ILPP1/4440-18/08-2/HMW

Na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), w zw. z art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpoznaniu sprawy wskutek skargi Pani, na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lutego 2008 r. znak ILPP1/443-375/07-2/MT dotyczącą podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów

W dniu 6 listopada 2007 r. Pani złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej. Od roku 1977 jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 4,90 ha, otrzymanego w drodze darowizny od rodziców. W roku 1996 przekazał 1,50 ha synowi. Pani prowadziła działalność rolniczą na przedmiotowym polu uprawnym do roku 1998. Następnie przedmiotowy grunt został wydzierżawiony. W październiku 2007 r. umowa dzierżawy została zerwana, a z powierzchni 2 ha pola uprawnego wyodrębniono dwie działki budowlane o powierzchni ok. 18 arów każda. Działki te zostały sprzedane. W przyszłości Wnioskodawca planuje z ww. pola wydzielić jeszcze 9 działek z zamiarem ich sprzedaży.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedmiotowym stanie faktycznym Wnioskodawca zobowiązany jest naliczyć i odprowadzić podatek VAT od dostawy działek budowlanych.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on płacić podatku VAT od sprzedaży przedmiotowych działek budowlanych.

W wydanej w dniu 1 lutego 2008 r. interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu - działając w imieniu Ministra Finansów na mocy upoważnienia wynikającego z § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) - uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W interpretacji wskazano, iż zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), iż sprzedaż gruntu przez Podatnika prowadzącego działalność zgodnie z art. 15 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W interpretacji stwierdzono również, iż w myśl art. 15 ust. 2 ww. ustawy, działalność rolnicza rolnika ryczałtowego spełnia definicję działalności gospodarczej.

Interpretacja została skutecznie doręczona w dniu 4 lutego 2008 r.

W dniu 13 lutego 2008 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynęło wezwanie Pani do usunięcia naruszenia prawa i zmiany interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca zarzucił przedmiotowej interpretacji naruszenie art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zdaniem Pani, sprzedaż opisanych działek nie nosi znamion przedsięwzięcia realizowanego w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w związku z czym, czynność ta nie podlega opodatkowaniu VAT.

W skutecznie doręczonej w dniu 13 marca 2008 r. odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w wyniku ponownej analizy sprawy, z uwzględnieniem zarzutów przytoczonych w wezwaniu, stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji indywidualnej w przedmiotowej sprawie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 31 października 2007 r. stan faktyczny oraz uwagi zawarte przez Wnioskodawcę w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 13 lutego 2008 r., stwierdzono, że sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., a dokonując dostawy tych działek Wnioskodawca wykonuje czynności o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W dniu 10 kwietnia 2008 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wpłynęła skarga Pani na interpretację indywidualną z dnia 1 lutego 2008 r. znak ILPP1/443-375/07-2/MT.

W skardze Strona wnosi o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania dostawy gruntów. Ponadto zarzuca interpretacji przepisów prawa podatkowego naruszenie norm prawa materialnego poprzez błędną interpretację art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym.

W konsekwencji powyższych zarzutów Skarżący wnosi o uchylenie zaskarżonej interpretacji Ministra Finansów.

W uzasadnieniu skargi Pani wskazała, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* czynność wykonana była przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku VAT.

Natomiast w sprawie będącej przedmiotem wniosku, brak jest podstaw do uznania, iż w związku ze sprzedażą działek Skarżąca działa jako podatnik - prowadzący działalność gospodarczą.

Według Strony stanowisko, iż nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy sprzedaż majątku osobistego, prywatnego, który nie został nabyty w celu prowadzenia działalności gospodarczej, potwierdza między innymi wyrok NSA w Warszawie I FPS 3/07 z dnia 29 października 2007 r.

Podkreślić należy, że w złożonej skardze powołano się na fakty nie ujawnione wcześniej w stanie faktycznym zawartym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2008 r., a mianowicie informację, że dzierżawa przedmiotowej nieruchomości miała charakter nieodpłatny.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, w związku z wniesieniem skargi, z uwzględnieniem zarzutów w niej przedstawionych oraz z uwzględnieniem nowych faktów w sprawie, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Pojęcie częstotliwości należy rozumieć jako zakładające powtarzalność czynności tego samego rodzaju. Przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o podatku od towarów i usług grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. W przedmiotowej sprawie jednak Wnioskodawcy nie można uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ww. ustawy.

Nic nie wskazuje na to, aby dokonując sprzedaży gruntu Wnioskodawca działał w charakterze handlowca. Nie można bowiem stwierdzić, że nabył grunt w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi on z darowizny. Wnioskodawca sprzedając grunt korzysta z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przedmiotowa nieruchomość do października 2007 r. była przedmiotem umowy dzierżawy, mającej jednak charakter nieodpłatny, zatem można stwierdzić, że Wnioskodawca nie wykorzystywał jej w sposób ciągły dla celów zarobkowych, gdyż nie uzyskiwał z tego tytułu żadnej zapłaty.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny opisany we wniosku, oraz treść skargi z dnia 7 kwietnia 2008 r., ww. umowę można zakwalifikować jako umowę użyczenia, albowiem polega na zobowiązaniu się użyczającego do zezwolenia biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy (art. 710 - 719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

W świetle powyższej analizy odniesionej do stanu faktycznego przedstawionego przez Panią we wniosku o wydanie interpretacji, oraz faktów przedstawionych w skardze, nie wynika aby przedmiotowe grunty były wykorzystywane przez Skarżącą w działalności gospodarczej (w tym również w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług). Stwierdza się, iż przedmiotowa nieodpłatna dzierżawa gruntu (nie skutkująca korzyścią majątkową) nosi znamiona użyczenia i nie została dokonana dla celów zarobkowych. W związku z powyższym postępowania Skarżącej nie można zdefiniować jako prowadzenia działalności gospodarczej.

Jeżeli zatem przedmiotowy grunt nigdy nie był wykorzystywany przez Skarżącą w działalności gospodarczej (w tym również nie był przedmiotem odpłatnej umowy dzierżawy), należy uznać, że jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na względzie postanawia się jak w sentencji.