ILPP1/443-992/11-6/NS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 27 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-992/11-6/NS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 11 lipca 2011 r. (data wpływu 15 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży posiłków - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla sprzedaży posiłków. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 3 października 2011 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz o podpis osoby upoważnionej do reprezentowania Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z o.o. "A" (zwana dalej również Spółką lub Wnioskodawcą) zamierza rozszerzyć zakres swojej działalności gospodarczej. Obecnie poszukuje nieruchomości odpowiedniej do prowadzenia na jej obszarze parku rozrywki oraz czyni wstępne ustalenia w przedmiocie zasad i zakresu planowanego świadczenia usług w ramach tej działalności.

Na terenie parku rozrywki Spółka zamierza udostępniać jej klientom różnorodne atrakcje, wśród których wymienić można:

* zorbing (staczanie się w wielkiej nadmuchiwanej kuli po stromym zboczu),

* quady (rekreacyjna jazda terenowym czterokołowcem),

* park linowy (tor przeszkód, który pokonuje się korzystając z lin),

* tyrolka (zjazd na stalowej linie),

* paintball,

* minirafting (spływ pontonami po rzece),

* strzelnica łucznicza,

* strzelnica paintballowa,

* eurobungee (skoki na batucie na gumowych linkach).

Za wstęp na teren parku rozrywki Wnioskodawca nie zamierza pobierać odrębnej samoistnej opłaty. Podyktowane to jest względami marketingowymi. W opinii Spółki, wprowadzenie odrębnej opłaty za wstęp do parku może zniechęcać potencjalnych klientów do skorzystania z oferowanych przez Wnioskodawcę usług. Spółka planuje jedynie pobierać każdorazowo opłatę za wstęp na poszczególne atrakcje, zgodnie z cennikiem, który będzie obowiązywał w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. W przypadku, gdy klient wyrazi wolę skorzystania na przykład z parku linowego, będzie zobowiązany uiścić z tego tytułu opłatę zgodnie z cennikiem. Jeśli zechce następnie stoczyć się w nadmuchanej kuli po zboczu wzniesienia (tzw. zorbing), za możliwość skorzystania z tej atrakcji wniesie odrębną opłatę. Zasada ta ma znaleźć zastosowanie do każdej z atrakcji udostępnianych przez Spółkę na terenie parku rozrywki.

Jednocześnie Wnioskodawca zamierza wprowadzić do swojej oferty również możliwość organizacji tzw. imprez integracyjnych. Oferta ta skierowana będzie głównie do zakładów pracy organizujących tego typu imprezy dla swoich pracowników. W ramach owej usługi Wnioskodawca umożliwi wstęp określonej przez klienta liczbie osób na wybrane bądź wszystkie poszczególne atrakcje, a oprócz tego - ze względu na czas trwania takiej imprezy (kilka godzin) - zapewni posiłki i napoje. Za możliwość wejścia na teren parku - podobnie jak w przypadku klienta indywidualnego - Spółka nie będzie pobierała odrębnej opłaty. Na koszty ponoszone przez klienta w przypadku imprezy integracyjnej będą się zatem składać opłaty za wejście na poszczególne atrakcje oraz za posiłki i napoje.

Odnosząc się do usług podawania posiłków, Wnioskodawca wskazuje, iż zamierza powierzyć ich wykonywanie i dostarczanie podmiotowi zewnętrznemu. W przedsiębiorstwie Spółki następować będzie jedynie ostateczna faza ich przygotowania, tj. ewentualne podgrzanie posiłków i podanie klientom.

Wnioskodawca kwalifikuje usługi, które zamierza świadczyć, w następujący sposób (zgodnie z PKWiU 2008):

a.

93.21.10.0 - usługi świadczone przez wesołe miasteczka i parki rozrywki (w zakresie udostępniania atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki);

b.

dział 56 - usługi związane z wyżywieniem (w zakresie podawania klientom w ramach tzw. imprezy integracyjnej posiłków i napojów).

Z pisma z dnia 30 września 2011 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, iż:

1.

W przypadku umożliwienia klientowi organizacji imprezy integracyjnej, nie dojdzie do najmu na rzecz klienta terenu parku rozrywki. Tym samym jednocześnie także klienci indywidualni będą mogli korzystać z atrakcji oferowanych na terenie parku.

2.

Już we wniosku Spółka wskazywała, że nie można stwierdzić, iż będzie ona świadczyła jedną usługę polegającą na organizacji imprezy okolicznościowej. Wnioskodawca bowiem będzie jedynie umożliwiał wstęp określonej z góry co do liczby osób grupie na wszystkie bądź wybrane atrakcje, a ze względu na kilkugodzinny pobyt takiej grupy osób na terenie parku rozrywki, Spółka zapewni uczestnikom napoje i posiłki. Wnioskodawca nie będzie świadczył żadnych dodatkowych usług, jak np. zapewnienie oprawy muzycznej, przeprowadzenie zabaw, konkursów, pokazów, nadzorowanie przebiegu imprezy, co dopiero uzasadniałoby twierdzenie, że świadczy on usługę organizacji imprezy okolicznościowej. Celem Wnioskodawcy będzie bowiem jedynie zapewnienie określonej liczbie osób wstępu na wybrane bądź wszystkie atrakcje, a okoliczność wyższego stopnia zorganizowania takiej usługi (przejawiającą się w zasadzie jedynie w ustaleniu harmonogramu korzystania z poszczególnych atrakcji), podyktowana właśnie znaczną liczbą osób chcących jednocześnie skorzystać z atrakcji znajdujących się na terenie parku rozrywki, nie wpływa jednak w żadnym razie na kwalifikację owej usługi. Także i w tym wypadku usługi te mieszczą się w zakresie usług świadczonych przez wesołe miasteczka i parki rozrywki. Bez zmian pozostaje przy tym również istota usługi, która wyraża się nadal w uzyskaniu możliwości wstępu na poszczególne atrakcje.

