ILPP1/443-952/09-4/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana A. przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2009 r. (data wpływu 12 sierpnia 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 września 2009 r. (data wpływu 14 września 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego - jest prawidłowe.

W dniu 12 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 września 2009 r. o symbol PKWiU świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych - symbol PKD 2007 4322 Z (dawniej 4533 B). W zakresie czynności wykonywanych przez Zainteresowanego mieści się m.in. wymiana zainstalowanych już wodomierzy na nowe w pionach wodnych, zakładanie od podstaw całych instalacji umożliwiających zamontowanie wodomierzy, prace konserwatorskie polegające na czyszczeniu filtrów, bieżącym utrzymaniu ciepłej wody użytkowej, włączaniu i wyłączaniu C.O. w sezonie grzewczym, uzupełnianiu instalacji wod.-kan. poprzez dolewanie wody, zakładaniu nowych termostatów i innych urządzeń będących elementami instalacji wod.-kan. sprawdzaniu legalności i prawidłowości zamontowanych urządzeń.

Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz wspólnot mieszkaniowych, jak również innych podmiotów gospodarczych, gdzie zachodzi potrzeba naprawy lub konserwacji urządzeń instalacji wodno-kanalizacyjnej, cieplnej.

W piśmie z dnia 7 września 2009 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał, że świadczone przezeń usługi, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług, mieszczą się w grupowaniu:

* 45.33.20-00.00 roboty związane z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnych,

* 45.33.11-00.00 roboty związane z montażem instalacji centralnego ogrzewania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowym jest ustalenie daty powstania obowiązku podatkowego w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, czyli powstaje on z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi budowlane i budowlano-montażowe obejmują działalność polegającą na wznoszeniu budynków i budowli, od przygotowania terenu do robót montażowych, instalacyjnych, które w przypadku Zainteresowanego dotyczą zakładania instalacji i urządzeń hydraulicznych, sanitarnych, przewodów i urządzeń grzewczych. Oprócz tego usługi budowlano-montażowe odnoszą się także do budynków już istniejących i spełniających swoje cele, i w tym przypadku można mówić o pracach montażowych o charakterze remontowym, konserwacyjnym, związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą. Pod pojęciem prac montażowych Wnioskodawca rozumie także montaż, remont, bieżącą konserwację wszelkiego rodzaju instalacji (wod.-kan., cieplnej) związanych z budynkiem, niezależnie czy prace te są wykonywane w obiekcie istniejącym, czy nowo wybudowanym.

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę charakter i rodzaj świadczonych przezeń usług, obowiązek podatkowy należy ustalić zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, to w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Dla szczegółowego określenia zakresu przedmiotowego stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - Dz. U. Nr 207, poz. 1293 - do celów m.in. opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Od powyższej ogólnej zasady, ustawodawca określił w sposób odmienny szczególny moment powstania obowiązku podatkowego.

Stosownie do art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ww. ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku usług budowlanych lub budowlano-montażowych powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Oznacza to, że z tytułu wykonania usługi budowlanej lub budowlano-montażowej dla powstania obowiązku podatkowego znaczenie ma termin zapłaty, ale tylko wówczas, gdy kontrahent dokona płatności za wykonaną na jego rzecz usługę przed upływem 30 dni od dnia jej wykonania, gdyż 30. dnia obowiązek podatkowy powstaje niezależnie od tego, czy zapłaty dokonano, czy nie.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie wykonywania instalacji wodno-kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych i klimatyzacyjnych. W zakresie czynności wykonywanych przez Zainteresowanego mieści się m.in. wymiana zainstalowanych już wodomierzy na nowe w pionach wodnych, zakładanie od podstaw całych instalacji umożliwiających zamontowanie wodomierzy, prace konserwatorskie polegające na czyszczeniu filtrów, bieżącym utrzymaniu ciepłej wody użytkowej, włączaniu i wyłączaniu C.O. w sezonie grzewczym, uzupełnianiu instalacji wod.-kan. poprzez dolewanie wody, zakładaniu nowych termostatów i innych urządzeń będących elementami instalacji wod.-kan. sprawdzaniu legalności i prawidłowości zamontowanych urządzeń.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przezeń usługi, zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i usług, mieszczą się w grupowaniu:

* 45.33.20-00.00 roboty związane z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnych,

* 45.33.11-00.00 roboty związane z montażem instalacji centralnego ogrzewania.

Odnosząc przedstawiony we wniosku stan faktyczny do powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że dla świadczonych przez Wnioskodawcę robót związanych z montażem instalacji wodno-kanalizacyjnych (PKWiU 45.33.20-00.00) oraz robót związanych z montażem instalacji centralnego ogrzewania (PKWiU 45.33.11-00.00), obowiązek podatkowy - zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 2 lit. d) ustawy o VAT - powstanie z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż 30. dnia, licząc od dnia wykonania tych usług.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga o prawidłowości dokonanej przez Wnioskodawcę we wniosku klasyfikacji świadczonych przez niego usług według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. Organ podatkowy nie jest bowiem organem uprawnionym do klasyfikowania danych usług lub towarów do odpowiednich symboli PKWiU. W świetle zasad metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczenie danego towaru lub usługi do odpowiedniego grupowania tej klasyfikacji należy do obowiązku zainteresowanego podmiotu (producenta, importera, usługodawcy). W przypadku trudności w ustaleniu przez podmiot właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w odniesieniu do sprzedawanych towarów i świadczonych usług, jednostką uprawnioną do wydawania opinii klasyfikacyjnych jest Urząd Statystyczny w Łodzi. Opinie wydawane są na wniosek zainteresowanego podmiotu. Z uwagi na powyższe dla celów niniejszej interpretacji przyjęto zaklasyfikowanie przedmiotowych usług dokonane przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.