ILPP1/443-914/08-2/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Okręgowej Izby..., przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2008 r. (data wpływu do Naczelnika Urzędu Skarbowego Poznań-Grunwald: 16 września 2008 r., do Biura KIP w Lesznie: 29 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia - jest:

W dniu 16 września 2008 r. Okręgowa Izba... złożyła do Naczelnika Urzędu Skarbowego wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia.

Pismem z dnia 23 września 2008 r. Nr (...) Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego - przekazał wniosek Okręgowej Izby... do rozpatrzenia przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Zainteresowana jest organizacją samorządu zawodowego farmaceutów, posiadającą z mocy ustawy status osoby prawnej. Dotychczas nie prowadziła działalności gospodarczej, a jej działalność ograniczała się jedynie do działalności statutowej wynikającej z ustawy - Prawo farmaceutyczne i w konsekwencji nie była zarejestrowana jako czynny podatnik VAT. W roku bieżącym Izba dokonała zgłoszenia rejestracyjnego na formularzu VAT-R. Zgłoszenie to wiąże się z zamiarem podjęcia działalności gospodarczej polegającej między innymi na wynajmie nieruchomości oraz publikacji reklam w wydawanym przez siebie czasopiśmie.

Wnioskodawca będzie przy tym nadal realizował swoje zadania wynikające z ustawy z dnia 19 kwietnia 1991 r. - Prawo farmaceutyczne, a polegające na stwierdzaniu prawa wykonywania zawodu farmaceuty, sprawowaniu pieczy i nadzoru nad wykonywaniem zawodu.

Na dzień złożenia wniosku Wnioskodawca nosi się z zamiarem kupna lokalu użytkowego, który będzie wynajmowany na zasadach komercyjnych innym podmiotom oraz będzie miejscem obrad organów Okręgowej Izby. Zapłata za zakup powyższego lokalu będzie się odbywała stopniowo, na podstawie faktur cząstkowych (zaliczkowych). Pierwsza faktura cząstkowa ma być wystawiona w sierpniu bieżącego roku, natomiast ostatnia - w maju 2009 r. Przedmiotowy lokal zostanie dopiero wybudowany przez developera.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu pełne prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, naliczonego w fakturach zakupu lokalu. Prawo to zdaniem Wnioskodawcy przysługuje z momentem otrzymania faktury cząstkowej (zaliczkowej) jak i końcowej, dokumentujących wpłatę poszczególnych należności w okresie rozliczeniowym, w którym Wnioskodawca otrzymał fakturę lub w miesiącu następnym.

Zgodnie z art. 86 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jednocześnie zgodnie z art. 90 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do odliczenia, jak i czynności w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami dającymi prawo do odliczenia. Ustawodawca nie wyjaśnia co należy rozumieć pod pojęciem czynności w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. Zdaniem Wnioskodawcy będą tu zaliczane jedynie czynności zwolnione ustawowo od VAT. Zatem w zakres pojęcia czynności, co do których prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego nie przysługuje, nie będą wchodziły czynności w ogóle niepodlegające ustawie o VAT. Twierdzenie powyższe znajduje poparcie w stanowisku doktryny, zgodnie z którym pod pojęciem ww. czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia VAT należy rozumieć czynności zwolnione z VAT (A. Bartosiewicz w Komentarzu do art. 90 ustawy o VAT - Wydawnictwo Internetowe Lex Omega).

