ILPP1/4512-1-401/15-5/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 28 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-401/15-5/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 27 maja 2015 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 12 sierpnia 2015 r. (data wpływu 18 sierpnia 2015 r.) oraz 26 sierpnia 2015 r. (data wpływu 28 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej oraz występowania Wnioskodawcy w roli płatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej oraz występowania Wnioskodawcy w roli płatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy. Wniosek uzupełniono pismami z dnia: 12 sierpnia 2015 r. oraz 26 sierpnia 2015 r. o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W sprawie o sygnaturze akt (...) prowadzona jest przeciwko dłużnikowi A Sp. z o.o. egzekucja z prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budowli na nim posadowionych. Dla tego prawa Sąd Rejonowy Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą. Obecnie użytkownikiem wieczystym jest podmiot: A Sp. z o.o. Spółka ta przejęła cały majątek B Sp. z o.o. (będącej dotychczasowym właścicielem). Przejęcie nastąpiło na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. A z dnia 10 lipca 2013 r. Teren nieruchomości zabudowany jest kompleksem budynków i budowli przemysłowych tworzących nieużytkowany od co najmniej 6 lat młyn zbożowy. Historycznie na tym terenie zlokalizowany był młyn wodny. Na jego miejscu w latach 1852-1855 postawiono nowy obiekt, który został podwyższony w roku 1900, a w latach 1914-1917 rozbudowano elewator.

Spółka z o.o. A jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ponadto, w uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Przedmiotowe budynki, budowle lub ich części posadowione na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste nie są i nie były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

2. A Sp. z o.o. (następca prawny B Sp. z o.o.) nabył prawo użytkowania wieczystego i prawo własności budynków i budowli aportem w roku 2005 lub 2006 i nie przysługiwało mu obniżenie podatku VAT.

3. A Sp. z o.o. (następca prawny B Sp. z o.o.) nie budowała ani nie modernizowała nieruchomości, a tym samym nie przysługiwały jej prawa do odliczeń VAT.

4. Dostawa budynków, budowli lub ich części posadowionych na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

5. Spółka nie dokonywała na przedmiotowych nieruchomościach wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

6. Spółka z o.o. A jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

7. Od roku 2009 budynki i budowle - będące przedmiotem dostawy - nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu. W pozostałym zakresie czasowym (przed rokiem 2009) nie ustalono.

8. Przejęcie na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników przez Spółkę z o.o. A majątku Spółki z o.o. B nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nastąpiło bez VAT-u).

Jednocześnie w uzupełnieniu do wniosku z dnia 26 sierpnia 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że aport w postaci: gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste i budynku stanowiącego odrębną nieruchomość został wniesiony przez Spółkę Akcyjną do majątku Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością B, na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i prawa własności, zawartego w formie aktu notarialnego z dnia 21 listopada 2005 r. Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta była czynnością zwolnioną od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w opisanym wyżej zdarzeniu przyszłym sprzedaż egzekucyjna - dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej będzie dostawą podlegającą opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług czy też będzie zwolniona od tego podatku.

2. Czy w świetle wyżej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego, Komornik przeprowadzając sprzedaż przedmiotowego prawa w toku prowadzonego postępowania będzie płatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu tejże sprzedaży - czy będzie obowiązany odprowadzić 23% podatek VAT czy też nie będzie miał tego obowiązku naliczenia i odprowadzenia podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy (uzupełnionym w piśmie z dnia 12 sierpnia 2015 r.), w opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej będzie dostawą podlegającą opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod wyjątkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów dokonującemu dostawy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ustawa o VAT wskazuje, że pierwszym zasiedleniem jest "oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej" (art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług).

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowego prawa będzie dokonywana właśnie w ramach pierwszego zasiedlenia i powinna być opodatkowana 23% podatkiem VAT.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie do wniosku z dnia 12 sierpnia 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że w ocenie Komornika dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budowli na nim posadowionych - w drodze licytacji publicznej - będzie dostawą podlegającą opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług, gdyż będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Jednocześnie nie zaistniały okoliczności, które byłyby podstawą do zwolnienia z opodatkowania 23% podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2014 r. poz. 1619, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku, gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Podatnikiem natomiast, stosownie do treści art. 7 § 1 ww. ustawy, jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie "płatnikami" oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również nadmienić, że w oparciu o art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Na mocy tego przepisu, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy, przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

W świetle przepisu art. 29a ust. 8 ustawy, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków lub budowli w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi przeciwko dłużnikowi egzekucję z prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budowli na nim posadowionych. Obecnie użytkownikiem wieczystym jest dłużnik Spółka z o.o. A. Spółka ta przejęła cały majątek B Sp. z o.o. (będącej dotychczasowym właścicielem). Przejęcie nastąpiło na podstawie uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników Spółki z o.o. A z dnia 10 lipca 2013 r. Przejęcie to nie nastąpiło w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (nastąpiło bez VAT-u). Teren nieruchomości zabudowany jest kompleksem budynków i budowli przemysłowych tworzących nieużytkowany od co najmniej 6 lat młyn zbożowy. Historycznie na tym terenie zlokalizowany był młyn wodny. Na jego miejscu w latach 1852-1855 postawiono nowy obiekt, który został podwyższony w roku 1900, a w latach 1914-1917 rozbudowano elewator.

Przedmiotowe budynki, budowle lub ich części posadowione na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste nie są i nie były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Dłużnik jako następca prawny Spółki z o.o. B nabył prawo użytkowania wieczystego i prawo własności budynków i budowli aportem w roku 2005 lub 2006 i nie przysługiwało mu obniżenie podatku VAT. Dłużnik (następca prawny Spółki z o.o. B) nie budował ani nie modernizował nieruchomości, a tym samym nie przysługiwały mu prawa do odliczeń VAT. Dostawa budynków, budowli lub ich części posadowionych na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Spółka nie dokonywała na przedmiotowych nieruchomościach wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miałaby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Od roku 2009 budynki i budowle - będące przedmiotem dostawy - nie były udostępniane osobom trzecim na podstawie umowy najmu. W pozostałym zakresie czasowym (przed rokiem 2009) nie ustalono.

Aport w postaci: gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste i budynku stanowiącego odrębną nieruchomość został wniesiony przez Spółkę Akcyjną do majątku Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością B, na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego i prawa własności, zawartego w formie aktu notarialnego z dnia 21 listopada 2005 r. Zdaniem Wnioskodawcy, czynność ta była czynnością zwolnioną od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą opodatkowania podatkiem VAT dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej oraz występowania Wnioskodawcy w roli płatnika podatku od towarów i usług z tytułu tej dostawy.

Należy podkreślić, że w niniejszej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do opisanych we wniosku budynków i budowli nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia - jak wynika z powołanego przepisu - jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, tj. czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz czynności zwolnionych od tego podatku. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że do dnia 30 listopada 2008 r. czynność wniesienia aportów do spółek prawa handlowego i cywilnego objęta była przedmiotowym zwolnieniem z opodatkowania na podstawie przepisu § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970, z późn. zm.).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowana dostawa budynków i budowli posadowionych na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym nie zostanie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, gdyż do pierwszego zasiedlenia tych obiektów doszło 21 listopada 2005 r., tj. w chwili przekazania ich Spółce z o.o. B przez Spółkę Akcyjną w drodze aportu, która to czynność - co wynika z uzupełnienia do wniosku - stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu, aczkolwiek zwolnioną od podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do ww. budynków i budowli spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ między pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowych budynków i budowli minie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto w stosunku do tych obiektów Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie, które stanowiłyby co najmniej 30% ich wartości początkowej, co skutkowałoby ponownym pierwszym zasiedleniem. W takim przypadku dostawa budynków i budowli znajdujących się na gruncie będącym w użytkowaniu wieczystym będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji powyższego, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym ww. budynki i budowle są posadowione, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że planowana dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy. Zatem z tytułu sprzedaży ww. budynków i budowli w drodze licytacji Komornik nie będzie zobowiązany do uiszczenia należnego podatku, co oznacza, że nie wystąpi w charakterze płatnika tego podatku.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w opisanym zdarzeniu przyszłym dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu i własności budynków i budowli na nim posadowionych w drodze licytacji publicznej będzie dostawą podlegającą opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług, co w efekcie oznacza, że Komornik byłby zobowiązany odprowadzić 23% podatek VAT i wystąpić w roli płatnika tego podatku, uznano w całości na nieprawidłowe.

Zauważa się, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając niniejszą interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku oraz jego uzupełnień opisie sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl