ILPP1/443-981/12-4/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 stycznia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-981/12-4/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności przekazania wspólnikom majątku pozostałego po likwidacji spółki - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności przekazania wspólnikom majątku pozostałego po likwidacji spółki.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 sierpnia 2001 r. dwóch wspólników zawiązało Spółkę z o.o. na czas nieograniczony. Kapitał zakładowy Spółki ustalono na 50.000,00 zł i podzielono na 50 udziałów po 1.000,00 zł każdy. Udziały w kapitale zakładowym są równe i niepodzielne. Udziały w kapitale zakładowym Spółki zostały objęte przez zawierających umowę wspólników w następujący sposób: jeden wspólnik wnosi wkład pieniężny w kwocie 25.000,00 zł i obejmuje w ten sposób 25 udziałów po 1.000,00 zł, o łącznej wartości 25.000,00 zł; drugi wspólnik wnosi wkład pieniężny w kwocie 25.000,00 zł i obejmuje w ten sposób 25 udziałów po 1.000,00 zł, o łącznej wartości 25.000,00 zł W dniu 21 listopada 2001 r. wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego o kwotę 5.358.000,00 zł, przez ustanowienie 5.358 nowych udziałów, po 1.000,00 zł wartości nominalnej każdy udział, pokrytych aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki cywilnej pod nazwą A. Spółka cywilna, w skład której wchodzą nieruchomości (prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, grunty, budynki, budowle), środki trwałe (sprzęt ciężki, samochody, maszyny i urządzenia, niskocenne środki trwałe) oraz wyposażenie, wymienione w załączniku do uchwały Nadzwyczajnego Zgromadzenia Wspólników. Wspólnicy objęli udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki na prawach współwłasności łącznej. W świetle art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z powyższym, Spółka z o.o. nie miała możliwości odliczenia od nabytych składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa podatku VAT. Wartość zorganizowanej części przedsiębiorstwa A. S.C. w celu wniesienia do Spółki z o.o. została wyceniona według wartości godziwej (rynkowej) na kwotę 5.358.000,00 zł, i w tej wartości przyjęta do celów podatkowych. Wspólnicy Spółki z o.o. planują rozwiązanie tej Spółki poprzez jej likwidację. W związku z likwidacją Spółki z o.o. wspólnicy planują: 1) sprzedać majątek wniesiony aportem do Spółki z o.o. jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, 2) środki pieniężne oraz pozostały majątek uzyskany w wyniku likwidacji, po zaspokojeniu wierzycieli, podzielić między siebie w stosunku do posiadanych udziałów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podzielony pomiędzy wspólników majątek, wniesiony aportem jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, pozostały po likwidacji Spółki z o.o., bądź sprzedaż tego majątku, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Jakie stawki podatku VAT należy zastosować.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż bądź podział majątku uzyskanego w wyniku likwidacji, który był przedmiotem aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa, pomiędzy wspólników: pojazdy samochodowe, sprzęt ciężki budowlany (ładowarki, koparki, spycharki, wózki widłowe), pozostałe środki trwałe o wartości powyżej 3.500,00 zł (narzędzia, urządzenia, baraki, zestawy komputerowe), niskocenne środki trwałe oraz wyposażenie, jest czynnością zwolnioną od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, na podstawie którego zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponieważ Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia składników majątku, wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, i Spółka używała tych składników co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel (art. 43 ust. 2 ustawy o VAT), sprzedaż bądź podział tego majątku pomiędzy wspólników będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

