ILPP1/4512-1-97/15-6/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej, przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2015 r. (data wpływu 16 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 kwietnia 2015 r. (data wpływu 13 kwietnia 2015 r.) oraz z dnia 6 maja 2015 r. (data wpływu 11 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług - jest:

* prawidłowe - w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług medycznych, które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług wstępu do kina, które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W dniu 16 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług medycznych i wstępu do kina, które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 8 kwietnia 2015 r. oraz z dnia 6 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego w sieci sklepów. Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Spółka zatrudnia pracowników. Poza wynagrodzeniem zasadniczym, Spółka oferuje i będzie oferowała swoim pracownikom różnego typu świadczenia w postaci usług. Usługi te nabywane są od podmiotów trzecich. Pracownicy nie ponoszą odpłatności za te usługi. Świadczenia (usługi) te mają na celu motywację pracowników do efektywnej pracy, pobudzanie ich zaangażowania w realizację celów firmy, budowanie atmosfery wzajemnego zaufania, zwiększenie ich więzi z firmą, docenienie ich lojalności wobec Spółki.

Wydatki na te świadczenia, są uznawane za koszt uzyskania przychodu, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dnia 15 lutego 1992 r. (dalej: ustawa o CIT). Wydatki te ponoszone są bowiem w celu osiągnięcia przychodów.

W uzupełnieniu z dnia 8 kwietnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Tak jak to opisywała w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym przedmiotem zapytania są usługi, które są przez Spółkę przekazywane pracownikom jako element wynagrodzenia (oprócz wynagrodzenia pieniężnego). Usługami tymi są usługi medyczne (abonamenty medyczne), w ramach których pracownicy mogą korzystać w określonym zakresie z prywatnej opieki medycznej w zakresie niewynikającym z przepisów kodeksu pracy (badania nieobowiązkowe), bądź usługi wstępu do kina, uprawniające pracowników do obejrzenia w określonym miejscu oraz okresie filmu w kinie.

2. Przekazanie przez Spółkę usług będących przedmiotem zapytania należy traktować jako element wynagrodzenia za pracę dla pracowników, i jako takie są świadczeniami dla celów działalności gospodarczej Spółki. Jednocześnie, należy zaznaczyć, że wynagrodzenia z zasady służą celom osobistym pracowników, a zatem takim celom służą również nieodpłatnie przekazywane/udostępniane usługi, o których mowa we wniosku.

Ponadto w uzupełnieniu z dnia 6 maja 2015 r. Zainteresowany poinformował, że:

1. Usługi medyczne (abonamenty medyczne), w ramach których pracownicy mogą korzystać w określonym zakresie z prywatnej opieki medycznej w zakresie niewynikającym z przepisów kodeksu pracy (badania nieobowiązkowe), stanowią czynności zwolnione od podatku od towarów i usług.

2. Wnioskodawca nabywa pakiety medyczne, o których mowa w zapytaniu oraz w punkcie 1 powyżej, z których część jest nabywana w imieniu i na rzecz pracowników, a druga część jest nabywana w imieniu Spółki, lecz na rzecz pracowników.

3. Nabywane przez Spółkę usługi wstępu do kina, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, nie stanowią czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nabywane przez Spółkę usługi (świadczenia) przekazywane/udostępniane nieodpłatnie pracownikom Spółki podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, nabywane przez Spółkę usługi (świadczenia) przekazywane/udostępniane nieodpłatnie pracownikom Spółki nie podlegają opodatkowaniu VAT, ponieważ są to świadczenia do celów działalności gospodarczej Spółki.

Wnioskodawca jest siecią dynamicznie rozwijających się sklepów spożywczych, zarówno w Polsce, jak i poza jej granicami. Aby móc utrzymać dynamiczny rozwój i ekspansję, Spółka musi stwarzać i oferować dobre i atrakcyjne warunki pracy, gdyż właśnie zmotywowana kadra pracownicza wpływa na tak znaczne sukcesy Spółki i jest ona warunkiem rozwoju Spółki.

W tym celu, Spółka oferuje swoim pracownikom różne świadczenia. Dzięki temu Spółka staje się konkurencyjnym pracodawcą w oczach pracowników, który poza wynagrodzeniem zasadniczym oferuje dodatkowe korzyści. Co za tym idzie, Spółka ma zwiększone szanse na pozyskanie oraz utrzymanie najlepszych pracowników. Dodatkowe świadczenia są także znakomitym elementem motywującym oraz sprawiającym, że pracownicy czują więź ze Spółką i pozostają jej lojalni.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, wydatki na świadczenia dla pracowników uznawane są za koszt uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Wydatki ponoszone na świadczenia dla pracowników spełniają tę definicję, gdyż niewątpliwie wzrost motywacji pracowników przekłada się na ich wydajność pracy, co natomiast powoduje wzrost przychodów Spółki oraz zabezpieczenie ich źródła (dobrze zmotywowany personel umożliwia efektywną sprzedaż w sklepach generującą podstawowe przychody Spółki).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Aby odpowiedzieć na pytanie, czy dane nieodpłatne świadczenie jest opodatkowane VAT zgodnie ze wskazanym przepisem, należy zatem dokonać oceny, czy jest ono realizowane do celów działalności gospodarczej podatnika, czy też do innych celów. Tylko w przypadku uznania, że świadczenie realizowane jest do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT wystąpi opodatkowanie tym podatkiem.

Jak zostało wskazane powyżej, Spółka przekazuje dodatkowe świadczenia pracownikom w celu ich zmotywowania, wpłynięcia na ich wydajność pracy, docenienia ich lojalności wobec Spółki, utrzymania bądź pozyskania najlepszych pracowników. Wydatki na te świadczenia stanowią koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o CIT. Wydatki te związane są bowiem z przychodami podlegającymi opodatkowaniu CIT. Tym samym, wydatki te związane są bezsprzecznie z działalnością Spółki, są więc ponoszone do celów działalności gospodarczej Spółki.

Podstawowym warunkiem, opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia usług, jest natomiast świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika. Skoro wskazane powyżej wydatki na nabycie usług, przekazywanych/udostępnianych pracownikom związane są z działalnością Spółki, są ponoszone do celów działalności gospodarczej Spółki, to - zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT - opodatkowanie VAT we wskazanej sytuacji nie powinno wystąpić.

Podsumowując, zdaniem Spółki, jeżeli wydatki ponoszone na nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o CIT, to świadczenia te nie podlegają opodatkowaniu VAT w świetle art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, ponieważ są to świadczenia do celów działalności gospodarczej Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest:

* prawidłowe - w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług medycznych, które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT,

* nieprawidłowe - w zakresie uznania nabywanych przez Spółkę usług wstępu do kina, które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy wskazuje, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi zostaje wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisach w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

I tak, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W tym miejscu należy zaznaczyć, że powyższy przepis art. 8 ust. 2 ustawy nie ma zastosowania do czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Zatem ww. regulacja nie ma zastosowania do usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

Z kolei interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów.

Zatem tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują.

Wskazać zatem należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Jednocześnie z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlega tylko takie nieodpłatne świadczenie usług na rzecz pracowników, które służy celom osobistym pracowników (ich celom bezpośrednio konsumpcyjnym), zatem nie ma żadnego związku z działalnością przedsiębiorstwa podatnika. Przepisy ustawy nie definiują pojęcia "potrzeb osobistych". Za Słownikiem języka polskiego uznać należy, że potrzebami "osobistymi" są takie potrzeby, które "dotyczą danej osoby" i które są jej potrzebami "prywatnymi", tj. potrzebami niezwiązanymi z prowadzoną przez tę osobę działalnością gospodarczą, statusem pracownika czy pełnioną funkcją.

Zatem można przyjąć, że potrzebami osobistymi są te, których realizacja nie jest związana ze stosunkiem pracy, a zatem potrzeby osobiste to te, których zaspokojenie wynika z dobrej woli pracodawcy. Natomiast potrzeby pracownicze to te, których spełnienie nie wynika z autonomii woli stron, ale do zaspokajania których pracodawca jest zobowiązany na podstawie przepisów prawa, np.: przepisów Kodeksu pracy, przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy itp.

Natomiast pojęcie działalności gospodarczej zostało zawarte - dla celów podatku od towarów i usług - w art. 15 ust. 2 ustawy, zgodnie z którym działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego działalność gospodarcza obejmuje elementy składające się na jej przedmiot, tj. zarobkową działalność wytwórczą, handlową, usługową oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, działalność rolników i osób wykonujących wolne zawody a także działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka, będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, prowadzi działalność w zakresie handlu detalicznego w sieci sklepów.

Spółka zatrudnia pracowników i poza wynagrodzeniem zasadniczym oferuje i będzie oferowała swoim pracownikom różnego typu świadczenia w postaci usług. Usługami tymi są usługi medyczne (abonamenty medyczne), w ramach których pracownicy mogą korzystać w określonym zakresie z prywatnej opieki medycznej w zakresie niewynikającym z przepisów kodeksu pracy (badania nieobowiązkowe), bądź usługi wstępu do kina, uprawniające pracowników do obejrzenia w określonym miejscu oraz okresie filmu w kinie.

