ILPP1/4512-1-723/15-4/UG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 1 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania obniżonej stawki w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych oraz momentu, od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania ww. stawki. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 listopada 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca) prowadzi działalność w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Poza podstawową działalnością Spółka świadczy m.in. usługi polegające na konserwacji węzłów cieplnych znajdujących się w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez wspólnoty mieszkaniowe. Na parterze budynków mieszkalnych mieszczą się lokale użytkowe. Na podstawie zawartych we wrześniu 2014 r. ze wspólnotą umów dotyczących poszczególnych budynków, Spółka wystawia faktury za świadczone usługi konserwacji objęte podstawową stawką VAT. Wnioskodawca zamierza jednak skorygować przedmiotowe faktury i zastosować w stosunku do wykonanych na rzecz wspólnot usług stawkę obniżoną 8% z uwagi na to, że wspomniane usługi konserwacyjne świadczone są na rzecz budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca otrzymał informację od wspólnoty - oświadczenie z dnia 14 listopada 2014 r. dotyczące obsługiwanych przez nią lokali z potwierdzeniem, że spełniają one wymogi zawarte w art. 41 ust. 12c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (obecnie § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych z dnia 23 grudnia 2013; Dz. U. z 2013 r. poz. 1719; dalej rozporządzenie). Spółka dysponuje także otrzymanym w marcu 2015 r. zestawieniem lokali mieszkalnych, które znajdują się we wszystkich obsługiwanych przez Spółkę budynkach. Z zestawienie wynika, że powierzchnia każdego z lokali nie przekracza 150 m².

W piśmie z dnia 30 listopada 2015 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Zgodnie z treścią umów zawieranych ze Wspólnotami Mieszkaniowymi, Spółka przyjmuje do wykonania prowadzenie konserwacji węzłów cieplnych, a konserwacja prowadzona jest zgodnie z zasadami eksploatacji urządzeń ciepłowniczych. Do zakresu czynności Spółki należy: konserwacja wymienników, pomp, urządzeń i instalacji technologicznej, ale również usuwanie drobnych awarii w węźle, nadzór nad pracą węzła i automatyki w tym całodobowa usługa Pogotowia Ciepłowniczego, czy bieżące przeglądy oraz informowanie o stanie technicznym węzła. Czynności, których dotyczy wniosek mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów części budynku, którym jest węzeł ciepłowniczy. Jednak nie polegają na wykonywaniu remontów tego węzła.

2. Wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia przedmiotowych usług nie przekroczy 50% tej podstawy.

3. Zarządca nieruchomości, której dotyczy wniosek i w których Spółka wykonuje prace dostarczył zestawienia lokali, z których wynika rodzaj lokalu: mieszkania. W niektórych przypadkach węzły cieplne są częściami wspólnymi lokali użytkowych i lokali mieszkalnych. Jednak wszystkie węzły mieszczą się w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Dlatego zdaniem Spółki przedmiotowe usługi dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

4. Zgodnie z klasyfikacją zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe mieszczą się w dziale 11 (grupa 112) PKOB.

Ponadto Wnioskodawca w uzupełnieniu poinformował, że Spółka nie wnosi o uzyskanie dodatkowej interpretacji w kwestii faktur korygujących.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez wspólnotę, w oparciu o oświadczenie wydane przez wspólnotę mieszkaniową, o spełnieniu warunków zawartych w art. 41 ust. 12c ust. 1 ustawy oraz § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (obecnie § 3 rozporządzenia).

2. Od jakiego momentu Spółka ma prawo do zastosowania stawki obniżonej - od daty otrzymania od wspólnoty przedmiotowego oświadczenia o spełnieniu warunków zawartych w art. 41 ust. 12c ust. 1 ustawy oraz § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy, czy od dnia rozpoczęcia świadczenia usług konserwacyjnych na rzecz wspólnoty zgodnie z umową.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez wspólnotę, w oparciu o oświadczenie wydane przez wspólnotę mieszkaniową, o spełnieniu warunków zawartych w art. 41 ust. 12c ust. 1 ustawy. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy, obniża się do wysokości 8% dla m.in.:

Zgodnie z § 3 ust. 2, przez roboty konserwacyjne rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont.

