ILPP1/443-912/14-3/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2014 r. (data wpływu 30 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) - jest prawidłowe.

W dniu 30 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczenia usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Dokonał on wyboru opodatkowania dochodów z tego źródła tzw. podatkiem liniowym, tj. na zasadach określonych w art. 30c ust. 1 ustawy o PIT, przy czym nie zachodziły okoliczności wyłączające możliwość dokonania wyboru tego sposobu opodatkowania.

Zainteresowany korzysta obecnie ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Jednakże w przypadku rozpoczęcia świadczenia opisanych niżej usług, ze zwolnienia tego zrezygnuje i złoży zgłoszenie rejestracyjne w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie, w ramach działalności gospodarczej, świadczenia usług na rzecz osób trzecich, głównie trudniących się zawodowo produkcją filmów, w tym seriali telewizyjnych. Przedmiotem usług byłaby wówczas w szczególności działalność polegająca na pisaniu scenariuszy filmowych, które stanowić będą utwory, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), zwanej dalej "Prawem autorskim".

Działalność ta byłaby działalnością zarobkową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły. W związku z tą działalnością gospodarczą nie będą zachodzić okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o PIT.

Wnioskodawca z powyższego tytułu będzie wynagradzany w formie honorariów, rozumianych jako wynagrodzenie za efekt pracy twórczej lub z tytułu rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi (w tym udzielenia licencji).

W związku ze stworzonymi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej scenariuszami, Wnioskodawca - stosownie do art. 69 Prawa autorskiego - stawać się będzie współtwórcą utworu audiowizualnego, w związku z czym przysługiwać mu będzie wynagrodzenie, o którym mowa w art. 70 ust. 2 (1) Prawa autorskiego (dalej: "honoraria autorskie"). Honoraria autorskie z tego tytułu będą Wnioskodawcy wypłacane za pośrednictwem właściwej organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi (dalej: organizacja zbiorowego zarządzania).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy świadczenie usługi polegającej na tworzeniu scenariuszy filmowych, jak również innych dzieł stanowiących utwory w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, na rzecz osób trzecich, w szczególności producentów oraz nadawców telewizyjnych w przypadku gdy wynagrodzenie z tytułu tej usługi obejmować będzie również przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki obniżonej, która wynosi obecnie 8%, stosownie do art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 i w. zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (pytanie oznaczone nr 3).

Zdaniem Wnioskodawcy, usługa ta będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki w wysokości 8% (poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT w zw. z art. 41 ust. 2 oraz art. 146a pkt 2 ustawy o VAT).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, z kolei w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 tej ustawy.

Jak wynika z treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT, zwalnia się od podatku "usługi kulturalne świadczone przez indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów". Jednakże na podstawie art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do m.in. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach.

Zdaniem Wnioskodawcy, omawiane usługi co prawda mieścić się będą w pojęciu "usług kulturalnych", jednakże są związane z filmami oraz produkcją filmów, co wyłącza możliwość zastosowania powyższego zwolnienia od VAT. Z tego też powodu szersze komentowanie zakresu pojęcia "usług kulturalnych" nie jest konieczne.

Zważywszy jednak, że usługa będzie wykonywana przez twórcę, w rozumieniu przepisów Prawa autorskiego, tj. przez osobę będącą autorem utworu, a wynagrodzenie za wykonanie usługi obejmować będzie przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich, usługa ta będzie opodatkowana stawką w wysokości 8%. Zgodnie bowiem z treścią poz. 181 wspomnianego załącznika nr 3, oraz treścią art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT, "usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania" podlegają opodatkowaniu przy zastosowaniu 8% stawki podatku od towarów i usług.

Analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2013 r. nr ILPP5/443-160/13-4/KG.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przytoczonych przepisach została zrealizowana zasada powszechności opodatkowania wyrażona w art. 1 Dyrektywy 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE. serii L Nr 347 str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE. Definicja świadczenia usług stanowi dopełnienie definicji dostawy towarów. To pozwala stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają wszystkie czynności odpłatnego obrotu profesjonalnego.

Zgodnie z art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Nie każda jednak czynność, która stanowi dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

W myśl art. 15 ust. 3a ustawy, przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 stosuje się odpowiednio do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanych w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw artystycznego wykonania albo ich wykonanie, w tym również wynagradzanych za pośrednictwem organizacji zbiorowego zarządzania prawami autorskimi lub prawami pokrewnymi.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów lub świadczenie usług podlegać będą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywane będą przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy towarów lub świadczenia usług mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą. Zainteresowany korzysta obecnie ze zwolnienia przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Jednakże w przypadku rozpoczęcia świadczenia opisanych niżej usług, ze zwolnienia tego zrezygnuje i złoży zgłoszenie rejestracyjne w podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca rozważa rozpoczęcie, w ramach działalności gospodarczej, świadczenia usług na rzecz osób trzecich, głównie trudniących się zawodowo produkcją filmów, w tym seriali telewizyjnych. Przedmiotem usług byłaby wówczas w szczególności działalność polegająca na pisaniu scenariuszy filmowych, które stanowić będą utwory, w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działalność ta byłaby działalnością zarobkową, usługową, prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły.

Wnioskodawca z powyższego tytułu będzie wynagradzany w formie honorariów, rozumianych jako wynagrodzenie za efekt pracy twórczej lub z tytułu rozporządzenia autorskimi prawami majątkowymi (w tym udzielenia licencji).

W związku ze stworzonymi w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej scenariuszami, Wnioskodawca - stosownie do art. 69 Prawa autorskiego - stawać się będzie współtwórcą utworu audiowizualnego, w związku z czym przysługiwać mu będzie wynagrodzenie, o którym mowa w art. 70 ust. 2 (1) Prawa autorskiego (dalej: "honoraria autorskie").

W świetle powyższego Wnioskodawca ma wątpliwości, jaką stawkę podatku zastosować do usług, które planuje świadczyć.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej, tj. 23%.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7% z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy pod poz. 181, bez względu na symbol PKWiU, wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania.

Jednocześnie w objaśnieniach do załącznika nr 3 do ustawy, w pkt 1 ustawodawca wskazał, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że stawkę obniżoną w wysokości 8% można zastosować dla świadczonych usług lub zbywanych towarów, jeżeli te usługi lub towary zostały wymienione w załączniku nr 3 do ustawy i jednocześnie, na podstawie odrębnych przepisów, nie korzystają ze zwolnienia od podatku lub nie spełniają przesłanek do objęcia ich niższą stawką VAT niż 8%.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku dla usług kulturalnych świadczonych przez:

Zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18,18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe (art. 43 ust. 17a ustawy).

W oparciu o art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

W rozpatrywanej sprawie zwrócić uwagę należy na cel zwolnień przewidzianych w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy. Brzmienie tego przepisu wskazuje, że ze zwolnienia od podatku korzystać mogą usługi kulturalne oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana. Jednakże, usługi te - aby mogły korzystać ze zwolnienia - świadczone muszą być przez szczególne podmioty.

Stosownie do art. 132 ust. 1 lit. n Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Zatem ustawodawca europejski dał państwom członkowskim możliwość określenia, które podmioty niebędące podmiotami prawa publicznego, świadczące usługi kulturalne, będą mogły korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Polski prawodawca określił te podmioty, wymieniając je w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, jako: podmioty prawa publicznego; podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym; wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej; indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.) - do której odwołuje się ustawodawca w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b - przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Jak stanowi art. 1 ust. 2 powołanej ustawy, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

Zgodnie z art. 8 ust. 2 cyt. ustawy, domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu.

Stosownie do przepisu art. 69 ww. ustawy, współtwórcami utworu audiowizualnego są osoby, które wniosły wkład twórczy w jego powstanie, a w szczególności: reżyser, operator obrazu, twórca adaptacji utworu literackiego, twórca stworzonych dla utworu audiowizualnego utworów muzycznych lub słowno-muzycznych oraz twórca scenariusza.

Podsumowując, za usługi kulturalne możemy uznać usługi nie wchodzące w zakres działalności gospodarczej w rozumieniu innych przepisów, polegające na upowszechnianiu i ochronie kultury, przez którą należy rozumieć naturalne i kulturalne dziedzictwo ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, w szczególności w zakresie historii, nauki i sztuki.

Polski ustawodawca zwalnia od podatku m.in. usługi kulturalne oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, świadczone przez grupę podmiotów, określoną w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i lit. b ustawy. Warunkiem zastosowania tego zwolnienia jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być:

Jednocześnie, w analizowanej sprawie należy szczególnie podkreślić, że ustawodawca wyłączył ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, usługi wymienione w cyt. wyżej art. 43 ust. 19 ustawy, tj.m.in. usługi związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach; usługi związane z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach; działalność agencji informacyjnych; usługi wydawnicze.

Powyższe oznacza, że spełnienie warunków podmiotowych i przedmiotowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, w sytuacji, gdy świadczona usługa jest jedną z tych objętych wyłączeniem, nie daje świadczącemu uprawnienia do zastosowania ww. zwolnienia od podatku.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz opis sprawy należy stwierdzić, że planowane przez Zainteresowanego świadczenie usług polegających na pisaniu scenariuszy filmowych nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a, gdyż Wnioskodawca nie spełnia definicji żadnego z podmiotów wymienionych w tym przepisie.

Zainteresowany nie będzie również uprawniony do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy. Wnioskodawca jest co prawda podmiotem wskazanym w ww. przepisie - jak wynika bowiem z opisu sprawy jest indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielanie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonanie utworów - jednakże usługi, które zamierza świadczyć, tj. pisanie scenariuszy filmowych jako związane z produkcją filmów i nagrań na różnych nośnikach są wyłączone ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 19 ustawy.

W rozpatrywanej sprawie usługi pisania scenariuszy filmowych, które zamierza świadczyć Wnioskodawca - na podstawie art. 43 ust. 2, art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - będą opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Powyższe wynika z faktu, że Wnioskodawca jako twórca w rozumieniu przepisów o prawie autorskim będzie wynagradzany za świadczone usługi w formie honorarium za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich utworu jakim jest scenariusz, usługi te zatem wpiszą się w treść poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy.

Podsumowując, świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających na tworzeniu scenariuszy filmowych, jak również innych dzieł stanowiących utwory w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, na rzecz osób trzecich, w szczególności producentów oraz nadawców telewizyjnych, w przypadku gdy wynagrodzenie z tytułu tych usług obejmować będzie również przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich - zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy - będzie opodatkowane podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem stawki obniżonej do wysokości 8%.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania świadczonych usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 3). Z kolei wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania honorariów autorskich wypłacanych przez organizację zbiorowego zarządzania (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) załatwiono interpretacją z dnia 30 grudnia 2014 r. nr ILPP1/443-912/14-4/HW. Natomiast odpowiedzi na pytania dotyczące stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych udzielono odrębnymi pismami.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno