ILPP1/443-984/10-6/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2010 r. (data wpływu do: Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu 26 sierpnia 2010 r., Biura KIP w Lesznie 8 września 2010 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 3 listopada 2010 r. (data wpływu 8 listopada 2010 r.), 7 grudnia 2010 r. (data wpływu 10 grudnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników majątkowych - jest:

* prawidłowe - w części dotyczącej zastosowania w sprawie art. 6 pkt 1 ustawy,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży nieruchomości,

* prawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży ruchomości.

W dniu 8 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników majątkowych. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia: 3 listopada 2010 r. i 7 grudnia 2010 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej Spółką), zgodnie z art. 12 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), posiada osobowość prawną, a zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka jest właścicielem gruntu, który jest wykazany w ewidencji środków trwałych, prowadzonej przez Spółkę, który został w roku 2007 zabudowany budynkiem pieczarkarni. Budynek został wyposażony w linie technologiczne, urządzenia techniczne i maszyny oraz środki transportu, niezbędne do prowadzenia uprawy pieczarek, ich zbioru, przechowywania i sprzedaży.

Od roku 2007 do chwili obecnej, Spółka wykorzystywała grunt, budynek oraz pozostałe posiadane środki trwałe do prowadzenia działalności gospodarczej - uprawy pieczarek. Przy ich nabyciu Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Spółka ma zamiar dokonać sprzedaży wszystkich posiadanych środków trwałych. w przypadku gruntu zabudowanego budynkami, Spółka zamierza skorzystać z prawa rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. w tym celu zostanie złożone w urzędzie skarbowym właściwym dla nabywcy, który również jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem w podatku od towarów i usług, zgodne oświadczenie sprzedawcy i nabywcy o wyborze opodatkowania dostawy.

W ramach planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę żadnych praw czy zobowiązań, które obecnie dotyczą Spółki, a również elementów wymienionych w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), czyli: nazwy przedsiębiorstwa, praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych (np. umów leasingu), wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie dojdzie również do cesji umów zawartych przez Spółkę z dostawcami lub odbiorcami.

Spółka pomimo zbycia gruntu i pieczarkarni z wyposażeniem, nie wyklucza kontynuowania prowadzenia takiej działalności w wybudowanym mniejszym lub wynajętym obiekcie.

W uzupełnieniu z dnia 3 listopada 2010 r. Wnioskodawca wskazał, iż sprzedaż budynków (w tym pieczarkarni) nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą przedmiotowych budynków upłynął okres dłuższy niż dwa lata. w okresie od pierwszego zasiedlenia na ulepszenie budynków nie zostały poniesione jakiekolwiek nakłady na ulepszenie.

Ponadto, w uzupełnieniu z dnia 7 grudnia 2010 r. Zainteresowany poinformował, iż Spółka wybudowała obiekty posadowione na działce będącej przedmiotem planowanej transakcji. w związku z budową obiektów posadowionych na działce będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych nakładów. Grunt w momencie nabycia nie był zabudowany. Nieruchomość nie była udostępniania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, sytuacja przedstawiona w opisie stanu nie może być traktowana jako transakcja zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a zatem powinna podlegać przepisom ustawy o VAT i w konsekwencji w sytuacji, gdy zostaną spełnione warunki określone w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, w całości zostać opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Równocześnie zgodnie z art. 55² ustawy - Kodeks cywilny, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W przypadku planowanej przez Spółkę transakcji, sprzedaż będzie dotyczyła jedynie środków trwałych posiadanych przez Spółkę, czyli w szczególności gruntu zabudowanego budynkiem pieczarkarni, maszyn technicznych i urządzeń stanowiących wyposażenie pieczarkarni. w ramach planowanej transakcji sprzedaży z całą pewnością nie dojdzie do:

Ponadto, w najbliższym czasie nie przewiduje się likwidacji Spółki, ani zmiany jej przedmiotu działalności. Nie zapadły jeszcze decyzje, czy działalność związana z uprawą pieczarek będzie kontynuowana w wynajmowanym lub nowym obiekcie.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Wnioskodawcy, nie można mówić w przedstawionej sytuacji o sprzedaży przedsiębiorstwa (lub jego zorganizowanej części). w ramach transakcji przeniesiona zostanie na nabywcę jedynie własność środków trwałych oraz wyposażenia. Będzie to zatem odpłatna dostawa towarów, w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, zatem przy założeniu rezygnacji na podstawie art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT, przez strony transakcji ze zwolnienia od podatku w zakresie przeniesienia własności budynku (wraz z gruntem), które przysługiwałoby, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, cała transakcja będzie podlegała opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży składników majątkowych uznaje się za:

* prawidłowe - w części dotyczącej zastosowania w sprawie art. 6 pkt 1 ustawy,

* nieprawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży nieruchomości,

* prawidłowe - w części dotyczącej sprzedaży ruchomości.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towarów zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Jak stanowi art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, gdzie "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "przedsiębiorstwa". z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia "przedsiębiorstwo" wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z jego treścią przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna, mająca za przedmiot przedsiębiorstwo, obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Podsumowując, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa - zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy - rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, iż najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, jest właścicielem gruntu, który jest wykazany w ewidencji środków trwałych. w roku 2007 przedmiotowy grunt został zabudowany budynkiem pieczarkarni. Budynek został wyposażony w linie technologiczne, urządzenia techniczne i maszyny oraz środki transportu. Od roku 2007 do chwili obecnej, Spółka wykorzystywała grunt, budynek oraz pozostałe posiadane środki trwałe do prowadzenia działalności gospodarczej - uprawy pieczarek. Przy ich nabyciu Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Spółka ma zamiar dokonać sprzedaży wszystkich posiadanych środków trwałych. Zainteresowany poinformował, iż Spółka wybudowała obiekty posadowione na działce będącej przedmiotem planowanej transakcji. w związku z budową obiektów posadowionych na działce będącej przedmiotem przyszłej sprzedaży, Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych nakładów. Grunt w momencie nabycia nie był zabudowany. Nieruchomość nie była udostępniania innym podmiotom na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.

