ILPP2-2/4512-1-21/16-4/MŁ - Ustalenie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości .

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 września 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP2-2/4512-1-21/16-4/MŁ Ustalenie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości .

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 lipca 2016 r. (data wpływu 20 lipca 2016 r.) uzupełnionym pismem z 12 sierpnia 2016 r. (data wpływu 22 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lipca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 sierpnia 2016 r. o podanie informacji na temat elektronicznego adresu do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu xx kwietnia 2001 r. Wnioskodawca nabył własność zabudowanej nieruchomości w postaci zespołu "Pałacowo-parkowego" położonego w (...). Nieruchomość ma 8,47 ha, w jej skład wchodzi: (wynika to z rejestru gruntów) rola V i VI klasy, grunty zakrzewione, wody stojące i tereny zabudowy mieszkaniowej. Zabudowa to zdewastowany budynek dawnego Pałacu (budynek nie posiada okien, instalacji ani wewnętrznych ścian działowych, lecz przykryty jest szczelnym dachem, a wszelkie otwory okienne i drzwiowe zabezpieczone są wmurowaną cegłą lub deskowaniem). Poza tym, na terenie działki znajduje się budynek wielorodzinny (osiem mieszkań) w złym stanie technicznym, zamieszkały w dniu zakupu nieruchomości przez 6 rodzin. Obecnie w budynku zamieszkałe są dwa mieszkania i od wielu lat Wnioskodawca nie pobiera od lokatorów czynszu (zarówno na pałac jak i na budynek Wnioskodawca nie ponosił i nie ponosi żadnych nakładów z wyjątkiem trudno policzalnych drobnych kosztów związanych z bieżącymi naprawami zabezpieczenia budynku pałacu). Na terenie nieruchomości znajdują się również dwa budynki gospodarcze w postaci budynku z komórkami lokatorskimi oraz budynku z garażami. Są również jeszcze 3 resztki budynków gospodarskich, pozbawione części ścian i dachów. Nieruchomość Wnioskodawca zakupił od Spółki Z Sp. z o.o., która wcześniej, w dniu xx października 1993 r. nabyła ją od Gminy. W dniu nabycia nieruchomości przez Spółkę Z w jej skład wchodziły opisane wyżej budynki, wraz z budynkiem zamieszkałym przez wspomnianych wyżej 6 rodzin.

Zakupu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca dokonał ze środków z majątku osobistego, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (Zainteresowany był w tym czasie wspólnikiem Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Nieruchomość zakupił

z zamiarem wyremontowania jej i zamieszkania wraz z rodziną. Nigdy nie była ona w jakikolwiek sposób związana z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Zainteresowany nie czerpał z niej żadnych pożytków. Przy jej zakupie nie wystąpił również podatek VAT.

W dniu xx lutego 2005 r. Rada Gminy podjęła uchwałę "w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi A". Nowy plan obejmował cały teren wsi A w tym między innymi również należącą do Wnioskodawcy działkę nr XX. Nowy plan przewiduje dla należącej działki jako funkcję wiodącą terenu "usługi inne w obrębie zabytkowego zespołu pałacowo - parkowego", a ponadto m.in. "lokalizację zabudowy mieszkalnej o wysokim standardzie w formie apartamentowej i rezydencji mieszkalnych o charakterze pałacowym". W międzyczasie, tj. od chwili zakupu do chwili obecnej, zmieniły się plany Zainteresowanego związane z nieruchomością w A. Po pierwsze, w sposób drastyczny wzrosły koszty planowanej renowacji i przebudowy budynku Pałacu. Po drugie, zmieniła się sytuacja rodzinna. W związku z powyższym, Wnioskodawca gotów jest sprzedać przedmiotową nieruchomość, tym bardziej, że jakiś czas temu z własnej inicjatywy zgłosiła się do niego firma deweloperska z propozycją jej zakupu (nieruchomość do dzisiaj nie została formalnie wystawiona do sprzedaży, ani w formie ogłoszenia, ani u pośredników zajmujących się obrotem tego rodzaju obiektami). Wnioskodawca podkreśla również, że przez 15 lat posiadania działki w A, nie dokonał żadnych czynności związanych z jej podziałem, uzbrojeniem, wytyczeniem dróg, jej ogrodzeniem itp. Był i jest to jak już pisał wcześniej, jego majątek osobisty, niezwiązany z działalnością gospodarczą i również ewentualna sprzedaż będzie sprzedażą majątku osobistego, a pieniądze uzyskane z tej transakcji wpłyną na Wnioskodawcy konto osobiste. Podmiot zainteresowany zakupem nieruchomości, będzie na niej chciał zrealizować inwestycję w postaci budownictwa wielorodzinnego. Zainteresowany informuje również, że od xx 2014 r. jest (jako osoba fizyczna) właścicielem lokalu użytkowego położonego w centrum W. Lokal ten wydzierżawiony jest Spółce z o.o., która prowadzi w nim działalność gastronomiczną. Od uzyskiwanego czynszu z tytułu dzierżawy wspomnianego wyżej lokalu, Wnioskodawca uiszcza zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%. W związku z faktem, że w połowie roku 2015 przychód z tytułu czynszu przekroczył kwotę 150 tys. zł. Wnioskodawca od xx 2015 r. wystawia dzierżawcy faktury VAT i co miesiąc odprowadza do Urzędu Skarbowego zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5%, jak również kwotę 4.485 zł z tytułu VAT-7.

