ILPP1/4512-1-352/15-4/JSK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 14 sierpnia 2015 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-352/15-4/JSK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2015 r. (data wpływu 15 maja 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokalu oddanego w najem z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia tej nieruchomości miną co najmniej 2 lata (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokalu oddanego w najem z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia tej nieruchomości nie miną co najmniej 2 lata (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) - jest prawidłowe,

* braku zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, stanowiącymi majątek prywatny Wnioskodawcy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe,

* podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie: zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokalu oddanego w najem z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1), braku zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, stanowiącymi majątek prywatny Wnioskodawcy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1) oraz podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zwolnionym, prowadzącym działalność gospodarczą. Zwolnienie w podatku VAT wynika zarówno z przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej (usługi w zakresie opieki medycznej) jak i z nieosiągania progu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (inna działalność). Do składników majątku Wnioskodawcy należą m.in. nieruchomości - lokale mieszkalne i użytkowe, stanowiące odrębny przedmiot własności wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, w stosunku do których nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia i które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem. W związku z tym, że przekazanie nieruchomości w ramach podziału majątku spółki komandytowej na rzecz Wnioskodawcy nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (brak opodatkowania przekazania nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy przy rozwiązaniu spółki, a tym samym brak możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony potwierdził Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach wydanych dla spółki komandytowej z wniosku przyszłych wspólników spółki komandytowej, w tym z wniosku Wnioskodawcy z dnia 27 września 2013 r., przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy tych transakcjach. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił, ani nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości.

Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie nieruchomości, które otrzymał przy podziale majątku spółki komandytowej.

Zainteresowany wskazuje, że dnia 19 lutego 2015 r. zwrócił się z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w wyniku czego w dniu 6 maja 2015 r. Minister Finansów wydał indywidualną interpretację, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe. Pytanie zadane we wniosku oraz własne stanowisko w sprawie było identyczne z przedstawionym w niniejszym wniosku. Jednakże w stanie faktycznym sprawy błędnie podano, że Wnioskodawca "prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie robót budowlanych związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych, a także w zakresie obrotu nieruchomościami". Zdaniem Wnioskodawcy, ww. różnica w stanie faktycznym sprawy nie powinna mieć żadnego wpływu na rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie, jednakże Wnioskodawca z ostrożności, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie, składa ponownie wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji, już z prawidłowym określeniem statusu Wnioskodawcy.

Ponadto z pisma z dnia 23 czerwca 2015 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku - wynika, że:

1. Lokale mieszkalne i użytkowe, o których mowa we wniosku o interpretację, nie są wykorzystywane w działalnością gospodarczej Wnioskodawcy, stanowią jego majątek prywatny, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

2. Przez "inną działalność" prowadzoną przez Wnioskodawcę, należy rozumieć działalność medyczną, nieobjętą zwolnieniem z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

3. Nieruchomości, które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

4. Wnioskodawca aktualnie udostępnia osobie trzeciej jeden lokal na podstawie odpłatnej umowy najmu (najem opodatkowany ryczałtem). Lokal ten należy do majątku prywatnego Wnioskodawcy i nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Reszta lokali, o których mowa we wniosku o interpretację, nie jest udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę będzie korzystało ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: VATU).

2. Czy nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 VATU.

Ad. 2

Nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny nie będzie w ogóle podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

UZASADNIENIE

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 VATU postanowiono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Definicję podatnika zawiera natomiast art. 15 ust. 1 VATU, zgodnie z którym podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 VATU, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 VATU stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan sprawy oraz przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 VATU stwierdzić należy, że ze względu na to, że dostawa lokali będzie dokonywana przed ich pierwszym zasiedleniem, sprzedaż lokali mieszkalnych i użytkowych przez Zainteresowanego nie będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 VATU.

Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a VATU, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a VATU).

Wobec przedstawionego powyżej stanu sprawy oraz biorąc pod uwagę treść art. 43 ust. 1 pkt 10a VATU należy przyjąć, że transakcje odpłatnego zbycia opisanych we wniosku nieruchomości, będą zwolnione z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ obie przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia uregulowanego tym przepisem zostały spełnione, tj.:

* Wnioskodawcy, który będzie dokonywał dostawy, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej nieruchomości, (co zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji Ministra Finansów wydanej dla Zainteresowanego);

* Zainteresowany nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie nieruchomości.

Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 8 VATU, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem. Jeżeli zatem dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w pkt 1, należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.

Ad. 2

Zgodnie z art. 5 VATU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 VATU postanowiono, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 7 ust. 2 VATU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Biorąc pod uwagę powyższy przepis należy stwierdzić, że nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa w drodze umowy darowizny, będzie opodatkowane tylko wówczas, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z przedstawionego powyżej stanu sprawy, Zainteresowanemu, który będzie dokonywał nieodpłatnego przekazania nieruchomości w drodze umowy darowizny, nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tej nieruchomości (co zostało potwierdzone w indywidualnych interpretacjach Ministra Finansów wydanych dla spółki komandytowej z wniosków przyszłych wspólników spółki, w tym z wniosku Wnioskodawcy), stąd też należy przyjąć, że transakcje te w ogóle nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w pkt 2, należy uznać za prawidłowe w pełnym zakresie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokalu oddanego w najem z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia tej nieruchomości miną co najmniej 2 lata (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokalu oddanego w najem z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia tej nieruchomości nie miną co najmniej 2 lata (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),

* nieprawidłowe - w zakresie braku zwolnienia od podatku zbycia nieruchomości - lokali z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, stanowiącymi majątek prywatny Wnioskodawcy (część pytania oznaczonego we wniosku nr 1),

* prawidłowe - w zakresie podlegania opodatkowaniu nieodpłatnego zbycia (w drodze darowizny) ww. nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez pojęcie "dostawy towarów", należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Interpretując zawarty w ww. artykule zwrot "przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel" należy podkreślić, że jest to czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu "prawo do rozporządzania jak właściciel" nie można interpretować jako "prawo własności". Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Natomiast w art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Z powyższego jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;

2.

wszelkie inne darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu, nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Podatnikami - zgodnie z zapisem art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Zaznaczyć przy tym należy, że nie każda czynność dokonana przez podmiot mający status podatnika, będzie podlegać opodatkowaniu. Status podatnika podatku od towarów i usług nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Z opisu sprawy wynika, Wnioskodawca jest podatnikiem VAT zwolnionym, prowadzącym działalność gospodarczą. Zwolnienie w podatku VAT wynika zarówno z przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej (usługi w zakresie opieki medycznej, nieobjęte zwolnieniem z art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług), jak i z nieosiągania progu sprzedaży, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT (inna działalność). Do składników majątku Wnioskodawcy należą m.in. lokale mieszkalne i użytkowe, stanowiące odrębny przedmiot własności wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tymi lokalami, w stosunku do których nie doszło jeszcze do pierwszego zasiedlenia i które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, w której był komandytariuszem. W związku z tym, że przekazanie nieruchomości w ramach podziału majątku spółki komandytowej na rzecz Wnioskodawcy nie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT (brak opodatkowania przekazania nieruchomości na rzecz Wnioskodawcy przy rozwiązaniu spółki, a tym samym brak możliwości obniżenia podatku należnego o podatek naliczony potwierdził Minister Finansów w indywidualnych interpretacjach wydanych dla spółki komandytowej z wniosku przyszłych wspólników spółki komandytowej, w tym z wniosku Wnioskodawcy z dnia 27 września 2013 r.), przy nabyciu przedmiotowych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy tych transakcjach. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił, ani nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie przedmiotowych nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości. Obecnie Wnioskodawca planuje zbycie nieruchomości, które otrzymał przy podziale majątku spółki komandytowej.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że lokale mieszkalne i użytkowe, o których mowa we wniosku o interpretację, nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, stanowią jego majątek prywatny, niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nieruchomości, które Wnioskodawca otrzymał w związku z podziałem majątku spółki komandytowej, nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Wnioskodawca aktualnie udostępnia osobie trzeciej jeden lokal na podstawie odpłatnej umowy najmu (najem opodatkowany ryczałtem). Lokal ten należy do majątku prywatnego Wnioskodawcy i nie jest związany z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Reszta lokali, o których mowa we wniosku o interpretację, nie jest udostępniana osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych.

Na tle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące m.in. wskazania czy odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas, gdy wpisuje się w definicję dostawy towaru lub świadczenia usług i zostanie wykonana przez działającego w tym zakresie podatnika VAT.

W związku z tym należy ustalić, czy w odniesieniu do planowanej transakcji odpłatnego zbycia ww. nieruchomości, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy i powołane wyżej przepisy, należy stwierdzić, że w związku z tym, iż ww. opisana nieruchomość, tj. lokale mieszkalne i użytkowe, poza lokalem, który Wnioskodawca udostępnia osobie trzeciej odpłatnie, stanowią składniki majątku prywatnego Zainteresowanego, niezwiązane z żadną działalnością gospodarczą, i które nie są wykorzystywane przez Zainteresowanego w celach zarobkowych, to w związku z tym, Wnioskodawca, sprzedając te nieruchomości, dokona zbycia majątku osobistego.

W świetle powyższego, Wnioskodawca, dokonując dostawy tych nieruchomości, nie wypełni przesłanek określonych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym, sprzedaż tych nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w kwestii lokalu, który Wnioskodawca udostępnia osobie trzeciej na podstawie umowy najmu należy wyjaśnić, że jest on wykorzystywany w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla określenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Ponadto, w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również podkreślić, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy - po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Należy podkreślić, że w analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do wskazanego wyżej lokalu, który Wnioskodawca udostępnia osobie trzeciej na podstawie odpłatnej umowy najmu, nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia - jak wynika z powołanego przepisu - jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

Biorąc pod uwagę powyższe zapisy ustawy oraz opis sprawy należy wskazać, że w stosunku do lokalu, który został udostępniony osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, doszło do pierwszego zasiedlenia - w momencie oddania go w najem.

