ILPP1/443-987/10-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2010 r. (data wpływu 9 września 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 9 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Dnia 28 lutego 2008 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali w drodze darowizny od rodziców działkę rolną, o powierzchni 4,43 ha. Zainteresowany razem z żoną informują, iż nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej. Oświadczają również, iż nie są i nigdy nie byli podatnikiem podatku VAT czynnym z jakiegokolwiek innego tytułu. Ponadto, Wnioskodawca z żoną nie dokonywali sprzedaży żadnych produktów rolnych. Nie dokonywali też żadnego uatrakcyjnienia przedmiotowej działki. Nigdy nie czerpali żadnych korzyści z posiadanego przez nich gruntu. Do chwili obecnej Zainteresowany razem z żoną nie sprzedali żadnej działki. Nie ogłaszali nigdzie zamiaru sprzedaży.

W wyniku rozmowy ze znajomymi, którzy wyrazili chęć kupna ziemi rolnej, powiększając tym samym obszar swojego gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca z żoną postanowili sprzedać część posiadanej działki, a pozyskane w ten sposób środki finansowe przeznaczyć na wykończenie rozpoczętej budowy domu. W związku z powyższym Zainteresowany i jego żona planują dokonać okazjonalnej sprzedaży, wydzielonej z darowanej im ziemi - działki rolnej o powierzchni 33 arów i sprzedać ją osobie fizycznej będącej w posiadaniu własnego gospodarstwa rolnego.

Ewentualna dalsza sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawcę i jego żonę gruntów w przyszłości jest możliwa, jednakże na chwilę obecną nie ma co do niej konkretnych planów. Jeśli sytuacja finansowa zmusi ich do takiej sprzedaży, wówczas będzie ona miała miejsce. Natomiast, na dzień dzisiejszy Zainteresowany razem z żoną nawet nie przystępują do wydzielenia kolejnych działek.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, iż nie posiada i nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.).

Zainteresowany nie wykorzystywał i nie wykorzystuje posiadanego gruntu w działalności gospodarczej, jak również w działalności rolniczej, w rozumieniu ww. ustawy. Przedmiotowy grunt Wnioskodawca udostępnia na podstawie umowy użyczenia ojcu (darczyńcy). Użyczenie miało i ma charakter bezpłatny. Ponadto, Zainteresowany nie dokonywał i nie dokonuje zbioru i sprzedaży produktów rolnych, z przedmiotowego gruntu.

Zgodnie z dołączonym dokumentem z Gminy grunt ten położony jest w obszarze o kierunkowym przeznaczeniu: MN, U - obszary rozwoju funkcji mieszkalnictwa jednorodzinnego z usługami nieuciążliwymi. Dla przedmiotowej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, ani też decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, również brak jest aktualnego miejscowego planu zagospodarowania.

Nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana na cele prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, ani na cele działów specjalnych produkcji rolnej i nie znajdowała się w ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana przez Wnioskodawcę i jego żonę sprzedaż, w oparciu o obowiązujący stan prawny, zezwala na zwolnienie od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji nie należy płacić podatku VAT.

Sprzedaż ma charakter okazjonalny, nie ma znamion sprzedaży zorganizowanej. Zainteresowany i jego żona nie poszukiwali kupców na posiadaną ziemię, gdyż traktowali ją jako zabezpieczenie na przyszłość. Sąsiad zaproponował kupno części przedmiotowej działki, która znajduje się blisko miejsca jego zamieszkania, w związku z powyższym zdecydowali się na sprzedanie części ziemi w postaci działki rolnej i przeznaczenie uzyskanych tą drogą środków, na wykończenie rozpoczętej budowy. Zatem planowana sprzedaż działki, nawet jeśli w przyszłości Zainteresowany z żoną sprzedadzą kolejne, stanowiące osobisty majątek, nie jest objęta obowiązkiem zapłacenia podatku VAT. Sposób w jaki Wnioskodawca z żoną weszli w posiadanie sprzedawanej ziemi - darowizna, świadczy o tym, iż intencją ww. osób w momencie nabycie gruntów nie była ich dalsza sprzedaż.

Planowana sprzedaż, jak i możliwa sprzedaż gruntu w przyszłości ma charakter incydentalny. Działania te nie będą miały stałego charakteru. Sprzedając otrzymane grunty Zainteresowany razem z żoną korzystają z przysługującego im prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Wynika to z przepisów unijnych, zgodnie z którymi sprzedaż kilku lub więcej działek, jeśli tylko stanowią one majątek osobisty podatnika VAT i nie służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, nie jest objęta podatkiem VAT. A w rozumieniu art. 4 ust. 2 zd. 2 VI Dyrektywy VAT za działalność taką uznaje się wykorzystanie majątku rzeczowego i wartości niematerialnych i prawnych w celu uzyskania z tego tytułu stałego dochodu. Natomiast sprzedaż tej, czy też ewentualnie kolejnych działek będzie miała charakter sporadyczny, służący wsparciu finansowemu domowego budżetu w wyjątkowych sytuacjach, nie będzie natomiast stanowiła źródła stałego dochodu.

