. Zamówienie dań może zostać dokonane również za pośrednictwem aplikacji internetowej udostępnionej przez Spółkę. W przypadku skorzystania z aplikacji internetowej Odbiorca dokonuje zakupu wybranych przez niego dań, produktów gastronomicznych od Lokalu Gastronomicznego. Wraz z dokonaniem wyżej wskazanego zakupu Spółka automatycznie otrzymuje od tego Lokalu Gastronomicznego zamówienie wykonania usług dowozu oraz odebrania płatności należnej za sprzedane na rzecz Odbiorcy dania, produkty gastronomiczne.

Spółka nie odpowiada za jakość dostarczonych dań, produktów gastronomicznych. Wszelkie reklamacje dotyczące dań, produktów gastronomicznych rozpatrywane i realizowane są przez Lokal Gastronomiczny, który sprzedał dane danie, produkt gastronomiczny. Ponadto Spółka nie ma jakiegokolwiek wpływu na rodzaj dań, produktów gastronomicznych wybranych i nabytych przez Odbiorcę. Podobnie Spółka nie ma jakiegokolwiek wpływu na ceny sprzedaży dań, produktów gastronomicznych oferowanych przez Lokale Gastronomiczne.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. kwestii ustalenia czy wartość środków pieniężnych otrzymanych przez niego od Odbiorcy, która stanowi należność z tytułu sprzedaży przez Lokal Gastronomiczny dań, produktów gastronomicznych na rzecz tego Odbiorcy stanowi dla Zainteresowanego czynność podlegającą opodatkowaniu.

Z powołanych wyżej przepisów oraz opisu sprawy wynika, że Spółka na rzecz Lokalu Gastronomicznego świadczy usługi dowozu sprzedanego przez Lokal dania lub produktu gastronomicznego. Z tytułu wykonania ww. usługi Zainteresowany otrzymuje wynagrodzenie. Wnioskodawca przyjmuje od Odbiorcy zapłatę (w formie gotówkowej lub bezgotówkowej) za dostarczone produkty, którą później przekazuje Lokalowi Gastronomicznemu. Za wykonanie ww. usługi Wnioskodawca otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie, które sam potrąca ze środków należnych Lokalowi Gastronomicznemu, pobranych od Odbiorców.

W związku z powyższym opisem sprawy, Spółka jest uprawniona jedynie do dowozu produktów, w ramach usługi kurierskiej i przekazania otrzymanych od Odbiorców środków pieniężnych do ich właściciela, jakim jest Lokal Gastronomiczny. Należy zatem stwierdzić, że w analizowanej sprawie, pomimo że środki pieniężne są przez Odbiorców przekazywane Spółce, to nie jest ona ich faktycznym dysponentem. Fakt otrzymania przez Wnioskodawcę środków pieniężnych nie ma znaczenia, gdyż zapłata za dostarczone produkty jest należna podmiotowi, który faktycznie jest ich właścicielem. Bez znaczenia jest również fakt potrącenia przez Wnioskodawcę wynagrodzenia za dodatkową usługę (za pobranie środków pieniężnych), gdyż cała pobrana od Odbiorcy kwota jest należna Lokalom Gastronomicznym, natomiast fakt potrącenia przez Wnioskodawcę części wynagrodzenia wynika z umowy ze zleceniodawcami.

Z uwagi na powyższe, zaznaczyć należy że Spółka nie świadczy na rzecz ostatecznych Odbiorców dań, produktów gastronomicznych usług ani też nie przenosi na rzecz tych osób prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel. Stwierdzić należy, że podmiotem, który wykonuje na rzecz Odbiorców usługę gastronomiczną lub cateringową, bądź też przenosi na rzecz tych osób prawo do rozporządzania daniami lub produktami gastronomicznymi jak właściciel jest Lokal Gastronomiczny. A zatem, podkreślić należy, że Spółka wykonuje jedynie usługę transportową oraz usługę poboru środków pieniężnych od Odbiorców i nie przysługuje jej prawo do rozporządzania towarami (daniami, produktami gastronomicznymi) jak właściciel, sama czynność dowozu dań i produktów nie jest/nie należy jej utożsamiać z dostawą towaru i świadczeniem usług, podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Reasumując, wartość otrzymanych przez Wnioskodawcę środków pieniężnych, w postaci gotówki lub w postaci bezgotówkowej otrzymanych przez Spółkę od Odbiorców, stanowiąca należność z tytułu sprzedaży przez Lokal Gastronomiczny dań, produktów gastronomicznych na rzecz tego Odbiorcy nie stanowi/nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również ustalenia, czy otrzymaną kwotę od Odbiorcy za dostawę produktów należy wykazać w deklaracji podatkowej Zainteresowanego jako dostawę towarów lub świadczenie usług.

Powtórzyć należy, że Zainteresowany świadczy jedynie usługę transportu oraz usługę przyjmowania środków pieniężnych od Odbiorców na rzecz Lokali Gastronomicznych, które to czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. A zatem, tylko wartość z tytułu świadczenia ww. usług Wnioskodawca ma obowiązek wykazać w swojej deklaracji podatkowej.

Natomiast, skoro Wnioskodawca z tytułu dowozu dań, produktów gastronomicznych nie wykonuje na rzecz Odbiorców czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług to tym samym nie mamy w tym zakresie do czynienia z obrotem z tytułu sprzedanych towaróww.yświadczonych usług.

W konsekwencji Zainteresowany, wartości środków pieniężnych z tego tytułu nie ma/nie będzie miał obowiązku wykazywać w swojej deklaracji podatkowej VAT jako dostawy towarów lub świadczenia usług.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.