ILPP1/4512-1-533/15-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 lipca 2015 r. (data wpływu 13 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji publicznej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jako komornik Sądu Rejonowego w X Wnioskodawca prowadzi egzekucję z nieruchomości położonej w Y gmina Z, dla której to nieruchomości SR w X prowadzi księgę wieczystą kw (...).

Dłużnik Pan A dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości dnia 3 lipca 1997 r. na podstawie aktu notarialnego Repetytorium A nr (...), sporządzonego przez notariusza, prowadzącą Kancelarię Notarialną w B. Dłużnik dokonał zakupu z majątku odrębnego. W akcie notarialnym nie wskazano, aby zakup był przeznaczony na cele działalności gospodarczej. Dłużnik Pan A posiadający nr NIP (...) prowadzi działalność gospodarczą - Praktyka lekarska specjalistyczna PKD 86.22.Z. Poza tym w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (dalej: CEDG) wskazał również inny przedmiot działalności gospodarczej, a to:

Tabela - ORD-IN str. 2

Przed ogłoszeniem licytacji Komornik zwrócił się do dłużnika z wezwaniem do złożenia oświadczenia w zakresie podatku VAT od transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Dłużnik złożył oświadczenie, że:

1. Prowadzi działalność gospodarczą.

2. Nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

3. W stosunku do zajętej nieruchomości, tj. nieruchomości położonej w Y, dla której SR w X prowadzi księgę wieczystą nr (...) nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

4. Nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej.

5. Nie skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

6. Nie zlikwidował działalności gospodarczej.

I oświadczył, że przy sprzedaży w trybie licytacji sądowej opisanej wyżej nieruchomości nie należy odprowadzać do Urzędu Skarbowego podatku VAT.

Wnioskodawca - Komornik - zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie informacji:

* czy dłużnik jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT (jeśli tak to jaki posiada numer identyfikacji podatkowej w tym zakresie),

* czy dłużnik prowadzi działalność gospodarczą zwolnioną od podatku VAT.

W odpowiedzi na pismo Naczelnik Urzędu Skarbowego poinformował, że Pan A widniejący pod nr NIP (...) w tut. Urzędzie nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie poinformowano, że Urząd nie dysponuje informacją, czy ww. podatnik prowadzi działalność gospodarczą zwolnioną od podatku od towarów i usług, takie ustalenie nie jest możliwe bez przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego w tym zakresie.

Stan nieruchomości opisany w operacie szacunkowym wskazuje na brak nakładów na licytowaną nieruchomość.

Ponadto z pisma z dnia 14 września 2015 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

* nieruchomość położona w Y o numerze kw (...) - jest nieruchomością zabudowaną składającą się z następujących budynków: pałac (nie zamieszkiwany), stary dwór (zamieszkiwany), kuźnia z częścią zamieszkiwaną, chlewnia z częścią zamieszkiwaną, trzy budynki obory (nieużytkowane), stajnia (zrujnowana), pawilon parkowy (zrujnowany);

* na opisanej nieruchomości znajdują się budynki wskazane wyżej (pałac, dwór, kuźnia, chlewnia, trzy budynki obory, stajnia, pawilon parkowy) - wszystkie o charakterze zabytkowym - opisane budynki znajdowały się na nieruchomości w chwili jej zakupu przez dłużnika;

* nabycie nieruchomości przez dłużnika nastąpiło w ramach czynności zwolnionej od podatku - Komornik wyjaśnia, że nabycie nastąpiło od D oddział terenowy w E, a wszystkie opisane budynki były używane powyżej 5 lat (obiekty zabytkowe) - podstawa prawna art. 2 ust. 1 oraz art. 4 pkt 1 i pkt 7 oraz art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wg stanu na rok 1997 (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50);

* sprzedaż nieruchomości na rzecz dłużnika nie była udokumentowana fakturą VAT (nabycie nastąpiło od D oddział terenowy w E);

* z tytułu nabycia nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;