Ponadto, planowana sprzedaż gruntów nie ma znamion działalności gospodarczej w postaci tzw. "profesjonalnego obrotu". Wnioskodawca razem z żoną nie dokonują i nie zamierzają dokonywać obrotu nieruchomościami w sposób profesjonalny, zorganizowany, nie planują nadawać sprzedaży stałego charakteru. Otrzymali wspomnianą działkę w drodze darowizny, jako osoba fizyczna i jako taka osoba chcą dokonać jej sprzedaży. Zdaniem Zainteresowanego i jego żony również ustawa o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 2) podkreśla, iż działalność gospodarcza ma miejsce wówczas gdy czynności sprzedaży zmierzają do zapewnienia ciągłego źródła czerpania korzyści finansowych. Jak już wspomniano wyżej, taka działalność nie jest i nie będzie ich udziałem.

Powyższe stanowisko popierają liczne wyroki sądów administracyjnych w podobnych sprawach, jak choćby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/2006 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, który w wyroku z dnia 6 września 2006 r., sygn. akt I SA/Wr 1254/05 orzekł, że nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT sprzedaż majątku osobistego, który nie zastał nabyty w celu jego odsprzedaży.

Przypieczętowanie ww. stanowiska stanowi wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w poszerzonym składzie 7 sędziów z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07. W wyroku tym NSA stwierdził, że sprzedaż działek budowlanych z majątku prywatnego osoby fizycznej, nieprowadzącej działalności w tym zakresie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wyrok ten co prawda dotyczy działek budowlanych sprzedawanych przez osobę fizyczną, nie mniej jednak Wnioskodawca i jego żoną uważają, że tym bardziej ma zastosowanie przy planowanej przez nich sprzedaży działki rolnej, jak i ewentualnych sprzedaży w przyszłości kolejnych działek, nawet jeśli byłyby budowlanymi.

Dodatkowo na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Wynika z tego, iż przy sprzedaży wspomnianej wyżej działki rolnej, zgodnie z obowiązującymi przepisami można zastosować zwolnione z opłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z uwagi na powyższe uregulowania, sprzedaż gruntu jest dostawą towarów.

Jednakże samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, w przedmiotowej sprawie podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy nieruchomość była wykorzystywana w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód, to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż majątku nabytego na własne potrzeby, a nie z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż w dniu 28 lutego 2008 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali w drodze darowizny od rodziców działkę rolną, o powierzchni 4,43 ha. Z ww. gruntu Zainteresowany i jego żona nigdy nie czerpali żadnych korzyści. Do tej pory Wnioskodawca razem z żoną nie sprzedali żadnej działki. W chwili obecnej Wnioskodawca z żoną postanowili okazjonalnie sprzedać - wydzieloną z darowanej im ziemi - działkę rolną o powierzchni 33 arów, a pozyskane w ten sposób środki finansowe przeznaczyć na wykończenie rozpoczętej budowy domu.

Ewentualna dalsza sprzedaż posiadanych przez Wnioskodawcę i jego żonę gruntów w przyszłości jest możliwa, jednakże na chwilę obecną nie ma co do niej konkretnych planów. Jeśli sytuacja finansowa zmusi ich do takiej sprzedaży, wówczas będzie ona miała miejsce. Natomiast, na dzień dzisiejszy Zainteresowany razem z żoną nawet nie przystępują do wydzielenia kolejnych działek.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, iż nie posiada i nie posiadał statusu rolnika ryczałtowego.

Zainteresowany nie wykorzystywał i nie wykorzystuje posiadanego gruntu w działalności gospodarczej, jak również w działalności rolniczej. Przedmiotowy grunt Wnioskodawca udostępnia na podstawie umowy użyczenia ojcu (darczyńcy). Użyczenie miało i ma charakter bezpłatny. Ponadto, Zainteresowany nie dokonywał i nie dokonuje zbioru i sprzedaży produktów rolnych, z przedmiotowego gruntu.

Grunt ten położony jest w obszarze o kierunkowym przeznaczeniu: MN, U - obszary rozwoju funkcji mieszkalnictwa jednorodzinnego z usługami nieuciążliwymi. Dla przedmiotowej działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, ani też decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego, również brak jest aktualnego miejscowego planu zagospodarowania.

Grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, jednak w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawcy nie można będzie uznać za podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ustawy. Okoliczności sprawy nie wskazują bowiem na to, że dokonując sprzedaży nieruchomości, o których mowa we wniosku, będzie działał w charakterze handlowca. W analizowanej sprawie nie można stwierdzić, iż grunt został nabyty w celu odsprzedaży, ponieważ pochodzi z majątku nabytego w drodze darowizny. Także czynność nieodpłatnego użyczenia nie wypełnia definicji działalności gospodarczej, gdyż Zainteresowany nie osiąga z tego tytułu żadnej korzyści materialnej.

Wnioskodawca sprzedając przedmiotowy grunt będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, a zatem czynność ta nie będzie oznaczała wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o obowiązujący stan prawny i przedstawione zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując planowanej transakcji sprzedaży gruntu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalność gospodarczej. Tym samym, dostawa ww. gruntu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu. Natomiast w kwestii opodatkowania sprzedaży gruntu przez żonę Zainteresowanego wydano odrębne rozstrzygnięcie z dnia 17 listopada 2010 r., nr ILPP1/443-987/10-3/AW.

Ponadto, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.