ILPP1/4512-1-355/15-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 18 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych - jest prawidłowe.

W dniu 18 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest wiodącym dostawcą rozwiązań poprawiających wydajność gospodarstw rolnych profesjonalnych producentów żywności. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody osobowe. Pojazdy te stanowią własność Spółki, są przedmiotem leasingu lub są przez Spółkę najmowane od podmiotów trzecich.

Wśród wykorzystywanych w działalności gospodarczej Spółki samochodów osobowych można wyróżnić tzw.:

* samochody funkcyjne - tj. samochody służbowe przypisane do konkretnego Pracownika oraz

* samochody administracyjne - tj. samochody służbowe przeznaczone do ogólnego użytku (nieprzypisane do konkretnych pracowników Spółki).

Zgodnie z postanowieniami obowiązującej w Spółce "Polityki użytkowania samochodów służbowych dla pracowników (...)" (dalej: Polityka samochodowa):

* samochody administracyjne mogą być wykorzystywane przez pracowników wyłącznie w celach służbowych,

* samochody funkcyjne powinny być wykorzystywane przede wszystkim w celach służbowych. Pojazdy te mogą być używane przez wybranych pracowników również w celach prywatnych, jednakże wyłącznie w zakresie i na zasadach określonych w przedmiotowym dokumencie. W takim przypadku, Spółka nie pobiera od pracowników wynagrodzenia z tytułu udostępnienia im samochodów funkcyjnych.

Wartość świadczenia polegającego na nieodpłatnym udostępnieniu pracownikowi samochodu służbowego (funkcyjnego) do celów prywatnych została ustalona zgodnie z obowiązującymi przepisami o podatku dochodowym od osób fizycznych w formie ryczałtu, którego wartość jest uzależniona od pojemności silnika i obecnie wynosi odpowiednio:

* 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³;

* 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności powyżej 1600 cm³;.

Powyższa wartość świadczenia jest doliczana do przychodu pracownika na bazie miesięcznej.

W świetle zapisów Polityki samochodowej, koszty związane z eksploatacją samochodu (tekst jedn.: naprawy, ubezpieczenie, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), są ponoszone przez Spółkę. Ponadto, Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego do jazd w celach prywatnych do wysokości ustalonego miesięcznego limitu przebiegu samochodu służbowego (funkcyjnego) w celach prywatnych (wyrażonego w k.m.). Wartość paliwa wykorzystanego przez pracownika do celów prywatnych w ramach miesięcznego limitu, o którym mowa powyżej, jest również określana ryczałtowo - jako iloczyn liczby kilometrów w ramach limitu i stawki za jeden kilometr przebiegu odzwierciedlającej średnie spalanie i cenę paliwa. Powyższa kwota jest doliczana do przychodu pracownika również na bazie miesięcznej. Natomiast w przypadku przekroczenia ustalonego limitu przebiegu, pracownik jest zobowiązany do zatankowania pojazdu i pokrycia kosztów paliwa wykorzystanego na jazdy prywatne we własnym zakresie.

Z uwagi na fakt, że samochody funkcyjne są wykorzystywane do celów "mieszanych" (tekst jedn.: do wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, jak również do celów prywatnych pracowników Spółki), Spółka dokonuje odliczenia kwoty stanowiącej 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dostawę tych pojazdów (w przypadku pojazdów nabytych przez Spółkę) lub ratę leasingową/czynsz (w przypadku pojazdów będących przedmiotem leasingu operacyjnego/najmu). Z tego samego względu, Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego również w stosunku do wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją takich samochodów (takich jak naprawy, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.).

Dodatkowo, podczas podróży służbowych (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) pracownicy Spółki mogą również użytkować samochody osobowe na podstawie krótkoterminowych umów najmu zawieranych z wypożyczalniami. Wówczas koszt najmu takich samochodów (czynszu) oraz paliwa ponosi Spółka.

Ponadto, z uwagi na fakt, że wypełnienie wskazanych w przepisach o VAT warunków formalnych determinujących możliwość 100% odliczenia VAT z tytułu wymienionych powyżej kategorii wydatków wiązałoby się z koniecznością poniesienia zbyt dużych nakładów pracy administracyjnej, Spółka podjęła decyzję o dokonywaniu częściowego odliczenia VAT również w odniesieniu do wydatków związanych z samochodami administracyjnymi oraz tymi użytkowanymi na podstawie krótkoterminowych umów najmu (pomimo, że w praktyce pojazdy te są wykorzystywane wyłącznie do celów służbowych). W konsekwencji, Spółka nie złożyła informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) w zakresie tych samochodów oraz nie prowadzi ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4-7 ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy począwszy od dnia 1 lipca 2015 r., Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów funkcyjnych i administracyjnych, jak również do napędu samochodów osobowych użytkowanych przez pracowników Spółki na podstawie krótkoterminowych umów najmu.

