ILPP1/4512-1-374/16-4/MC

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2016 r. (data wpływu 29 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 lipca 2016 r. (data wpływu 29 lipca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT planowanej sprzedaży działki. Wniosek uzupełniono w dniu 29 lipca 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gospodarstwo rolne o areale 7,654 ha KW 1 Wnioskodawca nabył wraz z zabudowaniami mieszkalnymi i gospodarczymi KW nr 2 i KW nr 3 od rodziców, którzy w dniu 4 kwietnia 1997 r. aktem notarialnym zawarli umowę darowizny na rzecz Wnioskodawcy oraz A, która w tym czasie była żoną Zainteresowanego. Wnioskodawca wraz z żoną prowadził ww. gospodarstwo rolne razem do końca roku 2004.

W dniu 25 stycznia 2005 r. Zainteresowany stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości rolnej o areale 7,654 ha wraz z domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi. W dniu 25 stycznia 2005 r. nastąpił podział majątku i aktem notarialnym oraz sporządzonej umowy o Podział Majątku Wspólnego przez Sąd Rejonowy KW nr 3, 4, 1 dokonano wpisu Wnioskodawcy, jako samodzielnego właściciela nieruchomości rolnej o areale 7,654 ha i zabudowaniami mieszkalnymi i gospodarczymi w B, dla której Sąd Rejonowy prowadzi Księgi Wieczyste o nr KW 1, KW nr 4, KW nr 3, KW nr 2.

Działka nr 363 o areale 3,3251 m² KW nr 1 miała charakter gruntów ornych do chwili objęcia jej obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 czerwca 2013 r. Działka nosi oznaczenie P/U - tereny zabudowy przemysłowej - usług.

Działka początkowo należała do obrębu B, lecz w późniejszym czasie została przydzielona do terenów C oraz został zmieniony jej nr ewidencyjny z nr 363 o areale 3,3251 m² na nr 138 o powierzchni 3,3251 m² o nr KW 1/6. Działka nr 138 nie została wyposażona w żadne media. Nie były dokonywane żadne profesjonalne działania zmierzające do sprzedaży gruntu. Na gruncie nie była prowadzona żadna działalność gospodarcza. Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo profesjonalną sprzedażą nieruchomości. Posiada także inne grunty, nie posiada własnej działalności gospodarczej. Zainteresowany jest po prostu zwykłym rolnikiem, nie Vatowcem. Dlatego decyduje się na sprzedaż działki nr 138, gdyż przebudowa autostrady, nad którą prowadzi droga dojazdowa do działki, która ma zostać zlikwidowana, co jednocześnie wydłuży dojazd do tej działki oraz prowadzenie prac na ww. działce, przez co opłacalność dalszego posiadania gruntu bardzo spadnie i stanie się wręcz uciążliwe.

Protokołem uzgodnień sporządzonym w dniu 23 kwietnia 2013 r. pomiędzy Gminą C, a Wnioskodawcą o przeniesienie własności nieruchomości oznaczonej symbolem 2.KD-D (droga) o powierzchni ok. 0,0799 ha za symboliczną złotówkę po zmianie miejscowego planu zagospodarowania i zawarciu aktu notarialnego - transakcja została przeprowadzona na wartość 799 złotych (siedemset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych), powierzchnia 0,0799 ha została przeznaczona z działki nr 105 - pod budowę, poszerzenie drogi. Działkę nr 138 KW nr 1/6 chce nabyć D Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą (...), z którą została w dniu 3 grudnia 2015 r. sporządzona Wstępna Umowa Kupna Sprzedaży Nieruchomości - został sporządzony akt notarialny.

Wnioskodawca nie zamierza w przyszłości sprzedawać innych działek i prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Otrzymane pieniądze ze sprzedaży chce przeznaczyć na leczenie i rehabilitację swoją, dzieci i ojca, ponieważ posiada jedną nerkę, ma cukrzycę, dolegliwości sercowo-ciśnieniowe, zwyrodnienie i przepuklinę kręgosłupa. Syn ma nieżyt jelit (owrzodzenie), a córkę czeka endoproteza kolana i stawu biodrowego. Zainteresowany zamierza również polepszyć standard domu mieszkalnego (remont) i przystosować go do potrzeb niepełnosprawnego i schorowanego 69-letniego ojca.

Ponadto w uzupełnieniu do wniosku z dnia 25 lipca 2016 r. Wnioskodawca wskazał, że działka nr 138 o powierzchni 3,3254 m² o nr KW 1/6 obręb C od momentu nabycia, tj. od roku 1997 do obecnej chwili jest uprawiana jako działka rolna. Zainteresowany uprawiał na niej pszenicę, rzepak, ziemniaki i inne zboża. Ww. działka będzie uprawiana do chwili sprzedaży. Działka nr 138 nigdy nie była udostępniona innym osobom na podstawie umowy: najmu, dzierżawy, użyczenia, itp. Wnioskodawca nie ponosił i nie poniesie jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem opisanej działki nr 138 do sprzedaży w postaci ogrodzenia lub uzbrojenia terenu. Działka nr 138 o areale 3,3254 m² jest terenem niezabudowanym i nigdy nie była terenem zabudowanym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wymienionej nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w ww. przypadku nie obowiązuje podatek VAT od sprzedaży działki z przeznaczeniem przemysłowo-usługowym, gdyż przeznaczona na sprzedaż działka - działka budowlana pochodzi z majątku osobistego, poza tym Zainteresowany nie działa w charakterze przedsiębiorcy w zakresie sprzedaży nieruchomości i nie dokonywał podziału działki ani jej uzbrojenia w media.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego przekazanie jest traktowane jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, według art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.) - zwanej dalej Dyrektywą 112, "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

"Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania planowanej sprzedaży działki istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży ww. gruntu podjął/podejmie aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 112 (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nabył gospodarstwo rolne wraz z zabudowaniami mieszkalnymi i gospodarczymi od rodziców, umową darowizny.