Jednoznacznie zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie świadczy kompleksowej usługi z zaplanowanym programem atrakcji, a przedmiotem umowy są jedynie pojedyncze usługi. Będą to:

a.

umożliwienie klientowi (grupie klientów) wstępu na poszczególne atrakcje;

b.

zapewnienie posiłków;

c.

zapewnienie napojów (kawy, herbaty, napojów gazowanych, wód mineralnych, piwa)

W związku z okolicznością, iż przedmiotem umowy nie jest usługa kompleksowa, Wnioskodawca nie wskazuje symbolu PKWiU dla takiej usługi.

3.

Sprzedaż posiłków na terenie parku rozrywki będzie odbywać się przez cały czas. Każdy z klientów - zarówno uczestniczący w zorganizowanej grupie w ramach tzw. imprezy integracyjnej, jak i klient indywidualny - będzie miał możliwość skorzystania z usług gastronomicznych oferowanych przez Wnioskodawcę na terenie parku.

Różnica polega jedynie na tym, że klient grupowy będzie zamawiał z góry ustaloną liczbę posiłków i ich rodzaj (konkretne dania i ich liczba uzależniona od przewidywanej liczby uczestników imprezy będzie ustalana już w umowie), natomiast klient indywidualny, w razie takiej potrzeby, będzie miał możliwość zakupienia dowolnego posiłku spośród oferowanych przez Wnioskodawcę.

Zatem sprzedaż posiłków nie będzie odbywać się jedynie na potrzeby organizowanych przez klientów imprez integracyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż posiłków przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów, niezależnie od stawki VAT właściwej przy ich nabyciu przez Wnioskodawcę od podmiotu zewnętrznego, będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT jako usługa związana z wyżywieniem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie podawania klientom podczas imprezy integracyjnej posiłków i napojów, kwalifikuje on tę usługę jako mieszczącą się dziale 56 PKWiU 2008, tj. jako usługi związane z wyżywieniem. Obejmują one bowiem:

1.

usługi gastronomiczne,

2.

usługi przygotowywania żywności dla odbiorców zewnętrznych (catering),

3.

usługi stołówkowe,

4.

usługi przygotowywania i podawania napojów.

Zgadnie natomiast z załącznikiem nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (pozycja nr 7) świadczenie takich usług (mieszczących się w dziale 56) opodatkowane jest stawką 8%. Nie dotyczy to jedynie sprzedaży:

1.

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

2.

napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

3.

kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

4.

napojów bezalkoholowych gazowanych,

5.

wód mineralnych,

6.

innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy (tj. stawką podstawową).

Do sprzedaży powyżej wymienionych towarów zastosowanie znajdzie bowiem stawka podstawowa 23%.

W ocenie Wnioskodawcy, do świadczonych przez niego usług w zakresie wyżywienia (z wyłączeniem określonych pozycji) znajdzie zastosowanie 8% stawka podatku VAT.

W związku z powyższym - w opinii Spółki - ma ona prawo przy świadczeniu tych usług na rzecz jej klientów stosować wskazaną stawkę podatku (8%), niezależnie od stawki, która jest właściwa dla nabycia posiłków przez Wnioskodawcę od podmiotu trzeciego. Fakt świadczenia usługi przez podmiot trzeci pozostaje bez wpływu na wysokość stawki podatku VAT stosowanej w odniesieniu do usługi, którą sprzedaje Spółka na rzecz jej własnych klientów. Ta ostatnia powinna bowiem być opodatkowana stawką właściwą dla niej samej, co w przypadku Wnioskodawcy, przy założeniu, że świadczy on usługi w zakresie wyżywienia (dział 56 PKWiU), oznacza możliwość zastosowania stawki 8%.

Należy zauważyć, opierając się m.in. na interpretacji Ministra Finansów IBPP3/443-115/09/PK, że przywołane przepisy nie warunkują zastosowania preferencyjnej stawki dla usług gastronomicznych od tego, czy podatnik w zakresie swej działalności przewiduje świadczenie przedmiotowych usług czy też nie. Preferencyjna stawka ma charakter przedmiotowy, a nie podmiotowy, czyli możliwość zastosowania preferencyjnej stawki powiązano z konkretnym świadczeniem niezależnie od charakteru podmiotu. Również fakt, iż odsprzedaż zakupionych usług jest dokonywana po cenach wyższych niż je zakupiono pozostaje bez znaczenia.

Kwestię odsprzedaży nabytych usług przewiduje przepis art. 28 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 06.347.1 z późn. zm.), zgodnie z którym w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten sam otrzymał i wyświadczył te usługi. Dotyczy to sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie "w stanie nieprzetworzonym" odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., wykorzystywana jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

2.

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl § 7 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 8% dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 1 do rozporządzenia.

W pozycji 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia zawierającego listę towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku do wysokości 8%, wymienione zostały usługi związane z wyżywieniem (PKWiU ex 56), z wyłączeniem sprzedaży:

1.

napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2%,

2.

napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5%,

3.

kawy i herbaty (wraz z dodatkami),

4.

napojów bezalkoholowych gazowanych,

5.

wód mineralnych,

6.

innych towarów w stanie nieprzetworzonym opodatkowanych stawką, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex - rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca obecnie poszukuje nieruchomości odpowiedniej do prowadzenia na jej obszarze parku rozrywki oraz czyni wstępne ustalenia w przedmiocie zasad i zakresu planowanego świadczenia usług w ramach tej działalności. Na terenie parku rozrywki Spółka zamierza udostępniać jej klientom różnorodne atrakcje. Za wstęp na teren parku rozrywki Wnioskodawca nie zamierza pobierać odrębnej samoistnej opłaty. Spółka planuje jedynie pobierać każdorazowo opłatę za wstęp na poszczególne atrakcje, zgodnie z cennikiem, który będzie obowiązywał w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Jednocześnie Wnioskodawca zamierza wprowadzić do swojej oferty również możliwość organizacji tzw. imprez integracyjnych. Oferta ta skierowana będzie głównie do zakładów pracy organizujących tego typu imprezy dla swoich pracowników. W ramach owej usługi Wnioskodawca umożliwi wstęp określonej przez klienta liczbie osób na wybrane bądź wszystkie poszczególne atrakcje, a oprócz tego - ze względu na czas trwania takiej imprezy (kilka godzin) - zapewni posiłki i napoje. Za możliwość wejścia na teren parku - podobnie jak w przypadku klienta indywidualnego - Spółka nie będzie pobierała odrębnej opłaty. Na koszty ponoszone przez klienta w przypadku imprezy integracyjnej będą się zatem składać opłaty za wejście na poszczególne atrakcje oraz za posiłki i napoje. Wnioskodawca kwalifikuje usługi, które zamierza świadczyć, w zakresie podawania klientom w ramach tzw. imprezy integracyjnej posiłków i napojów, do działu 56 - Usługi związane z wyżywieniem. Ponadto Wnioskodawca wskazał, iż sprzedaż posiłków na terenie parku rozrywki będzie odbywać się przez cały czas. Każdy z klientów - zarówno uczestniczący w zorganizowanej grupie w ramach tzw. imprezy integracyjnej, jak i klient indywidualny - będzie miał możliwość skorzystania z usług gastronomicznych oferowanych przez Wnioskodawcę na terenie parku. Różnica polega jedynie na tym, że klient grupowy będzie zamawiał z góry ustaloną liczbę posiłków i ich rodzaj (konkretne dania i ich liczba uzależniona od przewidywanej liczby uczestników imprezy będzie ustalana już w umowie), natomiast klient indywidualny, w razie takiej potrzeby, będzie miał możliwość zakupienia dowolnego posiłku spośród oferowanych przez Wnioskodawcę. Zatem sprzedaż posiłków nie będzie odbywać się jedynie na potrzeby organizowanych przez klientów imprez integracyjnych.

Mając na uwadze przedstawiony stan sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż usługi związane z wyżywieniem świadczone przez Wnioskodawcę, mieszczące się w PKWiU 56 podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 8%, zgodnie z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia, z wyłączeniem sprzedaży napojów i towarów wymienionych w pkt 1-6 powołanej poz. 7 ww. załącznika.

Reasumując, sprzedaż posiłków przez Wnioskodawcę na rzecz jego klientów, niezależnie od stawki VAT właściwej przy ich nabyciu przez Spółkę od podmiotu zewnętrznego, będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT jako usługa związana z wyżywieniem, na mocy § 7 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 7 załącznika nr 1 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, z uwzględnieniem wyłączeń wskazanych w poz. 7 (pkt 1-6) tego rozporządzenia.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania usługi wskazanej we wniosku do właściwego grupowania statystycznego, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejszej interpretacji udzielono wyłącznie w oparciu o klasyfikację PKWiU wskazaną przez Zainteresowanego.

W przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, w szczególności klasyfikacji PKWiU przedmiotowej usługi, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stawki podatku dla sprzedaży posiłków. Wniosek w zakresie stawki podatku dla usług polegających na umożliwieniu klientom skorzystania z poszczególnych atrakcji znajdujących się w parku rozrywki został rozstrzygnięty w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr ILPP1/443-992/11-4/NS. Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania usługi polegającej na umożliwieniu klientowi organizacji imprezy integracyjnej została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2011 r. nr ILPP1/443-992/11-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl