ILPP1/4512-1-534/15-4/AS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych - jest prawidłowe.

W dniu 13 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych usług szkoleniowych. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 września 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sprawa dotyczy prowadzenia szkoleń finansowanych w całości przez Unię Europejską i zastosowania zwolnienia stawki VAT z tytułu prowadzenia wskazanych szkoleń zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT.

Jako właściciel firmy, Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, przedmiotem której było prowadzenie zajęć komputerowych w charakterze podwykonawcy.

Celem zajęć był rozwój społeczeństwa informacyjnego poprzez przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu, co docelowo zmierzało do umożliwienia przekwalifikowania kształcenia beneficjentów szkolenia.

W szerszym wymiarze, uczestnikami szkolenia byli najbiedniejsi mieszkańcy konkretnych gmin, osoby z wykształceniem maksymalnie średnim, najczęściej osoby bezrobotne, którzy - z racji sytuacji materialnej - otrzymali finansowane przez Unię Europejską komputery.

Rolą firmy Wnioskodawcy było przeszkolenie tych osób w obsłudze komputera, celem zwiększenia ich szans na rynku pracy, a także - co zostało wspomniane - w walce z wykluczeniem cyfrowym.

Projekt, w ramach którego jako podwykonawca, Wnioskodawca odpowiadał za przeszkolenie beneficjentów, był w 100% finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka "Dotacje na innowacje, inwestujemy w Waszą przyszłość".

Z uzupełnienia z dnia 28 września 2015 r. do wniosku wynika, że:

1. Firma nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

2. Przedmiotowe usługi należy zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Jako właściciel firmy, Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, przedmiotem której było prowadzenie zajęć w charakterze podwykonawcy. Celem zajęć był rozwój społeczeństwa informacyjnego poprzez przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu, co docelowo zmierzało do przekwalifikowania zawodowego/kształcenia beneficjentów. Usługi były w całości sfinansowane ze środków publicznych.

3. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Przedmiotem umowy było szkolenie komputerowe beneficjentów.

4. Wnioskodawca posiada dokument, z którego jednoznacznie wynika, że zapłata za przedmiotowe usługi nastąpiła ze środków publicznych, w postaci podpisanej umowy ze zleceniodawcą projektu. Dostępna jest również specyfikacja istotnych warunków zamówienia, z której wynika, że projekt jest w 100% finansowany ze środków publicznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w danej sytuacji Wnioskodawca może skorzystać z przysługującego według ustawy zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa jest zwolniona od podatku VAT.

W przekonaniu Zainteresowanego, powyższa sytuacja daje Mu prawo do zwolnienia od podatku VAT z tytułu prowadzenia szkoleń komputerowych.

Wiedza Wnioskodawcy opiera się na art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm. - zwanej dalej u.p.t.u.).

Wnioskodawca kierował się również interpretacją ogólną z dnia 30 maja 2014 r. wydaną przez Ministra Finansów - Interpretacja Ministra Finansów PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004.

Cytat z powyższej interpretacji:

"Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - dalej "ustawa o VAT", w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, od dnia 1 stycznia 2011 r., zwolnieniem od podatku objęte są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane. Jednocześnie, przepisem § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwolniono od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".

Zapis ten został włączony w analogicznym brzmieniu do treści § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

Według wiedzy Wnioskodawcy, ustawodawca wyraźnie określa, że usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego są zwolnione od podatku tylko i wyłącznie wówczas, gdy jest spełniony jeden (którykolwiek) z warunków wskazanych w lit. a-c.

"Zwalnia się od podatku: (...)

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane."

Projekt, w ramach którego Wnioskodawca był podwykonawcą, finansowany był w 100% ze środków publicznych.

Co więcej - warunek kształcenia/przekwalifikowania zawodowego, w opinii Zainteresowanego, jest spełniony, co wyraża się chociażby w zawartej umowie o współpracy (fragment o "przeciwdziałaniu w walce z wykluczeniem cyfrowym").

Według Wnioskodawcy, została również zrealizowana "dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana", o której mowa w interpretacji, co wyraża się chociażby w zapewnieniu beneficjentom niezbędnych notatek na potrzeby szkolenia, długopisów oraz ciepłego poczęstunku.

W opinii Zainteresowanego, zwolnienie od podatku VAT jest zasadne na podstawie dyrektywy unijnej 2006/112/WE.

Podstawę do zwolnienia z podatku od towarów i usług kształcenia dzieci lub młodzieży, kształcenia powszechnego lub wyższego, kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzonego przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Wnioskodawca zaznaczył, że wśród beneficjentów szkolenia było też kilka młodych osób w wieku około 18-25 lat.

W opinii Zainteresowanego, usługa stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i jest w całości finansowana ze środków publicznych.

Zgodnie ze znaną Wnioskodawcy wiedzą, jest On przekonany, że przysługuje Mu możliwość zastosowania zwolnienia ze stawki VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, zgodnie dla przytoczonej sytuacji, gdzie - podsumowując - mamy do czynienia z finansowaniem ze środków publicznych, a także przekwalifikowaniem/kształceniem zawodowym, co ma umożliwiać walka z wykluczeniem cyfrowym zawarta w umowie o współpracy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W rozpatrywanej sprawie należy wskazać - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione, zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

#8722; oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem, aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, że jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowo mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu, zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy, mogą z kolei korzystać uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, o ile świadczone przez te podmioty usługi są usługami kształcenia na poziomie wyższym.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

#8722; oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Ponadto, przepisem art. 43 ust. 17a ustawy ustawodawca doprecyzował zwolnienie dotyczące dostawy towarów i świadczenia usług związanych z wymienionymi wyżej usługami, wskazując, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Określenie "ścisły związek" oznacza, że do wykonania usługi podstawowej niezbędna jest dostawa towarów lub świadczenie usług pomocniczych, przy czym nie może to być jakikolwiek związek, lecz relacja o charakterze wskazującym na nieodzowność tych ostatnich dla prawidłowego przebiegu podstawowej działalności.

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje, że zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 i pkt 29 ustawy, stosuje się również do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące te usługi, pod warunkiem że:

* są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej,

* ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Jednocześnie, stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722, z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto, jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885, z późn. zm.) środkami publicznymi są:

Zgodnie z art. 44 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 2011 r. Nr 77/1), usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Na podstawie wskazanego przepisu Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W świetle natomiast art. 134 Dyrektywy 2006/112/WE, dostawa towarów ani świadczenie usług nie korzystają ze zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. i, w następujących przypadkach:

Przepis art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE, umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, że usługi szkoleniowe na gruncie dyrektywy podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa, jak i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, przedmiotem której było prowadzenie zajęć komputerowych w charakterze podwykonawcy. Celem zajęć był rozwój społeczeństwa informacyjnego poprzez przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu, co docelowo zmierzało do umożliwienia przekwalifikowania kształcenia beneficjentów szkolenia. Uczestnikami szkolenia byli najbiedniejsi mieszkańcy konkretnych gmin, osoby z wykształceniem maksymalnie średnim, najczęściej osoby bezrobotne, którzy - z racji sytuacji materialnej - otrzymali finansowane przez Unię Europejską komputery. Rolą firmy Wnioskodawcy było przeszkolenie tych osób w obsłudze komputera, celem zwiększenia ich szans na rynku pracy, a także walki z wykluczeniem cyfrowym. Projekt był w 100% finansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka "Dotacje na innowacje, inwestujemy w Waszą przyszłość". Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, ani uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo-rozwojową w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Przedmiotowe usługi należy zakwalifikować jako usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Wnioskodawca podpisał umowę o współpracy, przedmiotem której było prowadzenie zajęć w charakterze podwykonawcy. Celem zajęć był rozwój społeczeństwa informacyjnego poprzez przeciwdziałanie wykluczeniu cyfrowemu, co docelowo zmierzało do przekwalifikowania zawodowego/kształcenia beneficjentów. Usługi były w całości sfinansowane ze środków publicznych. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi nie są świadczone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Przedmiotem umowy było szkolenie komputerowe beneficjentów. Wnioskodawca posiada dokument, z którego jednoznacznie wynika, że zapłata za przedmiotowe usługi nastąpiła ze środków publicznych, w postaci podpisanej umowy ze zleceniodawcą projektu. Dostępna jest również specyfikacja istotnych warunków zamówienia, z której wynika, że projekt jest w 100% finansowany ze środków publicznych.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy przeprowadzone przez Niego szkolenia, finansowane w całości przez Unię Europejską, korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dla oceny tego, czy szkolenia wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

W związku z powyższym, w pierwszej kolejności należy przeanalizować, czy świadczone przez Wnioskodawcę ww. usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W opisie sprawy Zainteresowany wskazał, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty zgodnie z ustawą o systemie oświaty, nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, czy też badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wskazane we wniosku usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej przez niego placówki nieobjętej systemem oświaty, nie korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

W związku z tym należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego inną, niż wymienione w pkt 26, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia, lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego należy zauważyć, że - jak wskazał Wnioskodawca - usługi świadczone przez Zainteresowanego będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotowe usługi szkoleniowe nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach oraz nie wynika, by w zakresie przedmiotowych usług Wnioskodawca uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe usługi szkoleniowe nie spełniają wymogów zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a i lit. b ustawy. Tym samym, dla szkoleń, o których mowa w opisie sprawy - na podstawie ww. przepisu - nie można zastosować zwolnienia od podatku VAT.

Planowana usługa kształcenia zawodowego i świadczenie usług ściśle z tą usługą związanych będzie finansowana w całości ze środków publicznych (100%). Wnioskodawca będzie posiadał stosowną dokumentację, potwierdzającą, że źródłem finansowania przedmiotowych usług są środki publiczne.

Wobec powyższego, należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe, finansowane w całości ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane będą podlegały zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Podsumowując, usługa szkoleniowa świadczona przez Wnioskodawcę, w całości sfinansowana przez Unię Europejską, korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług przewidzianego w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, ponieważ zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.