Zdaniem Wnioskodawcy, począwszy od dnia 1 lipca 2015 r., Spółce będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów funkcyjnych i administracyjnych, jak również do napędu samochodów osobowych użytkowanych przez pracowników Spółki na podstawie krótkoterminowych umów najmu.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikom przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z wyjątkami określonymi wprost w przepisach tejże ustawy).

W ust. 2 powołanego wyżej art. 86 ustawy o VAT, wskazano natomiast że co do zasady kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Niemniej jednak, z dniem 1 kwietnia 2014 r. ustawodawca wprowadził szczególne regulacje dotyczące zakresu odliczenia podatku naliczonego w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi. Jak wynika bowiem z art. 86a ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego stanowi 50% kwoty podatku m.in. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do art. 2 pkt 34 ustawy, o VAT, przez pojazdy samochodowe należy rozumieć pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Jak wskazano natomiast w art. 86a ust. 2 ustawy o VAT, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1 tego artykułu, zalicza się m.in. wydatki dotyczące nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Przy czym, stosownie do art. 12 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , Nr 312; dalej: Ustawa nowelizująca), w odniesieniu do paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych, częściowe odliczenie podatku naliczonego w wysokości 50% kwoty podatku wynikającej z otrzymanej przez podatnika faktury dokumentującej nabycie tych towarów będzie możliwe dopiero od dnia 1 lipca 2015 r.

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w świetle art. 86a ust. 1 ustawy o VAT w zw. z art. 12 ust. 1 Ustawy nowelizującej, począwszy od dnia 1 lipca 2015 r., będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych użytkowanych w działalności gospodarczej Spółki, tj. zarówno samochodów administracyjnych oraz samochodów osobowych użytkowanych na podstawie krótkoterminowych umów najmu (w praktyce wykorzystywanych przez pracowników Spółki wyłącznie do celów służbowych), jak również samochodów funkcyjnych (wykorzystywanych do celów mieszanych).

Spółka przy tym wskazała, że - w jej ocenie - wprowadzenie przez ustawodawcę częściowego prawa do odliczenia VAT naliczonego z tytułu wydatków związanych z pojazdami samochodowymi (w tym paliwa) miało na celu uwzględnienie wszystkich przypadków użytku prywatnego takich pojazdów. Jak wynika bowiem z uzasadnienia projektu Ustawy nowelizującej, "Projektowana ustawa wprowadza ograniczenia w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków (np. zakupu paliw do napędu, czy też innych wydatków eksploatacyjnych) dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego. Podkreślenia wymaga, że dla celów stosowania tego ograniczenia wykorzystywanie "mieszane" - z uwagi na upraszczający charakter decyzji, ale też i na jej działanie przeciw nadużyciom wskutek braku często możliwości kontroli ze strony administracji - należy postrzegać w kategoriach potencjalnej, a nie faktycznej, możliwości użytku pojazdu do celów prywatnych".

W ocenie Spółki, powyższe prowadzi więc do wniosku, że w odniesieniu do samochodów funkcyjnych od dnia 1 lipca 2015 r. ograniczone prawo do odliczenia VAT naliczonego będzie jej przysługiwać nawet w przypadku, gdy będzie ona posiadać wiedzę, jaka ilość paliwa zostanie wykorzystana wyłącznie na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą (na prywatne cele pracowników Spółki). Zgodnie bowiem z powyższym uzasadnieniem projektu Ustawy nowelizującej, istotna jest potencjalna, a nie faktyczna możliwość użytku pojazdu do celów prywatnych.

Zasadność powyższego poglądu znajduje również uzasadnienie m.in. w treści Decyzji Wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniającej Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (2013/805/UE), której realizację stanowi projekt Ustawy nowelizacyjnej. W powoływanym dokumencie zauważono bowiem, że "Trudne jest dokładne określenie zakresu wykorzystywania pojazdów silnikowych do celów niezwiązanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a nawet jeśli jest to możliwe, związana z tym procedura jest często uciążliwa. W ramach środków, których dotyczy wniosek, kwota odliczenia VAT w przypadku wydatków związanych z pojazdami silnikowymi, które nie są używane wyłącznie do celów działalności gospodarczej, powinna, z pewnymi wyjątkami, być ustalana na podstawie procentowej stawki zryczałtowanej. Na podstawie dostępnych informacji władze Rzeczpospolitej Polskiej uważają, że stawka 50% jest uzasadniona".

Mając na uwadze powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że począwszy od dnia 1 lipca 2015 r. będzie jej przysługiwać prawo do odliczenia kwoty stanowiącej 50% VAT naliczonego z tytułu zakupu paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych użytkowanych w działalności gospodarczej Spółki (tekst jedn.: zarówno samochodów administracyjnych oraz samochodów użytkowanych na podstawie krótkoterminowych umów najmu, jak i samochodów funkcyjnych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast, w myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Od 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Podstawą wprowadzonych zmian jest przede wszystkim decyzja wykonawcza Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. upoważniająca Rzeczpospolitą Polską do stosowania środków stanowiących odstępstwo od art. 26 ust. 1 lit. a i art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 353 z 28 grudnia 2013 r., str. 51), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady. Zmiany wynikają również z konieczności dostosowania przepisów o podatku od towarów i usług do tez wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-160/11 Bawaria Motors.

Zgodnie z przepisem art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Na podstawie art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością, np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany". Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych". Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Od zasady wynikającej z art. 86a ust. 1 i ust. 2 występują jednakże wyjątki.

I tak, w świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy).

Wskazane wyżej przepisy art. 86a ustawy wprowadzają ograniczenie w odliczaniu podatku naliczonego w odniesieniu do wszystkich wydatków eksploatacyjnych (m.in. nabycia paliwa), dotyczących pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, przeznaczonych do użytku "mieszanego", tj. wykorzystywanych zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i do celów użytku prywatnego.

Od dnia 1 kwietnia 2014 r. obowiązuje art. 2 pkt 34 ustawy, który stanowi, że przez pojazdy samochodowe rozumie się pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), przez pojazd samochodowy rozumie się pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Natomiast art. 2 pkt 40 ustawy - Prawo o ruchu drogowym wskazuje, że samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ustawy nowelizującej).

Z powyższego wynika, że do 30 czerwca 2015 r. - stosownie do ww. art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej - nie można dokonywać odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu pojazdów służących zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, jeśli są to:

Prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu wykorzystywanych do napędu wskazanych w art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej samochodów osobowych oraz innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych przysługiwać będzie zatem dopiero od dnia 1 lipca 2015 r.

W związku z tym od dnia 1 lipca 2015 r., na podstawie art. 86a ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej, przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych oraz niektórych innych pojazdów samochodowych, wykorzystywanych przez podatnika do celów "mieszanych" (czyli do działalności gospodarczej i do celów prywatnych). Oznacza to, że od dnia 1 lipca 2015 r. podatek VAT z tytułu nabycia paliwa wykorzystywanego do napędu ww. pojazdów będzie odliczany tak jak pozostałe wydatki związane z pojazdami samochodowymi wykorzystywanymi do celów mieszanych, czyli na ogólnych zasadach wynikających z art. 86a ustawy.

Należy wskazać jednak, że prawo do odliczenia należy oceniać - co do zasady - w świetle przepisów obowiązujących na moment powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy paliwa. Jeżeli zatem zakup paliwa dokonany został do dnia 30 czerwca 2015 r., to bez względu na fakt, że faktura została wystawiona po tym dniu, tj. już w lipcu 2015 r. prawo do odliczenia podatku w takim przypadku nie będzie przysługiwało. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy z tytułu opisanej czynności powstał bowiem przed dniem 1 lipca 2015 r., zatem prawo do odliczenia podatku należnego należy również oceniać według stanu prawnego obowiązującego przed dniem 1 lipca 2015 r.

Uregulowanie takie jest zgodne z art. 86 ust. 10 ustawy oraz art. 167 powołanej wyżej Dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest wiodącym dostawcą rozwiązań poprawiających wydajność gospodarstw rolnych profesjonalnych producentów żywności. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą posiada flotę samochodów, w skład której wchodzą m.in. samochody osobowe, tj. samochody funkcyjne, które przypisane są do konkretnego pracownika oraz samochody administracyjne, które przeznaczone są do ogólnego użytku (nieprzypisane do konkretnych pracowników Spółki).

Pojazdy te stanowią własność Spółki, są przedmiotem leasingu lub są przez Spółkę najmowane od podmiotów trzecich.

Zgodnie z Polityką samochodową Spółki samochody administracyjne mogą być wykorzystywane przez pracowników wyłącznie w celach służbowych. Z kolei samochody funkcyjne powinny być wykorzystywane przede wszystkim w celach służbowych. Pojazdy te mogą być używane przez wybranych pracowników również w celach prywatnych, jednakże wyłącznie w zakresie i na zasadach określonych w przedmiotowym dokumencie. W takim przypadku, Spółka nie pobiera od pracowników wynagrodzenia z tytułu udostępnienia im samochodów funkcyjnych.

W świetle zapisów Polityki samochodowej, koszty związane z eksploatacją samochodu (tekst jedn.: naprawy, ubezpieczenie, wydatki na przeglądy, myjnię samochodową, płyny eksploatacyjne etc.), są ponoszone przez Spółkę. Ponadto, Spółka pokrywa koszty paliwa zużytego do jazd w celach prywatnych do wysokości ustalonego miesięcznego limitu przebiegu samochodu służbowego (funkcyjnego) w celach prywatnych (wyrażonego w k.m.). Natomiast w przypadku przekroczenia ustalonego limitu przebiegu, pracownik jest zobowiązany do zatankowania pojazdu i pokrycia kosztów paliwa wykorzystanego na jazdy prywatne we własnym zakresie.

Z uwagi na fakt, że samochody funkcyjne są wykorzystywane do celów "mieszanych", Spółka dokonuje odliczenia kwoty stanowiącej 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących dostawę tych pojazdów (w przypadku pojazdów nabytych przez Spółkę) lub ratę leasingową/czynsz (w przypadku pojazdów będących przedmiotem leasingu operacyjnego/najmu). Z tego samego względu, Spółka dokonuje odliczenia 50% VAT naliczonego również w stosunku do wydatków związanych z użytkowaniem i eksploatacją takich samochodów.

Dodatkowo, podczas podróży służbowych (zarówno krajowych, jak i zagranicznych) pracownicy Spółki mogą również użytkować samochody osobowe na podstawie krótkoterminowych umów najmu zawieranych z wypożyczalniami. Wówczas koszt najmu takich samochodów (czynszu) oraz paliwa ponosi Spółka.

Spółka wskazała, że nie złożyła informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy w zakresie tych samochodów oraz nie prowadzi ewidencji ich przebiegu, o której mowa w art. 86a ust. 4-7 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów funkcyjnych i administracyjnych, jak również do napędu samochodów osobowych użytkowanych przez pracowników Spółki na podstawie krótkoterminowych umów najmu.

Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego wskazuje, że w stosunku do posiadanych samochodów, których dotyczy zapytanie, nie złożył informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy oraz nie prowadzi ewidencji ich przebiegu. Ponadto Zainteresowany zaznaczył także, że część samochodów, np. funkcyjne są wykorzystywane do celów "mieszanych", tj. do wykonywania czynności związanych z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę, jak również do celów prywatnych pracowników Spółki. Zatem w tej sytuacji, Wnioskodawca nie wyklucza więc użycia samochodu osobowego przez pracownika do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ możliwe jest wykorzystanie samochodu do celów prywatnych.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisanego zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie będzie prowadził ewidencji przebiegu pojazdów oraz - jak sam wskazał - samochody osobowe będą wykorzystywane do celów "mieszanych", będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającej z faktur dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów. Ww. prawo będzie przysługiwało Zainteresowanemu pod warunkiem niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Podsumowując, Wnioskodawcy począwszy od dnia 1 lipca 2015 r., będzie przysługiwać prawo do odliczenia kwoty stanowiącej 50% podatku naliczonego w odniesieniu do paliwa wykorzystywanego do napędu samochodów osobowych użytkowanych w działalności gospodarczej Spółki, tj. zarówno samochodów administracyjnych oraz samochodów osobowych użytkowanych na podstawie krótkoterminowych umów najmu, jak również samochodów funkcyjnych, zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy w zw. z art. 12 ust. 1 ustawy nowelizującej.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturach dokumentujących zakup paliwa wykorzystywanego do samochodów osobowych. Natomiast, kwestia dotycząca stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego udostępnienia pracownikowi samochodu służbowego została załatwiona odrębną interpretacją z dnia 17 sierpnia 2015 r. nr ILPP1/4512-1-355/15-3/AW.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.