* nieruchomość zabudowana opisanymi wyżej budynkami nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie i inne). Dłużnik oświadczył, że trzy zamieszkiwane budynki znajdujące się na nieruchomości, tj. stary dwór, kuźnia i chlewnia - były już w chwili nabycia nieruchomości zamieszkałe (osoby te zamieszkiwały te budynki jeszcze przed nabyciem nieruchomości przez dłużnika) - osoby te mogły nadal zamieszkiwać wskazane budynki. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez dłużnika w żadnym innym charakterze;

* nieruchomość od chwili jej nabycia przez dłużnika - nie była wykorzystywana przez dłużnika w żaden sposób - w tym nie była wykorzystywana na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dokonując sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości położonej w Y, dla której SR w X prowadzi księgę wieczystą kw (...), przedmiotowa transakcja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku:

Wobec powyższego, tylko w sytuacji braku odliczenia podatku przy zakupie oraz braku wydatków na ulepszenie w wysokości niższej niż 30% wartości początkowej - tj. wartości z dnia nabycia przedmiotowej nieruchomości oraz jeżeli - w myśl art. 43 ust. 7a cytowanej ustawy-nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez okres 5 lat - przysługuje zwolnienie z opodatkowania.

Z informacji uzyskanej z US C wynika, że dłużnik nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a z aktu notarialnego wynika, że transakcja zakupu nie była opodatkowana podatkiem VAT - co oznacza, że nie odliczono podatku VAT przy nabyciu nieruchomości.

Nie będąc podatnikiem podatku VAT dłużnik nie korzystał również z odliczenia podatku przy remontach - bowiem ich nie wykonywał - o czym świadczy również stan nieruchomości.

Dłużnik nie przedłożył ewidencji środków trwałych, jednak nie będąc czynnym podatnikiem podatku VAT, nawet jeśli poniósłby wydatki na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości, nie skorzystałby ze zwolnienia od VAT.

Wobec powyższego - zdaniem Wnioskodawcy - transakcja zbycia egzekucyjnego przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z § 23 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 30 marca 2011 r.), faktury dokumentujące dokonanie dostawy towarów, o której mowa w art. 18 ustawy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

- jeżeli na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy związany z dostawą tych towarów.

Komornik stosownie do powyższego nie ma obowiązku wystawiania faktury z tytułu sprzedaży opisanej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r. poz. 1954, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie "płatnikami" oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem w świetle przytoczonych powyżej przepisów, nieruchomość (zarówno zabudowana, jak i niezabudowana) spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zaznaczyć przy tym należy, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Komornik) prowadzi egzekucję z nieruchomości położonej w Y gmina Z, dla której to nieruchomości SR w X prowadzi księgę wieczystą kw (...). Nieruchomość położona w Y o numerze kw (...) - jest nieruchomością zabudowaną składającą się z następujących budynków: pałac (nie zamieszkiwany), stary dwór (zamieszkiwany), kuźnia z częścią zamieszkiwaną, chlewnia z częścią zamieszkiwaną, trzy budynki obory (nieużytkowane), stajnia (zrujnowana), pawilon parkowy (zrujnowany). Na opisanej nieruchomości znajdują się budynki wskazane wyżej (pałac, dwór, kuźnia, chlewnia, trzy budynki obory, stajnia, pawilon parkowy) - wszystkie o charakterze zabytkowym - opisane budynki znajdowały się na nieruchomości w chwili jej zakupu przez dłużnika. Nabycie nieruchomości przez dłużnika nastąpiło w ramach czynności zwolnionej od podatku - Komornik wyjaśnił, że nabycie nastąpiło od D oddział terenowy w E, a wszystkie opisane budynki były używane powyżej 5 lat (obiekty zabytkowe) - podstawa prawna art. 2 ust. 1 oraz art. 4 pkt 1 i pkt 7 oraz art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym wg stanu na rok 1997 (Dz. U. z 1993 r. Nr 11, poz. 50). Sprzedaż nieruchomości na rzecz dłużnika nie była udokumentowana fakturą VAT (nabycie nastąpiło od D oddział terenowy w E). Z tytułu nabycia nieruchomości dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nieruchomość zabudowana opisanymi wyżej budynkami nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie i inne). Dłużnik oświadczył, że trzy zamieszkiwane budynki znajdujące się na nieruchomości, tj. stary dwór, kuźnia i chlewnia - były już w chwili nabycia nieruchomości zamieszkałe (osoby te zamieszkiwały te budynki jeszcze przed nabyciem nieruchomości przez dłużnika) - osoby te mogły nadal zamieszkiwać wskazane budynki. Nieruchomość nie była wykorzystywana przez dłużnika w żadnym innym charakterze. Nieruchomość od chwili jej nabycia przez dłużnika - nie była wykorzystywana przez dłużnika w żaden sposób - w tym nie była wykorzystywana na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Dłużnik Pan A dokonał zakupu przedmiotowej nieruchomości dnia 3 lipca 1997 r. na podstawie aktu notarialnego. Dłużnik dokonał zakupu z majątku odrębnego. W akcie notarialnym nie wskazano, aby zakup był przeznaczony na cele działalności gospodarczej. Dłużnik Pan A prowadzi działalność gospodarczą - Praktyka lekarska specjalistyczna PKD 86.22.Z. Poza tym w Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej (dalej: CEDG) wskazał również inny przedmiot działalności gospodarczej, a to:

46.46.Z Sprzedaż hurtowa wyrobów farmaceutycznych i medycznych

55.10.Z Hotele i podobne obiekty zakwaterowania

70.22.Z Pozostałe doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania

73.11.Z Działalność agencji reklamowych

73.20.Z Badanie rynku i opinii publicznej

82.99.Z Pozostała działalność wspomagająca prowadzenie działalności gospodarczej, gdzie indziej niesklasyfikowana

85.59.B Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane

86.90.A Działalność fizjoterapeutyczna

86.90.D Działalność paramedyczna

Ponadto dłużnik oświadczył, że:

1. Prowadzi działalność gospodarczą.

2. Nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

3. W stosunku do zajętej nieruchomości, tj. nieruchomości położonej w Y, dla której SR w X prowadzi księgę wieczystą nr (...) nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

4. Nie poniósł nakładów przewyższających 30% jej wartości początkowej.

5. Nie skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od tych nakładów.

6. Nie zlikwidował działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na pismo Wnioskodawcy Naczelnik Urzędu Skarbowego poinformował, że Pan A widniejący pod nr NIP (...) w tut. Urzędzie nie jest zarejestrowany jako podatnik podatku od towarów i usług. Jednocześnie poinformowano, że Urząd nie dysponuje informacją, czy ww. podatnik prowadzi działalność gospodarczą zwolnioną od podatku od towarów i usług, takie ustalenie nie jest możliwe bez przeprowadzenia czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego w tym zakresie. Stan nieruchomości opisany w operacie szacunkowym wskazuje na brak nakładów na licytowaną nieruchomość.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości, czy od sprzedaży egzekucyjnej ww. nieruchomości należy odprowadzić podatek VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy wpisuje się w definicję dostawy towaru lub świadczenia usług i zostanie wykonana przez działającego w tym zakresie podatnika VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Zainteresowanego należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej transakcji zbycia opisanej nieruchomości dłużnik będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że dłużnik podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie skoro nieruchomość - budynki, o których mowa we wniosku - stanowią składniki majątku prywatnego dłużnika, niezwiązane z żadną działalnością gospodarczą oraz niewykorzystywane przez dłużnika w celach zarobkowych - jak wskazał bowiem Wnioskodawca nieruchomość zabudowana opisanymi wyżej budynkami nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych (najem, dzierżawa, użyczenie i inne) - to Komornik sprzedając ww. nieruchomość dokona zbycia majątku osobistego dłużnika. Oznacza to, że dłużnik nie wypełni przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, a zatem dostawa będzie realizowana poza sferą działalności gospodarczej i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż egzekucyjna nieruchomości położonej w Y, dla której SR w X prowadzi księgę wieczystą kw (...), będzie stanowić dostawę majątku prywatnego dłużnika i w związku z tym nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy wskazać, że w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca twierdzi, że " (...) transakcja zbycia egzekucyjnego przedmiotowej nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT". Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowej dostawy) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której dostawa nieruchomości nie będzie podlegać opodatkowaniu. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy podkreślić, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności wskazania, czy Wnioskodawca będzie miał obowiązek wystawiania faktury z tytułu sprzedaży opisanej nieruchomości.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.