Ponadto, Wnioskodawca wskazał, iż w ramach planowanej transakcji nie dojdzie do przeniesienia na nabywcę żadnych praw czy zobowiązań, które obecnie dotyczą Spółki, a również elementów wymienionych w art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, czyli: nazwy przedsiębiorstwa, praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych (np. umów leasingu), wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Nie dojdzie również do cesji umów zawartych przez Spółkę z dostawcami lub odbiorcami.

W ocenie tut. Organu, dla uznania majątku za przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część nie wystarczy, że ze względu na pewną samodzielność pod względem technicznym, czy nawet organizacyjnym, zespół składników majątkowych mógłby potencjalnie stanowić odrębne przedsiębiorstwo bądź zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ art. 6 pkt 1 ustawy, wyłącza od opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie wszystkich składników majątkowych i niemajątkowych, uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia pewnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, należy stwierdzić, że wyłączenie z masy majątkowej istotnych elementów, w tym m.in. nazwy przedsiębiorstwa, praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych (np. umów leasingu), wierzytelności, praw z papierów wartościowych i środków pieniężnych, tajemnic przedsiębiorstwa, ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz innych praw i zobowiązań, pozbawia ten kompleks cech przedsiębiorstwa czy też zorganizowanej jego części. Nie można bowiem uznać, iż dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone zadania gospodarcze.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że przedmiotem zbycia będą wyłącznie składniki materialne (nieruchomości i ruchomości), natomiast transakcja nie będzie obejmowała niematerialnych elementów przedsiębiorstwa.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, iż przedmiotem opisanej we wniosku transakcji będą składniki majątku przedsiębiorstwa, a nie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy - Kodeks cywilny, ani też zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e ustawy.

Zatem, przepis art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie miał zastosowania w sprawie będącej przedmiotem wniosku. Przepis ten bowiem jak wyżej wskazano, odnosi się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział trzy stawki preferencyjne: 7%, 3% i 0%. Ustawodawca daje także podatnikom możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego wynika, że przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć sprzedaż, aport, a także najem oraz dzierżawę.

W przedmiotowej sprawie należy wskazać, iż w myśl przepisu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Jednocześnie na mocy, art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Ponadto w myśl art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Na podstawie art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W przedmiotowej sprawie sprzedaż budynków (w tym pieczarkarni) nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ z uwagi na treść przepisu art. 2 pkt 14 ustawy sprzedaż dokonywana będzie w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca bowiem - po nabyciu niezabudowanej nieruchomości gruntowej - wybudował przedmiotowe obiekty i wykorzystywał je do chwili obecnej do prowadzenia działalności gospodarczej - uprawy pieczarek. w związku z tym przedmiotowe budynki nie zostały jeszcze wydane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi.

Ponadto, w odniesieniu do ww. budynków będących przedmiotem sprzedaży, Spółce w związku z ich budową przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków. Zatem z uwagi na powyższe, również na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a tego przepisu ustawy, dostawa przedmiotowych obiektów - w tym pieczarkarni - nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Wskazać również należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na mocy art. 43 ust. 2 ustawy, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Wyrażony w cytowanym wyżej przepisie art. 43 ust. 2 ustawy, wymóg używania ruchomości odnosi się bezpośrednio do zbywcy i dotyczy faktycznego używania towaru. Nie jest zatem wystarczające samo tylko posiadanie danego towaru, czy też prawa własności do towaru, przez wskazany przepisem czas, jeśli posiadaniu nie będzie towarzyszyć faktyczne wykorzystywanie towaru.

W odniesieniu do czynności zbycia ruchomości, o których mowa we wniosku, należy stwierdzić, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 43 ust. 2 ustawy, stanowią one towar używany, gdyż ich okres używania przez Wnioskodawcę od momentu zakupu przekroczył pół roku. w związku z faktem, iż przy ich nabyciu przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, nie jest spełniony warunek wskazany w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, a zatem sprzedaż ww. ruchomości nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie tego przepisu.

Odpowiadając na zadane pytania tut. Organ stwierdza, iż:

Ad. 1

Planowana sprzedaż środków trwałych wykorzystywanych w prowadzonej działalności gospodarczej, będzie stanowiła czynność podlegającą przepisom ustawy (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy). w przedmiotowej sprawie brak będzie przesłanek do zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy, gdyż przedmiotem transakcji nie będzie ani przedsiębiorstwo, ani jego zorganizowana część.

Zatem w tej części stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Ad. 2

Transakcja sprzedaży poszczególnych budynków - w tym pieczarkarni - nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jak i w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Przedmiotowa sprzedaż nieruchomości (grunt wraz z budynkami) będzie stanowiła dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 22% stawki, w oparciu o art. 41 ust. 1 w związku z art. 29 ust. 5 ustawy.

Z uwagi na fakt, iż zdaniem Wnioskodawcy w opisanym przypadku ma zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10 i ust. 10 ustawy, stanowisko Zainteresowanego w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto, dostawa środków trwałych - ruchomości, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, według podstawowej, 22% stawki podatku VAT.

W tej części stanowisko uznano za prawidłowe.

Ponadto, zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że odpowiedzi na pytania zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawione zdarzenie przyszłe. w związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.