Natomiast zgodnie z § 3 ust. 3, dodatkowym warunkiem zastosowania obniżonej stawki VAT w pkt 2 jest aby wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych nie przekraczała 50%.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, rozumie się w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę obniżoną stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowej w całkowitej powierzchni użytkowej.

Odnosząc się natomiast do prac konserwacyjnych prowadzonych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych, zgodnie z objaśnieniami wstępnymi do PKOB, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne natomiast są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych.

Zgodnie z powyższym, budynek mieszkalny to obiekt budowlany wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, którego co najmniej połowa powierzchni użytkowej wykorzystywana jest do celów mieszkalnych. W związku z tym instalacje takie jak węzły cieplne znajdujące się wewnątrz budynku stanowią jego integralny element a prace konserwacyjne na nich wykonywane odnoszą się do samego budynku mieszkalnego. Bez wpływu na to jest fakt, że w budynku mieszkalnym znajdują się lokale użytkowe, gdyż spółka świadczy usługi konserwacyjne związane z całą bryłą budynku, który klasyfikowany jest jako mieszkalny. Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 listopada 2011 r., IBPP2/443-985/11/WN: "(...) stanowisko Wnioskodawcy, że będzie on mógł zastosować jedną stawkę podatku VAT w wysokości 8%, na ogół prac budowlanych w przedmiotowym budynku bez względu na to, że w budynku tym usytuowane są również lokale użytkowe, należało uznać za prawidłowe".Z przytoczonych przepisów wynika, że aby zastosować stawkę obniżoną spółka musi wykazać, że usługi konserwacyjne świadczone przez spółkę związane są z budownictwem mieszkaniowym oraz że powierzchnie użytkowe spełniają wymogi ustawy.

Ustawa ani przepisy wykonawcze do niej nie określają formy ani sposobu potwierdzenia powierzchni użytkowej w celu zastosowania stawki obniżonej. To na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie wykazania okoliczności zastosowania preferencyjnej stawki podatku i powinien on posiadać wiarygodne dowody, które formalnie potwierdzają powierzchnię użytkową np. akt notarialny ze wskazaną powierzchnią, kserokopie dokumentacji budowlanej czy też wspomniane oświadczenie klienta.

Zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej - za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

W związku z tym, Spółka stoi na stanowisku, że oświadczenie klienta o powierzchni użytkowej może być dopuszczone jako dowód potwierdzający powierzchnię użytkową danego obiektu.

Stanowisko powyższe znalazło potwierdzenie w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy sygn. ITPP1/443-727/11/BJ z dnia 22 sierpnia 2011 r.:

"Natomiast odnosząc się do sposobu dokumentowania powierzchni użytkowej budynków jednorodzinnych oraz lokali mieszkalnych objętych społecznym programem zaznaczyć należy, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz akty wykonawcze do niej, w celu zastosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a ustawy nie nakładają obowiązku na świadczącego usługi, o których mowa w art. 41 ust. 12 uzyskania od nabywcy jakiegokolwiek oświadczenia, potwierdzającego, że czynności te związane z obiektami objętymi społecznym programem mieszkaniowym. Niemniej jednak fakt posiadania takiego oświadczenia nie pozostaje w sprzeczności z prawem.

Zgodzić należy się z Wnioskodawcą, że w świetle 180 § 1 Ordynacji podatkowej - za dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzecznez prawem, jednakże na etapie prowadzonego postępowania".

Podobne wnioski wynikają z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie sygn. IPPP/443-683/12/14-5/S/AS z dnia 31 stycznia 2014 r.: "W konsekwencji należy wskazać, że przepisy podatkowe nie narzucają środków dowodowych dla wykazania określonej okoliczności faktycznej. Tym samym również oświadczenie klienta o powierzchni użytkowej obiektu można dopuścić jako dowód potwierdzający wielkość powierzchni użytkowej danego obiektu".

Zdaniem Wnioskodawcy, momentem od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania stawki obniżonej powinien być pierwszy okres rozliczeniowy rozpoczynający się po dniu, w którym Spółka otrzymała oświadczenie od wspólnoty, tj. grudzień 2014 r.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 pkt 5, w przypadku gdy po wystawieniu faktury podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury, podatnik wystawia fakturę korygującą.

