ILPP1/4512-1-397/15-2/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2015 r. (data wpływu 25 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową hali widowiskowo-sportowej - jest prawidłowe.

W dniu 25 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową hali widowiskowo-sportowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, niemniej, wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina zamierza wybudować halę widowiskowo-sportową. W związku z funkcjonowaniem w przyszłości hali Gmina będzie ponosiła wydatki m.in. na:

* zakup usług remontowych,

* zakup usług budowlanych,

* zakupy towarów (np. środki czystości, meble, wyposażenie),

* media: prąd, gaz, woda i

* inne wydatki bieżące.

Gmina nie ma możliwości samodzielnie zajmować się zarządzaniem działalnością związaną z operowaniem halą. Wiąże się to bowiem z szeregiem czynności administracyjnych i handlowych (np. pozyskiwanie klientów, podpisywanie umów najmu, negocjacje biznesowe, reklama, promocja, zlecanie bieżących usług zewnętrznych). Wnioskodawca zamierza zatem odpłatnie wydzierżawić halę widowiskowo-sportową, celem pozyskania w przyszłości dodatkowych dochodów. Gmina rozważa zatem dwa modele biznesowe wykorzystania przedmiotowej infrastruktury:

Jak każdy przedsiębiorca, Gmina ma prawo planować takie rozwiązania, które będą dla niej najkorzystniejszym pod względem ekonomicznym i finansowym sposobem wykorzystania obiektu.

OPCJA 1

Pierwsze z analizowanych rozwiązań polega na zawarciu umowy odpłatnej dzierżawy z istniejącą w Gminie instytucją kultury (Gminnym Domem Kultury, dalej: Dom Kultury), której przedmiotem będzie cały budynek hali.

Dom Kultury posiada odrębną od Gminy osobowość prawną oraz samodzielnie prowadzi gospodarkę administracyjno-finansową. Do jego zadań statutowych należy zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczności Gminy, za pomocą działań w dziedzinie wychowania, edukacji i upowszechniania kultury oraz wypoczynku.

Celem realizacji nałożonych na Dom Kultury zadań, został on wyposażony w odpowiednie instrumenty prawne, pozwalające w szczególności na prowadzenie działalności gospodarczej, z której przychody przeznaczone zostaną na realizację celów statutowych oraz pokrywanie kosztów działalności bieżącej.

W godzinach 8-16 w dni powszednie hala będzie udostępniana przez Dom Kultury placówkom oświatowym (np. szkole podstawowej) na potrzeby prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. W pozostałych dniach i godzinach, hala będzie udostępniana odpłatnie przez Dom Kultury osobom fizycznym, grupom zorganizowanym, osobom prawnym, stowarzyszeniom, firmom, tzn. Gmina poprzez Dom Kultury przeznaczy użytkowanie hali do celów działalności gospodarczej.

Planowane jest, że działalność Domu Kultury w tym zakresie obejmie m.in.:

* odpłatny wynajem hali na rzecz klubów sportowych,

* odpłatny wynajem hali na uroczystości okolicznościowe,

* odpłatny wynajem hali na cele koncertów,

* odpłatną reklamę na terenie hali,

* odpłatny wynajem hali organizatorom wydarzeń biznesowych.

Po zawarciu umowy dzierżawy, Dom Kultury w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie bezpośrednio udostępniał budynek bądź na rzecz placówki oświatowej, bądź wynajmował go na rzecz klientów indywidualnych i grupowych. Umożliwi to jednostce otrzymywanie dodatkowych, obok gminnych dotacji, przychodów na realizację zadań statutowych, dla których został powołany. W odniesieniu do obiektu, Gmina pozostanie jedynie dzierżawcą.

OPCJA 2

Drugi z rozważanych przez Gminę scenariuszy to utworzenie Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz odpłatne wydzierżawienie hali widowiskowo-sportowej na jego rzecz, z czym powiązane zostaną zakupy inwestycyjne i wydatki bieżące.

W godzinach 8-16 w dni powszednie hala będzie udostępniana przez OSiR placówkom oświatowym (np. szkole podstawowej) na potrzeby prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. W pozostałych dniach i godzinach, hala będzie udostępniana odpłatnie przez OSiR osobom fizycznym, grupom zorganizowanym, osobom prawnym, stowarzyszeniom, firmom, tzn. Gmina poprzez OSiR przeznaczy użytkowanie hali do celów działalności gospodarczej.

Planowane jest, że działalność OSiR w tym zakresie obejmie m.in.:

* odpłatny wynajem hali na rzecz klubów sportowych,

* odpłatny wynajem hali na uroczystości okolicznościowe,

* odpłatny wynajem hali na cele koncertów,

* odpłatną reklamę na terenie hali,

* odpłatny wynajem hali organizatorom wydarzeń biznesowych.

Gmina zamierza być wyłącznie dzierżawcą przedmiotowego obiektu. Udostępnianie pomieszczeń obiektu na rzecz osób fizycznych, prawnych i jednostek nieposiadających osobowości prawnej będzie leżeć wyłącznie w gestii OSiR.

Gmina podkreśla, że przedmiotowa inwestycja od samego początku planowana jest jako zamierzenie biznesowe, mające przynosić dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług - z działalności gospodarczej - Gminie. Taki był od chwili pierwszej czynności związanej z planowaniem inwestycji, jest i będzie zamiar Wnioskodawcy. Gmina nigdy nie miała zamiaru wykorzystywać hali do czynności innej niż gospodarcza (np. nie było i nie jest planowane przekazanie w tzw. trwały zarząd) ani do innej niż opodatkowana VAT (np. zwolniona). Gmina zatem działa od samego początku planowania inwestycji jako podatnik VAT w tym zakresie. Jednakże, będąc świadoma kontrowersji związanych z tematyką odliczania VAT przez Gminy, już na etapie planowania inwestycji, zdecydowała się wystąpić z niniejszym zapytaniem do właściwego organu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w opisanym powyżej stanie sprawy, w przypadku udostępniania hali widowiskowo-sportowej na podstawie umowy odpłatnej dzierżawy na rzecz Domu Kultury (opcja 1), Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na budowlę hali widowiskowo-sportowej.

2. Czy w opisanym powyżej stanie sprawy, Gmina będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na budowlę hali widowiskowo-sportowej w przypadku zawarcia umowy odpłatnej dzierżawy hali widowiskowo-sportowej pomiędzy Gminą a OSiR (opcja 2).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zawarcie przez Gminę z jej instytucją kultury odpłatnej umowy dzierżawy, której przedmiotem jest budynek hali widowiskowo-sportowej stanowi czynność opodatkowaną VAT i rodzi po stronie Gminy prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali.

<br

Ad. 2

Odpłatna dzierżawa hali widowiskowo-sportowej na rzecz OSiR, jako czynność opodatkowana VAT, rodzi po stronie Gminy prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali.

Ad. 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane przez nich do prowadzenia działalności gospodarczej, bądź z zamiarem jej prowadzenia.

Celem ustalenia możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezpośrednim związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast ust. 6 wyżej wymienionego artykułu ustawy o VAT wskazuje, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. W świetle powyższych przepisów uznać należy, że z tytułu dzierżawy hali widowiskowo-sportowej Gmina będzie podatnikiem VAT, gdyż przedmiotowa czynność wykonywana będzie wyłącznie na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przez Gminę z Domem Kultury.

Odpłatna dzierżawa obiektu hali widowiskowo-sportowej stanowi świadczenie usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto - zdaniem Gminy - usługa ta nie korzysta ze zwolnienia od VAT.

W konsekwencji - zdaniem Gminy - pierwszy z warunków, tj. posiadanie przez nią statusu podatnika, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest spełniony.

Kolejnym warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek ponoszonych wydatków z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną i w konsekwencji, Gmina działając w roli podatnika zobligowana jest do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu.

Zdaniem Gminy, istnieje bezpośredni związek pomiędzy poniesionymi w przyszłości wydatkami na budowę hali widowiskowo-sportowej z wykonywaniem czynności opodatkowanych, gdyż będą one związane z wykorzystywaniem obiektu, przez Gminę, do celów działalności gospodarczej. Jeżeli Wnioskodawca nie poniesie wydatków na budowę omawianej inwestycji nie zaistnieje przedmiot dzierżawy, a tym samym Gmina nie będzie mieć możliwości świadczenia podlegających opodatkowaniu VAT usług dzierżawy.

