ILPP1/443-962/10-7/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Izby Rolniczej, przedstawione we wniosku z dnia 26 sierpnia 2010 r. (data wpływu 1 września 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 listopada 2010 r. (data wpływu 24 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług doradztwa rolniczego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług doradztwa rolniczego. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 17 listopada 2010 r. o informację dotyczącą właściwego organu podatkowego (urzędu skarbowego) dla Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jednym z ustawowych zadań izb rolniczych jest doradztwo w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów (Dz. U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927 - art. 5). Zgodnie z ustawą z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013, usługi rolnicze w ramach systemu doradztwa rolniczego mogą być świadczone przez podmioty publiczne (ośrodki doradztwa rolniczego i izby rolnicze) oraz prywatne podmioty doradcze, które uzyskały akredytację na świadczenie usług doradczych wydaną przez ministra właściwego ds. rozwoju wsi.

Obecnie za świadczone usługi doradztwa Izba nie pobiera opłat. Izba nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Symbol PKWiU świadczonej przez Izbę usługi doradztwa rolniczego to 91.33 - usługi świadczone przez pozostałe organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane.

Przepisy jednoznacznie wskazują, że izby rolnicze mogą i powinny świadczyć usługi doradcze. Niestety zapisy art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o izbach rolniczych uniemożliwiają izbom prowadzenie działalności gospodarczej. Z drugiej strony jednak ta sama ustawa w art. 35 ust. 1 pkt 7 wskazuje jako źródło dochodów izb rolniczych, opłaty z tytułu usług świadczonych przez izbę, nadając Walnemu Zgromadzeniu Izby właściwość ustalenia zasad odpłatności za usługi świadczone przez izbę w art. 12 ust. 1 pkt 15.

Zgodnie z pismem otrzymanym przez Izbę Rolniczą z Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi "Pobieranie opłat za usługi świadczone przez izby jest zgodne z prawem, (...) a usługa w rozumieniu ustawy o izbach rolniczych oznacza co innego niż działalność usługowa stanowiąca rodzaj działalności gospodarczej. Zatem usługi świadczone przez izby nie mogą mieć charakteru działalności gospodarczej (...). Naliczanie i pobieranie opłat nie oznacza w każdym przypadku, że prowadzona jest działalność dla osiągnięcia zarobku. Opłaty mogą być bowiem pobierane na pokrycie kosztów działalności co nie powoduje powstania dochodu".

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości w zakresie prawnych możliwości świadczenia przez izby rolnicze usług doradczych i ich rozliczania, jak również udokumentowania pobieranych opłat z tytułu świadczenia usług doradczych przez izby rolnicze, ponieważ izba rolnicza nie mogąc prowadzić działalności gospodarczej nie może wystawiać faktur. Natomiast dla skorzystania z pomocy finansowej w ramach działania "Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 do wniosku o płatność, należy dołączyć oryginały faktur lub równoważnych dokumentów księgowych lub ich kopie potwierdzone za zgodność z oryginałem, dokumentujące poniesienie kosztów usług doradczych przez rolnika. Ponieważ jednak przepisy nie wymieniają enumeratywnie dokumentów księgowych, jakie powinny być dołączone przez beneficjenta do wniosku o płatność, Wnioskodawca domniema, że izba rolnicza może wystawić notę księgową za świadczone usługi. Wątpliwości Zainteresowanego budzi także kwestia skutków podatkowych, w związku z opłatami, które Izba miałaby pobierać oraz problem, czy pobieranie opłat z tytułu usług świadczonych przez Izbę, niebędących działalnością gospodarczą, będzie rodziło zobowiązania podatkowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, Izba może wykonywać usługi doradcze i pobierać za nie opłaty, na pokrycie jedynie kosztów działalności nie osiągając przy tym zarobków i w całości przeznaczając je na wykonywanie działalności ustawowej i statutowej. W takiej sytuacji nie będzie rodziło to zobowiązań podatkowych. W ocenie Zainteresowanego wystawione przez Izbę noty księgowe będą wystarczającymi dokumentami umożliwiającymi rozliczenie się beneficjentów dla skorzystania z pomocy finansowej w ramach działania "Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia MRiRW z dnia 17 kwietnia 2008 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach działania "Korzystanie z usług doradczych przez rolników i posiadaczy lasów" objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013.