W przypadku zawyżenia stawki podatku, faktura korygująca rozliczana jest na podstawie art. 29 ust. 13 i 14 ustawy. W myśl tego przepisu, w sytuacji gdy stwierdzono pomyłkę w kwocie podatku na fakturze pierwotnej, skutkującej zawyżeniem kwoty podatku należnego, obniżenia podstawy opodatkowania w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem do złożenia podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania tej faktury przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego ją wystawiono. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepisy nie wskazują bezpośrednio i w sposób jednoznaczny okresu, za który powinna być dokonana korekta zmniejszająca kwotę podatku należnego ze względu na zastosowanie niższej stawki VAT. W związku z tym biorąc pod uwagę, iż w momencie wystawienia faktur w okresie od podpisania umowy do otrzymania oświadczenia wspólnoty Spółka nie dysponowała szczegółową wiedzą na temat spełnienia przez budynki wspólnoty warunków art. 41 ust. 12c nie miała ona prawa do zastosowania stawki obniżonej w stosunku do świadczonych usług konserwacji. Dopiero w listopadzie 2014 r., kiedy to Spółka otrzymała przedmiotowe oświadczenie, zaistniała przyczyna uzasadniająca dokonanie korekty stawki VAT, w stosunku do usług konserwacyjnych świadczonych przez Spółkę od kolejnego miesiąca, tj. grudnia 2014 r.

Zatem zdaniem Spółki jest ona uprawniona do dokonania, w oparciu o przepisy art. 29a ust. 13 oraz 14 ustawy, korekty w związku z zastosowaniem obniżonej stawki VAT w stosunku do usług konserwacyjnych, dla których obowiązek podatkowy powstał od miesiąca grudnia 2014 r., tj. miesiąca kolejnego po otrzymaniu przez Spółkę oświadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

* prawidłowe - w zakresie prawa do zastosowania obniżonej stawki w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

* nieprawidłowe - w zakresie momentu, od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania ww. stawki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, stosuje się - w myśl ust. 12 wskazanego artykułu - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Stosownie do § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunkach stosowania stawek obniżonych. (Dz. U. , poz. 1719 z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem - stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla:

- w zakresie, w jakim wymienione roboty nie są objęte tą stawką na podstawie pkt 2.

Przez roboty konserwacyjne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, rozumie się roboty mające na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów budynku lub jego części inne niż remont (§ 3 ust. 2 rozporządzenia).

W myśl § 3 ust. 3 rozporządzenia - przepisu ust. 1 pkt 3 nie stosuje się, jeżeli wartość towarów bez podatku wchodzących w podstawę opodatkowania świadczenia robót konserwacyjnych przekracza 50% tej podstawy.

Należy zaznaczyć, że przepisy obowiązujące do 31 grudnia 2013 r. w powyższym zakresie zawarte były w § 7 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm).

Jak wynika z ww. art. 2 pkt 12, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Z objaśnień wstępnych zawartych w tej klasyfikacji wynika, że budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

* Budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112,

* Budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie zaspokajania potrzeb społeczności lokalnej w zakresie zaopatrzenia w energię cieplną. Poza podstawową działalnością, Spółka świadczy usługi polegające na konserwacji węzłów cieplnych znajdujących się w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez wspólnoty mieszkaniowe.

W listopadzie 2014 r. Wnioskodawca otrzymał informację od wspólnoty - oświadczenie z dnia 14 listopada 2014 r. dotyczące obsługiwanych przez nią lokali z potwierdzeniem, że spełniają one wymogi zawarte w art. 41 ust. 12c ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (obecnie § 3 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych z dnia 23 grudnia 2013; Dz. U. z 2013 r. poz. 1719). Spółka dysponuje także otrzymanym w marcu 2015 r. zestawieniem lokali mieszkalnych, które znajdują się we wszystkich obsługiwanych przez Spółkę budynkach. Z zestawienie wynika, że powierzchnia każdego z lokali nie przekracza 150 m².

Do zakresu czynności Spółki należy: konserwacja wymienników, pomp, urządzeń i instalacji technologicznej, ale również usuwanie drobnych awarii w węźle, nadzór nad pracą węzła i automatyki w tym całodobowa usługa Pogotowia Ciepłowniczego, czy bieżące przeglądy oraz informowanie o stanie technicznym węzła. Czynności, których dotyczy wniosek mają na celu utrzymanie sprawności technicznej elementów części budynku, którym jest węzeł ciepłowniczy. Jednak nie polegają na wykonywaniu remontów tego węzła.

Wnioskodawca otrzymał od zarządcy nieruchomości zestawienie, z którego wynika, że lokale posiadają status mieszkania. W niektórych przypadkach węzły cieplne są częściami wspólnymi lokali użytkowych i lokali mieszkalnych. Jednak wszystkie węzły mieszczą się w budynkach mieszkalnych wielorodzinnych. Dlatego zdaniem Spółki przedmiotowe usługi dotyczą obiektów budownictwa mieszkaniowego, o którym mowa w art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z klasyfikacją zawartą w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe mieszczą się w dziale 11 (grupa 112) PKOB.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania prawa do zastosowania obniżonej stawki w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych oraz momentu, od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania ww. stawki.

Z unormowań zawartych w przytoczonych powyżej przepisach wynika, że obniżona do wysokości 8% stawka ma zastosowanie wyłącznie w przypadku dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym (art. 41 ust. 12-12c ustawy). Obniżoną stawką objęte są również - stosownie do ww. § 3 ust. 1 rozporządzenia - niektóre roboty konserwacyjne. Co należy rozumieć przez obiekty społecznym programem mieszkaniowym zostało ściśle zdefiniowane w cyt. wyżej art. 2 pkt 12 ustawy. Ustawodawca nie określił natomiast, czy i w jaki sposób podatnicy winni są dokumentować fakt, że ww. czynności dotyczą obiektów objętych społecznym programem mieszkaniowym.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że usługi konserwacyjne polegające na konserwacji węzłów cieplnych wykonywane w częściach wspólnych budynków mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym, zdefiniowanym w art. 41 ust. 12a ustawy korzystają z opodatkowania obniżoną 8% stawką podatku.

Mając na względzie powołane przepisy oraz opisany stan faktyczny należy stwierdzić, że Spółka ma prawo do zastosowania obniżonej stawki VAT w stosunku do usług konserwacyjnych wykonywanych w częściach wspólnych budynków mieszkalnych administrowanych przez wspólnotę, w oparciu o oświadczenie wydane przez wspólnotę mieszkaniową, o spełnieniu warunków zawartych w art. 41 ust. 12c ustawy oraz § 3 rozporządzenia z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunkach stosowania stawek obniżonych (przed 1 stycznia 2014 r. § 7 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy).

Ze stanu faktycznego wynika, że w oświadczeniu z dnia 14 listopada 2014 r. Spółka została poinformowana, że usługi konserwacyjne wykonywane są w częściach wspólnych budynków mieszkalnych spełniających wymogi budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W związku z powyższym po otrzymaniu ww. oświadczenia Spółka miała prawo do zastosowania obniżonej stawki czyli od dnia 14 listopada 2014 r.

Wnioskodawca w przedstawionym stanowisku stwierdza, że momentem do zastosowania obniżonej stawki powinien być pierwszy okres rozliczeniowy rozpoczynający się po dniu, w którym Spółka otrzymała oświadczenie od wspólnoty, tj. grudzień 2014 r. w związku z powyższym stanowisko w kwestii momentu, od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania stawki obniżonej należało uznać za nieprawidłowe.

Zauważa się, że w zakresie momentu, od jakiego Spółka ma prawo do zastosowania stawki obniżonej w podatku, to na podatniku ciąży odpowiedzialność w zakresie udowodnienia wystąpienia momentu uzasadniającego zastosowanie stawki podatku innej niż stawka podstawowa, tj. w tym przypadku 8%. Moment zastosowania obniżonej stawki przez Wnioskodawcę ma wynikać z materiału dowodowego, jakim dysponuje podatnik. Ustawa o podatku od towarów i usług oraz rozporządzenia wydane na jej podstawie nie określają rodzaju i formy dokumentów, jednakże podatnik powinien posiadać w swojej dokumentacji dowody wiarygodne, które formalnie i w sposób niebudzący wątpliwości potwierdzają dowody uprawniające do zastosowania obniżonej stawki.

Na koniec należy wyjaśnić, że przepis art. 41 ust. 12c nie zawiera jeszcze ust. 1 jak wskazano w pytaniu oraz opisie sprawy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku stan faktyczny, co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.