ILPP1/443-957/11-2/MS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 6 października 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-957/11-2/MS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2011 r. (data wpływu 6 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości zabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W lutym 2001 r. Wnioskodawca umową sprzedaży w formie aktu notarialnego zakupił od osób fizycznych (małżeństwa) prawo wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawo własności budynku warsztatowego na niej położonego. Budynek, o którym mowa wyżej jest murowany, składa się z jednej kondygnacji i przeznaczony jest na warsztat mechaniczny. Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego VAT z uwagi na to, że:

* nie otrzymał faktury VAT od sprzedającego,

* prawo wieczystego użytkowania nie podlegało w 2001 r. opodatkowaniu podatkiem VAT,

* zakupiony budynek warsztatowy był używany,

* z aktu notarialnego nie wynikało aby sprzedający małżonkowie działali w charakterze podatnika VAT, ani prowadzili działalność gospodarczą, a transakcja sprzedaży podlegała podatkowi VAT, a sprzedający zobowiązani byli do wystawienia faktury VAT.

Budynek warsztatowy Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w związku z jego wykorzystywaniem w pozarolniczej działalności gospodarczej oraz począwszy od roku 2001 dokonywał od jego wartości początkowej odpisów amortyzacyjnych, zaliczając odpisy do kosztów uzyskania przychodów.

Zakupionego prawa wieczystego użytkowania działki Wnioskodawca nigdy nie wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nadto Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie budynku warsztatowego w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, zaś w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej w przedmiocie działalności obrót nieruchomościami i wynajem nieruchomości nie był przedmiotem działalności.

Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał transakcji sprzedaży nieruchomości, zaś od roku 1993 jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT dokonującym dostaw i świadczącym usługi opodatkowane podatkiem od towarów i usług podstawową stawką VAT.

Dla terenów na których znajduje się działka nie ma obowiązującego (opracowanego i zatwierdzonego) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zaś z opracowanego studium zagospodarowania przestrzennego wynika przeznaczenie do zabudowy mieszkaniowej z możliwością usług.

W ewidencji gruntów działka nr 10/5 oznaczona jest symbolem Bl - teren zabudowany inny. Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawo własności budynku warsztatowego na niej posadowionego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawa własności budynku warsztatowego na niej położonego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości stawki podatkowej czy też korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT" lub "u.p.t.u.", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają: odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami w rozumieniu ww. ustawy są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Przez dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT - rozumie się również zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Aby dana czynność została uznana za opodatkowaną koniecznym jest zatem wystąpienie zarówno przesłanki podmiotowej, jak przedmiotowej. Bezspornym jest, że z punku widzenia przedmiotowego przeniesienie własności prawa wieczystego użytkowania co do zasady opodatkowane jest podatkiem VAT (art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy VAT), tym niemniej - zdaniem Wnioskodawcy - będzie się ona kwalifikowała się do objęcia zwolnieniem przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 10a lub art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, sprzedaż terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę korzysta ze zwolnienia od podatku. Natomiast art. 29 ust. 5 ustawy o VAT formułuje zasadę, że do dostawy gruntu stosuje się stawkę podatku taką jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem.

W odniesieniu zaś do prawa wieczystego użytkowania gruntu w myśl § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntów, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale związanej z gruntem, jeżeli budynki te i budowle albo ich części są zwolnione od podatku. Oznacza, że do zbycia prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się taką samą stawkę podatku VAT, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, ze zwolnienia takiego również korzysta zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekty te są posadowione.

Zatem aby stwierdzić, czy dostawa prawa wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawa własności budynku warsztatowego na niej położonego będzie podlegała opodatkowaniu czy też będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy dana nieruchomość jest zabudowana, a w przypadku gdy nie jest, to czy jest przeznaczona pod zabudowę czy też nie.

Na gruncie ustawy o VAT za teren zabudowany należy uznać taki teren, na którym znajdują się budynki, budowle lub ich części. Przy czym należy zauważyć, iż muszą to być budynki i budowle lub ich części, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. Ponadto wskazać należy, że w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. z 2006 r. Dz. U. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

a.

budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,

b.

budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,

c.

obiekt małej architektury.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W świetle powyższego wydaje się bezspornym, że na działce gruntu znajduje się budynek warsztatowy trwale związany z gruntem.

W odniesieniu do planowanej sprzedaży budynku warsztatowego posadowionego na działce gruntu nr 10/5 nawet jeśli przyjąć, że nie ma zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 u.p.t.u. z uwagi, że nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 ust. 14 u.p.t.u, to sprzedaż budynku korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u., zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, u.p.t.u. pod warunkiem, że:

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostaw prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to byty one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Tym niemniej nawet gdyby przyjąć, iż w odniesieniu do dostawy budynku warsztatowego nie będzie przysługiwać zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10a u.p.t.u. z powodu na przykład błędnie zakwalifikowanego remontu nie jako ulepszenia lecz bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu, to biorąc pod uwagę wykorzystanie budynku przez Wnioskodawcę przez okres ponad 5-cio letni do czynności opodatkowanych oraz brak prawa do odliczenia podatku VAT, Wnioskodawcy przysługiwać będzie zwolnienie określone w art. 43 ust. 7a u.p.t.u. Mając na uwadze powyższe okoliczności należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawa własności budynku warsztatowego na niej położonego podlegać będzie zwolnieniu od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwane dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który dla tej czynności działa w charakterze podatnika VAT.

Wskazać należy, iż prawo użytkowania wieczystego jest prawem rzeczowym, którego treść i granice określone zostały zasadniczo w przepisach Kodeksu cywilnego oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W myśl art. 233 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), użytkownik wieczysty dysponuje gruntem (będącym towarem) jak właściciel. Zgodnie z ww. artykułem, użytkownik wieczysty może w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków w użytkowanie wieczyste, korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać.

Ten przepis, a także przepisy art. 234, art. 235 oraz art. 237 Kodeksu cywilnego, kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego) wskazują, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak i w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, jak przy dokonywaniu sprzedaży gruntu przez właściciela.

Ponadto, na ekonomiczną tożsamość prawa własności oraz prawa wieczystego użytkowania wskazują także przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.). W szczególności, w oparciu o art. 4 pkt 3b tej ustawy, zbywanie nieruchomości jest rozumiane jako dokonywanie czynności prawnych, na podstawie których następuje przeniesienie własności nieruchomości lub przeniesienie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej albo oddanie jej w użytkowanie wieczyste.

Jak wynika z powyższego, zarówno odpłatna dostawa nieruchomości zabudowanej (jako towaru) jak i sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z budynkami i budowlami na gruncie tym posadowionymi stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy), pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ona ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze, aby nieruchomość mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy musi być spełniony podstawowy warunek, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, iż w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, iż stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w lutym 2001 r. umową sprzedaży w formie aktu notarialnego zakupił od osób fizycznych (małżeństwa) prawo wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawo własności budynku warsztatowego na niej położonego. Budynek, o którym mowa wyżej jest murowany, składa się z jednej kondygnacji i przeznaczony jest na warsztat mechaniczny. Wnioskodawca nie odliczył podatku naliczonego VAT m.in. z uwagi na to, że nie otrzymał faktury VAT od sprzedającego i z aktu notarialnego nie wynikało aby sprzedający małżonkowie działali w charakterze podatnika VAT, tj. aby prowadzili działalność gospodarczą, a transakcja sprzedaży podlegała podatkowi VAT, a sprzedający zobowiązani byli do wystawienia faktury VAT. Budynek warsztatowy Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w związku z jego wykorzystywaniem w pozarolniczej działalności gospodarczej. Zakupionego prawa wieczystego użytkowania działki Wnioskodawca nigdy nie wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Nadto Wnioskodawca nie poniósł wydatków na ulepszenie budynku warsztatowego w kwocie wyższej niż 30% wartości początkowej budynku, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą i od roku 1993 jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania działki nr 10/5 oraz prawo własności budynku warsztatowego na niej posadowionego.

W związku z powyższym, dostawa budynku warsztatowego będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Wnioskodawca zaznacza bowiem, iż stał się właścicielem przedmiotowej nieruchomości w roku 2001. Prawo wieczystego użytkowania działki nr 10/5 wraz z prawem własności budynku warsztatowego zostało zakupione od osób fizycznych (małżeństwa), które nie działały w charakterze podatnika VAT. Budynek warsztatowy Zainteresowany wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w związku z jego wykorzystywaniem w pozarolniczej działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy nie jest wynajem nieruchomości. Zatem należy uznać, iż nie było pierwszego zasiedlenia - nie doszło do oddania budynku warsztatowego do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu.

Zatem w przedmiotowej sprawie nie są spełnione warunki uprawniające do zwolnienia od podatku planowanej dostawy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analizując opis sprawy, należy jednakże wskazać, że w stosunku do tych nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (w związku z zakupem od osób fizycznych). Dodatkowo, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na ulepszenie ww. nieruchomości, od których przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego były niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W związku z powyższym, przedmiotowa dostawa budynku warsztatowego, spełnia przesłanki do skorzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym położone są budynki i budowle rozstrzygają przepisy art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Wobec powyższego, sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki nr 10/5 wraz z prawem własności budynku warsztatowego, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. wyżej rozporządzenia.

Jednocześnie, tut. Organ zaznacza, iż powołane przez Zainteresowanego rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.) obowiązywało do dnia 5 kwietnia 2011 r. i zostało zastąpione rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl