ILPP1/4512-1-149/16-4/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 lutego 2016 r. (data wpływu 1 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży audycji i koncertów szkolnych oraz przedszkolnych dla dzieci i młodzieży - jest prawidłowe.

W dniu 1 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży audycji i koncertów szkolnych oraz przedszkolnych dla dzieci i młodzieży. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 4 maja 2016 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury w księdze rejestrowej, działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, zwanej dalej "ustawą"; ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. Do zakresu działalności Wnioskodawcy należy współtworzenie kultury muzycznej poprzez organizowanie między innymi: koncertów symfonicznych, kameralnych i recitali, konkursów i festiwali, koncertów oraz audycji szkolnych i przedszkolnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjną współpracując w szczególności ze szkołami i przedszkolami. Popularyzuje muzykę wśród dzieci i młodzieży poprzez organizację audycji i koncertów umuzykalniających. Wnioskodawca jest pomysłodawcą, twórcą i organizatorem audycji i koncertów umuzykalniających dla dzieci i młodzieży. Wnioskodawca poszukuje odbiorców wśród placówek oświatowych (przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadpodstawowe). Placówki te, po akceptacji proponowanego programu, umożliwiają realizację audycji i koncertów poprzez zapewnienie słuchaczy w miejscu przez nie wskazanym - świetlice, ośrodki kultury, sale gimnastyczne. Wnioskodawca organizuje również audycje w swojej siedzibie. Organizator (Wnioskodawca) za wykonanie usługi pobiera odpłatność w formie opłaty zryczałtowanej po uprzednim wystawieniu faktury VAT z 8% stawką podatku.

Rodzaj przeważającej działalności Wnioskodawcy mieści się w klasyfikacji PKD 9001Z "Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych".

Ponadto w piśmie z dnia 28 kwietnia 2016 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - wskazano, że:

1. Usługi świadczone przez instytucję są edukacją kulturalną, mającą na celu upowszechnianie kultury muzycznej, skutkującą w przyszłości większym zainteresowaniem i popytem na nasze koncerty.

2. Zysk za świadczone usługi instytucja osiąga systematycznie, przeznaczony on jest na kontynuację tych usług oraz innej działalności statutowej.

3. Odpłatność pobierana za wstęp na audycję muzyczną pobierana jest od dzieci, co stanowi kwotę wystawionej faktury.

4. Wysokość opłaty ryczałtowej generują koszty organizacji audycji (artyści, prelegenci, itp.) zarówno w siedzibie, jak i poza nią.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy organizacja audycji i koncertów szkolnych oraz przedszkolnych dla dzieci i młodzieży z placówek oświatowych za kwotę ryczałtową jest opodatkowana 8% stawką VAT, czy też korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, koncerty i audycje szkolne za kwotę ryczałtową powinny być opodatkowane 8% stawką podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym "Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%" (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. - 8%), pod pozycją 182, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu:

Ponadto pkt 1 objaśnień do załącznika nr 3 ustawy stanowi, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Należy wskazać, że w załączniku nr 3 do Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, stanowiącym wykaz dostaw towarów i świadczenia usług, do których można zastosować stawki obniżone, o których mowa w art. 98, w poz. 7 wymieniony został wstęp na przedstawienia, do teatrów, cyrków, na targi, do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na koncerty, do muzeów, ogrodów zoologicznych, kin, na wystawy oraz podobne imprezy i obiekty kulturalne.

Odnosząc się do przepisów ustawy należy zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% usługi kulturalne i rozrywkowe wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii "wstępu", do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie "wstępu" wskazując m.in., że jest to "możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś".

Zatem pod pojęciem "wstępu" w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy, należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). Tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki - możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej - możliwość tańczenia, na imprezę sportową - możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, "na siłownię" - możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego - możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Oznacza to, że preferencyjną stawkę podatku należy stosować, gdy opłata za wstęp wiąże się zazwyczaj z nabyciem biletu, karnetu, abonamentu uprawniającego do wejścia do danego obiektu lub na daną imprezę.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

Na podstawie art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

Analizując powołane wyżej regulacje należy wskazać, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Ponadto, podmioty te nie powinny osiągać w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia powinny je przeznaczać w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęć "kultura", czy "usługa kulturalna". Zatem przy dokonywaniu interpretacji art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, należy posłużyć się wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN), kultura oznacza "materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory", zaś usługa to "pomoc okazana komuś", "działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi". Natomiast określenie kulturalny oznacza "odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik".

Powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy stanowi implementację do polskiego porządku prawnego art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym zwolnieniu od podatku przez państwa członkowskie podlega świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawa towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 584/13 orzekł, że "przepis art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a u.p.t.u. zawiera prawidłową implementację zwolnienia przewidzianego w art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE (...). Prawodawca unijny określając analizowane zwolnienie w zakresie świadczenia usług kulturalnych na równi traktuje podmioty prawa publicznego oraz pozostałe instytucje kultury. Celem wprowadzenia zwolnienia było wykonywanie czynności w interesie publicznym, a w konsekwencji obniżenie kosztów dostępu do dóbr kultury".