W dniu 25 stycznia 2005 r. Zainteresowany stał się wyłącznym właścicielem nieruchomości rolnej wraz z domem mieszkalnym i budynkami gospodarczymi.

Działka nr 363 o areale 3,3251 m² miała charakter gruntów ornych do chwili objęcia jej obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego uchwalonym Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 27 czerwca 2013 r. Działka nosi oznaczenie P/U - tereny zabudowy przemysłowej - usług. Działka początkowo należała do obrębu B, lecz w późniejszym czasie została przydzielona do terenów C oraz został zmieniony jej nr ewidencyjny z nr 363 o areale 3,3251 m² na nr 138 o powierzchni 3,3251 m². Działka nr 138 nie została wyposażona w żadne media. Nie były dokonywane żadne profesjonalne działania zmierzające do sprzedaży gruntu. Na gruncie nie była również prowadzona żadna działalność gospodarcza. Wnioskodawca nie zajmuje się zawodowo profesjonalną sprzedażą nieruchomości. Ponadto posiada On inne grunty, ale nie prowadzi własnej działalności gospodarczej. Jest zwykłym rolnikiem, nie Vatowcem. Dlatego decyduje się na sprzedaż działki nr 138, gdyż przebudowa autostrady, nad którą prowadzi droga dojazdowa do działki, która ma zostać zlikwidowana, co jednocześnie wydłuży dojazd do tej działki oraz prowadzenie prac na ww. działce, przez co opłacalność dalszego posiadania gruntu bardzo spadnie i stanie się wręcz uciążliwe.

Działkę nr 138 chce nabyć od Wnioskodawcy Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, z którą została sporządzona Wstępna Umowa Kupna Sprzedaży Nieruchomości.

Zainteresowany nie zamierza w przyszłości sprzedawać innych działek i prowadzić jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Otrzymane pieniądze ze sprzedaży chce przeznaczyć na leczenie i rehabilitację rodziny, polepszenie standardu domu mieszkalnego oraz przystosowanie go do potrzeb niepełnosprawnego i schorowanego ojca.

Ponadto działka nr 138 od momentu nabycia do chwili obecnej jest uprawiana jako działka rolna. Wnioskodawca uprawiał na niej pszenicę, rzepak, ziemniaki i inne zboża. Nigdy nie była udostępniona innym osobom na podstawie umowy najmu, dzierżawy, użyczenia, itp. Zainteresowany nie poniósł i nie poniesie jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem opisanej działki nr 138 do sprzedaży w postaci ogrodzenia lub uzbrojenia terenu. Działka ta jest terenem niezabudowanym i nigdy nie była terenem zabudowanym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż wymienionej nieruchomości powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że w analizowanej sytuacji brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy - w związku ze sprzedażą działki - za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Powyższe wynika z faktu, że grunt, o którym mowa we wniosku, nie został nabyty przez Zainteresowanego z zamiarem jego dalszej odsprzedaży. Wnioskodawca otrzymał bowiem nieruchomość od rodziców na podstawie umowy darowizny z dnia 4 kwietnia 1997 r. w celu dalszego prowadzenia gospodarstwa rolnego. Zainteresowany zatem prowadzi na działce, stanowiącej jego majątek osobisty, wyłącznie uprawy rolne.

Zaznaczyć przy tym należy, że sam fakt prowadzenia działalności rolniczej na gruncie nie przesądza o konieczności opodatkowania dostawy działek. Zainteresowany nie jest czynnym podatnikiem VAT, a działka nie jest i nie była wykorzystywana przez Niego do żadnej działalności gospodarczej.

Ponadto, Wnioskodawca nie dokonywał żadnych profesjonalnych działań zmierzających do sprzedaży gruntu, nie ponosił też jakichkolwiek nakładów związanych z przygotowaniem opisanej działki do sprzedaży w postaci ogrodzenia lub uzbrojenia terenu. Nie udostępniał również innym osobom gruntu na podstawie umowy: najmu, dzierżawy czy użyczenia.

Pomimo, że Zainteresowany zawarł wstępną umowę z nabywcą, powyższych zdarzeń nie można uznać za działania zbliżone do tych, jakie podejmują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, lecz za działania związane z zarządem majątkiem prywatnym.

W niniejszej sprawie, brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpił bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że sprzedaż wskazanej we wniosku działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie podjął takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Zainteresowany nie podejmował żadnych czynności zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności: uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu, podział działek). Wnioskodawca nie podejmował również żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykle formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W związku powyższym, Wnioskodawca sprzedając przedmiotowy grunt będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawi Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie planowanej sprzedaży gruntu, a dostawie tej cech czynności opodatkowanej, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawca sprzedając działkę nr 138 nie będzie występował w charakterze podatnika podatku VAT, a czynność sprzedaży przedmiotowego gruntu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.