ILPP1/4512-1-163/16-4/TK - Ustalenie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 28 kwietnia 2016 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/4512-1-163/16-4/TK Ustalenie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 1 marca 2016 r. (data wpływu 9 marca 2016 r.), uzupełnionym pismami z dnia 4 kwietnia 2016 r. (data wpływu 11 kwietnia 2016 r.) i z dnia 25 kwietnia 2016 r. (data wpływu 27 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (odzyskania) podatku naliczonego w związku z realizacją projektu. Wniosek uzupełniono w dniu 11 kwietnia 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 27 kwietnia 2016 r. o wskazanie sposobu doręczenia korespondencji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza zrealizować na terenie gminy, na którym wyznaczone są dwa obszary Natura 2000: obszar ptasi oraz obszar siedliskowy, zamierzenie inwestycyjne, które polegać będzie na budowie ciągów pieszo-rowerowych wzdłuż jezdni drogi powiatowej. Ścieżki pieszo-rowerowe będą ogólnodostępne, ukierunkują ruch turystyczny na terenie cennym przyrodniczo. Nawierzchnia ścieżki pieszo-rowerowej wykonana zostanie z kostki brukowej oraz asfaltu. W ramach inwestycji zostanie wykonana również kanalizacja deszczowa, która będzie służyła odprowadzaniu wody opadowej z jezdni i ścieżki. Wykonane roboty budowlane zostaną potwierdzone fakturami wystawionymi przez czynnych podatników VAT i będą zawierały ten podatek. Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, aczkolwiek nie prowadzi działalności gospodarczej w tym zakresie. Realizowane zadanie będzie służyć mieszkańcom i turystom, którzy odwiedzają teren Gminy ze względu na duże walory krajobrazowe i przyrodnicze. Rozwinięta turystyka rowerowa i rekreacyjna na terenie Gminy wymaga odpowiedniej infrastruktury. Wybudowany obiekt będzie udostępniany nieodpłatnie i bez żadnych ograniczeń.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) Wnioskodawca pomimo, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, nie posiada prawnej możliwości odzyskiwania podatku VAT ani obniżenia podatku należnego o wysokość podatku naliczonego, ponieważ wytworzona infrastruktura w ramach realizacji projektu nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej i Gmina nie będzie miała możliwości odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturze VAT za roboty budowlane. W związku z powyższym, ani w trakcie realizacji inwestycji, ani po przyjęciu jej do użytkowania, nie spowoduje powstania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienionych w art. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, odliczenie podatku przysługuje jedynie w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego ani w czasie procesu inwestycyjnego, ani po jego zakończeniu. W tym przypadku nie powstanie żadna z czynności podlegających opodatkowaniu. Konieczność wydania interpretacji w tym zakresie jest wymagana w celu uznania, że przyszłe wydatki w tym zakresie będą wydatkami kwalifikowanymi. Gmina zamierza zrealizować ww. zadanie przy współfinansowaniu ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna.

W dniu 11 kwietnia 2016 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

Zadanie jest realizowane w ramach działalności statutowej Gminy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446) niniejsza inwestycja jest przedsięwzięciem w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ochrony środowiska, bezpieczeństwa oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Ze względu na to, że Gmina położona jest na terenie przyrodniczym bardzo bogatym i cennym, na którym wyznaczono różne formy ochrony przyrody, Wnioskodawca jest zobowiązany do przedsięwzięcia działań, które mają na celu ochronę przyrody i środowiska. Ścieżka pieszo-rowerowa znajduje się na obszarze chronionym. Wyznaczono dwa obszary Natura 2000 ze względu na bogactwo ptaków oraz siedlisk znajdujące się na tym terenie. Powoduje to, że w dobie rozwoju turystyki rowerowej i birdwatchingu, teren ten jest pod dużą presją turystów, którzy przy braku wyznaczonych kierunków zwiedzają teren bez jakiejkolwiek kontroli. Głównym celem projektu jest ochrona tej przyrody i tego bogactwa poprzez zmniejszenia presji na gatunki i siedliska m.in. poprzez ograniczanie dostępu do ostoi wybranych gatunków i właściwe ukierunkowanie ruchu turystycznego. Projekt ma na celu zabezpieczenie obszarów chronionych przed nadmierną i niekontrolowaną presją turystów.

Celem niniejszego projektu jest ochrona gatunków ptaków.

Ponadto turystyka rowerowa jest bardzo rozwinięta na terenie Gminy. Stworzenie dodatkowej infrastruktury, która przyczyni się do rozwoju kultury fizycznej i rekreacji, jest również zadaniem własnym Gminy. Rosnąca popularność rekreacji rowerowej wyznacza kierunek również dla Gminy w zakresie rodzaju rozwoju infrastruktury sportowej i rekreacyjnej.

Wybudowana infrastruktura wpłynie również na bezpieczeństwo ruchu drogowego i zwiększy ochronę pieszych i rowerzystów korzystających z drogi. Stworzenie wzdłuż drogi osobnego ciągu komunikacyjnego i wydzielenie strefy dla pieszych i rowerzystów zapewni większy komfort i bezpieczeństwo dla nich.

Reasumując, zadanie jest realizacją zadań własnych gminy wyznaczonych w ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 14.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina, będąc czynnym podatnikiem podatku od podatku od towarów i usług, ma możliwość odliczenia (odzyskania) podatku VAT zawartego w fakturach, które będą potwierdzały realizację zadania inwestycyjnego polegającego na budowie ciągu pieszo-rowerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatek związany z podatkiem VAT w niniejszym projekcie stanowi koszt kwalifikowany. Wybudowana ścieżka pieszo-rowerowa będzie udostępniana nieodpłatnie. W związku z powyższym ani w trakcie realizacji inwestycji, ani po przyjęciu jej do użytkowania, nie powstaną czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wymienione w art. 5 ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), Zainteresowany pomimo tego, że jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, nie posiada prawnej możliwości odzyskiwania podatku VAT ani obniżenia podatku należnego o wysokość podatku naliczonego, ponieważ wybudowana infrastruktura nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, odliczenie podatku przysługuje jedynie w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego ani w czasie procesu inwestycyjnego, ani po jego zakończeniu. W tym przypadku nie powstanie żadna z czynności podlegających opodatkowaniu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak stanowi art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona z podatku.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się (...) do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednakże w przypadku, gdy organy te podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach ich zadań, ale działania te podejmują na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 cyt. ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zgodnie z tym przepisem, zadania własne obejmują m.in. sprawy:

* ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej (art. 7 ust. 1 pkt 1);

* kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10);

* porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej, w tym wyposażenia i utrzymania gminnego magazynu przeciwpowodziowego (art. 7 ust. 1 pkt 14).

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina (zarejestrowany, czynny podatnik VAT) zamierza zrealizować na swoim terenie zadanie, które polegać będzie na budowie ciągów pieszo-rowerowych wzdłuż jezdni drogi powiatowej. Ścieżki pieszo-rowerowe będą ogólnodostępne, ukierunkują ruch turystyczny na terenie cennym przyrodniczo. W ramach inwestycji zostanie wykonana również kanalizacja deszczowa, która będzie służyła odprowadzaniu wody opadowej z jezdni i ścieżki. Wykonane roboty budowlane zostaną potwierdzone fakturami wystawionymi przez czynnych podatników VAT i będą zawierały ten podatek. Realizowane zadanie będzie służyć mieszkańcom i turystom, którzy odwiedzają teren Gminy ze względu na duże walory krajobrazowe i przyrodnicze. Rozwinięta turystyka rowerowa i rekreacyjna na terenie Gminy wymaga odpowiedniej infrastruktury. Wybudowany obiekt będzie udostępniany nieodpłatnie i bez żadnych ograniczeń. Wytworzona infrastruktura w ramach realizacji projektu nie będzie wykorzystywana do działalności opodatkowanej.

Wnioskodawca zamierza zrealizować ww. zadanie przy współfinansowaniu ze środków Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014-2020 w ramach działania 2.4 Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna.

Zadanie jest realizowane w ramach działalności statutowej Gminy. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, inwestycja jest przedsięwzięciem w celu zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie ochrony środowiska, bezpieczeństwa oraz kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Turystyka rowerowa jest bardzo rozwinięta na terenie Gminy. Stworzenie dodatkowej infrastruktury, która przyczyni się do rozwoju kultury fizycznej i rekreacji, jest zadaniem własnym Gminy. Rosnąca popularność rekreacji rowerowej wyznacza kierunek również dla Gminy w zakresie rodzaju rozwoju infrastruktury sportowej i rekreacyjnej. Wybudowana infrastruktura wpłynie na bezpieczeństwo ruchu drogowego i zwiększy ochronę pieszych i rowerzystów korzystających z drogi. Stworzenie wzdłuż drogi osobnego ciągu komunikacyjnego i wydzielenie strefy dla pieszych i rowerzystów zapewni większy komfort i bezpieczeństwo dla nich. Zadanie jest realizacją zadań własnych gminy wyznaczonych w ustawie o samorządzie gminnym w art. 7 ust. 1 pkt 1, 10 i 14.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia (odzyskania) podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Należy zauważyć, że prawo do odliczenia powstaje jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Trzeba wyjaśnić, że z czynnością opodatkowaną mamy do czynienia wtedy, gdy podlega ona opodatkowaniu na podstawie art. 5 ustawy oraz jest dokonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług (zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy).

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Budowa ścieżek pieszo-rowerowych odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej i może korzystać ze środków prawnych o charakterze władczym. W takim ujęciu Gmina bez wątpienia nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje ona w tym zakresie zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że nabycie tych towarów i usług nie ma związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując opisane we wniosku zadanie nie będzie działał w charakterze podatnika VAT.

W zakresie ww. wydatków Zainteresowany nie będzie miał również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. poz. 1656). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca nie spełnia ww. warunków, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odzyskania podatku VAT związanego z realizacją projektu. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Ponadto nie zostaną spełnione warunki uprawniające do uzyskania zwrotu, o którym mowa w powołanym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r.

Zgodnie z przepisem art. 14b § 3 cyt. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W świetle powyższego tut. Organ zaznacza, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile zaistniały stan faktyczny i projektowane zdarzenie przyszłe pokrywać się będą z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja straci zatem swoją aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie zasad kwalifikowalności wydatków, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2016 r. poz. 383), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl