ILPP1/4512-1-344/16-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2016 r. (data wpływu 10 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny nieruchomości gruntowej zabudowanej - jest prawidłowe.

W dniu 10 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny nieruchomości gruntowej zabudowanej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 19 lipca 1999 r., aktem notarialnym, Miasto przekazało w formie darowizny na rzecz Wnioskodawcy, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości 11/10 o powierzchni 1557 m² i prawo własności znajdującego się na tej nieruchomości budynku. Darowizna ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W roku 2003 Wnioskodawca dokonał podziału przedmiotowej nieruchomości na dwie działki o numerach 11/39 i 11/40, natomiast w roku 2007 Wojewoda wydał decyzję, w której stwierdzał nabycie przez Wnioskodawcę z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r., prawa własności przedmiotowych działek.

W okresie użytkowania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił na nie wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Obecnie Wnioskodawca zamierza nieodpłatnie przekazać w formie darowizny, na rzecz Miasta prawo własności zabudowanej nieruchomości o numerze 11/39.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy darowizna na rzecz Miasta prawa własności zabudowanej nieruchomości będącej działką o numerze 11/39, której zamierza dokonać Wnioskodawca, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, darowizna na rzecz Miasta prawa własności zabudowanej nieruchomości, będącej działką o numerze 11/39, której zamierza dokonać Wnioskodawca, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Za stanowiskiem tym przemawia bowiem następująca argumentacja.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 5 i 6 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste oraz zbycie użytkowania wieczystego.

Zgodnie natomiast z art. 7 ust. 2 u.p.t.u., przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Darowizna prawa użytkowania nieruchomości oraz prawa własności budynku dokonana przez Miasto na rzecz Wnioskodawcy w dniu 19 lipca 1999 r. nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przez co Zainteresowanemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nieodpłatnego nabycia tych praw. Nadto w okresie użytkowania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił na nie wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Tym samym darowizna prawa własności zabudowanej nieruchomości będącej działką o numerze 11/39 na rzecz Miasta, której zamierza dokonać Wnioskodawca, nie będzie opodatkowana podatkiem od towarów usług, bowiem nie zachodzą tu przesłanki opodatkowania tej czynności, wskazane w art. 7 ust. 2 u.p.t.u.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego dostawa co do zasady jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W związku z powyższym, sprzedaż własności gruntu (niezabudowanego lub zabudowanego) należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że dostawa towarów, rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra, a ponadto musi to być czynność odpłatna.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątek, który został zawarty - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy.

Stosownie do brzmienia powyższego przepisu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

W myśl art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazywanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości bądź w części. Powyższe oznacza, że darowiznę towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem.

W konsekwencji, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Księgi trzeciej Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 19 lipca 1999 r., aktem notarialnym, Miasto przekazało w formie darowizny na rzecz Wnioskodawcy, prawo użytkowania wieczystego nieruchomości 11/10 o powierzchni 1557 m² i prawo własności znajdującego się na tej nieruchomości budynku. Darowizna ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W roku 2003 Wnioskodawca dokonał podziału przedmiotowej nieruchomości na dwie działki o numerach 11/39 i 11/40, natomiast w roku 2007 Wojewoda wydał decyzję, w której stwierdzał nabycie przez Wnioskodawcę z mocy prawa z dniem 1 września 2005 r., prawa własności przedmiotowych działek. W okresie użytkowania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił na nie wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Obecnie Wnioskodawca zamierza nieopłatnie przekazać w formie darowizny, na rzecz Miasta prawo własności zabudowanej nieruchomości o numerze 11/39.

W związku z powyższym wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy darowizna na rzecz Miasta prawa własności zabudowanej nieruchomości będącej działką o numerze 11/39, której zamierza dokonać Wnioskodawca, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy, wskazać należy, że planowana czynność darowizny nieruchomości zabudowanej będącej działką o numerze 11/39 na rzecz Miasta - co do zasady mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - wskazanym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Powyższe wynika z faktu, że czynność ta jest czynnością cywilnoprawną, która za przedmiot będzie miała - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - towar, i w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel.

Jednakże jak wynika z okoliczności sprawy, nabycie opisanej nieruchomości nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Ponadto w okresie użytkowania ww. nieruchomości Wnioskodawca nie ponosił na nią wydatków na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, zatem planowana darowizna nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, darowizna na rzecz Miasta prawa własności zabudowanej nieruchomości będącej działką o numerze 11/39, której zamierza dokonać Wnioskodawca, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.