Reasumując, lokal Wnioskodawcy został zakupiony z majątku osobistego, niezwiązanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie jest on ujęty w żadnych rejestrach firmy a przychody z czynszu, zasilają majątek osobisty Zainteresowanego.

W dniu xx Wnioskodawca złożył wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w kwestii obowiązku zapłaty podatku VAT w związku z planowaną transakcją. W dniu xx otrzymał interpretację indywidualną z której wynika, że sprzedaż, nieruchomości zabudowanej, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czyli będzie trzeba uiścić, w związku z tą transakcją, podatek od czynności cywilnoprawnych (p.c.c.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy istnieje możliwość rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 w odniesieniu do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Czyli, czy możliwe jest uiszczenie podatku VAT po złożeniu przez obie strony transakcji w Urzędzie Skarbowym stosowanego oświadczenia w tej kwestii?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest możliwość zapłacenia, w związku z planowaną transakcją podatku VAT zamiast p.c.c. w sytuacji, gdy zarówno Wnioskodawca (w związku z dzierżawą lokalu usługowego) jak i jego kontrahent są czynnymi podatnikami VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Podkreślić należy, że nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z powołanego wyżej orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej jednoznacznie wynika, że rozstrzygnięcie, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

W świetle powołanych powyżej przepisów, dostawa gruntu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w dniu xx kwietnia 2001 r. nabył zabudowaną nieruchomość w postaci zespołu "Pałacowo-parkowego" położonego w (...) (nr działki XX). Nieruchomość ma 8,47 ha. Na terenie działki znajduje się budynek wielorodzinny (osiem mieszkań) w złym stanie technicznym, zamieszkały w dniu zakupu nieruchomości przez 6 rodzin. Obecnie w budynku zamieszkałe są dwa mieszkania i od wielu lat Zainteresowany nie pobiera od lokatorów czynszu (Zarówno na pałac jak i na budynek Wnioskodawca nie ponosił i nie ponosi żadnych nakładów z wyjątkiem trudno policzalnych drobnych kosztów związanych z bieżącymi naprawami zabezpieczenia budynku pałacu). Na terenie nieruchomości znajdują się również dwa budynki gospodarcze w postaci budynku z komórkami lokatorskimi oraz budynku z garażami. Są również jeszcze 3 resztki budynków gospodarskich, pozbawione części ścian i dachów.

Zakupu przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca dokonał ze środków pochodzących z majątku osobistego, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (Zainteresowany był w tym czasie wspólnikiem Spółki z o.o.). Nieruchomość Wnioskodawca zakupił z zamiarem wyremontowania jej i zamieszkania wraz z rodziną. Nie była ona w jakikolwiek sposób związana z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie czerpał z niej żadnych pożytków. Przy zakupie tej nieruchomości nie wystąpił również podatek VAT.

W dniu xx lutego 2005 r. Rada Gminy podjęła uchwałę "w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obrębu wsi A" - obejmował on cały teren wsi A, w tym między innymi również należącą do Zainteresowanego działkę nr XX - jako funkcję wiodącą terenu wskazano "usługi inne w obrębie zabytkowego zespołu pałacowo-parkowego", a ponadto m.in. "lokalizację zabudowy mieszkalnej o wysokim standardzie w formie apartamentowej i rezydencji mieszkalnych o charakterze pałacowym". Od chwili zakupu do chwili obecnej, zmieniły się plany Wnioskodawcy związane z nieruchomością w A.

W związku z powyższym, Wnioskodawca zamierza sprzedać przedmiotową nieruchomość. Do Zainteresowanego zgłosiła się firma deweloperska z propozycją jej zakupu. Nieruchomość nie została wystawiona do sprzedaży, ani w formie ogłoszenia ani u pośredników zajmujących się obrotem tego rodzaju obiektami. Wnioskodawca podkreślił, że przez 15 lat posiadania działki w A, nie dokonał żadnych czynności związanych z jej podziałem, uzbrojeniem, wytyczeniem dróg, jej ogrodzeniem itp.

