ILPP1/4512-1-84/16-4/AP

Na podstawie art. 14b § I i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2016 r. (data wpływu 1 lutego 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości według stawki 23% - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia nieruchomości według stawki 23%. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 kwietnia 2016 r. o opis sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej również Zainteresowany) wraz ze swoją żoną zamierzają sprzedać nieruchomość składającą się z działek ewidencyjnych o numerach 420/2, 419 i 420/1 (dalej Nieruchomość). Nieruchomość została nabyta przez żonę Wnioskodawcy, w następujący sposób:

Żona Wnioskodawcy nabyła Nieruchomość pozostając w związku małżeńskim, w którym panował ustrój rozdzielności majątkowej za środki stanowiące jej majątek osobisty. W roku 2007 został zawarty akt notarialny umowy majątkowej małżeńskiej, na podstawie której Wnioskodawca i jego żona ustanowili w swoim związku małżeńskim ustrój rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej. Tym samym, obecnie Wnioskodawca i jego żona są właścicielami Nieruchomości na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Co ważne, Nieruchomość stanowi grunty orne, jest niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona i posiada dostęp do drogi publicznej. Nieruchomość jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy, teren oznaczony symbolem "48P", tj. tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów, w związku z czym Nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Przyszły nabywca Nieruchomości jest również zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Niemniej jednak sprzedaż Nieruchomości nie następuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a sama Nieruchomość nie podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych prowadzonej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wraz z małżonką staną do aktu notarialnego sprzedaży Nieruchomości i zaznaczą w treści aktu notarialnego, iż każde z osobna jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz że w ramach przedmiotowej sprzedaży chcą działać w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 7 kwietnia 2016 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca poinformował, że:

1. Nieruchomość, która jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy, nie była nigdy udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej takiej jak umowa najmu, dzierżawy czy użyczenia.

2. Wnioskodawca nie podjął żadnych działań związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, które zmierzałyby do zwiększenia wartości przedmiotowej nieruchomości.

3. Z wnioskiem o wydanie planu zagospodarowania przestrzennego, którym objęta jest przedmiotowa nieruchomość, wystąpiła Gmina.

4. Wnioskodawca nie wykorzystywał ww. nieruchomości na cele prowadzonej działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

5. Żadne zbiory ani dostawa bądź sprzedaż produktów rolnych nie były dokonywane z przedmiotowej nieruchomości.

6. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest przede wszystkim wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych. Prowadzona przez niego działalność nie pozostaje jednak w żadnym związku ani relacji z nieruchomością, która jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w świetle przepisów ustawy o VAT, w związku z opisem zdarzenia przyszłego, sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości w opisanym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl przepisu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary natomiast - zgodnie z przepisem art. 2 pkt 6 ustawy o VAT - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że sprzedaż gruntów stanowi dostawę towarów i co do zasady podlega opodatkowaniu VAT.

W świetle przepisów art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza natomiast - zgodnie z ust. 2 przepisu art. 15 ustawy o VAT - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności VAT - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek po pierwsze, czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, po drugie - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Skoro zatem sprzedaż Nieruchomości stanowi podlegającą opodatkowaniu VAT dostawę towarów, a Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i dokonując sprzedaży Nieruchomości składa oświadczenie, że działa przy tej sprzedaży w charakterze tego podatnika a fakt ten zostanie uwzględniony w treści aktu notarialnego, to uznać należy, że sprzedaż przedmiotowej Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Stawka podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 213, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka VAT wynosi 23%.

W ocenie zatem Wnioskodawcy, sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23%.

Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy VAT, przez tereny budowlane rozumie się m.in. grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Skoro jednak przedmiotowa Nieruchomość objęta jest obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy, zgodnie z którym Nieruchomość Stanowi teren oznaczony symbolem "48P", tj tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów to - w ocenie Wnioskodawcy - sprzedaż Nieruchomości nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23%, a Wnioskodawca będzie przy tej sprzedaży działać w charakterze podatnika podatku od towarów usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z powyższego przepisu, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 Kodeksu cywilnego. Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom.

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego - współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Natomiast w myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r. poz. 583, z późn. zm.) - z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W świetle art. 35 tego Kodeksu - w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

Natomiast zgodnie z art. 47 § 1 powyżej wskazanego kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa taka może poprzedzać zawarcie małżeństwa.

Jednak w myśl § 2 umowa majątkowa małżeńska może być zmieniona albo rozwiązana. W razie jej rozwiązania w czasie trwania małżeństwa, powstaje między małżonkami wspólność ustawowa, chyba że strony postanowiły inaczej.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Tym samym nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższych przepisów należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które są konieczne do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Na mocy ww. art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE seria L z 2006 r. Nr 347/1, z późn. zm.) - zwana dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Natomiast na podstawie art. 9 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, "działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z przedstawionych przepisów wynika więc, że jeśli osoba fizyczna dokonuje zbycia ze swojego majątku prywatnego nieruchomości gruntowej, a czynność ta wykonywana jest jednorazowo lub okazjonalnie, w warunkach wskazujących, że działanie to nie jest czynione z zamiarem jego powtarzania (kontynuowania) i nie zmierza do nadania mu stałego charakteru, transakcja taka nie może być uznana za działalność gospodarczą, w rozumieniu cytowanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając powyższe uwagi na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania transakcji zbycia nieruchomości jako czynności będącej elementem działalności gospodarczej, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar wykonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary zostały nabyte lub wytworzone w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność powinna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz ze swoją żoną zamierzają sprzedać nieruchomość składającą się z działek ewidencyjnych o numerach 420/2, 419 i 420/1. Nieruchomość została nabyta przez żonę Wnioskodawcy, w następujący sposób:

Żona Wnioskodawcy nabyła Nieruchomość pozostając w związku małżeńskim, w którym panował ustrój rozdzielności majątkowej za środki stanowiące jej majątek osobisty. W roku 2007 został zawarty akt notarialny umowy majątkowej małżeńskiej, na podstawie której Wnioskodawca i jego żona ustanowili w swoim związku małżeńskim ustrój rozszerzonej wspólności majątkowej małżeńskiej. Tym samym, obecnie Wnioskodawca i jego żona są właścicielami Nieruchomości na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej.

Nieruchomość stanowi grunty orne, jest niezabudowana, nieogrodzona, nieuzbrojona i posiada dostęp do drogi publicznej. Nieruchomość jest objęta obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonym uchwałą Rady Gminy, teren oznaczony symbolem "48P", tj. tereny obiektów produkcyjnych, składów i magazynów. Z wnioskiem o wydanie planu zagospodarowania przestrzennego, którym objęta jest przedmiotowa nieruchomość, wystąpiła Gmina. W związku z czym, Nieruchomość nie stanowi nieruchomości rolnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego.

Wnioskodawca nie wykorzystywał przedmiotowej nieruchomości na cele prowadzonej działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Przedmiotowa nieruchomość nie była nigdy udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej takiej jak umowa najmu, dzierżawy czy użyczenia. Wnioskodawca nie podjął żadnych działań związanych z przygotowaniem nieruchomości do sprzedaży, które zmierzałyby do zwiększenia wartości przedmiotowej nieruchomości. Żadne zbiory ani dostawa bądź sprzedaż produktów rolnych nie były dokonywane z przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Przedmiotem prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest przede wszystkim wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych. Jednak prowadzona działalność nie pozostaje w żadnym związku ani relacji z nieruchomością, która jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy - nie podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych prowadzonej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawca wraz z małżonką staną do aktu notarialnego sprzedaży Nieruchomości i zaznaczą w treści aktu notarialnego, iż każde z osobna jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz, że w ramach przedmiotowej sprzedaży chcą działać w charakterze podatników podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii, czy opisana powyżej sprzedaż Nieruchomości będzie opodatkowana VAT według stawki 23%.

W rozpatrywanej sprawie, w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy Wnioskodawca w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług. Wskazać należy, że w takich przypadkach wymaga to każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W myśl powyższego, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie z opisu zdarzenia przyszłego nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z wniosku wynika, że analizowana Nieruchomość nie była nigdy udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej takiej jak umowa najmu, dzierżawy czy użyczenia. Dodatkowo, jak wskazał Zainteresowany we wniosku, jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, której przedmiotem jest przede wszystkim wynajem i dzierżawa maszyn i urządzeń rolniczych. Jednak analizowana Nieruchomość nie pozostaje w żadnym związku ani relacji z tą działalnością - nie podlega ujęciu w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych prawnych prowadzonej dla potrzeb podatku dochodowego od osób fizycznych. Jednocześnie żadne zbiory ani dostawa bądź sprzedaż produktów rolnych nie były dokonywane z powyższej Nieruchomości. Ponadto należy podkreślić, że Wnioskodawca nie podjął żadnych działań związanych z przygotowaniem Nieruchomości do sprzedaży, które zmierzałby do zwiększenia wartości przedmiotowej działki. O braku aktywności Zainteresowanego świadczy również fakt, że z wnioskiem o wydanie planu zagospodarowania przestrzennego, którym objęta jest analizowana Nieruchomość, wystąpiła gmina.

W konsekwencji w rozpatrywanej sprawie brak jest zatem przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest uznanie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą za podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie taki warunek nie został spełniony.

W związku z powyższym należy uznać, że Zainteresowany dokonując planowanej sprzedaży Nieruchomości niezabudowanej nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z tego, że sprzedaż Nieruchomości wskazanej we wniosku, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w analizowanej sprawie Zainteresowany zbywając powyższą Nieruchomość stanowiącą jego majątek prywatny, korzystać będzie z przysługującego jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości niezabudowanej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, opisana przez Wnioskodawcę planowana sprzedaż Nieruchomości niezabudowanej nie będzie - po stronie Zainteresowanego - podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu VAT według stawki 23% należy uznać za nieprawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślić należy, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowoprawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.