Usługi te nabywane są od podmiotów trzecich. Pracownicy nie ponoszą odpłatności za te usługi. Świadczenia (usługi) te mają na celu motywację pracowników do efektywnej pracy, pobudzanie ich zaangażowania w realizację celów firmy, budowanie atmosfery wzajemnego zaufania, zwiększenie ich więzi z firmą, docenienie ich lojalności wobec Spółki.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że przekazanie przez Spółkę usług należy traktować jako element wynagrodzenia za pracę dla pracowników, i jako takie są świadczeniami dla celów działalności gospodarczej Spółki. Jednocześnie, należy zaznaczyć, że wynagrodzenia z zasady służą celom osobistym pracowników, a zatem takim celom służą również nieodpłatnie przekazywane/udostępniane usługi, o których mowa we wniosku.

Zainteresowany poinformował również, że usługi medyczne (abonamenty medyczne), w ramach których pracownicy mogą korzystać w określonym zakresie z prywatnej opieki medycznej w zakresie niewynikającym z przepisów kodeksu pracy (badania nieobowiązkowe), stanowią czynności zwolnione od podatku od towarów i usług. Nabywane przez Spółkę usługi wstępu do kina, które są następnie nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, nie stanowią czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania nabywanych przez Spółkę usług (usług medycznych i usług wstępu do kina), które następnie są nieodpłatnie przekazywane/udostępniane pracownikom, za czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyższych przepisów należy stwierdzić, że przekazanie/udostępnianie przez Wnioskodawcę usług medycznych na rzecz pracowników stanowi/będzie stanowić nieodpłatne świadczenie usług, jednakże czynności te nie spełniają/nie będą spełniały wskazanej w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy przesłanki do objęcia ich opodatkowaniem. Tym samym ww. świadczenia są/będą czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że jak wskazał Zainteresowany w opisie sprawy abonamenty medyczne, w ramach których pracownicy mogą korzystać w określonym zakresie z prywatnej opieki medycznej w zakresie niewynikającym z przepisów kodeksu pracy (badania nieobowiązkowe), stanowią czynności zwolnione od podatku od towarów i usług. Zatem w tej sytuacji przepis art. 8 ust. 2 ustawy nie ma zastosowania, ponieważ ww. czynności korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Natomiast odnośnie usług wstępu do kina tut. Organ wskazuje, że dla ustalenia czy ww. nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Przez nieodpłatne usługi służące do celów działalności podatnika należy rozumieć takie, które są wykonywane bez wynagrodzenia, ale w związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Świadczenie ich ma dominujący charakter w stosunku do korzyści osiąganej w tym przypadku przez odbiorcę tych świadczeń - pracownika.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że celem świadczenia usług wstępu do kina - jak wskazał Zainteresowany - będzie motywacja pracowników do efektywnej pracy, pobudzanie ich zaangażowania w realizację celów firmy, budowanie atmosfery wzajemnego zaufania, zwiększenie ich więzi z firmą oraz docenienie ich lojalności wobec Spółki. Jednocześnie Wnioskodawca podkreślił, że nieodpłatne przekazanie/udostępniane ww. usług należy traktować jako element wynagrodzenia za pracę dla pracowników, które z zasady służy celom osobistym pracowników.

W konsekwencji korzyść jaką uzyska pracownik (bezpłatne skorzystanie z wstępu do kina) ma zatem dominujący charakter w stosunku do korzyści jaką zamierza osiągnąć Spółka. Nieodpłatne przekazanie pracownikom ww. świadczeń polegających na możliwości korzystania z kina po godzinach pracy służy - jak również uznał Wnioskodawca - zaspokajaniu ich osobistych potrzeb i odbywa się bez związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością.

Zatem nieodpłatne przekazanie/udostępnienie usługi wstępu do kina, jako niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą, wypełnia/będzie wypełniać przesłanki określone w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, co pozwala uznać powyższe świadczenia za podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, nabywane przez Spółkę usługi medyczne (abonamenty medyczne) przekazywane/udostępniane nieodpłatnie pracownikom Spółki na ich cele osobiste, nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu VAT. Natomiast usługi wstępu do kina, które również Spółka przekazuje/udostępnia swoim pracownikom na ich cele prywatne, podlegają/będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.