ILPP1/443-940/09-3/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2009 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 7 sierpnia 2009 r., do Biura KIP w Lesznie: 10 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 września 2009 r. (data wpływu: 5 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.31.11-00.00 - jest prawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla usług sklasyfikowanych w grupowaniu PKWiU 45.31.11-00.00. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 września 2009 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wykonawcą robót budowlanych branży elektronicznej w obiektach budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanych w PKOB pod symbolem 11 w grupie 112.

Prace elektryczne obejmują cały budynek mieszkalny, w którym znaczną część powierzchni (ponad 75%) stanowią lokale mieszkalne, w pozostałym zakresie pomieszczenia służące zaspokajaniu potrzeb mieszkańców (m.in. miejsca postojowe). Obecnie Spółka zamierza przystąpić do realizacji robót elektrycznych w podziemnej kondygnacji budynku, gdzie znajdują się miejsca postojowe.

W myśl § 3 pkt 10 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), miejsca postojowe nie spełniają cech lokalu użytkowego. Umowa z generalnym wykonawcą robót budowlanych dotyczy kompleksowych robót elektrycznych w całości budynków mieszkalnych, z wyjątkiem oświetlenia zewnętrznego.

W złożonym w dniu 5 października 2009 r. uzupełnieniu do wniosku Spółka oświadczyła, iż roboty objęte wnioskiem są sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 45.31.11-00.00 - roboty związane z montażem instalacji i osprzętu elektronicznego w budynkach mieszkalnych (rozporządzenie Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU - Dz. U. Nr 42, poz. 264).

Wnioskodawca wykonuje usługę, której przedmiotem jest kompleksowa robota elektryczna dotycząca całości budynku mieszkalnego, bez oznaczenia jakichkolwiek części składowych budynku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz stosownie do art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), biorąc pod uwagę okoliczność, iż Wnioskodawca wykonuje usługę, której przedmiotem jest kompleksowa robota elektryczna dotycząca budynku mieszkalnego (sklasyfikowanego w PKOB 112) jako całość, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak również miejsca postojowe oraz części wspólne dla całego budynku, usługa ta będzie w całości opodatkowana 7% stawką podatku VAT.

Wątpliwość Spółki dotyczy rodzaju stawki podatku VAT w zakresie wykonywanych robót budowlanych w odniesieniu do miejsc postojowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa, której przedmiotem jest kompleksowa robota elektryczna dotycząca budynku mieszkalnego (sklasyfikowanego w PKOB 112) jako całość, w którym znajdują się zarówno lokale mieszkalne, jak również miejsca postojowe oraz części wspólne dla całego budynku, będzie opodatkowana jednolitą 7% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W myśl art. 8 ust. 3 ustawy, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, z zastrzeżeniem ust. 4, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki.

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę 7% podatku stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

W myśl ust. 12b powołanego wyżej artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z art. 41 ust. 12c ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, w myśl § 6 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

Zgodnie z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Z treści wyżej powołanych przepisów wynika, iż usługa budowlano-montażowa w obiektach mieszkalnych oznaczonych symbolem PKOB - 111 (Budynki mieszkalne jednorodzinne) oraz PKOB - 112 (Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe) podlega opodatkowaniu wg stawki 7% pod warunkiem, że budynki te są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania i usługa wykonywana jest wyłącznie w lokalach mieszkalnych znajdujących się w tych budynkach, a nie w lokalach użytkowych. Preferencyjna stawka opodatkowania ze względu na zapisy zawarte w powołanym wyżej § 6 ust. 2 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., znajduje zastosowanie niezależnie od powierzchni użytkowej budynków mieszkaniowych jednorodzinnych lub powierzchni lokali mieszkalnych wchodzących w skład budynków o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowych.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Treść przywołanych wyżej zapisów wskazuje na wyraźne rozróżnienie pomiędzy dwoma pojęciami normatywnymi:

* pojęciem pomieszczenia pomocniczego, czyli takiego pomieszczenia, które wraz z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, w danym przypadku chodzi więc wyraźnie o taki funkcjonalny związek tych pomieszczeń z izbą lub zespołem izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, który polega na wykorzystaniu całej tej przestrzeni bezpośrednio dla zaspokajania mieszkalnych potrzeb ludzi;

* pojęciem pomieszczenia przynależnego, które w sensie prawnym stanowi wprawdzie część składową lokalu mieszkalnego, jednakże w sensie funkcjonalnym nie jest przestrzenią przeznaczoną dla bezpośredniego zaspokajania potrzeb ludzi, lecz ma służyć zaspokajaniu innych potrzeb tych osób, które korzystają z samodzielnego lokalu mieszkalnego. W tym kontekście ustawodawca wymieniał przykładowo piwnicę, strych, komórkę, garaż.

W świetle powyższych uregulowań należy stwierdzić, iż miejsce postojowe nie stanowi lokalu mieszkalnego ani pomieszczenia służącego bezpośredniemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych. Wobec powyższego, prace budowlano-montażowe prowadzone wyłącznie w podziemnej części budynku, w której znajdują się miejsca postojowe, stanowiące lokale użytkowe, podlegają opodatkowaniu stawką 22%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy.

Dla określenia prawidłowej stawki podatku VAT niezbędne jest również ustalenie do jakiego grupowania obowiązującej dla celów podatku od towarów i usług Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zaliczone są wyroby czy usługi. Zatem ustalenie przez podatnika właściwego grupowania statystycznego dla dokonanej czynności pozwala na określenie prawidłowej stawki podatku VAT.

Nadmienia się, iż do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zaklasyfikowania określonych czynności do właściwych grupowań statystycznych obowiązany jest podatnik. Zgodnie z przepisem § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 z późn. zm.) dla celów podatku od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2009 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.).

Analiza powołanych wyżej regulacji prawnych jednoznacznie wskazuje, iż obniżona do 7% stawka podatku VAT dotyczy tych robót budowlanych, sklasyfikowanych w PKWiU pod symbolem 45, które realizowane są w:

* obiektach budownictwa mieszkaniowego lub ich częściach (PKOB 11), z wyłączeniem lokali użytkowych,

* lokalach mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w dziale PKOB 12,

* obiektach sklasyfikowanych w klasie ex 1264 PKOB - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca wykonuje roboty budowlane w obiektach budownictwa mieszkaniowego - PKOB 112. Zainteresowany wskazał, iż wykonywane przez niego usługi branży elektronicznej mieszczą się w grupowaniu PKWiU 45.31.11-00.00 - "roboty związane z montażem instalacji i osprzętu elektronicznego w budynkach mieszkalnych". Wnioskodawca wykonuje usługę, której przedmiotem jest kompleksowa robota elektryczna dotycząca całości budynku mieszkalnego (znaczną część powierzchni - ponad 75% - stanowią lokale mieszkalne), bez oznaczenia jakichkolwiek części składowych budynku. Obecnie Spółka zamierza przystąpić do realizacji robót elektrycznych w podziemnej kondygnacji budynku, gdzie znajdują się miejsca postojowe.

Zastosowanie w przedmiotowej sprawie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie opisanej we wniosku usługi. Treść umowy cywilnoprawnej jest indywidualną sprawą stron, które ją zawierają i zależy od ich uzgodnień. Gdyby przedmiotem umowy były roboty budowlane w budynku mieszkalnym jako całości - to należną stawką będzie 7%. Jeżeli jednak w umowie zostanie wskazane, iż roboty budowlane dotyczyć będą poszczególnych części budynku, tj. części mieszkalnej i odrębnie części niemieszkalnej (użytkowej - miejsca postojowe), wówczas w odniesieniu do usług wykonywanych w części mieszkalnej zastosowanie znajdzie 7% stawka podatku, natomiast do usług wykonywanych w części niemieszkalnej - 22% stawka podatku.

Reasumując, Spółka będzie mogła zastosować 7% stawkę podatku VAT dla całości usług polegających na robotach elektrycznych, które zostały zaklasyfikowane przez Wnioskodawcę do grupowania PKWiU 45 i wykonywane są w obiektach zaliczanych do budownictwa mieszkaniowego, a zawarta umowa obejmuje prace elektryczne w budynku jako całości.

Należy ponadto zauważyć, że Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości przyporządkowania formalnego towarów lub usług do grupowania klasyfikacyjnego, w związku z tym niniejszej odpowiedzi udzielono wyłącznie w oparciu o grupowania wskazane przez Wnioskodawcę w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, co może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.