Był i jest to majątek osobisty Zainteresowanego, nie związany z działalnością gospodarczą i ewentualna sprzedaż będzie sprzedażą majątku osobistego, a pieniądze uzyskane z tej transakcji wpłyną na jego konto osobiste.

Wnioskodawca od xx 2014 r. jest (jako osoba fizyczna) właścicielem lokalu użytkowego położonego w centrum W. Lokal ten wydzierżawiony jest Spółce z o.o., która prowadzi w nim działalność gastronomiczną. W związku z faktem, że w połowie 2015 r. przychód z tytułu czynszu przekroczył kwotę 150 tys. zł, od sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wystawia dzierżawcy fakturę VAT.

Z uwagi na przedstawiony wyżej opis sprawy i powołane przepisy sprzedaż zespołu "Pałacowo-parkowego" nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, a Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości rezygnacji ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 10 i 11 w odniesieniu do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wskazać w tym miejscu należy, że powołane przepisy nie znajdą zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-I2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub,

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 11 oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawodawca przewidział możliwość zrezygnowania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Rezygnacja ta została jednak obwarowana określonymi czynnościami. Przede wszystkim koniecznością zarejestrowania dostawcy i nabywcy budynków, budowli lub ich części jako podatników VAT czynnych oraz złożenia przed dniem dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodnego oświadczenia sprzedawcy i nabywcy dotyczącego wyboru opodatkowania dostawy budynku, budowli lub ich części.

W tym miejscu należy wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Zatem wyżej wymienione przepisy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT i ewentualnej rezygnacji z tego zwolnienia pod pewnymi warunkami.

Jak wynika z wyżej dokonanej analizy, aby czynność mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, musi być czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. wpisującą się w normę art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy i wykonywaną przez podatnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, ale występującego w stosunku do danej czynności jako podatnik.

Jak powyżej rozstrzygnięto w przedmiotowej interpretacji, sprzedaż zespołu "Pałacowo-parkowego" nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, bowiem w stosunku do tej czynności - sprzedaży nieruchomości - Wnioskodawca nie wystąpi jako podatnik podatku VAT. Oznacza to, że występuje w przedstawionej sytuacji różnica pomiędzy tym, że czynność ta nie podlega, a nie, że korzysta ze zwolnienia od podatku. Tym samym również przepis art. 43 ust. 10 i 11 ustawy nie znajdzie zastosowania, ponieważ odnosi się on do treści przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Wnioskodawca, jak już stwierdzono wcześniej sprzedając zespół "Pałacowo-parkowy" nie będzie działał jako podatnik a sprzedaż ta będzie uznana za czynność wykonywaną w ramach zarządu majątkiem prywatnym Zainteresowanego i nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Wskazuje na to okoliczność, że zakupu przedmiotowej nieruchomości Zainteresowany dokonał ze środków pochodzących z majątku osobistego, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą (Wnioskodawca był w tym czasie wspólnikiem Spółki z o.o.). Zainteresowany podkreślił też, że nieruchomość zakupił z zamiarem wyremontowania jej i zamieszkania wraz z rodziną. Nie była ona w jakikolwiek sposób związana z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie czerpał z niej żadnych pożytków. Czyli powyższa analiza dotycząca zwolnienia ww. nieruchomości z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a jest bezzasadna z uwagi na brak związku powyższych przepisów ze sprzedażą zespołu "Pałacowo-parkowego" gdyż Zainteresowany nie występuje w roli podatnika podatku VAT.

W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT w zakresie dostawy zespołu "Pałacowo-parkowego" na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, ponieważ czynność ta w ogóle nie podlega opodatkowaniu VAT, tj. Wnioskodawca nie będzie z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości działał jako podatnik podatku VAT.

W konsekwencji, Wnioskodawca sprzedając zespół "Pałacowo-parkowy" nie będzie mógł zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 10, ponieważ dokonując sprzedaży ww. nieruchomości nie będzie działał jako podatnik a tym samym sprzedaż ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, co oznacza, że przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy dotyczący zwolnienia nie będzie miał zastosowania.

Reasumując stanowisko Wnioskodawcy zostało ocenione jako nieprawidłowe.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie możliwości rezygnacji ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT przy sprzedaży nieruchomości. Natomiast, w kwestii dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zauważyć należy, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Zatem podkreśla się, że tut. Organ wydając przedmiotową interpretację oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl