ILPP1/443-932/09-3/MT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2009 r. (data wpływu 7 sierpnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 lipca 2009 r. (data wpływu 29 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środków otrzymanych od UEFA - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania środków otrzymanych od UEFA. Wniosek uzupełniono w dniu 29 października 2009 r. o pełnomocnictwo.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą przede wszystkim związaną ze sportem zawodowym (PKD 92.6) oraz organizacją imprez masowych o charakterze sportowym. W związku z prowadzoną działalnością Spółka podlega obligatoryjnej przynależności do stowarzyszenia, tj. Polskiego Związku Piłki Nożnej (PZPN), które z kolei jest członkiem Unii Europejskich Związków Piłkarskich (UEFA).

W związku z <...>. Puchar UEFA to rozgrywki organizowane pod auspicjami Unii Europejskich Związków Piłkarskich, w których biorą udział kluby piłkarskie z całej Europy i które są współorganizowane przez te kluby (preeliminiacje, pierwsza, druga i trzecia runda) oraz przez UEFA (ćwierćfinał, półfinał i finał) zgodnie z regulaminem uchwalonym przez UEFA.

Każdy klub biorący udział w rozgrywkach Pucharu UEFA organizuje we własnym zakresie, zgodnie z wymogami regulaminu UEFA, mecze w fazach, do których uzyskał prawo gry (różne zespoły rozpoczynają rywalizację od różnych faz) począwszy od preeliminiacji, przez mecze pierwszej rundy (eliminacje), drugiej rundy (faza grupowa), trzeciej rundy (faza pucharowa), aż po ćwierćfinały i półfinały. Z organizowanych przez siebie i rozgrywanych na "swoim" boisku meczy klub czerpie dochody w postaci środków uzyskiwanych ze sprzedaży biletów, jak i sprzedaży praw do transmisji medialnych meczy, ale jednocześnie ponosi koszty związane z udziałem w meczach organizowanych przez inne kluby (tzw. mecze wyjazdowe), w postaci kosztów przelotów drużyny, zakwaterowania itp., co wynika z regulacji pkt 26.02 Regulaminu Pucharu. Ze środków uzyskiwanych za sprzedaż biletów Spółka przekazuje 4 % na rzecz UEFA oraz ewentualnie 0,1 % ze środków uzyskanych ze sprzedaży karnetów (pkt 26.03 Regulaminu Pucharu), co dokumentowane jest fakturą VAT. Organizatorem meczu finałowego Pucharu UEFA jest Unia Europejskich Związków Piłkarskich (pkt 26.08 Regulaminu Pucharu), która czerpie wówczas dochody ze sprzedaży biletów i sprzedaje prawa medialne do meczu. UEFA ma również prawo do wskazania i powołania sponsorów Pucharu, co oznacza, iż sprzedaż przez kluby praw do transmisji poszczególnych meczy nie może być w żaden sposób wiązana z tytułem sponsora Pucharu (pkt 28.5 Regulaminu Pucharu).

Jednocześnie za udział w poszczególnych fazach Pucharu UEFA, a w niektórych fazach dodatkowo za awans do kolejnej fazy, Spółka otrzymała nagrody pieniężne określane jako "płatności solidarnościowe" (solidarity payments) oraz "wkłady" (contribution), które przekazywane są Spółce przez UEFA za pośrednictwem PZPN. Wysokość i tytuły poszczególnych wypłat ustalone zostały przez UEFA przed rozpoczęciem danego sezonu na podstawie pkt 26.6 Regulaminu Pucharu, o czym UEFA poinformowała pisemnie Polski Związek Piłki Nożnej. Środki pieniężne wypłacane klubom przez UEFA pochodzą z kontraktów zawartych przez UEFA dla ośmiu meczów ćwierćfinałowych, czterech meczów półfinałowych i meczu finałowego Pucharu UEFA, co potwierdza treść pkt 26.7 Regulaminu Pucharu. Podkreślenia wymaga fakt, iż Spółki nie łączy z UEFA żadna umowa, porozumienie, ani inny dokument związany z Pucharem UEFA poza deklaracją (wnioskiem o licencje) złożoną przed rozpoczęciem rozgrywek za pośrednictwem PZPN, w której Spółka udokumentowała spełnianie wymogów regulaminowych warunkujących udział w Pucharze.

Zgodnie z okólnikiem UEFA nr 039 z dnia 3 czerwca 2006 r. Spółce przyznano następujące kwoty <...>

Zgodnie z postanowieniami pkt 26.13 Regulaminu Pucharu wszystkie płatności na rzecz klubów są dokonywane w euro, w każdym przypadku w drodze przelewu na odpowiedni rachunek stowarzyszenia krajowego (w tym wypadku PZPN). W myśl pkt 26.15 Regulaminu Pucharu "Kwoty wypłacane przez UEFA są kwotami brutto. Jako kwoty brutto, obejmują one wszelkie podatki, opłaty, koszty itp. (łącznie z między innymi podatkiem VAT)". Regulacja powyższa wynika z faktu, iż Kluby uczestniczące w rozgrywkach pochodzą z krajów całej Europy w tym z krajów nie należących do Unii Europejskiej (również z rejonu Kaukazu, czy z Izraela).

Wskazane wyżej kwoty otrzymane przez Spółkę rozliczone zostały w dwojaki sposób. Pierwsza kwota uznana została przez X S.A. za darowiznę i nie została opodatkowana podatkiem od towarów i usług, następne kwoty zostały natomiast uznane za kwoty brutto i opodatkowane w Polsce podatkiem 22 %, z uwagi na bezpieczeństwo podatkowe Spółki oraz poważne wątpliwości co do zasadności i miejsca ich opodatkowania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwoty przekazywane na rzecz X S.A. przez UEFA za pośrednictwem PZPN związane z uczestnictwem Spółki w Pucharze UEFA, mają charakter darowizn i jako takie nie wiążą się z powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, ponieważ nie stanowią kwoty należnej z tytułu dostawy towaru, ani z tytułu świadczonej usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Czynności powyższe podlegają opodatkowaniu niezależnie od tego, czy zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa. Uznanie danej czynności faktycznej za opodatkowaną podatkiem od towarów i usług zgodnie z cytowanym przepisem i orzecznictwem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości wymaga zaistnienia następujących przesłanek:

Ad a)

W kontekście art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług (czynności wykonywane przez Spółkę mogą być rozpatrywane co najwyżej w kategoriach usług), który określa świadczenie usług jako każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów dla stwierdzenia istnienia stosunku prawnego pomiędzy X S.A. a UEFA musiałoby istnieć świadczenie, z którego korzysta UEFA. Tymczasem w analizowanym stanie faktycznym Unia Europejskich Związków Piłkarskich nie odnosi żadnej korzyści i nie przysługują jej żadne prawa z tytułu uczestnictwa Spółki w Pucharze UEFA. Mecze piłkarskie są bowiem organizowane przez Spółkę dla publiczności (kibiców), jako wydarzenia o charakterze masowym. Prawa do sprzedaży biletów kibicom przysługują wyłącznie Spółce, podobnie jak prawa do sprzedaży praw telewizyjnych do transmisji meczy. Jedyną "korzyścią" dla UEFA z udziału Spółki w rozgrywkach Pucharu UEFA jest popularyzacja piłki nożnej w Europie, jednakże brak jest bezpośredniego związku przyczynowego tego "świadczenia" z otrzymywanym przez Spółkę kwotami (brak ekwiwalentności świadczenia). Środki uzyskiwane przez UEFA ze sprzedaży biletów i praw medialnych do meczu finałowego rozgrywanego w bieżącym roku oraz od sponsorów Pucharu UEFA w danym sezonie są rozdzielane przez UEFA pomiędzy kluby biorące udział w Pucharze UEFA w kolejnym sezonie na podstawie okólnika UEFA analogicznego do opisanego powyżej okólnika nr 039 z dnia 3 czerwca 2006 r.

Podkreślenia wymaga fakt, iż środki z meczu finałowego z danego sezonu są przekazywane zazwyczaj innym klubom niż te, które brały udział w rozgrywkach danego sezonu, zatem nie może być mowy o świadczeniu przez te kluby usług na rzecz UEFA. Przekazywane środki są zatem darowiznami mającymi na celu uatrakcyjnienie rozgrywek, a w konsekwencji propagowanie i rozwój futbolu. Gra w Pucharze UEFA jest prawem, a nie obowiązkiem Spółki. X S.A. może nie przystąpić do rozgrywek, jak również w każdej chwili - bez konsekwencji prawnych w postaci np. kar umownych - wycofać się z rozgrywek Pucharu. Wprawdzie Regulamin Pucharu przewiduje szereg kar, które mogą być nakładane na kluby biorące udział w rozgrywkach, ale mają one charakter kar dyscyplinarnych związanych z dezorganizacją rozgrywek np. nieprawidłową organizacją meczu, niedopilnowanie porządku wśród kibiców lub przesunięciem terminu rozgrywania meczu. Zgodnie z Regulaminem Pucharu (pkt 26.13), nie jest przy tym uprawniona do przeniesienia korzyści wynikających z udziału w Pucharze UEFA na stronę trzecią bez uzyskania pisemnej zgody ze strony UEFA, co jednoznacznie świadczy o braku zobowiązania ze strony UEFA, które mogłoby być scedowane.

Ad b)

Świadczenie usług, za wyjątkiem ściśle określonych w art. 8 ust. 2 ww. ustawy o VAT przypadków, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy jest wykonywane odpłatnie. W ustawie o podatku od towarów i usług nie określono pojęcia "odpłatności" (wynagrodzenia), które powoduje, że świadczenie usług staje się czynnością opodatkowaną. Pojęcia tego nie zdefiniowano również na gruncie Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. Kwestia "odpłatności" zajmuje jednak znaczące miejsce w orzecznictwie ETS, w którym przyjmuje się, że "odpłatność" ma miejsce, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny (umowa), z którego wynika obowiązek świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego) za dokonanie tych czynności. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie świadczenia, potwierdzenie tej tezy odnaleźć można w orzeczeniach ETS w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma, jak też w wyroku w sprawie C-89/81 Hong Kong Trade Development Council, który odnosił się do przypadku organizacji mającej na celu promocję Hongkongu na rynkach europejskich, która utrzymywała się częściowo ze środków przyznanych przez rząd Hongkongu, a częściowo z wpływów z opłat nakładanych na towary wywożone z i przywożone do Hongkongu. W wyroku tym Trybunał stwierdził, iż wyłączone z opodatkowania są osoby, które w sposób stały świadczą usługi nieodpłatne. Trybunał stwierdził też, iż to, czym różni się usługa odpłatna od nieodpłatnej (w ramach wspólnego systemu podatku VAT), jest uzgodnienie ceny (względnie innej formy odpłatności, bądź jej brak). W przedmiotowym przypadku ETS uznał, że nie ma mowy o odpłatnej usłudze (w braku ustalenia odpłatności za świadczenie), mimo iż Hong Kong Trade Development Council uzyskiwał finansowanie swojej działalności od władz Hongkongu.

Analogiczna sytuacja zachodzi w niniejszej sprawie, gdyż nie sposób przyjąć, że dochodzi do ustalenia przez Spółkę z UEFA odpłatności. Wysokość wypłat jest arbitralnie określana przez UEFA i jest zależna wyłącznie od wielkości środków jakimi dysponuje w danym roku UEFA, nie zaś od "jakości usługi" oferowanej przez Spółkę w Pucharze, czy jakichkolwiek ustaleń ze Spółką. Wypłaty te muszą zatem zostać potraktowane przez Spółkę jako darowizny.

Reasumując powyższe twierdzenia dojść należy w ocenie Zainteresowanego do wniosku, iż samo przekazanie płatności przez UEFA - opłat solidarnościowych - niezwiązanych z konkretną czynnością opodatkowaną, nie wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług, lecz powinno być traktowane jako darowizna na rzecz Spółki. Wartości otrzymanych darowizn nie będą wliczane do obrotu, ponieważ nie stanowią kwoty należnej z tytułu świadczonej usługi. Powyższe darowizny nie będą stanowiły również dotacji, subwencji i innej dopłaty o podobnym charakterze mającej bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) usług świadczonych przez podatnika.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwaną dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Należy zauważyć, iż pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Powyższa definicja jest niewątpliwie szersza, niż zakres tego pojęcia w potocznym jego rozumieniu, obejmuje bowiem nie tylko transakcje polegające na wykonaniu czynności przez usługodawcę, ale również szereg transakcji niewymagających aktywnego działania usługodawcy.

Zatem aby ocenić, czy doszło do świadczenia przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanej należy rozpatrzyć, czy przez Wnioskodawcę w ogóle były świadczone jakiekolwiek czynności, a jeżeli tak, to czy czynności te były odpłatne.

Ustawa o VAT nie definiuje co należy rozumieć przez czynność odpłatną, jednakże kwestia ta była niejednokrotnie przedmiotem rozpatrzenia przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Jak zauważył ETS w wyroku C-102/86 "czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem". Należy też zwrócić uwagę na wyrok C-16/93 pomiędzy R. J. Tolsma a Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie Trybunał zauważył, iż czynność "podlega opodatkowaniu wyłącznie wtedy, gdy istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy".

W orzeczeniu z dnia 5 lutego 1981 r., C-154/80 Trybunał stwierdził, że świadczenie podlega opodatkowaniu jedynie w przypadku, gdy podstawę opodatkowania stanowi świadczenie wzajemne otrzymane przez świadczącego usługę. Musi również istnieć możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że czynność uznaje się za odpłatną, gdy są spełnione następujące warunki:

* istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,

* wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,

* istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,

* odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,

* istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Zdaniem tut. Organu w przedmiotowej sprawie zostały spełnione ww. warunki. Mianowicie, zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku, każdy klub biorący udział w rozgrywkach Pucharu UEFA (w tym Zainteresowany) organizuje we własnym zakresie, zgodnie z wymogami Regulaminu UEFA, mecze w fazach do których uzyskał prawo gry. Tak więc, związek prawny pomiędzy UEFA a Wnioskodawcą, jego zasady oraz ramy, ustalone są w formie Regulaminu UEFA.

Za udział w poszczególnych fazach Pucharu UEFA, dodatkowo za awans do kolejnej fazy, Spółka otrzymała nagrody pieniężne określane jako "płatności solidarnościowe" (solidarity payments) oraz "wkłady" (contribution), które przekazywane są Spółce przez UEFA za pośrednictwem PZPN. Wysokość i tytuły poszczególnych wypłat ustalone zostały przez UEFA przed rozpoczęciem danego sezonu na podstawie pkt 26.6 Regulaminu Pucharu. Z treści wniosku wynika, iż Spółka z tego tytułu otrzymała <...>

Niewątpliwie istnieje więc bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie usługodawcy w formie otrzymanych środków pieniężnych

Świadczeniem wzajemnym ze strony Wnioskodawcy jest organizowanie rozgrywek, udział w poszczególnych fazach Pucharu UEFA, awans do kolejnej fazy oraz uczestnictwo w Pucharze.

Ponadto, w związku z określeniem wysokości nagród w euro, istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, iż Wnioskodawcę łączą więzy prawne z UEFA, w ramach których następuje świadczenie wzajemne. Wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi odpłatność za konkretną usługę. Ponadto, istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie usługodawcy w formie otrzymanych środków pieniężnych. Otrzymane środki pozostają w bezpośrednim związku z czynnościami wykonywanymi przez Wnioskodawcę, polegającymi na organizacji rozgrywek, udziale w meczach poszczególnych faz, awansie do kolejnej fazy, uczestnictwie w Pucharze oraz istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego. Tym samym należy się zastanowić nad miejscem świadczenia przedmiotowej usługi.

Ogólna reguła wyrażona w art. 27 ust. 1 ustawy stanowi, iż w przypadku świadczenia usług miejscem świadczenia jest miejsce, gdzie świadczący usługę posiada siedzibę, a w przypadku posiadania stałego miejsca prowadzenia działalności, z którego świadczy usługi - miejsce gdzie świadczący usługę posiada stałe miejsce prowadzenia działalności; w przypadku braku takiej siedziby lub stałego miejsca prowadzenia działalności - miejsce stałego zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-6 i art. 28.

Zgodnie z ust. 2 pkt 3 lit. a) ww. artykułu w przypadku świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz usług podobnych do tych usług, takich jak targi i wystawy, a także usług pomocniczych do tych usług - miejscem świadczenia usług jest miejsce, gdzie usługi są faktycznie świadczone, z zastrzeżeniem art. 28.

Reasumując, w przedmiotowej sytuacji dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku VAT. Kwoty otrzymane od UEFA nie stanowią darowizny, lecz zapłatę za usługi świadczone przez Wnioskodawcę. Ponadto, świadczona przez Wnioskodawcę usługa stanowi usługę w zakresie sportu, zatem miejscem świadczenia, jak też i opodatkowania tej usługi jest kraj, w którym jest ona świadczona.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego i w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.