Powyższe znajduje także uzasadnienie porównując brzmienie art. 20 wcześniej obowiązującej ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.) z obecnym brzmieniem 90 ustawy o VAT. W świetle bowiem wcześniej obowiązującego art. 20: "Podatnik dokonujący jednocześnie sprzedaży towarów opodatkowanych i zwolnionych od podatku oraz wykonujący czynności nie wymienione w art. 2 obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego, związanych ze sprzedażą opodatkowaną, zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu". Przepis ten następnie uległ zmianie w ten sposób, iż ustawodawca wiązał konieczność proporcjonalnego odliczania VAT jedynie ze sprzedażą towarów opodatkowaną i zwolnioną, a nie wiązał tej konieczności ze sprzedażą towarów zupełnie nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podkreślić bowiem należy, iż w poprzednio obowiązującym stanie prawnym ustawodawca wiązał po¬wstanie opodatkowania podatkiem VAT z faktem "bycia" podatnikiem tego podatku. Ustawodawca nie brał bowiem pod uwagę zupełnie okoliczności, czy dane czynności były wykonywane przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej (prowadzonego przedsiębiorstwa), czy były to czynności zupełnie nie związane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Ustawodawca opodatkowywał wszystkie czynności podatnika. Stąd pod rządami poprzednio obowiązującej ustawy powstała kwestia prawa do odliczenia w zakresie czynności, które nie podlegają zupełnie ustawie o VAT. W obecnym stanie prawnym art. 5 i art. 15 ustawy o VAT wyraźnie ogranicza zakres objęcia podatkiem od towarów i usług do prowadzonej działalności gospodarczej podatnika (prowadzonego przedsiębiorstwa). Zatem w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, podatnik winien określać czynności podlegające opodatkowaniu VAT i czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT (ze względu na ich charakter, czy wyraźne zwolnienie przewidziane ustawą) i ewentualnie takie czynności ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem powinny stanowić podstawę do określenia, czy w danym przypadku przysługuje podatnikowi odliczenie podatku VAT w całości czy w części.

W przypadku zatem wykonywania przez Wnioskodawcę dwojakiego rodzaju czynności:

* działalności statutowej, która nie jest działalnością gospodarczą, a w związku z tym nie podlega systemowi podatku od towarów i usług,

* działalności gospodarczej polegającej między innymi na wynajmie lokalu i działalności wydawniczej,

Wnioskodawcy będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur zakupu lokalu (służącego dwojakiego rodzaju czynnościom opisanym powyżej), albowiem będzie on służył jedynie czynnościom opodatkowanym (wynajem lokalu) lub czynnościom zupełnie niepodlegającym opodatkowaniu (czynnościom nie podlegającym ustawie o VAT z racji nie wykonywania działalności gospodarczej). W związku z tym Wnioskodawcy przysługiwałoby odliczenie VAT w całości.

W przypadku natomiast przyjęcia, iż w zakres pojęcia czynności w związku z którymi nie przy¬sługuje prawo do odliczenia podatku VAT wchodzą nie tylko czynności zwolnione od podatku VAT, ale i czynności podatkowi VAT niepodlegające, Wnioskodawca zmuszony byłby oszacować w jakich proporcjach wzmiankowany lokal będzie wykorzystywany w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy ma on prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach cząstkowych nabycia lokalu, jak i w fakturze końcowej z momentem ich otrzymania lub w miesiącu następnym. Zdaniem Wnioskodawcy ustawa o VAT nie określa dla nabywanych środków trwałych (a takim w przedmiotowym przypadku będzie nabywany lokal) specjalnego i szczególnego terminu odli¬czeń podatku VAT zawartego w cenie tych środków. W takiej sytuacji należy uznać, że ma zastoso¬wanie ogólny termin odliczeń, a mianowicie wynikający z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, tj. w rozliczeniu za miesiąc, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, lub w rozliczeniu za miesiąc następny. Zdaniem Wnioskodawcy moment przekazania lokalu przez dewelopera do użytkowania nie będzie miał znaczenia przy określaniu momentu odliczenia VAT. Reasumując zdaniem Wnioskodawcy nabywając nieruchomość, którą w części będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej (opodatkowanej VAT), a w części do działalności statutowej (niepodlegającej VAT), będzie miał on prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur otrzymanych od dewelopera z momentem ich otrzymania, a wyłączenie prawa do odliczenia, o którym mowa w ustawie (art. 88 ustawy o VAT) nie będzie miało w opisanym zdarzeniu przyszłym zastosowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie pytania nr 1, a w części dotyczącej pytań nr 2 i 3 - za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Ponadto, stosownie do art. 86 ust. 10 cyt. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

W przypadku otrzymania faktury, o której mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a) lub lit. c), przed nabyciem prawa do rozporządzania towarem jak właściciel albo przed wykonaniem usługi, z wyłączeniem przypadków, gdy faktura dokumentuje czynności, od których obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 1, 2, 4, 7, 9-11 - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem lub z chwilą wykonania usługi (art. 86 ust. 12 ww. ustawy).

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny. Natomiast prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347.1 i L 384.92). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie ETS.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 1 i ust. 2 powołanej ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 cyt. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Obrotem natomiast - zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT - jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku. Sprzedażą natomiast - w myśl art. 2 pkt 22 cyt. ustawy - jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Jak wynika z konstrukcji cyt. wyżej przepisów, obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako "zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną".

Ponadto w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych należy stwierdzić, że czynności pozostające poza zakresem działania ustawy o VAT nie mają wpływu na ustalenie proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ww. ustawy, bowiem nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Wnioskodawca, jako organizacja samorządu zawodowego farmaceutów, wykonuje działalność statutową, niepodlegającą przepisom ustawy o VAT oraz działalność gospodarczą, polegającą między innymi na wynajmie nieruchomości, publikacji reklam w wydawanym przez siebie czasopiśmie - opodatkowaną podatkiem VAT. Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu lokalu użytkowego, który będzie wynajmowany na zasadach komercyjnych innym podmiotom oraz będzie miejscem obrad organów Okręgowej Izby. Zapłata za zakup powyższego lokalu będzie się odbywała stopniowo, na podstawie faktur zaliczkowych.

Wobec powyższego nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, iż przysługuje mu prawo do całkowitego odliczenia, gdyż byłoby to sprzeczne z ww. zasadą neutralności podatku od towarów i usług i naruszałoby podstawowy mechanizm działania tego podatku. Wtedy bowiem można byłoby odliczyć podatek naliczony, mimo braku podatku należnego, który mógłby być obniżony. W takim przypadku podatek nie zostałby przez nikogo uiszczony. Tym samym podatnicy dokonujący czynności niepodlegających opodatkowaniu byliby stawiani w pozycji uprzywilejowanej, po pierwsze nie mieliby obowiązku uiszczenia podatku należnego, a po drugie dokonując jakiejkolwiek innej czynności opodatkowanej, mogliby skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego, nie pozostającego w żadnej relacji z podatkiem należnym. Innymi słowy, podatnik miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie pod warunkiem dokonania jednej czynności opodatkowanej, nawet stanowiącej nieznaczny wycinek całokształtu jego działalności.

Biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w przypadku zakupów przez Wnioskodawcę towarów i usług, które nie będą mogły zostać jednoznacznie przypisane poszczególnym rodzajom działalności (opodatkowanej i niepodlegającej opodatkowaniu), nie będzie on mógł odliczyć podatku naliczonego zawartego w cenie tych towarów, w pełnym zakresie. Podatnikowi będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupionych towarów tylko w takim zakresie, w jakim nabycie to wiąże się z czynnościami opodatkowanymi (art. 86 ust. 1 ustawy). Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać czynnościom opodatkowanym, a wybór metody wyodrębnienia tych kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Podatnika.

Nadmienia się, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zatem na zadane we wniosku pytania tut. Organ udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Ad. 2

Prawo to będzie przysługiwało Podatnikowi przy spełnieniu wymogów określonych w art. 86 ust. 1 cyt. ustawy, czyli tylko w takiej części w jakiej zakup towarów i usług związany jest ze sprzedażą opodatkowaną.

Ad. 3

Realizacja tego prawa w przypadku faktur dokumentujących otrzymane zaliczki powinna nastąpić w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy. Natomiast w przypadku faktury końcowej należy jednak pamiętać o ograniczeniu wynikającym z cyt. wyżej art. 86 ust. 12 ustawy o VAT, bowiem w takim przypadku prawo do obniżenia podatku należnego powstanie z chwilą nabycia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.