Według Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Izbę nie mogą mieć charakteru działalności gospodarczej. Usługa w rozumieniu ustawy o izbach rolniczych oznacza co innego niż działalność usługowa, stanowiąca rodzaj działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Tym samym, w takiej sytuacji nie będzie to rodziło zobowiązań z tytułu podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast, stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż - co do zasady - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne (za wyjątkiem sytuacji wyraźnie wskazanych art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2).

Należy zauważyć, iż aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść dla świadczącego usługę.

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zauważyć należy, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Zaliczanie określonej usługi do właściwego grupowania należy jednak do obowiązków usługodawcy. Wynika to z faktu, że to właśnie on posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego sklasyfikowania wykonywanej usługi do odpowiedniego grupowania.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm., do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2010 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.

Podatnikami - na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 ww. artykułu).

Wskazana powyżej definicja działalności gospodarczej jest znacznie szersza od definicji zawartej w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.). Odbiega też od definicji działalności gospodarczej zawartej w Ordynacji podatkowej.

O ile ustawa o swobodzie działalności gospodarczej za działalność gospodarczą uznaje jedynie czynności wykonywane w sposób ciągły, zorganizowany i profesjonalny, o tyle ustawa o podatku VAT katalog podatników poszerza o podmioty, które mimo, że czynność wykonały jednorazowo, to jednak działały z zamiarem jej powtarzania. Z działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia jeżeli podmiot wykonując określone czynności działa w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy i ma zamiar wykonywać tego typu czynności częstotliwie. Działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy jest również działalność rolnicza, jak też wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zastosowanie zwolnienia.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W poz. 10 ww. załącznika wymieniono usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (wyłącznie statutowe) zaliczone do grupowania PKWiU 91.

W związku z powyższym, w celu zastosowania prawidłowej stawki/zwolnienia od podatku, istotnym jest właściwe zaklasyfikowanie do symbolu PKWiU.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach ustawowych zadań świadczy usługi doradztwa w zakresie działalności rolniczej, wiejskiego gospodarstwa domowego oraz uzyskiwania przez rolników dodatkowych dochodów. Zainteresowany wskazał, iż, usługi te według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług sklasyfikowane są pod symbolem 91.33 jako usługi świadczone przez pozostałe organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane. Obecnie za świadczone usługi doradztwa Izba nie pobiera opłat, ale ma wątpliwości w zakresie prawnych możliwości świadczenia przez izby rolnicze usług doradczych i ich rozliczania, jak również dokumentowania, ponieważ, jak twierdzi Zainteresowany, Izba nie może prowadzić działalności gospodarczej i tym samym nie może wystawiać faktur. Wnioskodawca domniema, że izba rolnicza może wystawić notę księgową za świadczone usługi. Wątpliwości Zainteresowanego budzi także kwestia skutków podatkowych, w związku z opłatami, które Izba miałaby pobierać oraz problem, czy pobieranie opłat z tytułu usług świadczonych przez Izbę, niebędących działalnością gospodarczą, będzie rodziło zobowiązania podatkowe. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wskazać należy, iż stosownie do regulacji zawartych w art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z kolei na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) wprowadzono zmianę w ww. art. 113 ust. 1, w myśl której kwotę, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Należy zauważyć, iż od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 113 ust. 1 otrzyma brzmienie: "zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku".

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z kolei, zgodnie z art. 113 ust. 5 ww. ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Natomiast, jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, ww. kwoty.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Ponadto na podstawie § 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), określona została (w postaci załącznika) lista towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. W poz. 37 tegoż załącznika wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle regulacji zawartych w art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3. Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Z treści art. 96 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni - do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

Ustawa o podatku od towarów i usług charakteryzuje się autonomią regulacji, również w zakresie pojęciowym. W związku z tym, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają zdarzenia określone w tymże akcie prawnym, co do podmiotu i przedmiotu.

Analiza przytoczonych przepisów wskazuje, że podatnikami mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, jeżeli wykonują samodzielnie działalność gospodarczą. Nie jest przy tym istotny zarówno cel, jak i rezultat tych działań. Oznacza to, że podatnikiem może być również podmiot, który prowadzi działalność nieprzynoszącą zysków.

Jak wskazano wyżej ustawa o podatku od towarów i usług zawiera definicję działalności gospodarczej. Jest nią wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców. Jeżeli więc podmiot będący podatnikiem prowadzi działalność usługową i jest to działalność wykonywana odpłatnie na terytorium kraju, podlega ona opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednakże ustawodawca w odniesieniu do świadczących usług w zakresie doradztwa rolniczego przyznał możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, określonego w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy. W konsekwencji podmioty te dopiero z chwilą przekroczenia kwot określonych w tych przepisach zobowiązane są do dokonania rejestracji, o której mowa w art. 96 i odprowadzenia podatku należnego.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że świadczenie przedmiotowych usług, za które rolnicy wniosą opłaty będzie stanowiło działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem, w przedmiotowej sprawie usługi świadczone na rzecz rolników sklasyfikowane - jak wskazał Wnioskodawca - pod symbolem PKWiU 91.33. mogą korzystać ze zwolnienia od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy (poz. 10 załącznika nr 4 do ustawy).

Wskazać przy tym należy, iż w przypadku świadczenia ww. usług przewidzianych w statucie, zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy w zw. z poz. 10 załącznika nr 4 do ustawy podlegają jedynie te usługi, za które odpłatność pokrywana jest ze składek członkowskich.

Natomiast pozostałe, za które odpłatność wnoszona jest przez członków w innej formie niż ww. składka nie mogą korzystać z tego zwolnienia.

W związku z tym usługi doradztwa rolniczego świadczone dla rolników, którzy dokonują płatności w formie innej niż składka członkowska, będą podlegały opodatkowaniu na zasadach ogólnych, tj. z zastosowaniem 22% stawki podatku. Jednakże do momentu nieprzekroczenia limitu określonego w art. 113 ust. 1 z uwzględnieniem ust. 5 lub ust. 9 ustawy Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie podmiotowe.

Należy nadmienić, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, decydującej o możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do przepisu art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), tylko zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Ponadto, zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Stosownie do treści § 2 cyt. artykułu, obowiązek wystawienia rachunku, o którym mowa w § 1, nie dotyczy rolników sprzedających produkty roślinne i zwierzęce pochodzące z własnej uprawy lub hodowli, nieprzerobione sposobem przemysłowym, chyba że sprzedaż jest dokonywana w ich odrębnych, stałych miejscach sprzedaży, poza obrębem uprawy lub hodowli.

Z kolei, jak stanowi § 3 tegoż artykułu, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Podatnik, w myśl art. 87 § 4 Ordynacji podatkowej, nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Korzystając z podmiotowego zwolnienia od podatku od towarów i usług (na podstawie art. 113 ustawy), kwot uzyskanych z tytułu pobieranych opłat Wnioskodawca nie będzie mógł dokumentować fakturą VAT. W takich przypadkach podatnik wystawia rachunki, o których mowa w art. 87-90 ustawy - Ordynacja podatkowa - jeżeli spełnione są warunki wynikające z tych przepisów, bądź inne dokumenty np. noty.

Jednocześnie należy wskazać, iż organ podatkowy nie jest uprawniony do klasyfikowania towarów i usług do właściwych grupowań PKWiU, wobec czego niniejszą interpretację wydano w oparciu o klasyfikację wskazaną przez Wnioskodawcę.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania i dokumentowania usług doradztwa rolniczego. Kwestię dotyczącą zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych załatwiono w interpretacji nr ILPB4/423-171/10-7/MC w dniu 1 grudnia 2010 r. Natomiast w części dotyczącej możliwości wykonywania odpłatnych usług doradczych wydano postanowienie z dnia 1 grudnia 2010 r. nr ILPB4/423-171/10-6/MC i ILPP1/443-962/10-6/AI odmawiające wszczęcia postępowania.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.