Mając na uwadze powyższe - zdaniem Gminy - należy uznać, że w przypadku odpłatnej dzierżawy hali sportowej będzie istniał bezpośredni związek podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki związane z jej budową a wykonywaniem czynności opodatkowanych. Zatem również drugi ze wskazanych warunków odliczenia podatku jest spełniony.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu spójnych interpretacji wydanych w identycznym stanie sprawy:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., (sygn. IPTPP1/443-1003/11-7/RG). Interpretacja zapadła w identycznym stanie sprawy, gdzie halę sportową udostępniono odpłatnie na rzecz Miejsko - Wiejskiego Ośrodka Kultury. MWOK był jedynym podmiotem dokonującym udostępniania hali na rzecz użytkowników. Po stronie Gminy występowała jedynie czynność opodatkowana, tj. dzierżawa hali na rzecz instytucji kultury. W przywołanej interpretacji organ stwierdził, że "dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wobec powyższego oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy dzierżawy, tj. czynności cywilnoprawnej innemu podmiotowi nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. W konsekwencji dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe sprawy oraz ww. przepisy stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem wybudowana hala sportowo-widowiskowa służyć będzie wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Zatem Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali sportowej będącej przedmiotem dzierżawy na rzecz MGOK, bowiem zostanie w omawianym przypadku spełniona podstawowa przesłanka pozytywna jaką jest związek dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną.

Reasumując, Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na halę sportową będącą przedmiotem dzierżawy, ponieważ przedmiotowa hala będzie służyć czynnościom opodatkowanym i Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT";

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28 października 2013 r. (sygn. IPTPP2/443-605/13-6/AW), w której organ stwierdził, że "W przypadku planowanego oddania całości obiektu (efektów zrealizowanej inwestycji) w długoterminową dzierżawę Gminnemu Ośrodkowi Kultury, od momentu oddania w dzierżawę po stronie Gminy wystąpią wyłącznie czynności opodatkowane podatkiem VAT, a ponoszone w trakcie trwania umowy dzierżawy koszty związane z utrzymaniem obiektu, jego remontami lub modernizacją w całości będą dotyczyły wyłącznie sprzedaży opodatkowanej tym podatkiem.

W świetle powyższego, w przypadku wydatków, które po oddaniu w dzierżawę będą ponoszone na utrzymanie obiektu i jego remonty oraz modernizację stwierdzić należy, że Wnioskodawcy z tego tytułu będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ ponoszone ww. wydatki będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Przy czym prawo to będzie przysługiwało, o ile nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy".

Zawarcie przez Gminę z jej instytucją kultury odpłatnej umowy dzierżawy, której przedmiotem jest budynek hali widowiskowo-sportowej stanowi czynność opodatkowaną VAT i rodzi po stronie Gminy prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali.

Jest to potwierdzone szeregiem spójnych interpretacji prawa podatkowego wydawanych przez Ministra Finansów.

Ad. 2

Drugi z analizowanych przez Gminę modeli biznesowych zakłada utworzenie Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji (dalej: OSiR). Uchwała nadająca OSiR statut nałoży na niego obowiązki, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1990 r. Nr 16, poz. 95), tj. zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Jednocześnie postanowienia przedmiotowego statutu wyposażą OSiR w środki prawne umożliwiające mu realizację obowiązków statutowych, w szczególności pozyskiwanie środków finansowych na swoje funkcjonowanie poprzez zawieranie odpłatnych umów najmu czy dzierżawy z osobami fizycznymi, osobami prawnymi i jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej.

Gmina zwraca uwagę, że OSiR jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT, stąd dopuszczalne jest zawarcie pomiędzy nimi cywilnoprawnej umowy dzierżawy środka trwałego. OSiR na podstawie tej umowy będzie dokonywał bezpośredniego odpłatnego udostępniania hali widowiskowo-sportowej na rzecz jej użytkowników, jednocześnie pozyskując środki finansowe na swoje funkcjonowanie. Ponadto, OSiR będzie odpowiadał za udostępnianie hali na rzecz jednostek oświatowych: odpłatnie lub nieodpłatnie, zależnie od zawartego pomiędzy nimi porozumienia. W efekcie, po stronie dzierżawcy, tj. Gminy, wystąpią wyłącznie czynności opodatkowane.