Planowana dostawa ww. nieruchomości - jak wynika z opisu sprawy - nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia i będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jeżeli od momentu pierwszego zasiedlenia do dnia odpłatnego zbycia tego lokalu miną co najmniej 2 lata.

W oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie udziału w gruncie, na którym posadowiony jest ww. lokal, będący przedmiotem planowanej sprzedaży, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, odpłatne zbycie lokalu, który Wnioskodawca udostępnił osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, wraz z prawem udziału w gruncie z tym lokalem związanym, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia miną co najmniej 2 lata.

Jednakże w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanej sprzedaży nie miną co najmniej 2 lata, wówczas dostawa ww. nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji powyższego, jeżeli dostawa lokalu użytkowego nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Aby przepis ten znalazł zastosowanie muszą być spełnione dwa warunki łącznie: w stosunku do nieruchomości nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Przy czym drugiego warunku nie stosuje się, jeżeli nieruchomość w stanie ulepszonym była wykorzystywana przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawcy przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, ponadto Zainteresowany nie ponosił, ani nie zamierza ponosić wydatków na ulepszenie nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% ich wartości. W związku z powyższym, w przypadku, gdy od pierwszego zasiedlenia (oddania w najem) do dnia planowanego zbycia nie miną co najmniej dwa lata, dostawa lokalu, który Wnioskodawca udostępnił osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, będzie zwolniona od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, gdyż zostały spełnione obydwa warunki uprawniające do skorzystania z ww. zwolnienia.

Tym samym, w oparciu o art. 29a ust. 8 ustawy, zbycie udziału w gruncie, na którym posadowiony jest ww. lokal, będący przedmiotem planowanej sprzedaży, również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem odpłatne zbycie lokalu, który Wnioskodawca udostępnił osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, wraz z prawem udziału w gruncie z tym lokalem związanym, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia tego lokalu do dnia planowanego zbycia nie miną ponad 2 lata.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Zainteresowanego dotyczą również kwestii, czy nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę na podstawie umowy darowizny będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy wpisuje się w definicję dostawy towaru lub świadczenia usług i zostanie wykonana przez działającego w tym zakresie podatnika VAT.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do planowanej transakcji nieodpłatnego przekazania (darowizny) ww. nieruchomości Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Równocześnie, musi być również spełniona przesłanka przedmiotowa, a zatem należy mieć na uwadze przepisy art. 7 i art. 8 ustawy.

W analizowanym przypadku - jak wynika z opisu sprawy - nieruchomości częściowo były wykorzystywane przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, tj. lokal oddany w najem. Zatem w związku ze zbyciem tego lokalu Zainteresowany wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Natomiast pozostałe lokale stanowią majątek prywatny Wnioskodawcy, ponieważ nie były wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. W związku z tym, w momencie zbycia Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów, ich imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki. Natomiast zużycie towarów podlega opodatkowaniu tylko wówczas, gdy dokonywane jest na rzecz podmiotów i na cele wymienione w art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, pod warunkiem, że przysługiwało prawo do odliczania podatku naliczonego. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego, to wszelkie przekazanie lub zużycie towarów bez wynagrodzenia (nieodpłatne przekazania), pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Zatem, skoro - jak wynika z treści wniosku - Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z nabyciem ww. nieruchomości, nieodpłatne zbycie tych nieruchomości na podstawie umowy darowizny - w świetle art. 7 ust. 2 ustawy - nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto, sprzedaż pozostałych lokali (nieudostępnianych osobom trzecim na podstawie umowy najmu) stanowiących majątek niezwiązany z prowadzoną działalnością gospodarczą, czyli majątek prywatny, nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Podsumowując:

1. Odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę wyżej opisanych lokali, stanowiących odrębny od gruntu przedmiot własności, innych niż lokal oddany w najem wykorzystywany przez Niego w działalności gospodarczej, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a, w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy, gdyż sprzedaż tych nieruchomości będzie stanowić dostawę majątku prywatnego Zainteresowanego i w konsekwencji nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

2. Odpłatne zbycie przez Zainteresowanego lokalu udostępnionego osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem tego lokalu, a jego planowanym zbyciem miną co najmniej 2 lata.

3. Odpłatne zbycie przez Zainteresowanego lokalu udostępnionego osobie trzeciej na podstawie umowy najmu, wykorzystywanego przez Wnioskodawcę w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, stanowiącego odrębny od gruntu przedmiot własności, wraz z prawem udziału w gruncie związanym z tym lokalem, będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a oraz art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku niespełnienia warunków zwolnienia wynikających z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

4. Nieodpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę, na podstawie umowy darowizny nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego Wnioskodawca stwierdził, że: "Odpłatne zbycie ww. nieruchomości przez Zainteresowanego będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 VATU".

Tut. Organ pragnie zauważyć, że pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowej dostawy, w sytuacji lokali, których Wnioskodawca nie wykorzystuje w działalności gospodarczej) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której dostawa nieruchomości - lokali (niewykorzystywanych w działalności gospodarczej) nie będzie podlegała opodatkowaniu. W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl