ILPP1/4512-1-307/16-2/AS - Możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 u.p.t.u.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2016 r. (data wpływu 20 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 20 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia od podatku zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od 12 listopada 2014 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wycen nieruchomości. Jest rzeczoznawcą majątkowym. Wykonywana działalność gospodarcza posiada zapis PKD 68.31.Z, czyli Pośrednictwo w obrocie nieruchomościami.

Podklasa ta obejmuje działalność w zakresie:

Wnioskodawca wykonuje usługi wyłącznie z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego - wycena nieruchomości - zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, na rzecz przede wszystkim osób prawnych, tj. urzędy miast, starostwa powiatowe, Agencja Nieruchomości Rolnych.

Zainteresowany zarejestrowany jest jako podatnik podatku VAT czynny.

Do dnia dzisiejszego, jedynym zakresem świadczenia usług przez Wnioskodawcę są usługi w zakresie wyceny nieruchomości. Zainteresowany sporządza operaty szacunkowe. Nie prowadzi doradztwa w żadnej formie w tym zakresie. Nie będzie wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przychód uzyskany w roku 2015 z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na wycenie nieruchomości, nie przekroczył 45.000 zł.

Zainteresowany jest drobnym przedsiębiorcą gospodarczym.

Przewidywana wartość sprzedaży w kolejnym roku 2016 nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej 150.000 zł. Podobnie w kolejnych latach.

Od początku działalności Zainteresowany nie prowadził i nie prowadzi też usług w zakresie zarządzania nieruchomościami, w związku z powyższym, zrezygnował z tego zapisu w zakresie wykonywanej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego, polegającego na sporządzaniu operatów szacunkowych bez doradztwa w tym zakresie, w sytuacji, gdy przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwoty 150.000 zł, Wnioskodawca będzie podlegał zwolnieniu podmiotowemu od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, szacowanie nieruchomości nie jest doradztwem i winno podlegać zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Rzeczoznawca majątkowy określa wartość nieruchomości na podstawie stwierdzonych faktów, które zaistniały na rynku nieruchomości (tekst jedn.: cen transakcyjnych, cen nieruchomości). Ustalona przez rzeczoznawcę wartość nieruchomości jest podstawą do określenia przez właściciela ceny sprzedaży, wartości aportu, wysokości udzielonego kredytu, zabezpieczenia hipotecznego, itp.

W świetle powyższych faktów, czynności wykonywane przez rzeczoznawcę majątkowego, nie mają charakteru doradczego. Rzeczoznawca majątkowy w zakresie swoich standardowych usług, nie zajmuje się doradzaniem. Jedynie potwierdza zastany stan faktyczny i na jego podstawie dokonuje wyceny nieruchomości w postaci operatu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów, i tym samym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Na mocy art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy, stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

o energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

o wyrobów tytoniowych,

o samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia podmiotowego od podatku nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wycen nieruchomości. Jest rzeczoznawcą majątkowym. Wnioskodawca wykonuje usługi wyłącznie z zakresu rzeczoznawstwa majątkowego - wycena nieruchomości - zgodnie z ustawą o gospodarce nieruchomościami, na rzecz przede wszystkim osób prawnych.

Zainteresowany zarejestrowany jest jako podatnik podatku VAT czynny. Do dnia dzisiejszego, jedynym zakresem świadczenia usług przez Wnioskodawcę są usługi w zakresie wyceny nieruchomości. Zainteresowany sporządza operaty szacunkowe. Nie prowadzi doradztwa w żadnej formie w tym zakresie. Nie będzie wykonywać żadnych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Przychód uzyskany w roku 2015 z działalności gospodarczej Wnioskodawcy, polegającej na wycenie nieruchomości, nie przekroczył 45.000 zł. Przewidywana wartość sprzedaży w kolejnym roku 2016 nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej 150.000 zł. Podobnie w kolejnych latach. Od początku działalności Zainteresowany nie prowadził i nie prowadzi też usług w zakresie zarządzania nieruchomościami.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy wykonując usługi rzeczoznawstwa majątkowego, polegające na sporządzaniu operatów szacunkowych bez doradztwa, w sytuacji, gdy przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej kwoty 150.000 zł, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym należy w tym miejscu rozstrzygnąć, czy wskazane we wniosku usługi, które będą wykonywane w ramach prowadzonej działalności, należy zaliczyć do usług, których świadczenie nie uprawnia do korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa.

W potocznym rozumieniu, termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa prawnego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa, należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN (www.sjp.pwn.pl), pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie". Na podobny kierunek wskazuje również potoczne rozumienie tego terminu, zgodnie z którym "doradztwo" to udzielanie porad, opinii i wyjaśnień. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych opinii, porad, np. ekonomicznych, czy finansowych.

Wnioskodawca w opisie sprawy wskazał, że jest osobą fizyczną posiadającą tytuł rzeczoznawcy majątkowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r. poz. 1774, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 174 ust. 1 ww. ustawy, rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

Na podstawie art. 174 ust. 2 cyt. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Stosownie do art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

Ponadto, jak wynika z powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, "rzeczoznawca" to osoba powoływana do wydawania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jej kwalifikacji.

Zatem z przytoczonej definicji nie wynika, by działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych.

Mając na uwadze opis świadczonych przez Wnioskodawcę usług oraz powyższą analizę zarówno pojęcia usług doradczych, jak i przepisów ustawy należy stwierdzić, że opisane przez Zainteresowanego usługi, które świadczy w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nie stanowią usług w zakresie doradztwa, które są wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Dodatkowo Zainteresowany wskazał, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy oraz przewidywana przez niego wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w kolejnym roku 2016 r., nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Jednocześnie należy wskazać, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, natomiast przychód uzyskany przez Zainteresowanego w poprzednim roku podatkowym, nie przekroczył kwoty 150.000 zł.

W myśl powołanego wcześniej art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W konsekwencji, jeżeli Wnioskodawca nie uzyskał łącznie w poprzednim roku podatkowym obrotu ze sprzedaży opodatkowanej, przekraczającego kwotę uprawniającą do zwolnienia, to może skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, przy czym, jeżeli wartość sprzedaży przekroczy wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy kwotę 150.000 zł, to Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego począwszy od czynności, którą przekroczy tę kwotę, w myśl art. 113 ust. 5 ustawy.

Reasumując, rzeczoznawca majątkowy - Wnioskodawca - który wykonuje działalność zawodową związaną z wyceną nieruchomości (tzn. sporządza operaty szacunkowe), zgodnie z zakresem wykonywanych czynności, nie wykonując jakichkolwiek usług doradczych, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego. W szczególności niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku, gdyby świadczone przez Wnioskodawcę usługi, były usługami doradztwa w jakimkolwiek zakresie (z wyjątkiem doradztwa rolniczego).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 710). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.