Z brzmienia art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w przedmiotowej sytuacji.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Gmina zauważa, że art. 15 ust. 6 przedmiotowej ustawy, nie uznaje za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy przepis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów bezsprzecznie wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z treści powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle powyższego uznać należy, że z tytułu dzierżawy hali widowiskowo-sportowej na rzecz OSiR Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenia te będą odbywać się na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przez Gminę z OSiR. W konsekwencji uznać należy, że Gmina dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto - zdaniem Gminy - usługa ta nie korzysta ze zwolnienia od VAT. W konsekwencji - zdaniem Gminy - pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest spełniony.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest jego związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy stanowi umowę cywilnoprawną i w konsekwencji, Gmina działając w roli podatnika będzie zobligowana do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu. Zdaniem Gminy, zatem istnieje bezsprzeczny i bezpośredni związek wydatków na budowę przedmiotowej inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych, bowiem gdyby Gmina nie ponosiła wydatków na budowę hali widowiskowo-sportowej, świadczenie usług dzierżawy obiektu byłoby niemożliwe, tj. w ogóle nie powstałby przedmiot dzierżawy. Mając to na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku dzierżawy obiektu za wynagrodzeniem, istnieje związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych, zatem warunek ten jest również spełniony.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu spójnych interpretacji wydanych w analogicznym stanie sprawy:

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 stycznia 2012 r. (sygn. ILPP2/443-1456/11-2/AKr). Gmina, będąca wnioskodawcą po zakończeniu inwestycji zamierzała odpłatnie wydzierżawić obiekt sportowy na rzecz OSiR, który prowadzić miał działalność w zakresie świadczenia usług wstępu na basen na rzecz mieszkańców, gminnych szkół, firm i innych podmiotów. W uzasadnieniu, z którym w pełni zgodził się organ podatkowy wskazano, że "prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi.

(...) W świetle powyższego uznać należy, iż z tytułu dzierżawy basenu na rzecz OSiR Gmina jest podatnikiem VAT, gdyż świadczenia te będą odbywać się na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej przez Gminę z OSiR. W konsekwencji uznać należy, iż Gmina dokonuje odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Ponadto, zdaniem Gminy, usługa ta nie korzysta ze zwolnienia z VAT. W konsekwencji, zdaniem Gminy, pierwszy z warunków, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT jest spełniony.

Drugim warunkiem niezbędnym do zastosowania prawa do odliczenia podatku naliczonego jest jego związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jak wskazano powyżej, umowa dzierżawy stanowi umowę cywilnoprawną i w konsekwencji, Gmina działając w roli podatnika będzie zobligowana do odprowadzania podatku należnego z tego tytułu. Zdaniem Gminy zatem istnieje bezsprzeczny i bezpośredni związek wydatków na budowę przedmiotowej inwestycji z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Bowiem gdyby Gmina nie ponosiła wydatków na budowę pływalni, świadczenie usług dzierżawy obiektu byłoby niemożliwe, tj. w ogóle nie powstałby przedmiot dzierżawy. Mając to na uwadze, należy stwierdzić, że w przypadku dzierżawy pływalni za wynagrodzeniem, istnieje związek podatku naliczonego z wykonywaniem czynności opodatkowanych, zatem warunek ten jest również spełniony";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 kwietnia 2011 r. (sygn. ILPP1/443-172/11-2/AK), w której organ podatkowy stwierdził, że "Jeżeli zatem uzyskany przez Gminę czynsz dzierżawny jest opodatkowany podatkiem od towarów i usług to Wnioskodawcy - z uwagi na spełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi - przysługuje prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z wytworzeniem przedmiotowego lodowiska. Reasumując, Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z budową lodowiska, z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi - uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy - z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy";

* interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 października 2012 r. (sygn. IPPP2/443-787/12-2/AO).

W odniesieniu do argumentacji wskazanej dla obu modeli biznesowych, na szczególną uwagę zasługuje postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA) z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. akt I FSK 1135/12, wydane w postępowaniu dotyczącym odliczenia podatku naliczonego VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione przez Gminę w związku z realizacją inwestycji polegającej na rozbudowie hali sportowej, którą następnie przekazano gminnej jednostce organizacyjnej na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy po dokonaniu zmiany przeznaczenia. NSA powziął w tej sprawie wątpliwości prawne i skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pytanie prejudycjalne celem zbadania zgodności z prawem unijnym przepisów ustawy o VAT w zakresie korekty 10-letniej. NSA nie miał jednakże wątpliwości co do samego istnienia w takiej sytuacji prawa do odliczenia naliczonego podatku VAT po stronie Gminy.

Podsumowując, odpłatna dzierżawa hali widowiskowo-sportowej na rzecz OSiR rodzi po stronie Gminy wyłącznie czynności opodatkowane, a co za tym idzie prawo do pełnego odliczenia naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących wydatki poniesione na budowę hali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Należy wskazać, że konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, poz. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE, zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina - będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - wykonuje zadania nałożone na nią odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których została powołana. Zdecydowana większość z tych zadań jest realizowana przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego, niemniej, wybrane czynności Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilnoprawnych, w związku z czym zaliczane są do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gmina zamierza wybudować halę widowiskowo-sportową. W związku z funkcjonowaniem w przyszłości hali Gmina będzie ponosiła wydatki m.in. na:

* zakup usług remontowych,

* zakup usług budowlanych,

* zakupy towarów (np. środki czystości, meble, wyposażenie),

* media: prąd, gaz, woda i

* inne wydatki bieżące.

Gmina nie ma możliwości samodzielnie zajmować się zarządzaniem działalnością związaną z operowaniem halą. Wiąże się to bowiem z szeregiem czynności administracyjnych i handlowych (np. pozyskiwanie klientów, podpisywanie umów najmu, negocjacje biznesowe, reklama, promocja, zlecanie bieżących usług zewnętrznych). Wnioskodawca zamierza zatem odpłatnie wydzierżawić halę widowiskowo-sportową, celem pozyskania w przyszłości dodatkowych dochodów. Gmina rozważa zatem dwa modele biznesowe wykorzystania przedmiotowej infrastruktury:

OPCJA 1

Pierwsze z analizowanych rozwiązań polega na zawarciu umowy odpłatnej dzierżawy z istniejącą w Gminie instytucją kultury (Domem Kultury), której przedmiotem będzie cały budynek hali. Dom Kultury posiada odrębną od Gminy osobowość prawną oraz samodzielnie prowadzi gospodarkę administracyjno-finansową. Do jego zadań statutowych należy zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczności Gminy, za pomocą działań w dziedzinie wychowania, edukacji i upowszechniania kultury oraz wypoczynku. Celem realizacji nałożonych na Dom Kultury zadań, został on wyposażony w odpowiednie instrumenty prawne, pozwalające w szczególności na prowadzenie działalności gospodarczej, z której przychody przeznaczone zostaną na realizację celów statutowych oraz pokrywanie kosztów działalności bieżącej. W godzinach 8-16 w dni powszednie hala będzie udostępniana przez Dom Kultury placówkom oświatowym (np. szkole podstawowej) na potrzeby prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. W pozostałych dniach i godzinach, hala będzie udostępniana odpłatnie przez Dom Kultury osobom fizycznym, grupom zorganizowanym, osobom prawnym, stowarzyszeniom, firmom, tzn. Gmina poprzez Dom Kultury przeznaczy użytkowanie hali do celów działalności gospodarczej. Planowane jest, że działalność Domu Kultury w tym zakresie obejmie m.in.:

* odpłatny wynajem hali na rzecz klubów sportowych,

* odpłatny wynajem hali na uroczystości okolicznościowe,

* odpłatny wynajem hali na cele koncertów,

* odpłatną reklamę na terenie hali,

* odpłatny wynajem hali organizatorom wydarzeń biznesowych.

Po zawarciu umowy dzierżawy, Dom Kultury w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie bezpośrednio udostępniał budynek bądź na rzecz placówki oświatowej, bądź wynajmował go na rzecz klientów indywidualnych i grupowych. Umożliwi to jednostce otrzymywanie dodatkowych, obok gminnych dotacji, przychodów na realizację zadań statutowych, dla których został powołany. W odniesieniu do obiektu, Gmina pozostanie jedynie dzierżawcą.

OPCJA 2

Drugi z rozważanych przez Gminę scenariuszy to utworzenie Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji oraz odpłatne wydzierżawienie hali widowiskowo-sportowej na jego rzecz, z czym powiązane zostaną zakupy inwestycyjne i wydatki bieżące. W godzinach 8-16 w dni powszednie hala będzie udostępniana przez OSiR placówkom oświatowym (np. szkole podstawowej) na potrzeby prowadzenia zajęć wychowania fizycznego. W pozostałych dniach i godzinach, hala będzie udostępniana odpłatnie przez OSiR osobom fizycznym, grupom zorganizowanym, osobom prawnym, stowarzyszeniom, firmom, tzn. Gmina poprzez OSiR przeznaczy użytkowanie hali do celów działalności gospodarczej. Planowane jest, że działalność OSiR w tym zakresie obejmie m.in.:

* odpłatny wynajem hali na rzecz klubów sportowych,

* odpłatny wynajem hali na uroczystości okolicznościowe,

* odpłatny wynajem hali na cele koncertów,

* odpłatną reklamę na terenie hali,

* odpłatny wynajem hali organizatorom wydarzeń biznesowych.

