ILPP1/443-989/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu 25 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu odliczonego podatku związanego z prowadzeniem gospodarstwa i rozpoczętą inwestycją w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego synowi - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwrotu odliczonego podatku związanego z prowadzeniem gospodarstwa i rozpoczętą inwestycją w związku z przekazaniem gospodarstwa rolnego synowi. Pismem z dnia 17 listopada 2010 r. wniosek został uzupełniony w części dotyczącej doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym indywidualne gospodarstwo rolne. Od 1 stycznia 2006 r. Zainteresowany przystąpił (dobrowolnie) do opodatkowania gospodarstwa podatkiem od towarów i usług VAT. Od dnia przystąpienia do VAT-u do dnia dzisiejszego skorzystał z dopłat ARiMR do inwestycji oraz zakupu środków trwałych, tj. zakupu ciągnika i maszyn rolniczych, wybudowania chlewni, magazynu paszowego, zbiornika na gnojownicę. Pozyskane środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Jednocześnie Wnioskodawca skorzystał z możliwości odliczenia podatku VAT od ich zakupu. Na dzień dzisiejszy planuje dalsze inwestycje oraz zakup kolejnych środków trwałych. W tym celu Zainteresowany stara się pozyskać kolejne dofinansowania z ARiMR. Jednak z uwagi na stan zdrowia oraz wiek planuje przekazać prowadzenie gospodarstwa synowi (następcy).

Dnia 25 listopada 2010 r. Zainteresowany uzupełnił opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż:

1. przedmiotem darowizny dla syna będzie gospodarstwo rolne, tj. grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami, urządzeniami i inwentarzem, które stanowią zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego,

2.

* zbycie budynków, budowli nie będzie dokonywane w ramach pierwszego zasiedlenia po ich wybudowaniu,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków, budowli będzie okres krótszy niż 2 lata,

* Wnioskodawcy przy budowie chlewni, magazynu paszowego, zbiornika na gnojowice przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* przy zakupie rzeczy ruchomych, tj. ciągnika rolniczego, rozrzutnika obornika, przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* okres używania tych towarów po ich nabyciu jest na pewno dłuższy niż pół roku,

* przedmiotem darowizny będzie prawo własności nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie (darowizna) gospodarstwa rolnego spełnia definicję transakcji zbycia przedsiębiorstwa zawartą w art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług VAT (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), co nie rodzi obowiązku zwrotu odliczonego podatku VAT, a co Zainteresowany uzasadnia następująco:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty - art. 2 pkt 6 ustawy.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów", w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tj. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu).

W myśl art. 155 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły. Jak wynika, z art. 888 § 1 cyt. kodeksu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powołanych przepisów prawa cywilnego wynika zatem, iż umowa darowizny należy do umów cywilnoprawnych przenoszących prawo własności na nabywcę określonych towarów (rzeczy).

Zgodnie z art. 55¹ ww. kodeksu, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Ponadto jak stanowi art. 55³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca jest rolnikiem prowadzącym indywidualne gospodarstwo rolne. Od 1 stycznia 2006 r. Zainteresowany przystąpił (dobrowolnie) do opodatkowania gospodarstwa podatkiem od towarów i usług VAT. Od dnia przystąpienia do VAT-u do dnia dzisiejszego skorzystał z dopłat ARiMR do inwestycji oraz zakupu środków trwałych, tj. zakupu ciągnika i maszyn rolniczych, wybudowania chlewni, magazynu paszowego, zbiornika na gnojownicę. Pozyskane środki trwałe zostały przyjęte do użytkowania i wprowadzone do ewidencji środków trwałych. Jednak z uwagi na stan zdrowia oraz wiek planuje przekazać prowadzenie gospodarstwa synowi (następcy). Przedmiotem darowizny dla syna będzie gospodarstwo rolne, tj. grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami, urządzeniami i inwentarzem, które stanowią zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami i obowiązkami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Ponadto, przedmiotem darowizny będzie prawo własności nieruchomości.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż darowizna gospodarstwa rolnego na rzecz syna, spełnia przesłanki do zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Powyższe wynika z faktu, iż przedmiotowe gospodarstwo rolne stanowi zorganizowaną całość gospodarczą, o której mowa w art. 55³ ww. k.c. i nie skutkuje obowiązkiem zastosowania do jego dostawy (darowizny) przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Przepis art. 90 ust. 3 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Jak stanowi art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Stosownie do treści ust. 2 powołanego przepisu, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15 000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Na mocy art. 91 ust. 3 ustawy korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej - w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Przepis art. 91 ust. 4 ustawy stanowi, że w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

Jak wynika z art. 91 ust. 5 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 - w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Natomiast ust. 9 cytowanego przepisu stanowi, iż przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

W świetle powyższych przepisów obowiązek dokonania korekty - w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego posiadającego cechy przedsiębiorstwa - spoczywa nie na darczyńcy (Wnioskodawcy) a na obdarowanym (syn), jeżeli wystąpią przesłanki o których mowa w art. 91 ust. 1-8 ustawy.

Reasumując, przekazanie (darowizna) synowi gospodarstwa rolnego spełniającego przesłanki o których mowa w art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, wyłączone jest spod działania ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, a co za tym idzie nie wiąże się dla Wnioskodawcy z obowiązkiem korekty w zakresie podatku naliczonego związanego ze zbytymi składnikami majątkowymi gospodarstwa rolnego (przedsiębiorstwa). Obowiązek ten będzie ciążył na nabywcy (synu) w przypadku gdy zmieni on dotychczasowe przeznaczenie środków trwałych. Jeżeli zatem do tej pory Wnioskodawca wykorzystywał opisane nieruchomości i ruchomości do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług a obdarowany gospodarstwem rolnym syn, taką działalność rolniczą i opodatkowaną podatkiem VAT będzie kontynuował, wówczas nie zajdzie konieczność dokonania korekty podatku od towarów i usług.

Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek korekty i zwrotu do Urzędu Skarbowego odliczonego od zakupów podatku naliczonego. Powyższe dotyczy również rozpoczętej inwestycji, która stanowi element przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.