W trakcie swojej działalności A. S.C. rozpoczęła budowę hali produkcji prefabrykatów betonowych i stalowych na działce o nr ewid. X. Zarówno działka, jak i rozpoczęta na niej inwestycja, zostały wniesione do Spółki z o.o. aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa o wartości 139.025,00 zł działka i 429.969,00 zł rozpoczęta budowa hali. Wnioskodawca kontynuował rozpoczętą budowę hali, a od wszelkich wydatków dokonywano odliczenia podatku naliczonego. W styczniu 2012 r. Spółka otrzymała pozwolenie na użytkowanie hali produkcji prefabrykatów betonowych i stalowych, i w tym samym miesiącu wprowadzono ją na stan ewidencji środków trwałych w wartości początkowej 473.324,02 zł (nakłady Spółki z o.o. wyniosły 43.355,02 zł, od których odliczono podatek VAT). W dniu 1 lutego 2012 r. Spółka zawarła umowę dzierżawy niniejszej hali, w związku z powyższym doszło do pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca uważa, iż zastosowanie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10-10a jest w tej sytuacji niemożliwe, w związku z powyższym sprzedaż hali bądź jej przekazanie na rzecz wspólników w wyniku podziału majątku pozostałego po likwidacji Spółki z o.o. będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. W związku z powyższym, transakcja sprzedaży bądź podział pomiędzy wspólników działki gruntu nr X przejmie stawkę podatku, jaka obowiązuje w stosunku do sprzedawanego budynku.

Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż bądź podział pomiędzy wspólników działki gruntu nr Y, na której znajduje się plac utwardzony płytami betonowymi, będzie opodatkowane stawką podstawową. Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Na działce Y nie znajduje się żaden budynek ani budowla w rozumienie ustawy - Prawo budowlane, zgodnie z którym pod pojęciem budowli rozumie się każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane).

W dniu 25 lipca 1997 r. A. S.C. nabyła od Gminy Miejskiej... działkę gruntu nr Z, o powierzchni 0,4545 ha, położoną w... przy ul...., zabudowaną budynkiem halowym, jednokondygnacyjnym, wolnostojącym niepodpiwniczonym i budynkiem wolnostojącym, jednokondygnacyjnym, niepodpiwniczonym, za cenę netto 234.973,00 zł (w tym cena gruntu stanowi kwotę 65.792,44 zł, a cena budynków wynosi 169.180,56 zł) powiększoną o 22% podatek VAT. W trakcie swojej działalności A. S.C. połączyła i ulepszyła budynki, odliczając podatek VAT od poniesionych na ten cel wydatków, podwyższając tym samym wartość początkową budynków do łącznej kwoty 363.579,07 zł W księgach Spółki z o.o. budynek socjalno-biurowo-usługowy został wprowadzony do ewidencji środków trwałych w listopadzie 2001 r. jako jeden środek trwały. Jego wartość początkowa została ustalona na poziomie wartości godziwej (rynkowej) z dnia przyjęcia aportu, i od tej kwoty (tekst jedn.: 1.189.737,00 zł) dokonywano odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych. We wrześniu 2002 r. miało miejsce podwyższenie wartości początkowej budynku o kwotę 20.733,64 zł, w październiku 2002 r. podwyższono wartość początkową budynku o 982,68 zł, natomiast w listopadzie jego wartość wzrosła o 26.010,85 zł W czerwcu 2005 r. wskutek kolejnego ulepszenia budynku jego wartość zwiększyła się o 21.988,61 zł. Suma wszystkich wydatków na ulepszenie budynku wyniosła 69.715,78 zł, co stanowi prawie 6% ich wartości początkowej. Od wydatków poniesionych na ulepszenie budynku Spółka z o.o. podatek VAT odliczyła. W listopadzie 2002 r. Wnioskodawca wydzierżawił część budynku, opodatkowując tę transakcję wg stawki podstawowej. W tym momencie doszło do pierwszego zasiedlenia tej części budynku. Wnioskodawca uważa, że w stosunku do tej części budynku, która została wydzierżawiona, przysługuje zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy: a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Zgodnie z art. 2 pkt 14, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: a) wybudowaniu lub b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. Wnioskodawca uważa, że w stosunku do pozostałej części budynku będzie miał zastosowanie art. 43 ust. 1 pkt 10a, zgodnie z którym Spółce przysługuje zwolnienie od podatku VAT, ponieważ w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że: a) w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, b) dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Wnioskodawca uważa, iż sprzedaż bądź podział majątku w postaci budynku socjalno-biurowo-usługowego jako majątku uzyskanego w wyniku likwidacji, który był przedmiotem aportu w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa pomiędzy wspólników, jest czynnością zwolnioną od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10-I0a. Z uwagi na to, iż korekcie nie podlegają składniki majątku nabyte (wybudowane) przed 1 maja 2004 r., korekcie podatku naliczonego, zgodnie z art. 9I ustawy o VAT, będzie podlegał podatek odliczony od wydatków na ulepszenie, które powiększyły wartość początkową budynków w czerwcu 2005 r. Zgodnie z art. 91, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty w deklaracji podatkowej za okres, w którym nastąpił podział majątku pomiędzy wspólników, a ponieważ wszelkie przeniesienie prawa własności nieruchomości powinno być dokonane w formie aktu notarialnego, będzie to miesiąc podpisania aktu notarialnego. Wnioskodawca uważa, iż zgodnie z art. 43 ust. 10, może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części: 1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni; 2) złożą przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części dotyczącej pytania o kwestię podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług czynności podziału przez wspólników majątku wniesionego aportem jako zorganizowana część przedsiębiorstwa uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - a w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, według art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu.

Omawiany przepis jest odpowiednikiem art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym za odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług uznaje się wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, gdy podatek od towarów i usług od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu.

Jednocześnie wskazać należy, iż na mocy art. 7 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Stosownie do art. 7 ust. 4 ustawy, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Z kolei przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Z analizy cytowanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa podatnika, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących drukowane materiały reklamowe i informacyjne, bądź spełniających warunki do uznania ich za prezenty o małej wartości lub próbki.

Jeżeli podatnik miał prawo do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczyć ponadto należy, iż stosownie do treści art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Zasady i tryb rozwiązania i likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością regulują przepisy ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), dalej k.s.h.

Na mocy art. 272 k.s.h., rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

W świetle art. 275 § 2 k.s.h. w okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań.

Artykuł 282 § 1 k.s.h. stanowi, iż likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki - jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.

Majątek spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu jej wierzycieli dzieli się między wspólników w stosunku do ich udziałów, chyba że inne zasady podziału określa umowa spółki (art. 286 § 2 i 3 k.s.h.).

Uregulowania Kodeksu spółek handlowych wskazują, iż podział majątku między wspólników następuje po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli. Tym samym przejęcie majątku likwidowanej spółki handlowej przez wspólników następuje z mocy prawa i nie stanowi rozdysponowania majątku przez likwidowany podmiot. Likwidowany podmiot nie może przeznaczyć majątku likwidacyjnego na żaden inny cel (chyba że inne zasady podziału określone zostały w umowie już w momencie zawiązywania spółki), lecz tylko dokonać podziału pozostałego majątku między wspólników.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż w dniu 9 sierpnia 2001 r. dwóch wspólników zawiązało Spółkę z o.o. na czas nieograniczony. W dniu 21 listopada 2001 r. wspólnicy Spółki podjęli uchwałę o podwyższeniu kapitału zakładowego przez ustanowienie nowych udziałów, pokrytych aportem w postaci zorganizowanej części przedsiębiorstwa Spółki cywilnej pod nazwą A. Spółka cywilna, w skład której wchodzą nieruchomości (prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, grunty, budynki, budowle), środki trwałe (sprzęt ciężki, samochody, maszyny i urządzenia, niskocenne środki trwałe) oraz wyposażenie. Wspólnicy objęli udziały w podwyższonym kapitale zakładowym Spółki na prawach współwłasności łącznej. Spółka z o.o. nie miała możliwości odliczenia od nabytych składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa podatku VAT. Wspólnicy Spółki z o.o. planują rozwiązanie tej Spółki poprzez jej likwidację. W związku z likwidacją Spółki z o.o. wspólnicy planują: 1) sprzedać majątek wniesiony aportem do Spółki z o.o. jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, 2) środki pieniężne oraz pozostały majątek uzyskany w wyniku likwidacji, po zaspokojeniu wierzycieli, podzielić między siebie w stosunku do posiadanych udziałów.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi natomiast kwestia opodatkowania czynności przekazania wspólnikom majątku pozostałego po likwidacji Spółki, wniesionego do Spółki jako zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, iż Spółka przekaże wspólnikom poszczególne składniki majątku, a nie majątek wyodrębniony pod względem organizacyjnym i finansowym, który mógłby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Jak wynika bowiem z cytowanych przepisów k.s.h., majątek spółki dzieli się między wspólników po zlikwidowaniu Spółki. W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie będziemy mieli do czynienia z przekazaniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a jedynie z przekazaniem poszczególnych składników majątku. Z uwagi na powyższe, czynność przekazania wspólnikom majątku pozostałego po likwidacji Spółki nie będzie czynnością wyłączoną z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu ustawy.

Konsekwencją przekazania poszczególnych składników majątku wspólnikom w związku z likwidacją spółki jest nabycie przez wspólników prawa do rozporządzania ww. towarami jak właściciel. Brak odpłatności w przypadku powyższej dostawy towarów nie wyklucza jednak opodatkowania tej czynności podatkiem od towarów i usług.

Zaznaczyć należy, iż zgodnie z powołanymi wyżej regulacjami, dla uznania nieodpłatnej dostawy towarów za odpłatną dostawę towarów muszą być spełnione łącznie 2 przesłanki, tj.:

* podatnik przekazuje nieodpłatnie lub zużywa towary należącego do jego przedsiębiorstwa oraz

* podatnikowi przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawione okoliczności niniejszej sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji przekazania majątku pozostałego po likwidacji Spółki na rzecz wspólników dochodzi do zmiany właściciela majątku. W stosunku do przekazanych towarów Spółka dokona zatem na rzecz wspólników dostawy towarów. Ponadto, przekazanie składników majątku wspólnikom Spółki w związku z jej likwidacją, co do zasady podlega opodatkowaniu na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy.

Jednakże w przedmiotowej sprawie przekazanie wspólnikom składników majątku, wniesionych do Spółki jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, pozostałych po likwidacji Spółki z o.o. z uwagi na fakt, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu tych składników majątku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza bowiem możliwość uznania czynności nieodpłatnego przekazania za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu. W takiej sytuacji nie został spełniony jeden z dwóch podstawowych warunków określonych w art. 7 ust. 2 ustawy powodujących uznanie za dostawę przekazania towarów bez wynagrodzenia.

Należy również zaznaczyć, iż wskazany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku fakt, iż Spółka ponosiła wydatki na ulepszenie przekazywanych nieruchomości, ale nie stanowiły one 30% wartości nieruchomości nie jest istotny w przypadku, gdy przedmiotem analizy jest art. 7 ust. 2 ustawy. W kontekście tego przepisu bowiem zawarta jest zasada prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów, które następnie są przekazywane nieodpłatnie. Tak więc wykonywane ulepszenia, niosące za sobą ewentualne prawo do odliczenia podatku w związku z zakupami na ulepszenie nie mają znaczenia przy analizie powyższego przepisu.

Reasumując, nieodpłatne przekazanie wspólnikom pozostałych po likwidacji Spółki z o.o. składników majątku, wniesionych do Spółki aportem jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy również wskazać, iż w przedstawionym we wniosku własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego Zainteresowany stwierdził, że czynność przekazania pojazdów samochodowych, sprzętu ciężkiego budowlanego, pozostałych środków trwałych o wartości powyżej 3.500,00 zł, niskocennych środków trwałych oraz wyposażenia, a także działki o nr Z zabudowanej budynkiem socjalno-biurowo-usługowym, jest czynnością zwolnioną od podatku. Tut. Organ pragnie zauważyć, iż pomimo identycznego skutku podatkowego dla podatnika podatku od towarów i usług (brak konieczności wykazania podatku należnego z tytułu przedmiotowych czynności) - pojęcia "nie podlega opodatkowaniu" i "zwolnione od podatku" nie są tożsame, a w rozpatrywanej sprawie ma miejsce sytuacja, w której przekazanie wspólnikom składników majątku po likwidacji Spółki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać w całości za nieprawidłowe.

Ponadto, informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu czynności przekazania wspólnikom majątku pozostałego po likwidacji spółki. Z kolei wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży majątku likwidowanej spółki został załatwiony postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia z dnia 18 stycznia 2013 r.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisanym zdarzeniu przyszłym oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl