ILPP1/4512-1-51/16-6/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 11 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 15 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału we współwłasności działek - jest prawidłowe.

W dniu 11 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału we współwłasności działek. Wniosek uzupełniono w dniu 15 kwietnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w lipcu 2015 r. wraz z małżonką zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, będącej ich własnością, oznaczonej nr ewidencyjnymi działek 53/13 i 53/17. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy kupna sprzedaży w dniu 2 września 1987 r. i stanowi ona majątek oparty na prawie wspólności ustawowej. Wnioskowane działki są niezabudowane, częściowo ogrodzone i stanowią grunty orne klasy RII i RIIIb. Do roku 2013 Zainteresowany wykorzystywał je rolniczo, w chwili obecnej działki są nieużytkowane i stanowią odłóg.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (uchwała RM z dnia 19 czerwca 2008 r.) powyższa nieruchomość położona jest na obszarze: 2P, U - działalność podstawowa: aktywność gospodarcza z obiektami produkcyjnymi, składy i magazyny oraz częściowo na terenie 8KD-D - teren drogi publicznej - dojazdowej.

Nieruchomość w roku 2000, 2002 i 2006 była przedmiotem podziału działek "z urzędu" oraz przedmiotem sprzedaży na rzecz Skarbu Państwa na potrzeby rozbudowy dróg publicznych. Wnioskodawca posiada umowę z agencją doradczą zajmującą się sprzedażą nieruchomości i to ona wskazała potencjalnego Kupca, z którym Zainteresowany wraz żoną zawarli umowę przedwstępną. Nieruchomość nabyli w celach rolniczych i prowadzili na niej działalność rolniczą. Była to produkcja roślinna - sadownicza, zwolniona od podatku.

Wnioskodawca nie występował do Gminy o przekształcenie tych działek pod zabudowę. Nie uzbrajał tych działek w infrastrukturę techniczną. Ogrodzenie, które pozostało, pochodzi z czasów, gdy była prowadzona działalność rolnicza.

W roku 2009 na okres 5 miesięcy Wnioskodawca wydzierżawił część swojej nieruchomości (ok. 400 m²) firmie budowlanej, wykonującej budowę drogi ekspresowej. Dochód z tego tytułu wyniósł 3000 zł. Należny podatek w wysokości 255 zł, Wnioskodawca zapłacił do właściwego Urzędu Skarbowego.

Zainteresowany nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W dniu 15 kwietnia 2016 r. Zainteresowany uzupełnił opis sprawy do wniosku, wskazując, że:

1. Działki nr 53/13 i nr 53/17 były cały czas, od momentu ich nabycia, wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej. W roku 2009 około 400 m² działki nr 53/I3 (około 0,65% powierzchni gospodarstwa), przez 5 miesięcy było dzierżawione firmie budującej autostradę A8 (skrót dojazdu na budowę).

2. W okresie "rolniczego" wykorzystywania działek Wnioskodawca był rolnikiem ryczałtowym, nie był zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej.

3. Z obu działek zbierał i sprzedawał płody rolne.

4. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek zostaną przeznaczone na cele osobiste (głównie fundusz emerytalny).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż ww. działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, działka stanowiąca własność Jego i żony została nabyta w celach działalności rolniczej. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W momencie zaprzestania działalności rolniczej oraz gdy Gmina sporządziła plan miejscowy, umożliwiający zabudowę tej nieruchomości pod inwestycje produkcyjne i magazynowe, Wnioskodawca zgłosił zamiar chęci sprzedaży tych dwóch działek. Były to działania polegające na wysyłaniu ofert oraz współpracy z agencjami pośrednictwa i doradczymi.

Zainteresowany nabyciem działek Kupujący bierze pod uwagę również działki sąsiednie i taki jest m.in. warunek nabycia wnioskowanych działek, mający stanowić jeden teren inwestycyjny.

Sprzedaż ww. działek jest sprzedażą majątku osobistego, jednorazową i w związku z tym Wnioskodawca uważa, że przedmiot sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasność nieruchomości), stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku gruntów, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie o VAT, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku udziału w nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży udziału we współwłasności gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Zainteresowany w lipcu 2015 r. wraz z małżonką zawarł umowę przedwstępną sprzedaży nieruchomości, będącej ich własnością. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył wraz z żoną na podstawie umowy kupna sprzedaży w dniu 2 września 1987 r. i stanowi ona majątek oparty na prawie wspólności ustawowej. Nieruchomość, Zainteresowany wraz żoną nabyli w celach rolniczych i prowadzili na niej działalność rolniczą. Była to produkcja roślinna - sadownicza, zwolniona od podatku.

Wnioskowane działki są niezabudowane, częściowo ogrodzone i stanowią grunty orne klasy RII i RIIIb. Do roku 2013, Zainteresowany wykorzystywał je rolniczo, w chwili obecnej działki są nieużytkowane i stanowią odłóg.

Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, powyższa nieruchomość położona jest na obszarze: 2P, U - działalność podstawowa: aktywność gospodarcza z obiektami produkcyjnymi, składy i magazyny oraz częściowo na terenie 8KD-D - teren drogi publicznej - dojazdowej. Nieruchomość w roku 2000, 2002 i 2006 była przedmiotem podziału działek "z urzędu" oraz przedmiotem sprzedaży na rzecz Skarbu Państwa na potrzeby rozbudowy dróg publicznych. Wnioskodawca posiada umowę z agencją doradczą zajmującą się sprzedażą nieruchomości i to ona wskazała potencjalnego Kupca, z którym Zainteresowany wraz żoną zawarli umowę przedwstępną. Wnioskodawca nie występował do Gminy o przekształcenie tych działek pod zabudowę. Nie uzbrajał ich w infrastrukturę techniczną. Ogrodzenie, które pozostało, pochodzi z czasów, gdy była prowadzona działalność rolnicza.

Zainteresowany nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2009 na okres 5 miesięcy, Wnioskodawca wydzierżawił część swojej nieruchomości (ok. 400 m²) firmie budowlanej, wykonującej budowę drogi ekspresowej.

Dochód z tego tytułu wyniósł 3000 zł, a należny podatek w wysokości 255 zł, Wnioskodawca zapłacił do właściwego Urzędu Skarbowego. Działki nr 53/13 i nr 53/17 były cały czas, od momentu ich nabycia, wykorzystywane wyłącznie do działalności rolniczej. W roku 2009 około 400 m² działki nr 53/13 (około 0,65% powierzchni gospodarstwa), przez 5 miesięcy było dzierżawione firmie budującej autostradę (skrót dojazdu na budowę). W okresie "rolniczego" wykorzystywania działek Zainteresowany był rolnikiem ryczałtowym, nie był natomiast zarejestrowanym podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia działalności rolniczej. Z obu działek zbierał i sprzedawał płody rolne. Środki uzyskane ze sprzedaży ww. działek zostaną przeznaczone na cele osobiste (głównie fundusz emerytalny).

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży udziału we współwłasności działek.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego/wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy/dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy, na tle zawartego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, należy zauważyć, że w niniejszej sprawie nie wystąpi taka aktywność Zainteresowanego, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wprawdzie, jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca udostępnił w roku 2009 (przez 5 miesięcy) część gruntu odpłatnie firmie budowlanej wykonującej drogę ekspresową, jednakże czynność ta miała miejsce jednorazowo. Zatem nie można uznać, że Wnioskodawca wykonywał tę czynność w sposób ciągły w charakterze podatnika.

Zgodnie bowiem ze słownikiem języka polskiego, pojęcie "ciągły" oznacza "dziejący się, odbywający się, trwający stale, nieustannie, bezustannie, ustawicznie; stale się powtarzający, stały".

Ponadto w niniejszej sprawie Wnioskodawca nie podjął ciągu działań (takich jak: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, podział działek itd.), które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Dodatkowo należy również podkreślić, że Zainteresowany wykorzystywał przedmiotowy grunt jedynie w działalności rolniczej (produkcja roślinno - sadownicza) zwolnionej od podatku, a w okresie "rolniczego" wykorzystywania działek był rolnikiem ryczałtowym, nie był natomiast zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zainteresowany nie podejmował również żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowych nieruchomości.

Biorąc pod uwagę fakt wydzierżawienia w roku 2009, tylko części nieruchomości (ok. 400 m²) na krótki okres, w związku z budową drogi ekspresowej S8 (skrót dojazdu na budowę), firmie budowlanej, wykonującej jej budowę, należy uznać, że składnik osobistego majątku Wnioskodawcy, nie był wykorzystywany w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a w konsekwencji czynność prawna Zainteresowanego - wydzierżawienie gruntu - nie stanowiła wykonywania przez Niego działalności gospodarczej.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Zainteresowanego za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie, że nastąpiła dostawa towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

W sprawie będącej przedmiotem wniosku uznać zatem należy, że Zainteresowany dokonując sprzedaży udziału we współwłasności działek, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości gruntowej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w opisanej sytuacji Zainteresowany, zbywając nieruchomość stanowiącą Jego majątek prywatny, korzysta z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego - stosownie do obowiązującego orzecznictwa - transakcja zbycia udziału w nieruchomości gruntowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału we współwłasności opisanych działek nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy. W szczególności istotne dla przyjętego rozstrzygnięcia były wskazane przez Wnioskodawcę informacje, że nieruchomość nie była przez niego wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej oraz, że Wnioskodawca nie dokonywał żadnych profesjonalnych działań zmierzających do sprzedaży gruntu.

W konsekwencji powyższego podkreślić należy, że w przypadku zmiany któregokolwiek elementu zdarzenia przyszłego wydana interpretacja straci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.