Gmina zamierza być wyłącznie dzierżawcą przedmiotowego obiektu. Udostępnianie pomieszczeń obiektu na rzecz osób fizycznych, prawnych i jednostek nieposiadających osobowości prawnej będzie leżeć wyłącznie w gestii OSiR.

Gmina podkreśla, że przedmiotowa inwestycja od samego początku planowana jest jako zamierzenie biznesowe, mające przynosić dochody opodatkowane podatkiem od towarów i usług - z działalności gospodarczej - Gminie. Taki był od chwili pierwszej czynności związanej z planowaniem inwestycji, jest i będzie zamiar Wnioskodawcy. Gmina nigdy nie miała zamiaru wykorzystywać hali do czynności innej niż gospodarcza (np. nie było i nie jest planowane przekazanie w tzw. trwały zarząd) ani do innej niż opodatkowana VAT (np. zwolniona). Gmina zatem działa od samego początku planowania inwestycji jako podatnik VAT w tym zakresie.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki na budowę hali widowiskowo-sportowej, w przypadku udostępniania hali widowiskowo-sportowej na podstawie umowy odpłatnej dzierżawy na rzecz Domu Kultury (opcja 1) lub w przypadku zawarcia umowy odpłatnej dzierżawy hali widowiskowo-sportowej pomiędzy Gminą a OSiR (opcja 2).

Należy nadmienić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że jak stanowi art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa nieruchomości jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że odpłatne udostępnienie hali widowiskowo-sportowej na podstawie zawartej umowy dzierżawy jest niewątpliwie czynnością cywilnoprawną. W niniejszej sprawie Gmina nie działa jako organ władzy publicznej, zatem nie może skorzystać z wyłączenia zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy.

Wobec powyższego, odpłatne udostępnienie na podstawie umowy dzierżawy hali widowiskowo-sportowej, skutkujące uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Gminy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy zauważyć, że wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienie od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Zatem ze zwolnienia od podatku od towarów i usług korzysta wyłącznie świadczenie usług wynajmu nieruchomości na cele mieszkaniowe. Zastosowanie zwolnienia jest uzależnione od spełnienia przesłanek obiektywnych dotyczących charakteru wynajmowanego lokalu (lokal mieszkalny) oraz subiektywnych dotyczących przeznaczenia wynajmowanego lokalu (cel mieszkaniowy).

Odnosząc się do przedstawionego opisu sprawy należy wskazać, że przytoczony przepis nie ma zastosowania w analizowanej sprawie, gdyż Wnioskodawca nie wynajmuje i nie wydzierżawia nieruchomości mieszkalnych na cele mieszkaniowe.

W konsekwencji, z uwagi na fakt, że świadczenie usług polegające na odpłatnym udostępnieniu hali widowiskowo-sportowej na podstawie zawartej umowy dzierżawy nie zostało przez ustawodawcę wymienione wśród usług zwolnionych od podatku, jest opodatkowane według właściwej stawki podatku.

Podkreślić należy, że zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy, przysługuje podatnikowi w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy i uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie obydwa warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy będą spełnione, ponieważ Gmina jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a hala widowiskowo-sportowa po wybudowaniu zostanie udostępniona na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy na rzecz Domu Kultury (opcja 1) lub na rzecz OSiR (opcja 2), wobec powyższego nabywane towary i usługi będą wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Zatem z uwagi na związek poniesionych wydatków inwestycyjnych dotyczących hali widowiskowo-sportowej z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Gminę, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących ich poniesienie w całości, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych związanych z budową hali widowiskowo-sportowej, w przypadku gdy zostanie ona udostępniona na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy na rzecz Domu Kultury (opcja 1) lub na rzecz OSiR (opcja 2), stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki związane z budową hali widowiskowo-sportowej. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków bieżących związanych z prowadzeniem hali widowiskowo-sportowej została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 25 sierpnia 2015 r. nr ILPP1/4512-1-397/15-3/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.