Określając katalog podmiotów, które mogą na podstawie odrębnych przepisów zostać uznane za instytucje o charakterze kulturalnym, w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, na wstępie należy przywołać regulacje ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r. poz. 406, z późn. zm.) definiujące pojęcie działalności kulturalnej, jak i krąg podmiotów, które mogą tę działalność prowadzić.

Działalność kulturalna w rozumieniu art. 1 niniejszej ustawy, polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury.

Zgodnie z art. 2 tejże ustawy, formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury.

Jednocześnie na mocy art. 3 ust. 1 powołanej ustawy, działalność kulturalną mogą prowadzić osoby prawne, osoby fizyczne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.

Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 tej ustawy, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, których podstawowym celem statutowym nie jest prowadzenie działalności kulturalnej, mogą prowadzić taką działalność w szczególności w formie klubów, świetlic, domów kultury i bibliotek.

W myśl art. 14 ust. 1 powołanej ustawy, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania (art. 27 ust. 1 ww. ustawy).

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku VAT.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury, wpisaną do rejestru instytucji kultury, działającą na podstawie ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Do zakresu działalności Wnioskodawcy należy współtworzenie kultury muzycznej poprzez organizowanie między innymi: koncertów symfonicznych, kameralnych i recitali, konkursów i festiwali, koncertów oraz audycji szkolnych i przedszkolnych.

Wnioskodawca prowadzi działalność edukacyjną współpracując w szczególności ze szkołami i przedszkolami. Popularyzuje muzykę wśród dzieci i młodzieży poprzez organizację audycji i koncertów umuzykalniających. Wnioskodawca jest pomysłodawcą, twórcą i organizatorem audycji i koncertów umuzykalniających dla dzieci i młodzieży. Wnioskodawca poszukuje odbiorców wśród placówek oświatowych (przedszkola, szkoły podstawowe, gimnazja, szkoły ponadpodstawowe). Placówki te po akceptacji proponowanego programu umożliwiają realizację audycji i koncertów poprzez zapewnienie słuchaczy w miejscu przez nie wskazanym - świetlice, ośrodki kultury, sale gimnastyczne. Wnioskodawca organizuje również audycje w swojej siedzibie. Organizator (Wnioskodawca) za wykonanie usługi pobiera odpłatność w formie opłaty zryczałtowanej po uprzednim wystawieniu faktury VAT z 8% stawką podatku.

Rodzaj przeważającej działalności Wnioskodawcy mieści się w klasyfikacji PKD 9001Z "Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych".

Ponadto usługi świadczone przez instytucję są edukacją kulturalną, mającą na celu upowszechnianie kultury muzycznej, skutkującą w przyszłości większym zainteresowaniem i popytem na koncerty.

Zysk za świadczone usługi instytucja osiąga systematycznie, przeznaczony jest on na kontynuację tych usług oraz innej działalności statutowej.

Odpłatność pobierana za wstęp na audycję muzyczną pobierana jest od dzieci, co stanowi kwotę wystawionej faktury.

Wysokość opłaty ryczałtowej generują koszty organizacji audycji (artyści, prelegenci, itp.) zarówno w siedzibie, jak i poza nią.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy organizacja audycji i koncertów szkolnych oraz przedszkolnych dla dzieci i młodzieży z placówek oświatowych za kwotę ryczałtową jest opodatkowana 8% stawką podatku VAT, czy też korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego w świetle powołanych przepisów prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca, będący podmiotem wpisanym do rejestru instytucji kultury, dokonując sprzedaży audycji oraz koncertów szkolnych i przedszkolnych dla dzieci i młodzieży, świadczy niewątpliwie usługi kulturalne. Ponadto, jak wskazano we wniosku, osiągany przez Wnioskodawcę systematycznie zysk za świadczone usługi, przeznaczony jest na kontynuację tych usług, jak i inną działalność statutową.

Jednocześnie należy nadmienić, że z okoliczności sprawy wynika, iż pobierana przez Wnioskodawcę odpłatność w formie opłaty ryczałtowej po uprzednim wystawieniu faktury VAT stanowi wynagrodzenie (opłatę) za wstęp na audycję muzyczną, pobieraną od dzieci. Tym samym zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w analizowanej sprawie nie ma zastosowania, o czym stanowi art. 43 ust. 19 ustawy.

W tym miejscu zauważyć należy także, że pojęcie usług w zakresie wstępu (o którym mowa w załączniku nr 3 do ustawy) jest pojęciem szerszym niż określenie "bilet wstępu". Ustawodawca nie określił form ani kategorii, które wyłączył ze zwolnienia. Zatem, w przypadku poboru zryczałtowanej opłaty za wstęp, Wnioskodawca winien stosować 8% stawkę podatku od towarów i usług na mocy art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy oraz poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji, mając na względzie opis sprawy oraz powołane regulacje wskazać należy, że organizacja audycji i koncertów szkolnych oraz przedszkolnych dla dzieci i młodzieży z placówek oświatowych za kwotę ryczałtową - stanowiącą opłatę za wstęp - powinna zostać opodatkowana według stawki podatku obniżonej - w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 oraz poz. 182 załącznika nr 3 do ustawy, w którym wymienione zostały "usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu" bez względu na symbol PKWiU.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Ponadto zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.