ILPP1/4512-1-598/15-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2015 r. (data wpływu 4 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2015 r. (data wpływu 19 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wytworzeniem infrastruktury oświetleniowej w drodze korekt deklaracji - jest prawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wytworzeniem infrastruktury oświetleniowej w drodze korekt deklaracji. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 16 października 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska (dalej Gmina) jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W ramach realizowanych inwestycji drogowych, Gmina wybudowała następującą infrastrukturę oświetleniową:

1. Oświetlenie uliczne ul. (...), wartość środka trwałego 11.162,69 zł, inwestycja zakończona, oddana do użytkowania w 2012 r.

2. Latarnie w ulicy (...), wartość środka trwałego 23.537,54 zł, inwestycja zakończona i oddana do użytkowania w 2011 r.

3. Oświetlenie uliczne ul. (...), wartość środka trwałego 17.441,42 zł, inwestycja zakończona i oddana do użytkowania w 2013 r.

4. Oświetlenie uliczne (...), wartość środka 35.404,53 zł, inwestycja zakończona i oddana do użytkowania w 2013 r.

5. Oświetlenie uliczne ul. (...), wartość środka trwałego 27.905,44 zł, inwestycja zakończona w 2010 r., środek oddany do użytkowania w 2011 r.

6. Oświetlenie uliczne ul. (...), wartość środka trwałego 75.309,27 zł, inwestycja zakończona i oddana do użytkowania w 2009 r.

Przed rozpoczęciem inwestycji wymienionych w pkt 1-4, Gmina zawarła umowy ze Spółką z o.o. w K (dalej: Spółka), w których Gmina zobowiązała się wnieść do Spółki jako wkład niepieniężny (aport rzeczowy), w zamian za udział w podwyższonym kapitale zakładowym, wybudowaną infrastrukturę oświetleniową:

* dla inwestycji wymienionej w pkt 1 - w dniu 16 lipca 2010 r.,

* dla inwestycji wymienionej w pkt 2 - w dniu 26 maja 2011 r.,

* dla inwestycji wymienionej w pkt 3 - w dniu 9 sierpnia 2012 r.,

* dla inwestycji wymienionej w pkt 4 - w dniu 1 grudnia 2010 r.

Rada Miejska podjęła następujące uchwały w sprawie wyrażenia zgody na wniesienie przez Gminę Miejską wkładów niepieniężnych w postaci wybudowanych urządzeń elektroenergetycznych do Spółki z o.o. w K:

* uchwałę Nr (...) z dnia 29 listopada 2011 r. dla środków wymienionych w pkt 2,

* uchwałę Nr (...) z dnia 21 marca 2013 r. dla środków wymienionych w pkt 1,

* uchwałę Nr (...) z dnia 13 marca 2014 r. dla środków wymienionych w pkt 3 i 4,

* uchwałę Nr (...) z dnia 19 września 2013 r. dla środków wymienionych w pkt 5 i 6.

Wybudowaną infrastrukturę oświetleniową (pkt 1-6) Gmina wniosła w formie wkładu niepieniężnego (aportu rzeczowego) do Spółki w dniu 9 grudnia 2014 r., akt notarialny repertorium (...), wpis do Krajowego Rejestru Sądowego nastąpił w dniu 22 stycznia 2015 r., obejmując w zamian 120 udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki o wartości nominalnej 120.000 zł.

W miesiącu grudniu 2014 r. Gmina wystawiła fakturę VAT na przedmiotowy aport rzeczowy w wysokości wartości brutto 120.000 zł, w tym podatek VAT 22.439,02 zł.

Gmina zamierza również w przyszłości budować infrastrukturę oświetleniową, którą będzie wnosić jako wkład niepieniężny - aport, w zamian za udział w kapitale zakładowym Spółki. Każdorazowo, przed rozpoczęciem inwestycji, Gmina zawrze ze Spółką umowę, w której zobowiąże się do przekazania w formie aportu niepieniężnego do Spółki wytworzoną infrastrukturę oświetleniową w zamian za udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki.

Z uzupełnienia z dnia 16 października 2015 r. do wniosku wynika, że:

1. Gmina przystąpiła do budowy:

* infrastruktury wymienionej w pkt 1-4 z zamiarem wniesienia jej do Spółki z o.o. w K, jako wkład niepieniężny (aport rzeczowy),

* infrastruktury wymienionej w pkt 5-6 z zamiarem wykorzystywania jej do wypełnienia zadań publicznoprawnych.

2. Dokumentami potwierdzającymi zamiar wniesienia infrastruktury do Spółki w formie aportu rzeczowego są następujące umowy zawarte pomiędzy Gminą a Spółką, załączone do uzupełnienia:

* dla infrastruktury wymienionej w pkt 1 - umowa przedwstępna AR N/9/2010 z dnia 16 lipca 2010 r., określająca warunki, na podstawie których nabywca może objąć udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w zamian za wkład niepieniężny,

* dla infrastruktury wymienionej w pkt 2 - umowa nr 1/WI/2011 z dnia 26 maja 2011 r., określająca zasady i warunki, na jakich strony ponoszą wydatki związane z prowadzeniem wspólnej inwestycji,

* dla infrastruktury wymienionej w pkt 3 - umowa przedwstępna AR-N/17/2012 z dnia 9 sierpnia 2012 r. określająca warunki, na podstawie których Nabywca może objąć udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki w zamian za wkład niepieniężny,

* dla infrastruktury wymienionej w pkt 4 - umowa nr 2/WI/2010 z dnia 1 grudnia 2010 r., określająca zasady i warunki, na jakich strony ponoszą wydatki związane z prowadzeniem wspólnej inwestycji.

3. Wybudowana infrastruktura oświetleniowa po jej oddaniu do użytkowania, do momentu wniesienia aportem do spółki była wykorzystywana w następujący sposób:

* oświetlenie uliczne ul. (...) - służyło oświetleniu ulicy (...),

* latarnie w ulicy (...) - służyły oświetleniu ulic (...),

* oświetlenie uliczne ul. (...) - służyło oświetleniu ulicy (...),

* oświetlenie uliczne (...) - służyło oświetleniu (...),

* oświetlenie uliczne ul. (...) - służyło oświetleniu ulic (...),

* oświetlenie uliczne ul. (...) - służyło oświetleniu ulicy (...).

* Przedmiotowa infrastruktura nie stanowi nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy obecnie Gmina może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wytworzeniem infrastruktury oświetleniowej wskazanej w opisie stanu faktycznego w pkt 1-4, poprzez korekty deklaracji za miesiące, w których otrzymywała faktury dokumentujące wytworzoną infrastrukturę.

2. Czy Gmina budując w przyszłości infrastrukturę oświetleniową, którą następnie przekaże w formie aportu niepieniężnego do Spółki, będzie mogła odliczać podatek VAT naliczony zawarty w fakturach dokumentujących te inwestycje na bieżąco w terminach otrzymywania tych faktur.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Gmina może obecnie dokonać odliczenia podatku naliczonego przy wytworzeniu infrastruktury oświetleniowej wymienionej w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego, przekazanej w formie aportu rzeczowego do Spółki, poprzez korekty deklaracji za miesiące, w których otrzymywała faktury dokumentujące wytworzoną infrastrukturę. Ww. infrastruktura oświetleniowa wymieniona w pkt 1-4 opisu stanu faktycznego, z założenia bowiem od początku realizacji inwestycji była przeznaczona do przekazania w formie aportu rzeczowego do spółki, który stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT.

2. Gmina uważa, że budując infrastrukturę oświetleniową, którą następnie (po wybudowaniu), zgodnie z wcześniej zawartą umową, przekaże w formie aportu niepieniężnego do Spółki, będzie mogła na bieżąco odliczać podatek VAT naliczony w fakturach dokumentujących budowę tej infrastruktury. Budowana infrastruktura bowiem będzie przeznaczona do przekazania do Spółki w formie aportu, który jest czynnością opodatkowaną podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przepis art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego, co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowe uprawnienia podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostały w art. 86 ust. 1 ustawy, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Stosownie natomiast do znowelizowanego art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu, albo jest zwolniona od podatku.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L, Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego, w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina wybudowała infrastrukturę oświetleniową częściowo z zamiarem wniesienia jej do spółki jako wkład niepieniężny (aport rzeczowy), a częściowo z zamiarem wykorzystywania jej do wypełniania zadań publicznoprawnych. Wnioskodawca posiada dokumenty potwierdzające zamiar wniesienia infrastruktury do Spółki w formie aportu rzeczowego. Wybudowana infrastruktura oświetleniowa po jej oddaniu do użytkowania, do momentu wniesienia aportem do spółki była wykorzystywana do oświetlenia ulic i dróg. Przedmiotowa infrastruktura nie stanowi nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem infrastruktury oświetleniowej poprzez korektę deklaracji za miesiące, w których Gmina otrzymywała faktury dokumentujące wytworzoną infrastrukturę i prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących inwestycje polegające na budowie w przyszłości infrastruktury oświetleniowej na bieżąco w terminach otrzymywania tych faktur.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Należy podkreślić, że ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej. Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych, wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych - odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Wystarczającym zatem jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towaru lub usługi, przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej oraz planowanej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakup ten dokonany został w celu jego wykorzystania w ramach działalności opodatkowanej. Tym samym, podatnik dokonując zakupu towarów czy usług, dokonuje ich natychmiastowej alokacji do czynności dających prawo do odliczenia lub niedających takiego prawa. Decyzja taka musi być podjęta od razu.

Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Istotą zamiaru są intencje, jakie przyświecają dokonywanym czynnościom, jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując tych czynności.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Podkreślić jednocześnie należy, że w świetle art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Powyższy przepis statuuje ogólną zasadę, prawo podatnika do korygowania uprzednio złożonych deklaracji. Przy czym, stosownie do art. 3 pkt 5 cyt. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W art. 81b § 1 ww. ustawy wskazano, że uprawnienie do skorygowania deklaracji:

Z kolei, stosownie do art. 81b § 2 cyt. ustawy, korekta złożona w przypadku, o którym mowa w § 1 pkt 1, nie wywołuje skutków prawnych.

Korekta deklaracji (zeznań) ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu. Może on dotyczyć określenia wysokości zobowiązania podatkowego, wysokości nadpłaty lub zwrotu podatku oraz innych danych zawartych w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym, poprawnym już wypełnieniu deklaracji z dołączonym pisemnym uzasadnieniem wyjaśniającym przyczynę korekty.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że w sytuacji, gdy Gmina nie skorzystała z przysługującego jej prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją inwestycji polegającej na wybudowaniu infrastruktury oświetleniowej, wniesionej po zakończeniu budowy jako wkład niepieniężny (aport) do Spółki w trybie art. 86 ust. 10 i ust. 11 ustawy, i nie ujęła tego podatku w deklaracjach VAT-7 - ma prawo dokonać korekty tych deklaracji i ująć w nich podatek naliczony związany z opisanymi odcinkami sieci w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego - na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy, z których wynika, że Gmina przystąpiła do budowy infrastruktury oświetleniowej wymienionej w pkt 1-4 z zamiarem wniesienia jej do spółki jako wkład niepieniężny (aport rzeczowy), w ramach czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, może obecnie dokonać odliczenia podatku naliczonego przy wytworzeniu tej infrastruktury poprzez korektę deklaracji za miesiące, w których otrzymywała faktury dokumentujące wydatki na jej wytworzenie, przy założeniu, że nie występują w przedmiotowej sprawie wyłączenia z prawa do odliczenia, określone w art. 88 ustawy.

Odliczenie powyższe powinno nastąpić w drodze wstecznej korekty rozliczeń podatku od towarów i usług za okresy, kiedy Gmina otrzymywała faktury VAT dotyczące opisanych wydatków inwestycyjnych.

Zatem, jeżeli Wnioskodawca nie zrealizował ww. prawa we wskazanych w ustawie terminach, może - stosownie do art. 86 ust. 13 ustawy - dokonać korekty deklaracji podatkowych za okresy, w których wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupowych dotyczących rozpatrywanej inwestycji, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło to prawo.

Również w sytuacji, gdy Gmina w przyszłości będzie budować infrastrukturę oświetleniową, którą następnie, zgodnie z wcześniej zawartą umową, przekaże w formie aportu niepieniężnego do spółki, czyli w ramach czynności opodatkowanej podatkiem VAT, będzie mogła na bieżąco odliczać podatek VAT naliczony w fakturach dokumentujących budowę tej infrastruktury.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, że analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.